"ΤΟΝ ΕΦΑΓΕ ΤΟΝ ΛΑΟΣ Ο ΕΓΚΛΩΒΙΣΜΟΣ ΣΤΗ ...ΔΕΞΙΑ ΠΟΛΥΚΑΤΟΙΚΙΑ, ΒΟΡΙΔΗΣ ΚΑΙ ΑΔΩΝΙΣ"
Του Αλέξανδρου Χρυσανθακόπουλου
Έχουμε να κάνουμε με ένα κόμμα που διεκδίκησε την έκφραση του πατριωτικού χώρου και παρέμεινε υπονομευμένο, χάνοντας ξαφνικά τον προσανατολισμό του στα μισά του ανηφορικού δρόμου. Τα αίτια είναι πολλά και εκφράζουν την παθογένεια του πολιτικού μας συστήματος. Αντί για διπλό άνοιγμα στους πατριώτες από όλες τις πτέρυγες είχαμε εγκλωβισμό στην δεξιά πολυκατοικία! Αν αυτό είναι συναισθηματική καθήλωση η στρατηγική απόκλιση, είναι προς εξέταση. Οι εκφραστές του νεοφιλελευθερισμού, του καριερισμού, της δεξιάς συμπαράταξης, της αντεργατικής μανίας και της μεγαλοαστικής φιλοδοξίας μπήκαν ως «εισοδιστές» στο κόμμα που ακριβώς τα αντίθετα ευαγγελίζονταν. Η προετοιμασία έγινε παραμονές εκλογών του 2007. Τότε ο μεσολαβητής υπεύθυνος πολιτικής διεύρυνσης και επικοινωνιακής τακτικής της ΝΔ έκανε προεκλογική κρούση στους δύο (Βορίδη-Γεωργιάδη) αν θα συνέπρατταν με την ΝΔ, σε περίπτωση που δεν έφταναν οι βουλευτές της για να έχει την δεδηλωμένη των 151. Αυτό τελικά δεν χρειάστηκε και η απάντηση δόθηκε καθυστερημένα τον Φεβρουάριο του 2012.
Όταν ο Κ. Καραμανλής παρέπαιε κάνοντας παροχές και αυξήσεις με νέα δανεικά μέχρι τον Αύγουστο του 2009, όταν κορόιδευε με την αφορολόγητη αγορά ΙΧ άνω των 2000 κυβικών, όταν είχε κάθε μήνα και ένα μεγάλο σκάνδαλο, εκείνη την περίοδο δυνάμωνε η προσμονή της κατάλληλης στιγμής. Το 2009 ο Κώστας Καραμανλής με μυστική συμφωνία με τον Γιώργο Παπανδρέου παρέδωσε την κυβέρνηση και συμφώνησε στην αμοιβαία ατιμωρησία των διεφθαρμένων στελεχών των δύο κομμάτων και την συγκάλυψη όλων των σκανδάλων, με αυτό της Ζίεμενς κυρίαρχο. Η φυγάδευση το 2009 του Χριστοφοράκου στην Γερμανία ήταν κοινή συναινέσει.
Ενώ ο ΛΑΟΣ έλεγε ότι δεν υπάρχει δεξιά, δεν υπάρχει αριστερά, όλους εμάς ενώνει η Ελλάς, με κάθε ευκαιρία οι Βορίδης- Γεωργιάδης- Πλεύρης δήλωναν στην Βουλή «εμείς είμαστε δεξιοί»! Όταν μίλησα στο νομοσχέδιο «μέτρα την προστασία των εργαζομένων από την εργοδοτική αυθαιρεσία», πήραν τον λόγο και είπαν ότι «στην Ελλάδα δεν υποφέρουν οι εργαζόμενοι παρά μόνο οι εργοδότες»! Το μίσος τους ενάντια στους δημοσίους υπαλλήλους ήταν έκδηλο σε κάθε ομιλία τους. Έλεγαν συνεχώς ότι «είμαστε αστικό κόμμα» και όχι λαϊκό! Η περιφρονητική στάση απέναντι στους αγρότες, η εξοργιστική απαξία στους πολύτεκνους και κάθε λαϊκό πρόβλημα και η αγάπη στους ιδιοκτήτες αυθαιρέτων βιλών, καταπατητών και κάθε μεγαλοαστού επιχειρηματία δεν έχει προηγούμενο. Ερώτηση μου γραπτή που έθιγε τα συμφέροντα μεγαλοεπιχειρηματία, μου απαιτήθηκε να αποσυρθεί κάτι που φυσικά δεν έπραξα. Επειδή αν ενεργοποιούσα την δημόσια πολιτική μου συμφωνία με τον Γ Καρατζαφέρη για ανεξαρτητοποίηση όταν εκλεγόμουν βουλευτής, ο ΛΑΟΣ θα έχανε τον αριθμό 15 βουλευτών που είναι απαραίτητος για την διεξαγωγή ονομαστικής ψηφοφορίας, έδωσα τόπο στην οργή. Βέβαια για την ιστορία στις εκλογές του 2009 έγινε ένσταση εναντίον μου εκ των έσω του ΛΑΟΣ, να πάρει την έδρα η Θεσσαλονίκη με ακύρωση ψηφοδελτίων μου, που εξέπεσε στο εκλογοδικείο. Ερωτηματικό παραμένει ποιος πλήρωσε δεκάδες χιλιάδες Ευρώ για τα δικαστικά έξοδα… Παρότι ο ΛΑΟΣ είχε πλέον πάρει ανοδική τροχιά, από την άνοιξη του 2010 φάνηκε, ότι κάτι δεν πάει καλά. Ο Γ Παπανδρέου που έχει προαποφασίσει την ένταξη της χώρας στο ΔΝΤ από τον Μάη του 2009 (συνεδρίαση Bilderberg στην Αθήνα), βρίσκει έναν αναπάντεχο σύμμαχο εφεδρεία του συστήματος, τους τρείς διατεθειμένους βουλευτές του ΛΑΟΣ να ψηφίσουν το μνημόνιο. Η πρώτη θυελλώδης πολύωρη συνεδρίαση της κοινοβουλευτικής ομάδος κατέληξε σε απόφαση να καταψηφιστεί το μνημόνιο. Επειδή πάλεψα σκληρά και μαχητικά ενάντια σε αυτή την επιλογή, ομολογώ πως βρέθηκα στην χειρότερη πολιτική στιγμή της ζωής μου. Και τι δεν είπα για τον ρόλο του Γ Παπανδρέου, για την αποτυχία των μέτρων, για την φτώχεια που θα ακολουθήσει, για την άδικη και αναίτια σπίλωση του ΛΑΟΣ, για τον ρόλο του ΔΝΤ, για την διαφθορά των διαχειριστών, οι υπέρμαχοι όμως έδειχναν αποφασισμένοι να υπερψηφίσουν! Η εκτελεστική γραμματεία του ΛΑΟΣ με συντριπτική πλειοψηφία εκτός του Θ Πλεύρη υπεραμύνθηκε της καταψήφισης. Ακολούθησε μια δεύτερη συνεδρίαση που οδηγούσε μαθηματικά στην διάσπαση του ΛΑΟΣ. Η κοινοβουλευτική ομάδα βρέθηκε μπροστά σε τεράστια ηθικά πολιτικά διλλήματα με ευθύνες και εκβιασμούς που δεν μετέπεισαν κανέναν και πάλι η συντριπτική πλειοψηφία αποφάσισε να καταψηφιστεί το μνημόνιο. Άρχισαν να αναδιπλώνονται, συμφώνησαν να ψηφιστεί μόνο το άρθρο ένα του μνημονίου που ανέφερε μόνο την σύναψη της δανειακής σύμβασης και προ της διάλυσης του κόμματος, να καταψηφιστούν τα υπόλοιπα 5 άρθρα. Αυτό στιγμάτισε αρνητικά και ανέκοψε την ανοδική πορεία του κόμματος. Το επιχείρημα της υποτιθέμενης αστικής νομιμοποίησης, για την οποία αγωνίζονταν οι επήλυδες αριστοκράτες, ήταν μια φενάκη. Την ημέρα της ψηφοφορίας, προς το τέλος, έγινε ένα κοινοβουλευτικό πραξικόπημα που δεν έχει ιστορικό προηγούμενο. Ο υπουργός οικονομικών έφερε διάταξη που εξουσιοδοτούσε τον ίδιο να υπογράψει την δανειακή σύμβαση. Σε συνεννόηση με τον Α Ροντούλη πήγαμε και οι δύο μας στον πρόεδρο της Βουλής, (ήρθε και ο Λαφαζάνης μετά) και θέσαμε ζήτημα παραβίασης του κανονισμού και του συντάγματος. Τελικά η δανειακή σύμβαση παρέμεινε στην ημερήσια διάταξη του εβδομαδιαίου δελτίου νομοθετικού έργου μέχρι το καλοκαίρι του 2012, μιας και ποτέ δεν ήρθε για έγκριση από την ολομέλεια της Βουλής. Το θέμα αυτό το ανακινήσαμε πολλές φορές μάταια στις συνεδριάσεις του σώματος. Μετά ως ΛΑΟΣ καταψηφίσαμε όλους τους εφαρμοστικούς νόμους του Α μνημονίου. Τέλη Ιουλίου και αρχές Αυγούστου του 2011 ήρθε το μεσοπρόθεσμο (νέο ουσιαστικά μνημόνιο) και ο εφαρμοστικοί του νόμοι. Ήμουν εισηγητής ενάντια στο μεσοπρόθεσμο και το καταψηφίσαμε όλοι και σε όλα του τα άρθρα. Πρωτοστατούσαμε μάλιστα σε ονομαστικές ψηφοφορίες καταψήφισης νομοσχεδίων καθ όλη την κοινοβουλευτική περίοδο. Σε αυτή την συγκυρία η εσωκομματική τρόικα σιώπησε περιέργως, ίσως γιατί ακόμη τότε ο Σαμαράς που ψήφισε 22 άρθρα υπέρ από τα 28 του μεσοπρόθεσμου, ήταν ακόμη θεωρητικά αντιμνημονιακός! Που να πάνε τότε; Θα έφευγαν διαγραμμένοι από τον ΛΑΟΣ και θα έμεναν ανεξάρτητοι; Όχι βέβαια! Εκεί κατάπιαν την γλώσσα τους. Επειδή η Τρόικα εξωτερικού έκρινε αναποτελεσματικά τα μέτρα που μόλις είχαν ψηφιστεί, άρχισε να ζητά νέα μέτρα. Ήρθαν και αυτά ως πολυνομοσχέδιο μαζί με το χαράτσι κλπ Ο ΛΑΟΣ τα καταψήφισε και πάλι οι τρείς παπιά και άχνα. Τότε έγινε και η μεγάλη ανατροπή! Ο Γ Καρατζαφέρης ζητά κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας μετά την κατάρρευση του Γ Παπανδρέου, που έπαιξε το παιχνίδι των κερδοσκόπων στα χρηματιστήρια με το υποτιθέμενο δημοψήφισμα. Και αντί για αυτήν προκύπτει τρικομματική! Η πλειοψηφία των βουλευτών (πάνω από δέκα) ήταν ενάντια στην συμμετοχή σε αυτό το σχήμα. Του το είπαμε πεντακάθαρα στην σχετική συνεδρίαση. Προσωπικά του είπα « Εγώ σε θέλω πρωθυπουργό ανάκτησης της εθνικής κυριαρχίας και συ θα πας ουρά στους διεφθαρμένους»; Πολλοί αντιστάθηκαν γενναία, ο Η Πολατίδης μάλιστα αρνήθηκε υπουργείο! Ο Α Ροντούλης επέμενε μέχρι το τέλος! Η Ουρανία Παπανδρέου είπε παραστατικά «σε εκλιπαρώ πρόεδρε μην κάνεις το λάθος»! Τι δουλειά είχαμε εμείς με τον Λ Παπαδήμο; Όμως ο Γ Καρατζαφέρης μπήκε σε ένα σχήμα παγίδα, όπου σε μια νύχτα ο Σαμαράς μεταμορφώθηκε σε μνημονιακό όργανο της Μέρκελ (ας όψεται ο Χριστοφοράκος). Τα «πουλάκια» πήραν υπουργεία και την απόφαση να ενταχθούν στην ΝΔ ψάχνοντας την κατάλληλη ευκαιρία. Γλυκάθηκαν από την εξουσία και πλέον ήταν θέμα χρόνου η ενσωμάτωση τους στην δεξιά παράταξη. Άρχισαν τις παρασκηνιακές μάλιστα συζητήσεις να κατέβει ο παγιδευμένος ΛΑΟΣ σε κοινό εκλογικό σχήμα με την ΝΔ. Η κοινοβουλευτική ομάδα έβραζε, είχε εξουσιοδοτήσει ομόφωνα τον Γ Καρατζαφέρη να κλείσει συμφωνία με τους τρείς γνωστούς όρους συν ένα, δηλαδή όχι μείωση μισθών και συντάξεων- όχι παράδοση του εθνικού μας πλούτου- όχι εκχώρηση εθνικής κυριαρχίας- κατάργηση του νόμου που παραχωρεί ιθαγένεια στους λαθρομετανάστες και κανείς όρος δεν τηρείτο. Εξαπατημένος ο Γ Καρατζαφέρης εφόσον δεν είχε δεσμεύσει γραπτώς τους κυβερνητικούς εταίρους, δίχως να έχει υπογράψει χρονοδιάγραμμα του κυβερνητικού σχήματος, δίχως να συμμετέχουν και τα άλλα μικρότερα κόμματα της αντιπολίτευσης και δίχως καμία διάθεση ουσιαστικής διαπραγμάτευσης με την Τρόικα από τους υπόλοιπους, αναγκάστηκε να αποχωρήσει. Από την πρώτη στιγμή νομίζοντας ότι ο Σαμαράς θα αντισταθεί και βλέποντας ότι δεν εισακούεται, είχε αρχίσει να στέλνει επιστολές στους πολιτικούς αρχηγούς επί ματαίω. Ακολούθησε η καταψήφιση από μέρους του ΛΑΟΣ του μνημονίου και της δανειακής σύμβασης και ως κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος αναμετρήθηκα με τους μνημονιακούς απολογητές. Οι δύο τέθηκαν εκτός κοινοβουλευτικής ομάδας και προσχώρησαν στην ΝΔ , ο τρίτος λόγω αδυναμίας να εκλεγεί με σταυρό έμεινε εφεδρεία και μετακόμισε μετά τις εκλογές του Μαΐου. Ο ΛΑΟΣ είχε χάσει την αξιοπιστία του και οι ψηφοφόροι, μέσα από ένα αρνητικό κλίμα που μας επεφύλαξαν τα συστημικά μέσα επιβολής γνώμης, στράφηκαν αλλού. Με αρθρογραφία, πολιτικές εισηγήσεις, αποκαλύψεις και θέσεις που έχουν δημοσιευτεί στοwww.metharros.gr προσπάθησα να λειτουργήσω εποικοδομητικά και να συμβάλλω με ιδεολογική, θεωρητική και πολιτική επιχειρηματολογία στην συγκρότηση του τρίτου πόλου πατριωτικής εξουσίας που έχει ανάγκη ο τόπος. Η φραγή των απόψεων μου και ο πλήρης αποκλεισμός, από τα ελεγχόμενα από τους διαφθορείς του πολιτικού κόσμου, μέσα χειραγώγησης της κοινής γνώμης είναι αυταπόδεικτα σε όλους. Όμως οφείλω να ζητήσω δημόσια συγγνώμη για τον λάθος συμβιβασμό στο Α μνημόνιο, που δήθεν θα κρατούσε μόνο δύο χρόνια. Το αίσθημα αυτό το έχουν σίγουρα και το εκφράζουν και οι άλλοι πρώην βουλευτές που δεν προσχώρησαν στην εθνικά ενδοτική και ηθικά υπόλογη ΝΔ, τον αφανή εταίρο του ΠΑΣΟΚ. Κλείνοντας επιτρέψτε μου να σας υπενθυμίσω ένα μικρό απόσπασμα από ομιλία μου στην Βουλή: «Αγαπητοί συνάδελφοι, η αναμέτρηση με το σύστημα ξεκινά με την εσωκομματική πάλη και όσοι έχουμε παλέψει εσωκομματικά, για να μην πάρει τον κατήφορο ο πολιτικός χώρος στον οποίο ανήκαμε, ξέρουμε πολύ καλά τι σημαίνει αυτό. Σημαίνει άρνηση του Υπουργείου, σύγκρουση με την ηγεσία, αναμέτρηση με το σύστημα, «κόψιμο» από τα Μέσα Ενημέρωσης, διωγμός, παγίδες, επιθέσεις, γενικευμένη απαξίωση. Σημαίνει να έχεις καθαρή τη συνείδησή σου και να μένεις σε νοίκι και να ντρέπεσαι γι’ αυτούς που μένουν στις βιλάρες τους!
Και, βέβαια, οι ίδιοι καμαρώνουν, γιατί ΠΑΣΟΚ και Νέα Δημοκρατία ερίζουν σήμερα, ενώ ακριβώς αυτά που είχαν να μοιράσουν, τα μοίρασαν ως σκυλιά αλληλοτρωγόμενα, αλλά με συγκεκριμένες συνθήκες! Μαζί γεμίσατε τον άβακα της διαφθοράς, μαζί ανορθώσατε λίθο-λίθο το λόφο των σκανδάλων, μαζί εκπληρώσατε τις εντολές του διεθνούς συστήματος, τα ίδια εγκλήματα είχατε διαπράξει!
Είστε οι πολιτικοί μεταπράτες, το υπηρετικό πολιτικό προσωπικό των διαφθορέων σας! Μαζί τα φάγατε όλοι οι βαρώνοι του συστήματος! Και έχετε εξασφαλίσει τη γενικευμένη ατιμωρησία σας, ακριβώς διότι πίσω από εδώ, όταν γίνονται Εξεταστικές, δεν καλούνται αυτοί που οφείλουν και κάποιοι που έχουν την βαρύτατη ευθύνη για όσα συντελέστηκαν στη χώρα, στέλνουν υπομνήματα για να κρυφτούν!
Το ΠΑΣΟΚ σαν Κυβέρνηση, δυστυχώς, είναι πλέον ένα πάλαι ποτέ σοσιαλιστικό κόμμα. Έμεινε στα μισά του δρόμου ως ανολοκλήρωτο πολιτικό υποκείμενο. Κυριάρχησε πάλι, δυστυχώς, αυτό που ο Ανδρέας Παπανδρέου κατήγγειλε την περίοδο του 1965, δηλαδή η αμερικανική ομπρέλα. Ο όψιμος φιλοαμερικανισμός και, βέβαια, ο νεοφιλελευθερισμός δεν ήταν καθόλου τυχαίος. Ας δούμε το Μάνο και τον Ανδριανόπουλο την περίοδο του 2004. Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι αυτό το κόμμα απορροφήθηκε και μεταλλάχθηκε μέσα σ’ αυτό το σύστημα. Εξόντωσε το πατριωτικό ΠΑΣΟΚ και τώρα απομακρύνει την κοινωνική του βάση. Είστε, δυστυχώς, προνομιακοί απολογητές της νέας τάξης πραγμάτων! Συναγελάζεστε σ’ ένα άλλο επίπεδο το οποίο, δυστυχώς, έχει να κάνει με νέους κύκλους εξουσίας, οι οποίοι είναι εκτός χώρας και έχουν αλλότρια σχέδια!».
Και, βέβαια, οι ίδιοι καμαρώνουν, γιατί ΠΑΣΟΚ και Νέα Δημοκρατία ερίζουν σήμερα, ενώ ακριβώς αυτά που είχαν να μοιράσουν, τα μοίρασαν ως σκυλιά αλληλοτρωγόμενα, αλλά με συγκεκριμένες συνθήκες! Μαζί γεμίσατε τον άβακα της διαφθοράς, μαζί ανορθώσατε λίθο-λίθο το λόφο των σκανδάλων, μαζί εκπληρώσατε τις εντολές του διεθνούς συστήματος, τα ίδια εγκλήματα είχατε διαπράξει!
Είστε οι πολιτικοί μεταπράτες, το υπηρετικό πολιτικό προσωπικό των διαφθορέων σας! Μαζί τα φάγατε όλοι οι βαρώνοι του συστήματος! Και έχετε εξασφαλίσει τη γενικευμένη ατιμωρησία σας, ακριβώς διότι πίσω από εδώ, όταν γίνονται Εξεταστικές, δεν καλούνται αυτοί που οφείλουν και κάποιοι που έχουν την βαρύτατη ευθύνη για όσα συντελέστηκαν στη χώρα, στέλνουν υπομνήματα για να κρυφτούν!
Το ΠΑΣΟΚ σαν Κυβέρνηση, δυστυχώς, είναι πλέον ένα πάλαι ποτέ σοσιαλιστικό κόμμα. Έμεινε στα μισά του δρόμου ως ανολοκλήρωτο πολιτικό υποκείμενο. Κυριάρχησε πάλι, δυστυχώς, αυτό που ο Ανδρέας Παπανδρέου κατήγγειλε την περίοδο του 1965, δηλαδή η αμερικανική ομπρέλα. Ο όψιμος φιλοαμερικανισμός και, βέβαια, ο νεοφιλελευθερισμός δεν ήταν καθόλου τυχαίος. Ας δούμε το Μάνο και τον Ανδριανόπουλο την περίοδο του 2004. Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι αυτό το κόμμα απορροφήθηκε και μεταλλάχθηκε μέσα σ’ αυτό το σύστημα. Εξόντωσε το πατριωτικό ΠΑΣΟΚ και τώρα απομακρύνει την κοινωνική του βάση. Είστε, δυστυχώς, προνομιακοί απολογητές της νέας τάξης πραγμάτων! Συναγελάζεστε σ’ ένα άλλο επίπεδο το οποίο, δυστυχώς, έχει να κάνει με νέους κύκλους εξουσίας, οι οποίοι είναι εκτός χώρας και έχουν αλλότρια σχέδια!».
Πρακτικά Βουλής 22/12/10
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου