Πάρτε παράδειγμα την μισητή Κονομισιόν των αγορών. Ο Αλέξης Τσίπρας είναι πλέον και επίσημος διεκδικητής της Προεδρίας.
Σαν να θέλεις να γκρεμίσεις τον καπιταλισμό πηδώντας την κόρη του καπιταλιστή. Φυσικά οι προθέσεις του Αλέξη είναι αγαθές:
Οι ευρωπαϊκές εκλογές του επόμενου Μαΐου παρέχουν μια μοναδική ευκαιρία στους λαούς της Ευρώπης να κάνουν την αλλαγή πραγματικότητα. Να απορρίψουν εκείνους που ανακυκλώνουν στην Ευρώπη μια παγκόσμια κρίση.
Και, κόντρα στην κοινή λογική, επιμένουν ότι πρέπει να συνεχιστεί μια συνταγή που έχει αποτύχει.
Και επιτρέψτε μου να επαναλάβω: Η Ευρωπαϊκή Αριστερά είναι η μόνη εναλλακτική στο βάρβαρο νεοφιλελευθερισμό και απέναντι στην ενίσχυση της ακραίας δεξιάς.
Αυτή είναι η στιγμή μας. Όταν ο τροχός της ιστορίας γυρίζει πίσω, είναι η ώρα της Αριστεράς να κινήσει την Ευρώπη προς τα εμπρός και είμαι βέβαιος ότι θα τα καταφέρουμε.
Κι αν η ανάδειξη της υποψηφιότητας του Αλέξη από το κόμμα της Ευρωπαικής Αριστεράς έγινε θορυβωδώς, μια ακόμη στενή επαφή του Αλέξη Τσίπρα με τον όμιλο Μπόμπολα κρατήθηκε σε χαμηλούς τόνους και από τις δύο πλευρές. Σας θυμίζουμε ότι ο Αλέξης Τσίπρας είχε επισκεφθεί σχετικά πρόσφατα τις εγκαταστάσεις του ΠΗΓΑΣΟΥ. Μάλιστα εκείνη η επίσκεψή του είχε συνδυασθεί με το ντου των αστυνομικών δυνάμεων στα σπίτια των διαδηλωτών στις Σκουριές. Λίγες ώρες αφότου ο Αλέξης είχε σφίξει το χέρι του Μπόμπολα.
Το Έθνος της Κυριακής-μόλις χθες- φιλοξενούσε συνέντευξη του Αλέξη Τσίπρα στον Παναγιώτη Τσούτσια. Μια συνέντευξη που κρατήθηκε και από τις δύο πλευρές σε χαμηλούς τόνους. Tι συμβαίνει με τον Τσίπρα; Γιατί τόσο πολιτικάντικη συμπεριφορά; Πότε θα αποφασίσει αν ο Μπόμπολας και οι υπόλοιποι νταβατζήδες είναι απέναντί του ή φίλοι του; Τι ερμαφρόδιτη πολιτική συμπεριφορά είναι αυτή;
Στην συνέντευξή του λοιπόν στο Εθνος της Κυριακής, ο κ. Τσίπρας χαρακτηρίζει έτος μηδέν το 2014 και λέει ότι Πρόεδρος της Δημοκρατίας θα εκλεγεί από Βουλή όπου θα έχει πλειοψηφία ο ΣΥΡΙΖΑ, ενώ για ακόμη μία φορά καλεί τους βουλευτές της συμπολίτευσης να ψηφίσουν κατά συνείδηση.
Πολλοί χαρακτηρίζουν υψηλό πολιτικό ρίσκο την απόφασή σας να διεκδικήσετε την προεδρία της Κομισιόν.
Ρίσκο; Θα έλεγα όφελος και μόνο όφελος για την Ελλάδα, παρά τη μικροψυχία με την οποία αντιμετωπίστηκε από την ελληνική κυβέρνηση. Γιατί φέρνει την αντίσταση του ελληνικού λαού και μ' αυτό τον τρόπο στο ευρωπαϊκό προσκήνιο. Υπογραμμίζει την απόφαση της Ευρωπαϊκής Αριστεράς να αντιπαλέψει μαχητικά, με τους λαούς και τους εργαζόμενους σε Νότο, αλλά και σε Βορρά, την καταστροφική λιτότητα. Αποτελεί τιμή για τον ΣΥΡΙΖΑ και για μένα προσωπικά. Και όσο μας αφορά θέλουμε να εκληφθεί απ' όλους ως μια προειδοποίηση:
Οι συσχετισμοί δεν είναι αιώνιοι. Αλλάζουν. Οι λαοί δεν θα μείνουν άπραγοι μπροστά στην καταστροφή. Θα αντιδράσουν. Και οι ευρωεκλογές σε λίγους μήνες θα είναι μια σημαντική μάχη, νικηφόρα κατά την πεποίθησή μου, προς αυτή την κατεύθυνση.
Μπορείτε να σταματήσετε στην Ελλάδα αλλά και στην Ευρώπη τις πολιτικές της λιτότητας;
Ναι. Μπορούμε. Αυτή είναι η απάντησή μας σε όσους θεωρούν μονόδρομο τη σημερινή καταστροφική πολιτική και ανέφικτη την ανατροπή της. Και αυτό που η συντηρητική παλινόρθωση προπαγανδίζει ως ανέφικτο θα το κάνουν, και μπορούν να το κάνουν εφικτό οι λαοί και οι κοινωνίες, με κάθε μέσο που διαθέτουν: την ψήφο τους, τη φωνή τους, τους μαζικούς κοινωνικούς αγώνες. Οπως ήρθαν μάλιστα τα πράγματα η μεγάλη αλλαγή θα ξεκινήσει από την Ελλάδα. Οπου η επερχόμενη κυβέρνηση της Αριστεράς, με ενεργή και αποφασιστική στήριξη από την κοινωνία, θα επιβάλει ριζική αλλαγή πολιτικής, αλλά και θα συμβάλει σε αλλαγή των συσχετισμών στην Ευρώπη.
Πιστεύω με δυο λόγια ότι ο λαός μας θα νικήσει. Ο ΣΥΡΙΖΑ θα γίνει κυβέρνηση με μεγάλη πλειοψηφία και η συντηρητική Ευρώπη θα βρεθεί για πρώτη φορά μπροστά στην ανάγκη να αποφασίσει στ' αλήθεια αν θα αλλάξει πολιτική και συμπεριφορά ή αν θα αυτοκτονήσει. Και σας διαβεβαιώνω ότι θα αλλάξει πολιτική και θα 'ναι ντάλα μεσημέρι, για να θυμηθώ την παλιά φράση του Κώστα Λουλέ για την Εθνική Αντίσταση.
Ουκ ολίγες φορές έχετε δηλώσει ότι τελειώνει το καντήλι της κυβέρνησης. Τώρα βάζετε ως αφετηρία εξελίξεων τις ευρωεκλογές;
Το πολιτικό, και το ηθικό θα έλεγα, καντήλι αυτής της κυβέρνησης έχει τελειώσει προ πολλού. Δεν υπάρχει δέσμευσή τους που να μην παραβίασαν, ψέμα που να μην το είπαν, εκβιασμός που να μην τον άσκησαν. Η συμμαχία τους θρυμματίζεται μπροστά στα μάτια μας, ο λαός τούς γυρίζει την πλάτη, το πολιτικό σκηνικό ανασυντίθεται. Η κυβερνητική πλειοψηφία ξεκίνησε με 179 βουλευτές τον Ιούνιο, και τώρα έχει 154, αν τους έχει και αυτούς. Και αυτή τη στιγμή κυβερνούν κάνοντας ότι δεν βλέπουν τι γίνεται στην κοινωνία. Νομοθετούν παρακάμπτοντας τη Βουλή και τους θεσμούς. Εχουν χάσει κάθε ίχνος δημοκρατικής νομιμοποίησης.
Οι ευρωεκλογές είναι ένα ορόσημο, γιατί το αποτέλεσμά τους θα είναι συντριπτικό για τα κόμματα του Μνημονίου. Και ένα αποτέλεσμα, τόσο απόλυτα καταδικαστικό για τους ίδιους και την πολιτική τους, δεν θα μπορούν να παραστήσουν ότι το αγνοούν. Η απόλυτη δε επίγνωση αυτού του δεδομένου από τα στελέχη και τους βουλευτές της κυβερνητικής πλειοψηφίας, πυροδοτεί άμεσα εξελίξεις. Με δυο λόγια οι ευρωεκλογές δεν θα είναι αφετηρία εξελίξεων αλλά προδιαγεγραμμένο όριο που λειτουργεί προκαταβολικά ως καταλύτης εξελίξεων.
Αν οι εξελίξεις σάς διαψεύσουν, είναι οι προεδρικές εκλογές του 2015 μια καλή ευκαιρία για τον ΣΥΡΙΖΑ να διεξαχθούν πρόωρες εκλογές;
Δεν θα μας διαψεύσουν οι εξελίξεις. Το 2014 θα είναι το έτος μηδέν για τη χώρα και τον λαό. Τελειώνει η πενταετία της πτώσης και της κατάρρευσης. Το 2015 ο τόπος θα έχει κυβέρνηση της Αριστεράς. Πρόεδρο της Δημοκρατίας θα εκλέξει Βουλή στην οποία θα έχει πλειοψηφία ο ΣΥΡΙΖΑ. Θα έχει τελειώσει η πενταετία της πτώσης και θα βρισκόμαστε ήδη στην πενταετία της ανόρθωσης, της επούλωσης των πληγών του μνημονίου, της παραγωγικής ανασυγκρότησης και της πολιτισμικής αναγέννησης της πατρίδας μας.
Πρόσφατα δηλώσατε ότι για ένα διάστημα μπορεί η χώρα να ζήσει χωρίς δανεισμό. Αυτό εμμέσως δεν σημαίνει παραδοχή του πρωτογενούς πλεονάσματος;
Τον Ιούνη του 2012 λέγανε πως αν βγει ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θα πάρουμε τη δόση και θα χρεοκοπήσουμε μέσα στον Ιούλη. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν βγήκε, αλλά η κυβέρνηση Σαμαρά δεν πήρε τη δόση ούτε τον Ιούλη, ούτε τον Αύγουστο, ούτε τον Σεπτέμβριο. Την πήρε τον Δεκέμβρη. Παρ' όλα αυτά δεν χρεοκόπησε. Και τότε δεν υπήρχε κανένα πρωτογενές πλεόνασμα, ούτε καν λογιστικό. Τι σημαίνει αυτό; Οχι ότι η χώρα δεν χρειάζεται χρηματοδότηση, αλλά ότι το παιχνίδι αυτό με τις δόσεις και την καθυστέρησή τους και τη διαρκή απειλή χρεοκοπίας, λειτουργεί ως μοχλός πίεσης και τρομοκράτησης της κοινωνίας. Το κρίσιμο θέμα όμως δεν είναι αυτό, γιατί σε λίγο δεν θα λειτουργεί ούτε η τρομοκρατία, αφού δεν θα έχει πια τίποτα να χάσει κανείς, για να φοβηθεί.
Το κρίσιμο είναι ότι η χρηματοδότηση αυτή δεν στηρίζει την πραγματική οικονομία αλλά τους ίδιους τους δανειστές. Το 98% των χρημάτων πάνε στην αποπληρωμή των παλιότερων δανείων και στις τράπεζες και μόνο ένα 2% στήριξε τις ανάγκες της οικονομίας. Και το χειρότερο είναι ότι ένας τέτοιου είδους δανεισμός δημιουργεί διαρκώς νέες μεγαλύτερες ανάγκες δανεισμού, αφού η λιτότητα δημιουργεί ύφεση και αυτή ανατροφοδοτεί διαρκώς δημοσιονομικά κενά. Εμείς λέμε ότι αυτό δεν μπορεί να συνεχιστεί. Και το λέμε κοιτάζοντας στα μάτια και με σεβασμό και τους Ευρωπαίους πολίτες, που φορολογούνται στα κράτη τους για να σώζουν χρεοκοπημένες ευρωπαϊκές τράπεζες και όχι τον ελληνικό λαό.
Και προτείνουμε μια ριζικά διαφορετική αλλά ρεαλιστική ευρωπαϊκή λύση. Τη διαγραφή μεγάλου μέρους του χρέους, όπως το 1953 για τη Γερμανία, με μορατόριουμ και ρήτρα ανάπτυξης στην αποπληρωμή του υπόλοιπου. Τη χρηματοδότηση της ανάπτυξης.
Ο κ. Βενιζέλος σάς κατηγορεί για προνομιακές σχέσεις με συγκεκριμένα συμφέροντα.
Λυπάμαι, αλλά ο κύριος Βενιζέλος δεν έχει πια καμία αξιοπιστία ώστε να έχει νόημα να ασχοληθώ με τις διαρκείς ύβρεις και απειλές του. Αλλωστε δεν έχει σημασία τι λέει. Σημασία έχει τι κάνει. Και τι έχει κάνει. Τα υπόλοιπα τα αποδίδει η λαϊκή παροιμία: Οπου βροντούν τα σίδερα βροντούν κι οι σακοράφες.
Ο κ. Λαφαζάνης υποστηρίζει ότι η ΕΕ δεν μεταρρυθμίζεται και ότι ο μόνος δρόμος είναι η έξοδος από το ευρώ και την Ευρωζώνη. Γιατί οι πολίτες να στηρίξουν ένα κόμμα που σε αυτό καταγράφεται ένας εσωτερικός διχασμός; Διχασμένοι θα πορευτείτε προς τις ευρωεκλογές;
Γιατί διχασμός; Πώς είναι δυνατόν σε μια κοινωνία που έχει υποστεί τα πάνδεινα από πλαστές και φιμωμένες κομματικές ομοφωνίες, η αντιπαράθεση διαφορετικών απόψεων σε ένα δημοκρατικό κόμμα να είναι μειονέκτημα και διχασμός; Εμείς δεν θα κυκλοφορούμε με φίμωτρα, όπως πολλοί στα κόμματα της πλειοψηφίας. Θα συζητάμε ανοιχτά όλα όσα ήδη συζητάει ανοιχτά η κοινωνία. Και θα αποφασίζουμε δημοκρατικά, με την κοινωνία, τον προβληματισμό και τους συσχετισμούς της παρόντες στις διαδικασίες μας. Οπως και κάνουμε. Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει θέσεις, ψηφισμένες με μεγάλη πλειοψηφία από το συνέδριό του. Πάνω σ' αυτές τις θέσεις διαμορφώνουμε την πολιτική μας. Πάνω σε αυτές τις θέσεις θα μας κρίνει ο λαός. Και αυτό το πρόγραμμα που καταθέτουμε στον λαό, αυτό και θα εφαρμόσουμε αύριο ως κυβέρνηση.
Μπορείτε να συγκρουστείτε με την ευρωπαϊκή ελίτ χωρίς να βγει η χώρα από το ευρώ;
Επιτρέψτε μου να γίνω λίγο προκλητικός αντιστρέφοντας το ερώτημα. Μπορούμε να συμβιβαστούμε άνευ όρων με την ελίτ -ευρωπαϊκή και ελληνική- όταν η επιδίωξή της είναι να μας γυρίσει 100 χρόνια πίσω; Χωρίς μισθούς, χωρίς συντάξεις, χωρίς σχολεία, νοσοκομεία; Αρα θα πρέπει να συγκρουστούμε. Η δική μας επιδίωξη είναι η σύγκρουση αυτή να γίνει στο πλαίσιο μιας πολύ σκληρής διαπραγμάτευσης. Και στο κάτω κάτω ποιον συμφέρει η διάλυση της Ευρωζώνης; Νομίζετε ότι θα είναι χωρίς κόστος για τις ελίτ; Αν ήταν έτσι γιατί μέχρι τώρα δεν τολμούν να ωθήσουν εκτός τους «τεμπέληδες και ανίκανους Ελληνες»; Επειδή μας αγαπάνε; Επειδή είναι φιλάνθρωποι; Ας σταματήσουμε λοιπόν να αναπαράγουμε διαρκώς τους κυρίαρχους μύθους. Το διακύβευμα είναι ιστορικό και υπαρξιακό για τη χώρα και τον λαό. Προφανώς και υπάρχει πεδίο διαπραγμάτευσης και θα είναι θετική η έκβασή της.
Ειδικά αν σ' αυτή μπουν και οι υπόλοιπες χώρες του Νότου. Γιατί η Ευρωζώνη δεν έχει ιδιοκτήτες και ενοικιαστές. Αυτοί που σήμερα φαντάζουν ιδιοκτήτες και ανίκητοι, αντλούν τη δύναμή τους από το φόβο, τη δειλία, την ατολμία των εκβιαζόμενων εταίρων τους. Οταν θα τους επιστραφούν επιτακτικά τα διλήμματα, τότε θα φανεί ότι στην πραγματικότητα πρόκειται για γίγαντες με πήλινα πόδια. Κι επειδή κάνατε και λόγο για το συρτάρι, εκείνο που προέχει για μας είναι να μην κλειδωθεί σε κάποιο συρτάρι το σήμερα και το αύριο του λαού και της χώρας. Αυτή την επιδίωξη θα υπηρετήσουμε ως το τέλος και με όλα τα συρτάρια ανοιχτά.
Πώς σχολιάζετε την παρέμβαση των «58» για την ανασυγκρότηση της Κεντροαριστεράς;
Θέση για σχέδια υπάρχει πάντα. Το θέμα είναι αν υπάρχει θέση στην κοινωνία για να εφαρμοστούν και να βρουν απήχηση τα οποιαδήποτε σχέδια. Κι αυτό δεν είναι φυσικά αποσπασμένο από το ποιος και γιατί προωθεί κάθε φορά ένα πολιτικό σχέδιο. Πιστεύω ότι στη συγκεκριμένη περίπτωση η προσπάθεια κατασκευής μιας «Κεντροαριστεράς» -στη λέξη βάζω εισαγωγικά- από τα πάνω, από συγκροτήματα ΜΜΕ και εξαρτήματα του παλιού και εν πολλοίς φθαρμένου πολιτικού προσωπικού, είναι τελείως έξω από τα προβλήματα και τις αγωνίες της ελληνικής κοινωνίας.
Τα γεγονότα δυστυχώς γι' αυτούς είναι πεισματάρικα. Και μια «Κεντροαριστερά» που επιτίθεται στους αντιμνημονιακούς, όπως τους χαρακτηρίζει, συντίθεται με κύρια δύναμη το σημερινό ΠΑΣΟΚ και διατίθεται σε συνεργασία με τη μνημονιακή κυβέρνηση Σαμαρά, δεν έχει ούτε παρόν, ούτε μέλλον. Υπάρχουν φυσικά άνθρωποι καλών προθέσεων που συμμετέχουν στην προσπάθεια αυτή. Αλλά φοβάμαι ότι δεν βλέπουν πόσο ο φόβος του ΣΥΡΙΖΑ μωραίνει και οδηγεί στη γελοιοποίηση τους μεγάλους αυτουργούς και χορηγούς του εγχειρήματος.
Με την ίδια λογική κρίνετε και τη ΔΗΜΑΡ;
Καθόλου. Εχουμε ασκήσει σκληρή κριτική στη ΔΗΜΑΡ, διαφωνούμε κάθετα με πολλά από όσα υποστηρίζει, επικρίναμε και καταγγείλαμε τη συμμετοχή της στην κυβέρνηση, αλλά παρακολουθούμε με προσοχή την προσπάθειά της να βρει έναν βηματισμό στις σημερινές συνθήκες. Δεν είναι δική μου δουλειά να τους δώσω συμβουλές, οι απόψεις μας εξάλλου είναι γνωστές. Παραπέμπω ωστόσο στον χαιρετισμό του εκπροσώπου μας στο συνέδριό τους.
Η ηγεσία του ΚΚΕ σάς προσάπτει ότι δίνετε δείγματα «παλαιοπασοκικής γραφής» και ότι εξαπατάτε τον λαό.
Η ηγεσία του ΚΚΕ κάνει λάθος. Στρέφει τα κύρια πυρά της εναντίον του ΣΥΡΙΖΑ όταν απαίτηση των καιρών είναι η κοινή μάχη κατά των δυνάμεων του μνημονίου και της κοινωνικής καταστροφής. Είναι κρίμα, αυτό θέλω να πω. Κρίμα για ένα κόμμα με τέτοια ιστορία θυσιών και τόσο μεγάλη εμπειρία συμμαχιών να μην κατανοεί σήμερα την ανάγκη έστω κοινής δράσης μπροστά στην τραγωδία του λαού. Κρίμα για το κόμμα του Χαρίλαου Φλωράκη, θεμελιωτή του Συνασπισμού, να μην κατανοεί την ανάγκη για συνεργασία της Αριστεράς σε συνθήκες μνημονιακής λαίλαπας. Εμείς πάντως δεν πρόκειται να ανοίξουμε βεντέτα με το ΚΚΕ και θα επιμείνουμε στην ενωτική μας πολιτική. Από κει και πέρα όλοι βρισκόμαστε υπό την κρίση του λαού.
Καλείτε βουλευτές της συμπολίτευσης να καταψηφίσουν νομοσχέδια της κυβέρνησης. Αν κάποιος βουλευτής καταψηφίσει, σημαίνει ότι «ανοίγει» την πόρτα του ΣΥΡΙΖΑ;
Με την ευκαιρία και της ερώτησης αυτής καλώ όλους τους βουλευτές της συμπολίτευσης να ανοίξουν, ή να κρατήσουν ανοιχτή, την πόρτα της συνείδησής τους. Να ακούσουν τη φωνή του πολίτη. Αν για την προπαγάνδα της κυβέρνησης η συνταγματική επιταγή να κρίνει και να ψηφίζει ο κάθε βουλευτής κατά συνείδηση αποτελεί προτροπή σε αποστασία, τότε οι λέξεις έχουν χάσει οριστικά το νόημά τους. Κι αν έφτασαν να ταυτίζουν τον ΣΥΡΙΖΑ με τη συνείδηση, τότε αυτό είναι τιμή για μας. Αλλά, εδώ δεν χωρούν παιχνιδάκια, γιατί η κοινωνία δεν αντέχει, ούτε συγχωρεί παιχνιδάκια. Ο,τι κι αν λέγεται, είναι πάρα πολλοί πλέον οι βουλευτές που δηλώνουν είτε μέσω διαρροών, είτε ακόμα και επωνύμως, ότι δεν πρόκειται να ψηφίσουν ρυθμίσεις όπως ο φόρος της ακίνητης περιουσίας, ή η επαναφορά των πλειστηριασμών πρώτης κατοικίας. Τους καλούμε λοιπόν να το κάνουν. Οχι για να ανοίξουν κάποιες πόρτες του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά επαναλαμβάνω, για να ανοίξουν, ή να κρατήσουν ανοιχτή, την πόρτα της δικής τους συνείδησης. Και όσο για τη δική μας πόρτα, ας μην ανησυχούν για την αριστερή μας αγνότητα οι αυτουργοί της πιο ετερόκλητης κυβερνητικής σύμπραξης που γνώρισε μεταπολιτευτικά ο τόπος.
Μιλάτε για μια μεγάλη συμπαράταξη δυνάμεων που θα φέρει τη νίκη στις εκλογές. Μπορείτε να προσδιορίσετε το εύρος των δυνάμεων; Περιλαμβάνει και πολιτικές δυνάμεις;
Επιδιώκουμε διέξοδο από το μνημόνιο σε προοδευτική κατεύθυνση. Το ζήτημα δεν είναι μόνο η απόρριψη του μνημονίου. Είναι και οι όροι με τους οποίους θα δρομολογηθεί η παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας. Είναι οι παρεμβάσεις στον φορολογικό και τον τραπεζικό τομέα, η ανασυγκρότηση του κοινωνικού κράτους, η κατοχύρωση της εργασιακής αξιοπρέπειας. Στη βάση αυτή θεωρούμε ότι μπορεί να συγκλίνει το σύνολο της Αριστεράς, με αξιόπιστες και συνεπείς δυνάμεις από τον σοσιαλιστικό χώρο, καθώς και από τον χώρο της ριζοσπαστικής οικολογίας. Ομως το πιο σημαντικό είναι να συσπειρωθεί γύρω από μια τέτοια εναλλακτική πρόταση η μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία.
«Λεφτά υπάρχουν»; Εχετε κοστολογήσει όσες εξαγγελίες έχετε κάνει;
Η Ελλάδα είχε χρέος 126% του ΑΕΠ όταν μπήκε στο μνημόνιο. Σήμερα, μετά από σωρευτική ύφεση 25% τα χρόνια του μνημονίου, έχει 167% του ΑΕΠ. Η καταστροφή που έχει υποστεί η παραγωγική βάση της χώρας είναι πρωτοφανής για μη πολεμική περίοδο. Δεν είναι λοιπόν απλά τα πράγματα, ούτε υπάρχει κάπου ένα κουμπί, που θα το πατήσουμε και θα αρχίσει η αναδιανομή του πλούτου και η παραγωγική ανασυγκρότηση. Για αυτό λοιπόν και οι εξαγγελίες που έχουμε κάνει είναι μετρημένες και αφορούν τα απολύτως αυτονόητα. Σας διαβεβαιώνω δε ότι θα πάρουμε περισσότερα από τους πλούσιους και θα ελαφρύνουμε τους φτωχούς. Η υπόσχεση και η δέσμευσή μας να προστατέψουμε τους αδύναμους, να αποκαταστήσουμε τις μεγάλες αδικίες του μνημονίου, να αντιμετωπίσουμε την ανθρωπιστική κρίση, να έχει ρεύμα κάθε οικογένεια και ένα πιάτο φαγητό για κάθε παιδί, απαιτούν λιγότερους πόρους από αυτούς που θα εξοικονομήσουμε από μια σειρά άλλες υποσχέσεις και δεσμεύσεις που συνήθως παραβλέπουν τα μέσα ενημέρωσης. Οπως η υπόσχεσή μας να χτυπηθεί το καρτέλ του λαθρεμπορίου στα καύσιμα, να ελεγχθούν οι λίστες της φοροδιαφυγής, οι ενδοομιλικές συναλλαγές και να πληρώσουν τα προβλεπόμενα οι κατέχοντες παρανόμως δημόσιες τηλεοπτικές συχνότητες.
Ομως πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι το κρίσιμο δεν είναι μόνο να βρούμε τα λεφτά και να τα αναδιανείμουμε. Ας ξεφύγουμε επιτέλους από το σύνδρομο του 2009. Σήμερα το κρίσιμο για μια κυβέρνηση σωτηρίας και ανασυγκρότησης είναι να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για να δημιουργηθεί νέος πλούτος και να πάει στην πραγματική οικονομία στηρίζοντας τους αδύναμους. Για αυτό και εμείς έχουμε σχέδιο παραγωγικής ανασυγκρότησης. Και στόχο να στηρίξουμε τους παραγωγούς του πλούτου που είναι οι νέοι επιστήμονες που σήμερα εγκαταλείπουν μαζικά τη χώρα, οι αγρότες που είναι αφημένοι στην τύχη τους, οι μικρομεσαίοι που καταστρέφονται, οι εργαζόμενοι που σήμερα είναι ελάχιστοι με τα τεράστια ποσοστά της ανεργίας. Ομως είμαστε αποφασισμένοι να απεμπλακούμε από την αδιέξοδη και καταστροφική πολιτική της λιτότητας. Εχουμε ολοκληρωμένο σχέδιο και πρόγραμμα, και πάνω από όλα έχουμε την πολιτική βούληση να το υλοποιήσουμε. Αυτό η κοινωνία το ξέρει, το καταλαβαίνει και θα μας δώσει την πολιτική δύναμη που χρειαζόμαστε για να προχωρήσουμε.
kourdistoportocali
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου