Αύριο εκδικάζεται η αγωγή της πρώην εφέτου Ευγενίας Τσαρμποπούλου σε βάρος του εκδότη του 'Ανεξάρτητου Παρατηρητή" για δημοσίευμά του το οποίον η πρώην δικαστής εξέλαβε ως συκοφαντικό-δυσφημιστικό και κίνησε διαδικασία αστικής διεκδίκησης 100.000 ευρώ ως αποζημίωση για την τιμή και υπόληψή της.
Η κυρία δικαστής αντί να απευθυνθεί στην ποινική δικαιοσύνη με μήνυση, προτίμησε να κάνει αγωγή και να διεκδικήσει το ποσό των 100.000 ευρώ, στοχεύοντας -προφανώς- εκτός από την ηθική-υλική της ικανοποίηση και στην οικονομική εξόντωση του εκδότη-δημοσιογράφου! Όχι μόνο του ιδίου αλλά και της οικογενείας του!
Διότι ποιος είναι αυτός που διαθέτει σήμερα 100.000 ευρώ να πληρώσει ως αποζημίωση, εκτός από εφοπλιστές, υπουργούς ή...εμπόρους ναρκωτικών; Το περί δικαίου αίσθημα δεν πρέπει να υπολογίζει και τις οικονομικές δυνατότητες τις οποίες έχει κάποιος για να του ζητάς 100.000 ευρώ; Όταν όμως οι αγωγές δίνουν την δυνατότητα στον ενάγοντα να ζητά ό,τι θέλει χωρίς να έχει καμία υποχρέωση να εξετάσει την οικονομική επιφάνεια του εναγόμενου, τότε τίθεται ένα βασικό θέμα: θα αποδοθεί δίκαιο εάν το δικαστήριο επιδικάσει 100.000 ευρώ υπέρ της ενάγουσας; Αφού ο εναγόμενος δεν μπορεί να βρει ούτε μέχρι 4ης γενεάς το ποσό αυτό, τότε, η ενάγουσα επιζητεί την καταδίκη του εναγόμενου ή μαζί και των απογόνων του; Και εάν δεν επιζητεί την καταδίκη των απογόνων του τότε γιατί η κ. Τσαρμποπούλου δεν ζητούσε για την αποκάταση της τιμής και υπόληψής της το ποσό των 10.000 ευρώ, για παράδειγμα; Που και αυτό δεν δύναται να το πληρώσει ο εναγόμενος, αλλά τέλος πάντων, είναι ποσό με το οποίο καταδικάζεται ο ίδιος και όχι όλο του το συγγενολόι και οι επόμενες γενιές από το σόι του!
Η ποινή πρέπει να έχει και έννοια σωφρονιστική ή εξοντωτική;
Αυτά επί του θεωρητικού μέρους για την έννοια της αγωγής της κας Τσαρμποπούλου σε βάρος του Μ. Βραχιολίδη, η οποία κινληθηκε με αγωγή και όχι με μήνυση.
Σε ό,τι αφορά στην ουσία της υπόθεσης, ο εκδότης του 'Ανεξάρτητου Παρατηητή" όπως έχει μάθει πάντα, θα δώσει και αυτό τον αγώνα. Αγώνας όμως που λόγω του ότι είναι αστικό διαστήριο δεν του δίνει την δυνατότητα της απολογίας! Μόνον έναν μάρτυρα και...τέλος!
Μήπως, λέμε μήπως η κυρία δικαστής αυτό φοβήθηκε και δεν κατέθεσε μήνυση; Μήπως φοβήθηκε την απολογία του κατηγορουμένου ενώπιον δικαστών και ακροατηρίου;
Εμείς θέλαμε ίση μάχη κυρία Τσαρμποπούλου, face to face ποινικό δικαστήριο και όχι αστικά δικαστήρια. Θα την δώσουμε την μάχη μας όμως κι έτσι...
Η κυρία δικαστής αντί να απευθυνθεί στην ποινική δικαιοσύνη με μήνυση, προτίμησε να κάνει αγωγή και να διεκδικήσει το ποσό των 100.000 ευρώ, στοχεύοντας -προφανώς- εκτός από την ηθική-υλική της ικανοποίηση και στην οικονομική εξόντωση του εκδότη-δημοσιογράφου! Όχι μόνο του ιδίου αλλά και της οικογενείας του!
Διότι ποιος είναι αυτός που διαθέτει σήμερα 100.000 ευρώ να πληρώσει ως αποζημίωση, εκτός από εφοπλιστές, υπουργούς ή...εμπόρους ναρκωτικών; Το περί δικαίου αίσθημα δεν πρέπει να υπολογίζει και τις οικονομικές δυνατότητες τις οποίες έχει κάποιος για να του ζητάς 100.000 ευρώ; Όταν όμως οι αγωγές δίνουν την δυνατότητα στον ενάγοντα να ζητά ό,τι θέλει χωρίς να έχει καμία υποχρέωση να εξετάσει την οικονομική επιφάνεια του εναγόμενου, τότε τίθεται ένα βασικό θέμα: θα αποδοθεί δίκαιο εάν το δικαστήριο επιδικάσει 100.000 ευρώ υπέρ της ενάγουσας; Αφού ο εναγόμενος δεν μπορεί να βρει ούτε μέχρι 4ης γενεάς το ποσό αυτό, τότε, η ενάγουσα επιζητεί την καταδίκη του εναγόμενου ή μαζί και των απογόνων του; Και εάν δεν επιζητεί την καταδίκη των απογόνων του τότε γιατί η κ. Τσαρμποπούλου δεν ζητούσε για την αποκάταση της τιμής και υπόληψής της το ποσό των 10.000 ευρώ, για παράδειγμα; Που και αυτό δεν δύναται να το πληρώσει ο εναγόμενος, αλλά τέλος πάντων, είναι ποσό με το οποίο καταδικάζεται ο ίδιος και όχι όλο του το συγγενολόι και οι επόμενες γενιές από το σόι του!
Η ποινή πρέπει να έχει και έννοια σωφρονιστική ή εξοντωτική;
Αυτά επί του θεωρητικού μέρους για την έννοια της αγωγής της κας Τσαρμποπούλου σε βάρος του Μ. Βραχιολίδη, η οποία κινληθηκε με αγωγή και όχι με μήνυση.
Σε ό,τι αφορά στην ουσία της υπόθεσης, ο εκδότης του 'Ανεξάρτητου Παρατηητή" όπως έχει μάθει πάντα, θα δώσει και αυτό τον αγώνα. Αγώνας όμως που λόγω του ότι είναι αστικό διαστήριο δεν του δίνει την δυνατότητα της απολογίας! Μόνον έναν μάρτυρα και...τέλος!
Μήπως, λέμε μήπως η κυρία δικαστής αυτό φοβήθηκε και δεν κατέθεσε μήνυση; Μήπως φοβήθηκε την απολογία του κατηγορουμένου ενώπιον δικαστών και ακροατηρίου;
Εμείς θέλαμε ίση μάχη κυρία Τσαρμποπούλου, face to face ποινικό δικαστήριο και όχι αστικά δικαστήρια. Θα την δώσουμε την μάχη μας όμως κι έτσι...
ΠΡΟΣ ΤΙ ΤΟΣΟ ΑΓΧΟΣ ΚΑΙ ΚΛΑΨΑ ??? ΑΦΟΥ ΠΑΝΤΑ ΤΗΝ... ΑΛΗΘΕΙΑ ΓΡΑΦΕΙΣ Κ ΥΠΑΡΑΣΠΙΖΕΣΑΙ , ΚΑΝΟΝΤΑΣ ΠΑΝΤΟΤΕ... ΜΑΧΗΤΙΚΟ ΚAI... ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΙΚΟ ΡΕΠΟΡΤΑΖ , ΠΡΟΣ ΤΙ ΤΕΤΟΙΟΣ ΦΟΒΟΣ ΓΙΑ ΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΤΗΣ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΗΣ ΔΙΚΗΣ ???
ΑπάντησηΔιαγραφή