ΠΑΙΔΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ ΚΑΙ ΕΞΑΦΑΝΙΣΕΙΣ ΑΝΗΛΙΚΩΝ! ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΠΟΥ ΣΟΚΑΡΟΥΝ...

Η υπόθεση της Μαρίας των Ρομά, έρχεται να θίξει ή ν’ ανοίξει πολλά κακώς κείμενα σε ισάριθμες πτυχές της κοινωνικής ζωής.
Μόλις προχθές, αναφορικά με το που βρίσκονται τα υπόλοιπα παιδιά του ζευγαριού των Ρομά, καθώς εγγράφονται ως δραματικό έλλειμμα σ’ αυτό το απερίγραπτο οικογενειακό ισοζύγιο, το bloko.gr έθιξε το ζήτημα της παιδικής εργασίας. Και δεν το κάναμε τυχαία, καθώς αυτή η

διάσταση, της εκμετάλλευσης τους δηλαδή ως υποζύγια σε χειρωνακτικής φύσης δουλειές, αποτελεί ήδη αντικείμενο αστυνομικής έρευνας.
Ψάχνοντας ωστόσο λίγο παραπάνω το θέμα, πέσαμε πάνω σε συγκλονιστικά όσο κι ανατριχιαστικά στοιχεία. Σύμφωνα λοιπόν με το δίκτυο για τα Δικαιώματα του Παιδιού, περισσότερα από 100.000 παιδιά εργάζονται στην Ελλάδα. Ήταν μια στοιχειοθετημένη ανάλυση για την εξωπραγματικά για άλλες περιόδους ευμάρειας εξωφρενική κατάσταση που διαμορφώθηκε το 2012. Και πως προέκυψαν οι αναγωγές;
Από τα στοιχεία της Eurostat σύμφωνα με την οποία, περίπου 70.000 παιδιά μέσα στο 2012 σταμάτησαν το σχολείο τους. Πού εργάζονται λοιπόν αυτά τα παιδιά; Μήπως σε λαϊκές όπως η 4χρονη Μαρία; Σε χωράφια; Σε ταβέρνες, στα φανάρια; Σε κάθε περίπτωση είναι μια φρικαλέα πραγματικότητα μιας ανηλεούς ανθρωπιστικής κρίσης με πρώτα θύματα τους ανήλικους. 
Τι όμως συμβαίνει και με τις εξαφανίσεις των παιδιών; Σύμφωνα με στοιχεία του υπουργείου Δημόσιας Τάξης το 2012 και μέχρι τις 30 Απριλίου φέτος, καταγράφηκαν 449 εξαφανίσεις παιδιών ως πρόσωπα και όχι με την αριθμητική λογική της επαναληπτικότητας. Από αυτά βρέθηκαν 352. Άρα, για την περίοδο αυτή, επίσημα υπήρχαν 97 αγνοούμενα. Σ’ αυτά ποτέ δεν συνυπολογίστηκε η Μαρία. Και το λέμε, ως πιθανό  καταπίστευμα ενδεχόμενα πιο διευρυμένων μεγεθών.
Πού είναι αυτά τα παιδιά; Ποιοι τα εκμεταλλεύονται και κάτω από ποιο ζυγό; Πρέπει επιτέλους η κοινωνία ν’ αφυπνιστεί και να γίνει πιο ευαίσθητη όταν συναντά ένα παιδί στο δρόμο.
Χθες μόλις, αναφερθήκαμε σ’ ένα άλλο τεράστιο θέμα. Στο θέμα των παράνομων υιοθεσιών. Από τη μία η αγωνία και η σφοδρή όσο και θεμιτή από κάθε άποψη επιθυμία των άτεκνων ζευγαριών να υιοθετήσουν.  Από την άλλη τα παράνομα κυκλώματα που εμπορεύονται ότι πιο ανήθικο είτε ως έννοια είτε ως οντότητα. Ένα βρέφος. Και στη μέση, ένα Κράτος που εθελοτυφλεί σκόπιμα θα έλεγε κανείς, συνεργώντας στην παρανομία. Αντί να λειάνουν τη διαδικασία και σε ότι αφορά στο μέγεθος του χρόνου και σε ότι αφορά στο μέγεθος των απαιτήσεων.
Υπάρχουν πολλά ζευγάρια που ο καθένας από εμάς γνωρίζει με καλή οικονομική επιφάνεια, που επιδιώκουν να υιοθετήσουν παιδιά, όμως εξαιτίας αυτών των τρομακτικών αγκυλώσεων, ακολουθούν τον αναγκαστικό μονόδρομο προς τους καταυλισμούς Ρομά στη Θεσσαλία, είτε σ’ αυτούς της Βουλγαρίας. Έτσι αναπτύσσεται κι ευδοκιμεί το άθλιο αυτό δουλεμπόριο. Πάνω σε ευγενικούς σκοπούς κι επιδιώξεις.
bloko.gr