ΜΟΛΩΝ ΛΑΒΕ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ ΠΡΟΣ ΞΕΝΑ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑ

Αυτόν τον χρόνο το Συμβούλιο της Επικρατείας (ΣτΕ) αναχαίτισε τη μαζική «εισβολή» στην Ελλάδα ξένων Πανεπιστημίων: Με την 692/2013 απόφαση της Ολομελείας του,⁽¹⁾ το ΣτΕ απέρριψε τις προσφυγές ελληνικών κολλεγίων κατά της Υπουργικής Αποφάσεως που υποχρεώνει κάθε κολλέγιο αφενός να καταθέσει εγγυητική επιστολή € 500.000 στο Ελληνικό Δημόσιο και αφετέρου να προσλαμβάνει καθηγητές μόνο από το μητρώο διδακτικού προσωπικού που τηρεί το Τμήμα Κολλεγίων τού Υπουργείου Παιδείας (Υπουργική Απόφαση 63893/ΙΑ/3.6.2010 που αντικατέστησε την αρχικά προσβαλλόμενη 129450/Δ6.8.10.2008).

Ειδικότερα, τα κολλέγια πρόβαλαν, μεταξύ άλλων λόγων, ως λόγους ακύρωσης ότι η Υπουργική Απόφαση:

(α) Περιορίζει την ελευθερία εγκατάστασης στην Ελλάδα Πανεπιστημιακών ιδρυμάτων κρατών-μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ), αφού η εγγυητική επιστολή αυξάνει το κόστος εγκατάστασης και λειτουργίας τους στην Ελλάδα.

(β) Περιορίζει το δικαίωμα των ξένων Πανεπιστημίων «να επιλέξουν ελεύθερα τους επιστημονικούς τους συνεργάτες».

Σύμφωνα με τα κολλέγια, και οι δύο αυτοί περιορισμοί  συνιστούν παράβαση της Συνθήκης Λειτουργίας της ΕΕ. Το ΣτΕ όμως απέρριψε τα παραπάνω επιχειρήματα των κολλεγίων με μία απόλυτη και λακωνική αιτιολόγηση, ήτοι ως προβαλλόμενα «εκ συμφέροντος τρίτου».

Με απλά λόγια, το ΣτΕ «έβαλε στη θέση τους» τα ξένα Πανεπιστήμια θέτοντάς τα προ των ευθυνών τους, εμμέσως μεν αλλά ρητώς και με νομολογιακή σαφήνεια: Τα ξένα Πανεπιστήμια θα πρέπει κατ' αρχήν να «μαζέψουν» τα ελληνικά κολλέγια-δικαιοχρήστες (franchisees) που μιλούν ως δήθεν νομικοί ή ακαδημαϊκοί εκπρόσωποι των ξένων Πανεπιστημίων-δικαιοπαρόχων (franchisors), και μάλιστα ενώπιον του ΣτΕ. Επιπλέον, οποιαδήποτε επίκληση περί δικαιωμάτων ξένων Πανεπιστημίων της ΕΕ ενώπιον της Ελληνικής Δικαιοσύνης κατά του Ελληνικού Δημοσίου στο μέλλον, θα πρέπει να γίνεται άμεσα από τα ίδια τα ξένα Πανεπιστήμια και όχι έμμεσα από «τρίτους», όπως τα ελληνικά κολλέγια. Πρόκειται δηλαδή περί ενός δικαστικού ΜΟΛΩΝ ΛΑΒΕ του ΣτΕ προς ορισμένα ξένα πανεπιστήμια, και ειδικά αυτά που «αντιπροσωπεύονται» στην Ελλάδα από τα επί του προκειμένου κολλέγια.

Με αυτή την απόφαση-σταθμό, το ΣτΕ απάλλαξε οριστικά την Ελληνική Πολιτεία από την επιφαινόμενη (αλλά ουδέποτε πραγματική) απειλή από ξένα Πανεπιστήμια: Λόγω ακριβώς της ακαδημαϊκής συγκροτήσεως και λειτουργίας τους, τα ξένα Πανεπιστήμια δεν είναι ούτε καν τίγρεις με χάρτινα (δικονομικά) δόντια: Ουδέποτε ακαδημαϊκό ίδρυμα εξετράπη ποτέ του σκοπού του εμπλεκόμενο σε μακροχρόνιες και αβέβαιες δικαστικές διαμάχες κατά ξένου κράτους και μάλιστα επιθετικά ως προσφεύγων-επισπεύδων. Αυτή η πραγματικότητα ισχύει απολύτως, ακόμη και για τα κατά κανόνα υποβαθμισμένα («τριτοκλασάτα») βρετανικά ακαδημαϊκά ιδρύματα, που ως πρώην ΤΕΙ και νύν «Πανεπιστήμια» (ελέω Μ. Θάτσερ) επωφελούνται οικονομικώς εγγράφοντας και διδάσκοντας στην Ελλάδα σπουδαστές σε διεθνώς υποβαθμισμένα (τριετή) πτυχιακά προγράμματα (bachelor) εμμέσως, ήτοι μέσω των συνεργασιών τους με «τρίτους», δηλαδή με τα γνωστά μας κερδοσκοπικά κολλέγια.

Συνοπτικά το ΣτΕ εξουδετέρωσε νομολογιακώς τα ενίοτε θορυβούντα ελληνικά κολλέγια: Από το 2013, τα «κολλεγιακά» επιχειρήματα κάθε «τρίτου» (κολλεγίου) υπέρ των συμφερόντων και δικαιωμάτων ξένων Πανεπιστημίων έχουν κρισιολογηθεί ως «ανοησίες» (νομικά φληναφήματα) αφού τέτοια επιχειρήματα ούτε επιβεβαιώνονται ούτε και μπορούν να επιβεβαιωθούν εμπράκτως (δικαστικώς) από ξένα Πανεπιστήμια. Ως αποτέλεσμα, τα ελληνικά κολλέγια απογυμνώθηκαν πλέον από το δήθεν αδιάσειστο επιχείρημα περί «ελευθερίας της εγκατάστασης και λειτουργίας» των ευρωπαϊκών Πανεπιστημίων σε οποιαδήποτε χώρα-μέλος της ΕΕ, και έχασαν άπαξ δια παντός τον «μπαμπούλα» που επέσειαν κατά του Ελληνικής Πολιτείας για κυρώσεις της ΕΕ ή και της... Τρόϊκας (!) εναντίον της πασχούσης Ελλάδος. Το πόσο είχαν εκτραπεί ορισμένα κολλέγια καταδεικνύεται, μεταξύ άλλων, από την απειλή που εξακόντισε εναντίον της Ελλάδος κατά το πρόσφατο παρελθόν ο πρόεδρος του κολλεγίου IdEF (Εμ. Αμαργιανάκης) επί λέξει ως εξής: ⁽²⁾

«Εν όψει των προπαρατεθέντων και με σκοπό να τεθεί έκαστος ενώπιον των ευθυνών του, προσφύγαμε στο Συμβούλιο της Επικρατείας ζητώντας τοπ να ανασταλεί και μην εφαρμοστεί η Υπουργική Απόφαση, με σκοπό την προστασία ημών και των φοιτητών μας και την αποτροπή του κινδύνου έκθεσης της χώρας μας σε υψηλά πρόστιμα [της ΕΕ] ή/και τη διακοπή τής ^χρηματοδότησης βάσει τού Μνημονίου».

Η απειλή αυτή διατυπώθηκε δημόσια τον Ιούνιο του 2010, ενώ δηλαδή η Πατρίδα μας αγωνίζετο για την οικονομική (και όχι μόνον) σωτηρία της υπό την πίεση των Μνημονιακών δυνάμεων...

Φυσικά το ΣτΕ δεν ήταν δυνατόν να αφήσει αναπάντητη μία τέτοια διαρκή κολλεγιακή Ύβρι, που αποτελεί αφενός «κατά συρροή ακαδημαϊκή ασέλγεια» κατά τού Συντάγματος της Ελλάδος (άρθρο 16) και αφετέρου «κατ' επανάληψη πολιτικοοικονομική εκβίαση» εναντίον τού Υπουργείου Παιδείας: Μετά τη λακωνική και εθνικά υπερήφανη διατύπωση του ΣτΕ, που ευφυώς «αρμάθιασε» νομολογιακώς όλα τα κολλέγια ως «τρίτους» (δικονομικώς ασχέτους), έληξε οριστικά το «πάρτυ» τής κολλεγιακής κατατρομοκράτησης «θεών και δαιμόνων» (υπουργών και βουλευτών) από άμμετρες δηλώσεις και ενέργειες κερδοσκόπων κολλεγιαρχών, οι οποίοι τώρα είναι δικαστικώς ηττημένοι, νομικώς απαξιωμένοι, και διοικητικώς αντιμέτωποι με τη Νέμεσι της Ελληνικής Πολιτείας... Η εκπαιδευτική ιστορία της Πορτογαλίας και της γείτονός μας Τουρκίας (που «έκλεισαν» τα περισσότερα κερδοσκοπικά κολλέγια) ίσως επαναληφθεί και στην Ελλάδα αργά ή γρήγορα, ήτοι σε χρόνο και με τρόπο που η ανεξάρτητη Ελληνική Πολιτεία θα επιλέξει.

Αθήνα 19-8-2013 Ιωάννης Παπακωνσταντίνου⁽³⁾

⁽¹⁾      Εμπεριστατωμένη νομική ανάλυση της 692/2013 αποφάσεως της Ολομελείας του ΣτΕ
εμπεριέχεται στο Νομικό Βήμα (τόμος 61, τεύχος 4, σελ.1029-1032) με συντάκτη τον δικηγόρο
Αθηνών Αντώνιο Π. Αργυρό, Υπεύθυνο Ύλης του Νομικού Βήματος (e-mail:
argyros.office@gmail. com).

⁽²⁾      Για τη δήλωση του κ. Εμ. Αμαργιανάκη περί προσφυγής του κολλεγίου IdEF στο ΣτΕ κατά της
Υπουργικής Αποφάσεως (ΥΠΑΙΘΑ) πατήστε εδώ.

⁽³⁾      Ο Ιωάννης Παπακωνσταντίνου (Columbia University Fellow '84: B.S., M.A. / Πανεπιστήμιο
Αθηνών: Νομική Σχολή) είναι συγγραφέας του συγγράμματος Κοινωνικοοικονομική Ύβρις
(Socio-economic Hubris). Ήηλ. 697-886-2607, e-mail: pappas.inet@gmail.com.