Η 60χρονη δημοσιογράφος βρίσκεται σε απελπισία. Τα τελευταία χρόνια αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα υγείας και λαμβάνει αναπηρική σύνταξη. Πρόσφατα, έχασε το σπίτι της εξαιτίας μιας δικαστικής διαμάχης με μπερδεμένα κληρονομικά και καλείται να το εγκαταλείψει. Καθώς δεν έχει πουθενά να μείνει και είναι σχεδόν άπορη, ζητά, απ' όποιον έχει τη δυνατότητα να της χαρίσει ένα τροχόσπιτο ή κοντέινερ.
Έθνος, Βήμα, Αυριανή, Γυναίκα, Κλεοπάτρα, Liberté, είναι μόνο μερικά απ' τα έντυπα στα οποία εργάστηκε τα προηγούμενα χρόνια ως δημοσιογράφος. Γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Αγρίνιο, έζησε όμως στην Αθήνα, την Πάτρα, τη Θεσσαλονίκη και το Παρίσι. Τα προβλήματα υγείας με την καρδιά της και η ρευματοειδής αρθρίτιδα, από την οποία υποφέρει από την παιδική της ηλικία, όλο και επιβαρύνονταν όμως και πριν περίπου 10 χρόνια, ανήμπορη πια να εργαστεί, έβγαλε αναπηρική σύνταξη.
Σύμφωνα με το ρεπορτάζ του briefingnews.gr από τότε, ζει μόνη της σ' ένα σπίτι 28 τετραγωνικών μέτρων, λίγο έξω από το Αγρίνιο. Τα 340 ευρώ της αναπηρικής σύνταξης, είναι το μοναδικό της εισόδημα, μαζί με κάποια λίγα έσοδα που έχει από την ενοικίαση κάποιων χωραφιών. Συμπαραστάτης της η αδερφή της, η οποία αν και επίσης βρίσκεται σε άσχημη οικονομική κατάσταση, τη βοηθάει όσο μπορεί. «Η αδερφή μου πραγματικά μάχεται για εμένα και την ευχαριστώ γι' αυτό» αναφέρει η 60χρονη γυναίκα εμφανώς συγκινημένη.
Το μικρό σπίτι στο οποίο ζει, το έχτισε μόνη της σιγά-σιγά, όταν ακόμα μπορούσε και εργαζόταν, ενώ το οικόπεδο, μόλις 80 τετραγωνικών, ήταν κληρονομιά από τον πατέρα της. Κάποιες ασάφειες όμως στα κληρονομικά και το οικόπεδο μαζί με το σπίτι κατέληξαν στα χέρια ενός συγγενή ο οποίος τα διεκδίκησε δικαστικά. Πριν λίγο καιρό, τελεσιδίκησε η απόφαση του δικαστηρίου και οι κλητήρες ειδοποίησαν την άτυχη γυναίκα ότι πρέπει εντός των ημερών να εγκαταλείψει το σπίτι το οποίο δεν της ανήκει πλέον.
Ευαίσθητος άνθρωπος όπως είναι, δεν θέλει να απομακρυνθεί από την περιοχή στην οποία γεννήθηκε και έζησε τα παιδικά της χρόνια. Δίπλα στο πρώην σπίτι της, διαθέτει ένα μικρό χωράφι, στο οποίο θέλει να τοποθετήσει ένα τροχόσπιτο ή κοντέινερ, για να ζήσει. Θα έχει να αντιμετωπίσει το κρύο και τη βροχή του χειμώνα, την έλλειψη τουαλέτας και τρεχούμενου νερού, την απουσία θέρμανσης, τη στενότητα του χώρου. Η ίδια τα αναλογίζεται όλα αυτά, αλλά με δάκρυα στα μάτια και πείσμα λέει «θα τα καταφέρω». «Αρκεί να βγει ο χειμώνας, μετά όλο και κάτι θα κάνω», συνεχίζει με αισιοδοξία που λίγοι άνθρωποι θα είχαν στη θέση της. Παρά τα προβλήματα που αντιμετώπισε στη ζωή της, και ίσως εξαιτίας αυτών, παραμένει δυνατή. Δεν καταδέχεται ζητιανιά ή ελεημοσύνη, τα καταφέρνει μόνη της, όπως έχει μάθει. Επειδή όμως σε καμία περίπτωση δεν έχει την οικονομική δυνατότητα να αγοράσει ένα τροχόσπιτο ή ένα κοντέινερ η ίδια, απευθύνει έκκληση μέσα από την εφημερίδα «Συνείδηση» σε όποιον έχει κάποιο και δεν το χρειάζεται, να της το διαθέσει για να ζήσει μέσα.
Η εξασφάλιση ενός πρόχειρου καταλύματος, αρκεί για να διώξει τα δάκρυα να επαναφέρει το χαμόγελο στο πρόσωπο αυτής της γλυκιάς και περήφανης γυναίκας.
makeleio.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου