ΔΗΜΟΣΙΟ ¨Η ΙΔΙΩΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ; ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ

του

Γιώργου Τσιάκαλου

Αναπληρωτή Καθηγητή ΣΣΕ

Μέλους της Σχολικής Επιτροπής

Υποψήφιου Δημοτικού Σύμβουλου

Με την «Ανεξάρτητη Ενωτική Κίνηση»

                Η οικονομική κρίση έχει αναγκάσει πολλούς γονείς που έστελναν τα παιδιά τους σε ιδιωτικά σχολεία να αδυνατούν να ανταπεξέλθουν στο οικονομικό κόστος και να επιστρέφουν πλέον στη δημόσια εκπαίδευση. Οι μειωμένες αποδοχές, οι απολύσεις στον ιδιωτικό τομέα και το αυξημένο κόστος ζωής, έχουν οδηγήσει ένα σημαντικό ποσοστό οικογενειών, της τάξης του 15%, να μην ανανεώνει τις εγγραφές σε ιδιωτικά σχολεία, ενώ η διαρροές μαθητών προς τα δημόσια σχολεία συνεχίζονται, ακόμα και κατά τη διάρκεια του σχολικού έτους.

               Η πτωτική πορεία του αριθμού των μαθητών στα ιδιωτικά σχολεία ξεκίνησε κατά το σχολικό έτος 2009-10, όταν η οικονομική κρίση άρχισε να δείχνει τα πρώτα της σημάδια. Με την έναρξη της κρίσης, στην ιδιωτική εκπαίδευση δηλαδή σε 500 περίπου σχολεία πανελλαδικά φοιτούσαν συνολικά 92.000 μαθητές, ποσοστό 7% περίπου του μαθητικού δυναμικού της χώρας συμπεριλαμβανομένων και των μαθητών των ιδιωτικών Επαγγελματικών Λυκείων και Επαγγελματικών Σχολών.

               Κατά τη διάρκεια των τελευταίων ετών, τα μεγαλύτερα ποσοστά διαρροής μαθητών καταγράφονται στις τάξεις του λυκείου. Αντίθετα, τα ιδιωτικά νηπιαγωγεία όχι μόνο συγκράτησαν, αλλά μάλλον αύξησαν τον πληθυσμό τους. Από την οικονομική κρίση πλήττονται κυρίως τα «μικρά» και «μεσαία» ιδιωτικά σχολεία των αστικών κέντρων και της περιφέρειας, τα οποία απευθύνονται σε εργαζόμενους γονείς. Αντίθετα, δεν φαίνεται να έχουν επηρεαστεί ιδιαίτερα τα μη κερδοσκοπικά σχολεία και τα «μεγάλα» ιδιωτικά σχολεία, που απευθύνονται σε γονείς με υψηλά εισοδήματα.

              Η κατάσταση αυτή δεν αφορά μόνο τους οικονομικά προνομιούχους, διότι το ιδιωτικό σχολείο δεν απευθύνεται αποκλειστικά σε οικογένειες με υψηλά εισοδήματα. Αντίθετα, και ιδιαίτερα στις μικρές μονάδες «γειτονιάς»,φοιτούν παιδιά της μεσαίας τάξης, των οποίων οι γονείς πληρώνουν από το υστέρημά τους, κυρίως για λόγους φύλαξης, ασφαλούς μεταφοράς, αλλά και ύπαρξης τάξεων με μικρό αριθμό μαθητών και με πολύ μικρό, αν όχι ανύπαρκτο, αριθμό παιδιών μεταναστών.

             Η μετακίνηση 10.000 περίπου μαθητών, με ροή που δεν φαίνεται να ανακόπτεται, στην πλειοψηφία τους τάξεων Λυκείου, σε Δημόσια Σχολεία, δημιουργεί σήμερα πρόσθετα προβλήματα από άποψη απαιτούμενου εκπαιδευτικού προσωπικού, υποδομών, μέσων και αριθμού μαθητών ανά τμήμα. Είναι προβλήματα και ανάγκες που καλείται να αντιμετωπίσει η Πολιτεία, η Τοπική Αυτοδιοίκηση και η εκπαιδευτική κοινότητα, με σύνεση, με υπομονή και επιμονή, με σωστό προγραμματισμό, εκμεταλλευόμενοι κάθε δυνατότητα που υπάρχει, μακριά από πολιτικές σκοπιμότητες και πάντα με γνώμονα την προσφορά για το μέλλον των παιδιών.

            Τελικά, στα μέχρι σήμερα διλήμματα των γονέων σε σχέση με τα παιδιά τους, όταν αυτά φθάνουν σε κάποια κρίσιμη ηλικία, όπως επαγγελματική αποκατάσταση και οικογενειακή τακτοποίηση, προστίθεται και ένα νέο, σε μικρότερη ηλικία: Δημόσιο ή Ιδιωτικό Σχολείο; Την απάντηση στο ερώτημα θα τη δώσουν οι ίδιοι οι γονείς, σταθμίζοντας πολλούς παράγοντες, συμπεριλαμβανομένου πλέον και της περιστολής των οικογενειακών δαπανών, ιεραρχώντας σωστά τις ανάγκες τους. Πιθανώς, στο μέλλον, να προστεθεί και ένα επιπλέον δίλημμα, η επιλογή φύλου και χαρακτηριστικών πριν καν γεννηθούν! Η επιστήμη γνωρίζει; Ο χρόνος θα δείξει....