Το συγκεκριμένο blog, με την ευκαιρία της Κυριακάτικης εκδήλωσης που πραγματοποιεί ο Δ. Νικολάου εξαπολύει σφοδρά πυρά κριτικής σε βάρος του υποψήφιου Δημάρχου.
Στις 20 Ιανουαρίου ο κ. Νικολάου οργανώνει πολιτική εκδήλωση - φιέστα για την κοπή της πίτας των Ενεργών Δημοτών. Μάλιστα, συνεργάτες του αναγγέλλουν μέσω της ηλεκτρονικής ιστοσελίδας του Ανεξάρτητου Παρατηρητή ότι: «Θα δείτε τη συγκέντρωση του Νικολάου στις 20 Γενάρη και θα τρίβετε τα μάτια σας». Κόσμο θα μαζέψει, το ζήτημα είναι, πόσοι τελικά θα τον ψηφίσουν.
Ας θυμηθούμε όμως τις εκλογές του 2010, τότε που ο Νικολάου υπέστη πραγματική πανωλεθρία. Ηττήθηκε με 20 μονάδες διαφορά, ενώ φυσιολογικά θα έπρεπε να θριαμβεύσει, αφού εκπροσωπούσε δήμο 2.5 φορές μεγαλύτερο σε πληθυσμό. Στην ουσία ο κόσμος δεν ψήφισε τον Ξύδη, αλλά καταψήφισε τον Νικολάου. Τα λάθη του Νικολάου έδωσαν στον Ξύδη την νίκη. Αυτό που μέτρησε επικοινωνιακά, ήταν η αγελαία συμπεριφορά συνυφασμένη με το χαμηλό μορφωτικό επίπεδο, η έλλειψη παιδείας και κουλτούρας του αρχηγού των Ενεργών Δημοτών. Επιπλέον, η οχτάχρονη διοίκηση των Ενεργών Δημοτών στιγματίστηκε από την έλλειψη οργάνωσης και μεθοδικότητας, την λογική της «τελευταίας στιγμής», και την τακτική του «άρπα κόλλα». Απτά παραδείγματα είναι η αδυναμία αποπληρωμής ληξιπρόθεσμων οφειλών, η μη σύνταξη απολογισμών και ισολογισμών, η προβληματική ολοκλήρωση σημαντικών έργων.
Έτσι, ο λαός έκρινε και καταδίκασε την πολιτική Νικολάου και κυρίως τον ίδιο τον Νικολάου αφού την δεύτερη Κυριακή, που μετρά η προσωπικότητα και η εικόνα του εκάστοτε αρχηγού, οι Ενεργοί Δημότες ελάχιστα βελτίωσαν την δύναμή τους.
Μετά από αυτή την συντριπτική ήττα αντί ο πρώην δήμαρχός μας να τα μαζέψει και να πάει σπίτι του, ζητώντας πρώτα μια συγγνώμη από τον κόσμο που τον εμπιστεύτηκε και τους συνεργάτες που τον στήριξαν, αποφάσισε να συνεχίσει. Εδώ πια μιλάμε για θράσος.
Θεωρητικά ο καθένας δικαιούται μια δεύτερη ευκαιρία αρκεί να συνειδητοποιήσει και να διορθώσει τα λάθη του που τον οδήγησαν στην ήττα . Σε αυτή την περίπτωση όμως και στην πράξη είναι σχεδόν αδύνατο, γιατί είναι γνωστό ότι «ποτέ του χοίρου το μαλλί δεν γίνεται μετάξι».
Προεκλογικά αλλά και μετεκλογικά η συμπεριφορά του ήταν ακριβώς η ίδια. Εκδηλώνει την επιθετικότητα και την υστερία του μέσα από το λεξιλόγιο ενός μαουνιέρη. Όλοι τον θυμούνται προεκλογικά «ως μαινόμενο ταύρο» να ορμά για να δείρει τον Βραχιολίδη μέσα στο Δημοτικό Συμβούλιο. Μετεκλογικά, το μόνο που κάνει είναι να εμφανίζεται για μισή ώρα στο Δημοτικό Συμβούλιο και να προκαλεί με την συμπεριφορά του υβρίζοντας χυδαία οποιονδήποτε θεωρεί εχθρό του. Άκληρο αποκάλεσε τον κ. Ξύδη, Βρωμοπαπαγιώτισσα την κ. Πολυκαλά. Κάποιες φορές νομίζει ότι βρίσκεται στην οικοδομή. Πολλά τα «κατορθώματα του», αδύνατο να αναφερθούν όλα.
Η ακατάσχετη χωρίς αντίκρισμα υποσχεσιολογία που τον χαρακτήριζε προεκλογικά, χειροτέρεψε μετεκλογικά. Άμεσα μετεκλογικά υποσχόταν συνέδριο των Ενεργών Δημοτών για συζήτηση και προσδιορισμό των αιτιών της ήττας, συνέδριο επανίδρυσης, προγραμματικό συνέδριο. Έταζε «λαγούς με πετραχήλια». Τίποτα όμως δεν πραγματοποίησε. Μίλησε για την έκδοση εφημερίδας, και κατάφερε μέσα στα δύο χρόνια να τυπώσει μόνο δύο φύλλα.
Ο τρόπος δράσης του πολιτικού άντρα παραμένει αμετάβλητος. Αυτό όμως που πραγματικά ενοχλεί, είναι οι συνεχείς παλινωδίες του. Βλέπουμε τον Νικολάου να αλλάζει γνώμη και πολιτική θέση ανάλογα με τον ομιλητή και την περίσταση. Όπως φυσάει ο άνεμος ευνοϊκά για αυτόν.
Ενώ στην αρχή πολέμησε και σταμάτησε τα έργα στην Αγία Σκέπη, στην συνέχεια αποδέχθηκε την πολιτική θέση του Ξύδη ότι ο περιβάλλοντας χώρος της Αγίας Σκέπης δεν είναι χώρος πρασίνου.
Ενώ αρχικά ασκούσε μια ακραία αντιπολιτευτική κριτική, τελευταία έφθασε στο σημείο να είναι ο πρώτος επικεφαλής της μείζονος αντιπολίτευσης, που υπερψήφισε τον προϋπολογισμό.
Μέχρι που έφτασε στο σημείο μέσα στο Δημοτικό Συμβούλιο να δηλώσει μάρτυρας υπεράσπισης του Ξύδη για την υπόθεση του προστίμου, που επέβαλλε το Διοικητικό Εφετείο Αθηνών στον Παπάγο και αφορούσε την παράνομη τοποθέτηση containers σε δασική έκταση.
Κάποια στιγμή βρέθηκε αντιμέτωπος με την πολιτική Ξύδη και κοβόταν για το «Παπάγου Τένις Club». Στην συνέχεια υπερψήφισε την πρόταση Ξύδη για χορήγηση ενός χρόνου άδειας λειτουργίας. Μετά από ένα μήνα σε δημόσια εκδήλωση Συλλόγου της περιοχής δήλωσε ότι θα άρει την υποστήριξή του, αν μέσα σε δέκα ημέρες δεν ανοίξει το Club για όλους τους Δημότες. Τελικά δεν έκανε τίποτα.
Χαρακτηριστικές είναι οι παλινωδίες του με τον Πολύδωρα. Όταν τα πρώτα χρόνια στηριζόταν στον Πολύδωρα, τον αποκαλούσε προστάτη του Υμηττού και πρώην Δήμαρχο Χολαργού. Τον τελευταίο χρόνο της Διοίκησής του, τον αποκαλούσε Δήμαρχο της Χούντας. Κάποια στιγμή πριν από τις Βουλευτικές Εκλογές σταμάτησε η αντιπαράθεση τους και ο Πολύδωρας έγινε δειλά - δειλά για τον Νικολάου ξανά ο Προστάτης του Υμηττού. Αυτό όμως κράτησε μόνο δύο μήνες, γιατί ξαφνικά έγινε πάλι ο Δήμαρχος της Χούντας.
Δυστυχώς για τον Νικολάου ο πολιτικός λόγος, οι πολιτικές αρχές, οι κόκκινες διαχωριστικές γραμμές απουσιάζουν. Δεν υπάρχει ούτε πολιτική τσίπα, ούτε σταθερότητα στις απόψεις του. Υπάρχει μόνο ευκαιριακή σκοπιμότητα.
Ο Νικολάου είναι το χαρακτηριστικό παράδειγμα της μετριότητας, του κενού λόγου και του εντυπωσιασμού. Ο σκοπός αγιάζει τα μέσα: «Ο θανάσιμος εχθρός μου τώρα γίνεται ο καλύτερος φίλος μου αύριο».
Αχαλίνωτη η φιλοδοξία του πρώην δημάρχου μας, αφού αποφασίζει να κατέβει στις επόμενες εκλογές. Προφανώς νομίζει ότι ο κόσμος πιστεύει στα φαντάσματα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου