·
Τι περιέχει το αντιρατσιστικό νομοσχέδιο;
·
Με την έκθεση Λούνατσεκ πώς σχετίζεται;
·
Με φυλάκιση θα τιμωρούνται όσοι προσβάλλουν τις
μειονότητες
·
Η Λούνατσεκ ενθαρρύνει την ομοφυλοφιλία με συμφωνα
συμβίωσης, αλλαγές φύλου παρεχόμενες από το κράτος…
·
Οι transsexual θα αναγνωρίζονται ως τρίτο φύλο
·
Τα παιδιά θα αποφασίζουν στα 18 τους τι είναι
·
Οι Έλληνες Ευρωβουλευτές το ψήφισαν και τώρα ο
Σαμαράς «τα γυρίζει»
γράφει η Ελίνα Αναγνωστοπούλου
Ακούγονται διάφορα για το
αντιρατσιστικό νομοσχέδιο που πρόκειται να ψηφιστεί. Λίγοι γνωρίζουν το
περιεχόμενό του. Υπάρχουν σημεία που μας βρίσκουν σύμφωνους, τον καθέναν με τα
φρονήματα που έχει και μερικά σημεία που μας ξενίζουν, όπως αυτό της αποδοχής
της διαφορετικότητας και της ποινής φυλάκισης εάν δεν την αποδεχόμαστε.
Μετά από αρκετές
διορθώσεις, το αντιρατσιστικό νομοσχέδιο που προτείνεται στη Βουλή έχει αρκετά
σημεία που αξίζουν την προσοχή μας. Ένα θετικό σημείο είναι ότι αναγνωρίζονται
οι γενοκτονίες και τα εγκλήματα πολέμου, όπως η γενοκτονία των Αρμενίων, των
χριστιανών της Μικράς Ασίας και των Ποντίων. Παράλληλα προβλέπονται ποινές για
όποιον αγνοήσει ή υποτιμήσει ότι αυτά συνέβησαν στα αλήθεια. Τα σημεία που
αφορούσαν τους ομοφυλόφυλους και τις προκλητικές διατάξεις που περιλαμβάνονταν
στο νομοσχέδιο τις άφησαν εκτός.
Είναι βέβαια γεγονός ότι
θα προβλέπονται και ποινές για όσους προσβάλλουν με τα λόγια τους ή προκαλούν
σε πράξεις βίας κάποιους εναντίον ομάδων με ιδιαιτερότητες ή ιδιαίτερα
χαρακτηριστικά. Οφείλουμε να σεβόμαστε τόσο την καταγωγή, όσο και τις διαφορές
που μπορεί να έχει κάθε άνθρωπος, καθώς και τις προτιμήσεις του. Μέχρι εδώ
είμαι πλήρως σύμφωνη με το αντιρατσιστικό. Φαντάζομαι ότι όλοι οι δημοκρατικοί
άνθρωποι σέβονται αυτές τις αξίες.
Το αντιρατσιστικό
νομοσχέδιο ήρθε στην Ελλάδα για ψήφιση και είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με κάποιες
αρχές- παραδοχές του σχεδίου Λούνατσεκ. Τι είναι η έκθεση Λούνατσεκ; Είναι η έκθεση που υπερψηφίστηκε στην Ευρώπη
ακόμα και από τους Έλληνες Ευρωβουλευτές, οι οποίοι συγκεκριμένα ψήφισαν θετικά
την έκθεση ενώ υπήρχαν μερικοί που έλειπαν, τηρώντας συναινετική στάση.
Η Λούνατσεκ, το σχέδιο
που αντιτίθεται και προσπαθεί να πατάξει την ομοφοβία και να προωθήσει τα
πρότυπα ομοφυλοφιλίας ως κάτι σύνηθες και όχι μόνο. Πιο συγκεκριμένα, έχω
αναφερθεί περιληπτικά σε προηγούμενο άρθρο μου, η έκθεση Λούνατσεκ είναι αυτή
που προωθεί τους γάμους ομοφυλοφύλων, με σύμφωνα συμβίωσης καθώς και την παύση
της χρήσης του όρου πατέρας- μητέρα και την αντικατάστασή τους με τους όρους
γονέας Α και γονέας Β. Εν ολίγοις το παιδί δεν θα έχει πατέρα και μητέρα αλλά
γονέα Α και γονέα Β. Με αυτόν τον τρόπο
τα ομοφυλόφυλα ζευγάρια θα είναι πιο εύκολο και αποδεκτό από την κοινωνία να
αποκτούν παιδιά είτε από παρένθετη μητέρα είτε από υιοθεσία. Επίσης, ένα παιδί
θα μπορεί να έχει παραπάνω από δύο γονείς, αφού προβλέπεται ότι πιθανότατα στην
οικογένεια θα υπάρχουν και άλλα πρόσωπα – σύντροφοι των γονέων.
Επιπροσθέτως, κάτι άλλο
που προωθείται από αυτήν την έκθεση είναι ο σεβασμός στην απόφαση του παιδιού
να επιλέξει μόνο του το φύλο που πρόκειται να είναι σε ηλικία 18 ετών. Ως τότε
το παιδί να χαρακτηρίζεται ουδετέρου φύλου. Ναι, καλά διαβάσατε! Αυτά μου
φαντάζουν παράλογα. Αποδέχομαι πλήρως το δικαίωμα του καθενός να κάνει τις
δικές του επιλογές αλλά να σέβεται ότι αποτελεί ιδιαίτερο στοιχείο της
κοινωνίας μας.
Επιπλέον, η έκθεση
Λούνατσεκ επιτρέπει να προβάλλονται χωρίς λογοκρισία εικόνες με ομοφυλοφυλικές
περιπτύξεις σε κινηματογράφο, τηλεόραση κτλ. Οι νέοι πλεόν θα διακατέχονται όλο
και πιο πολύ από εικόνες τέτοιου περιεχομένου προσπαθώντας να προωθηθεί η
ομοφυλοφιλία ως κάτι του συρμού, αγνοώντας τον αντίκτυπο που μπορεί αυτό να
έχει στις αναπτυγμένες χώρες. Παραδείγματος χάριν, η υπογεννητικότητα θα
αυξηθεί με τέτοιου είδους πρότυπα, αφού δεν θα γεννιούνται ακόμα λιγότερα παιδιά. Κι εδώ έρχεται να συμπληρωθεί το πάζλ.
Προτείνεται επίσης να διευκολυνθούν οι νομικές διαδικασίες για τις παρένθετες
μητέρες στα ομοφυλόφυλα ζευγάρια και ταυτόχρονα η υποβοηθούμενη αναπαραγωγή για
τις λεσβίες. Περιπλέον, κατά τη Λούνατσεκ, θα πρέπει να απλοηποιηθεί η
διαδικασία για αλλαγή ονόματος, φύλου καθώς και ληξιαρχικές γεννήσεις ή άλλα
παρόμοια δημόσια έγγραφα.
Με τη Λούνατσεκ θα
επιτραπεί να αναγνωρίζονται τα διεμφυλικά άτομα (transsexual) και τα διαφυλικά
από το νόμο και να θεωρούνται ξεχωριστά φύλα. Αλλά, επίσης, προβλέπει την
ύπαρξη εκπαιδευτικών προγράμματων που θα είναι προσανατολισμένα στον σεξουαλικό
προσανατολισμό και στην ταυτότητα φύλου για τα παιδιά.
Τώρα έρχεται και η
μεγαλύτερη αποκάλυψη της Έκθεσης. Η Λούνατσεκ υποχρεώνει τα κράτη να προβούν
στην κατασκευή ειδικών μονάδων που θα προβαίνουν στην αλλαγή φύλου με έξοδα που
θα δαπανώνται από το ταμείο της δημόσιας υγείας.
Όλα αυτά για το μέσο
Έλληνα που πιστεύει στο τρίπτυχο της «πατρίδας- θρησκείας - οικογένειας»
φαντάζουν, όπως συμβαίνει και σε μένα άλλωστε, περίεργα και εξωπραγματικά. Το
χειρότερο από όλα είναι ότι ως τώρα η εκκλησία δεν έχει αντιδράσει. Μάλλον
αποδέχονται την ως έχειν κατάσταση και δεν ενοχλούνται. Μόνο ο Σεβασμιώτατος
Μητροπολίτης Πειραιώς είχε το σθένος να αντιτεθεί και να πει τη γνώμη του
δημοσίως.
Αυτή η έκθεση που
προβάλλεται ως ανοχής και κατανόησης της διαφορετικότητας και προβάλλει το
σεβασμό στις μειονότητες της κοινωνίας αποτελεί ταυτόχρονα και την θανατική
καταδίκη του θεσμού της οικογένειας. Ποιος ο λόγος να προωθούνται τέτοιες ιδέες
με τόσο προφανείς τρόπους;
Μέχρι ώρας, το
αντιρατσιστικό νομοσχέδιο που προτάθηκε στην Ελλάδα προβλέπει τιμωρίες
φυλάκισης ή προστίμων για την ύβρη των μειονοτήτων. Μέσα σε αυτό,
περιλαμβάνεται και η ύβρις σε πρόσωπα που έχουν διαφορετικές προτιμήσεις. Για
παράδειγμα το να κατακρίνει κάποιος αυτά τα άτομα για τις προτιμήσεις τους θα
αποτελεί αδίκημα και θα τιμωρείται με φυλάκιση. Αυτά πρόκειται να συμβούν μέσα
στους επόμενους μήνες αν όχι μέσα σε δύο το πολύ χρόνια. Εάν θέλουν να μην είναι ρατσιστές, να
θεσπίσουν τις ίδιες ποινές για όσους προσβάλλουν τους ανθρώπους με περιττά
κιλά. Να θεωρείται αδίκημα και να φυλακίζεται όποιος χαρακτηρίζει κάποιον
άσχημο ή κοντό. Αυτά δεν είναι δείγματα ρατσισμού;
Από την άλλη όμως πλευρά,
έχουμε μια διαφορετική στάση Σαμαρά που μας κάνει να απορούμε. Ο πρωθυπουργός
δήλωσε δημόσια και καθησύχασε την εκκλησία ότι όσο είναι εκείνος επί κεφαλής
της κυβέρνησης το σύμφωνο συμβίωσης για ομοφυλόφυλους δεν πρόκειται να
εγκριθεί. Με αυτόν τον τρόπο όμως, ο πρωθυπουργός αρνείται και την παροχή της
πολιτείας στην εξάπλωση της ομοφυλοφιλίας. Τόσο καιρό, ήταν υπέρ, αφού οι
Ευρωβουλευτές ψήφισαν τη Λούνατσεκ. Από τους συνολικά 22 Έλληνες Ευρωβουλευτές, οι 13 το ψήφισαν
θετικά, οι 4 με λευκό, ενώ 5 φρόντιζαν να απουσιάζουν. Μέσα σε αυτούς, όπως
είναι φυσικό βρίσκονταν και πολλοί της Νέας Δημοκρατίας καθώς και του ΠΑΣΟΚ.
Ξαφνικά ο κ. Σαμαράς άλλαξε γνώμη. Το πρόβλημα είναι ότι ο κ. Γεωργιάδης
φαίνεται να διαφωνεί με τη γραμμή Σαμαρά. Είμαι ειλικρινά περίεργη αν θα
αλλάξει γνώμη και ο κύριος Γεωργιάδης τώρα που ο αρχηγός του τα γύρισε. Καλά
έκανε και τα γύρισε, απλώς όλο αυτό προκαλεί πολλά ερωτήματα, σχετικά με το τι
ήταν αυτό που τον έκανε να αλλάξει γνώμη. Μάλλον η διάσταση που έδωσε ο
Πρόεδρος του Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος Ανατροπής στο θέμα αυτό, με αφορμή
τον γάμο του ομοφυλόφιλου Πρωθυπουργού του Λουξεμβούργου κ. Ξαβιέ Μπεττέλ τον
έκαναν να το σκεφτούν καλύτερα… Ή ίσως προτίμησε το πολιτικό κόστος της
απόφασης για επιβολή τέτοιων νόμων στην Ελλάδα να το υποστεί ο επόμενος. Μάλλον
το δεύτερο ισχύει.