ΙΔΟΥ ΓΙΑΤΙ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΨΗΦΙΖΟΥΝ ΤΗΝ ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ!

Η ψυχανάλυση των ψηφοφόρων της 

Χρυσής Αυγής

Πολλοί αναρωτιούνται γιατί ένα κομμάτι του εκλογικού σώματος επιλέγει να ψηφίσει την Χρυσή Αυγή. Οι πολιτικές , ιστορικές και κοινωνιολογικές αναλύσεις μπορεί να προσεγγίζουν το πρόβλημα , αλλά μια ψυχαναλυτική προσέγγιση του φαινόμενου νομίζω ότι αγγίζει τη ρίζα του προβλήματος που είναι ο ίδιος ο «άνθρωπος».

Αναλυτικά.
Σύμφωνα με τον διαπρεπή ψυχολόγο και ιδρυτή της ανθρωπιστικής ψυχολογίας  Abraham Maslow (1908-1970 ) και την πυραμίδα των ανθρώπινων αναγκών , ο άνθρωπος απ’τη στιγμή που γεννιέται το πρώτο πράγμα που θέλει να καλύψει είναι οι φυσικές του ανάγκες για επιβίωση ( φαΐ, νερό, ζεστασιά, αγάπη, στοργή κ.ο.κ.). Καλύπτοντας την ανάγκη αυτή στρέφεται στην κάλυψη της δεύτερης που είναι η ασφάλεια (εργασία, περίθαλψη, ένδυση, ψυχαγωγία κλπ) .

Οι δυο αυτές ανάγκες χαρακτηρίζουν τις «ανάγκες του φόβου». 

Τα επόμενα τρία στάδια αφορούν τις «ανάγκες εξέλιξης»  του ατόμου. Κοινωνικότητα, έκφραση του ΕΓΩ, και Αυτοπραγμάτωση.

Στο τρίτο στάδιο εξέλιξης του ατόμου που είναι η ανάγκη για κοινωνικότητα, εκφράζεται κατά το λαϊκότερον στο «Όλοι θέλουν να ανήκουν κάπου».

Η επιλογή κυρίως γίνεται από βιώματα, χαρακτήρα, αδυναμίες, και λιγότερο μετά από  ώριμη σκέψη ή εμπειρία ζωής.

Ποιος κατέληξε να πιστεύει  σε μια ιδεολογία μετά από ενδελεχή έρευνα . Κανείς.  Όλοι μας επιλέξαμε κάτι , το ταυτοποιήσαμε μέσα μας, φτιάξαμε το δικό μας άλλοθι, κλείσαμε τα αυτιά μας στο διαφορετικό και επιλέξαμε να ντύσουμε με μεροληπτικά επιχειρήματα την ψευδαίσθηση της επιλογής μας.
Κάτι αντίστοιχο γίνεται και με την επιλογή της ομάδας. Αλήθεια, ποιος επέλεξε να γίνει Ολυμπιακός ή Παναθηναϊκός μετά από ώριμη σκέψη ή λογικά επιχειρήματα ; 
Δεν επιλέγουμε το σωστό, αλλά αυτό που θέλουμε να  θεωρούμε σωστό.

Δεν επιλέγουμε την αλήθεια, αλλά την αλήθεια που μας ταιριάζει.
Δεν πιστεύουμε αυτό που βλέπουμε ,αλλά αυτό που αντιλαμβανόμαστε.

Τα κοινωνικά σύνολα και οι πολιτικοί οργανισμοί , είναι ομάδες που τα μέλη τους απαρτίζονται από τις ίδιες ψευδαισθήσεις. Στα σύνολα αυτά όμως αναπόφευκτα υπάρχουν οι  καθοδηγητές των συνειδήσεων.
Είναι άτομα που ανήκουν στο τέταρτο στάδιο εξέλιξης των ανθρωπίνων αναγκών. Την ανάγκη να εκφράζω το ΕΓΩ μου και να διοικώ μια ομάδα.

Η χειραφέτηση του συνόλου είναι μια δύσκολη υπόθεση. Ο αποτελεσματικότερος τρόπος συσπείρωσης του είναι η εκμετάλλευση του φόβου. Και πως γίνεται αυτό. Με την δημιουργία εχθρού.

Έτσι λοιπόν οι κομματικές ιντελιγκέντσιες πρώτα προσδιορίζουν τον εχθρό και έπειτα καθορίζουν το σκοπό.

Πως αλλιώς η Χρυσή Αυγή θα καθόριζε κάποιο σκοπό αν πρώτα δεν προσδιόριζε σαν εχθρό το πολιτικό σύστημα;

Το πρόβλημα όμως δεν είναι στο σκοπό , αλλά στο ότι η επίτευξη του προϋποθέτει την  εξάλειψη του ετεροπροσδιορισμένου και πολλές φορές αυθαίρετου ορισμού του «εχθρού».

Οι άνθρωποι που επιλέγουν να ενταχτούν στην Χρυσή Αυγή, πρωτίστως έχουν ανάγκη να θέσουν σκοπό για τη ζωή τους. Κάποιοι τους τον αφαίρεσαν και δικαιολογημένα αισθάνονται θύμο. Τον θυμό αυτό οι ινστρούχτορες της οργάνωσης τον προσωποποιούν με μια φράση, «το πολιτικό σύστημα».

Η διαίρεση αυτή κατηγοριοποιεί σε δυο στρατόπεδα την πολιτική σκηνή. Στους καλούς και στους κακούς. Το άτομο όμως εντάσσεται πάντα στο στρατόπεδο του καλού και η υπηρέτηση του θεωρείται σκοπός ζωής. Μέσα από αυτή τη διαδικασία βρίσκει νόημα ζωής.

Έτσι ο σκοπός αγιάζει τα μέσα. Τα μέσα γίνονται «ΔΙΚΑΙΟ». Οι στρατευμένοι της «ΙΕΡΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΗΣ» βαφτίζονται αγωνιστές, και τα θύματα ,ήρωες.

Άνθρωποι της διπλανής μας πόρτας απεγνωσμένοι γαντζώνονται σε μια ψευδαίσθηση , από την «ανάγκη του ανήκειν»,  στην ουσία χαρίζουν τη ζωή τους για ένα σκοπό που κανείς δεν γνωρίζει ότι είναι ΑΛΗΘΕΙΑ.

Ο διάσημος ψυχολόγος της συνδιαλλεκτικής  Dr. Eric Berne ,και η  Transactional Analysis (προσέγγιση στη θεωρία της ψυχολογίας και της ψυχοθεραπείας) αναφέρει ότι το άτομο μέχρι την ηλικία των 5 ετών έχει αποκτήσει την προσωπικότητα που θα τον ακολουθήσει σε όλη του τη ζωή.

Την περίοδο αυτή το άτομο διαμορφώνει τα δυο από τα τρία ΕΓΩ του. Το ΕΓΩ-ΓΟΝΕΑΣ και το ΕΓΩ –ΠΑΙΔΙ. Το τρίτο ΕΓΩ-ΕΝΗΛΙΚΑΣ το διαμορφώνει κατά την ενήλικη περίοδο.

Δυστυχώς για τη μεγάλη πλειοψηφία των ανθρώπων βρίσκονται στα στάδια πριν την ενηλικίωση τους για τον Eric Berne και στα δυο πρώτα στάδια των αναγκών του φόβου για τον Abraham Maslow.

Αυτό σημαίνει ότι άνθρωποι που επιλέγουν να ανήκουν σε τέτοια σύνολα που δημιουργούν εχθρούς προσφέροντας προστασία και δίνοντας μια επίπλαστη ελπίδα, ότι μόνο μέσα από αυτά θα επιτευχθούν οι ατομικοί τους στόχοι, είναι απλά ανήλικοι.

Ο Ρουπακιάς ο δολοφόνος του Παύλου Φύσσα, είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα ενός ανήλικου ενήλικα. Μετά από ένα τηλεφώνημα στις 12 η ώρα τη νύχτα, ενώ βίωνε την ασφάλεια της οικογενειακής θαλπωρής κλήθηκε από το «ΙΕΡΟ ΚΑΘΗΚΟΝ» να εξοντώσει τον «ΕΧΘΡΟ» που προφανώς απειλούσε το δικό του σκοπό.

Σχιζοφρένεια!!!

Αυτά κάνουν τα κλειστά σύνολα του προκαθορισμένου σκοπού. Ηρωοποιούν την ατομική δράση και την απενεχοποιούν διαιρώντας τις ευθύνες της. Κάτι αντίστοιχο με την ψυχολογία ενός οπαδού χούλιγκαν που πετά μια κροτίδα στον οπαδό- εχθρό της απέναντι ομάδας. Δεν την πετά αυτός ,αλλά η μάζα.
Ο νόμος όμως σε ένα «Κράτος Δικαίου» δεν αφορά συλλογικές πράξεις , αλλά ατομικές.
Ο Immanuel Kant έλεγε ότι «Ο κάθε άνθρωπος δεν είναι μέσο για κάποιο σκοπό, αλλά είναι φορέας του δικού του σκοπού»

Για να ισχύει όμως η παραπάνω ρήση, απλά πρέπει να ενηλικιωθούμε.

Διαβάζοντας κάποιος το βιβλίο του Παν. Γεννηματά, «ΕΛΛΑΣ. ΔΥΣΗ ή ΑΝΑΤΟΛΗ;» θα διαπιστώσει ότι αιώνες τώρα η ελληνική κοινωνία γαλουχήθηκε μέσα από ένα κρατικό πατερναλισμό που δεν άφησε τον Έλληνα να ενηλικιωθεί. Μην αναρωτιόμαστε λοιπόν γιατί επιλέγει να συστρατεύεται με ιδεολογίες που επιλέγουν τον κεντρικό σχεδιασμό της οικονομίας και κατ’επέκταση της ζωής του.
 Και για να φτάσουμε στο  πέμπτο στάδιο των ανθρωπίνων αναγκών, η ανάγκη για την κορυφή, (αυτοπραγμάτωση)μπορεί να την έχουν όλοι οι άνθρωποι, την επιτυγχάνουν όμως μόνο αυτοί που πραγματικά θέλουν και αγωνιζονται. Αυτοί είναι οι λίγοι , οι άριστοι , οι ξεχωριστοί που καθορίζουν πολλές φορές και  την πορεία της ανθρώπινης ιστορίας. Και επειδή αυτό θέλει μεγάλη συζήτηση για το πια πορεία πρέπει να πάρει ο κόσμος, ας αρκεστούμε στην εκπλήρωση της ολοκλήρωσης των ατομικών μας στόχων χωρίς καθοδηγητές και κομματικά σύνολα που  πολτοποιούν τη σκέψη μας και κατευθύνουν τη ζωή μας.
Για να γίνει όμως αυτό πρέπει η ελληνική κοινωνία να ανοίξει . Και η κοινωνία για να ανοίξει πρέπει πρώτα να ανοίξει η οικονομία. Μόνο τότε θα δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις να βλέπουμε το διαφορετικό σαν ευκαιρία και όχι σαν εχθρό.
Οι κοινωνίες που έχουν πάει μπροστά είναι αυτές που οι πολιτικοί της ταγοί επένδυσαν στα στάδια της «εξέλιξης του ατόμου» και όχι στα στάδια που εκμεταλλεύονται τον φόβο.
Αγαπητοί ψηφοφόροι  της Χρυσής Αυγής μη δέχεστε να είστε υποσύνολα ενός κλειστού συνόλου με επικεκαλυμμένες ιδέες περί πατριωτισμού, αντιμνημονιακες κορώνες και ψευδεπίγραφες χριστιανικές επικλήσεις.

Ενηλικιωθείτε.
Και αγωνιστείτε να αφεθείτε ελεύθεροι να δημιουργήσετε μόνοι σας, χωρίς τα δεκανίκια καμιάς πατερναλιστικής εξουσίας που σας ευνουχίζει τις δεξιότητες σας και την προοπτική σας.

Αντώνης Κρούστης
fileleftheros1966.blogspot.com

Υ.Γ. Η παραπάνω ανάλυση προφανώς αφορά και τα κλειστά οργανωμένα σύνολα της Αριστερής πλάνης που βαφτίζει τις έκνομες ενέργειες της, σαν κοινωνικό αγώνα . Επιτέλους ΕΝΗΛΙΚΙΩΘΕΙΤΕ !!!