Έπειτα από έρευνα του flashnews.gr σε χαρακτηρισμένες ως «κακόφημες» γειτονιές του Ηρακλείου, φτάσαμε στην 37χρονη Ελβίρα... (το όνομα δεν είναι πραγματικό, για ευνόητους λόγους).
Πρόκειται για αλλοδαπή που ζει στην Κρήτη 8 χρόνια και, πλέον, ακολουθεί το αρχαιότερο επάγγελμα.
Σύμφωνα με την ίδια, εκδίδεται λόγω μεγάλης ανάγκης και για να στηρίξει τα παιδιά της.
Πότε ήρθες στην Ελλάδα Ελβίρα;
Μένω στην Ελλάδα κάπου 8 χρόνια.
Ζεις μόνη σου στη χώρα μας;
Ναι, ζω μόνη εδώ … δηλαδή υπάρχουν κάποιες κοπέλες - συμπατριώτισσες που μένουν κι αυτές Κρήτη και κάνουμε παρέα…
Συγγενείς;
Η οικογένεια μου, δυστυχώς, βρίσκεται πολύ μακριά ...
Έχεις Παιδιά;
Βέβαια, έχω τρία παιδιά που ζουν με τη γιαγιά τους, τη μητέρα μου δηλαδή.
Γιατί δε ζουν μαζί σου;
Κοιτάξτε, με τον άντρα μου δεν είμαστε μαζί, μ’ εγκατέλειψε με τα παιδιά και έφυγε … πριν αρκετό καιρό … δε γνωρίζω ακόμα και σήμερα που, ακριβώς, βρίσκεται. Έτσι, πήρα την απόφαση να έρθω Ελλάδα, να ψάξω για δουλειά. Δεν ήταν εύκολο να έρθουμε οικογενειακώς.
Ποιες οι δυσκολίες που αντιμετωπίζεις;
Οι δυσκολίες που συναντώ είναι πολύ μεγάλες! Βλέπετε η δουλειά που κάνω για να καταφέρω να μαζεύω χρήματα και να στέλνω πίσω στην πατρίδα δεν είναι και τόσο εύκολη.
Ανέφερες ότι οι δυσκολίες που αντιμετωπίζεις είναι αρκετές και ότι η εργασία που ακολουθείς δεν είναι εύκολη. Αν θέλεις, μίλησε μου περισσότερο γι’ αυτό..
Όταν ήρθα πρώτη φορά στην Ελλάδα και στη συνέχεια στη Κρήτη, έψαξα πάρα πολύ για να βρω δουλειά. Στην αρχή, δούλεψα λάντζα σε κάποια μαγαζιά και αργότερα απασχολήθηκα σε σπίτια ηλικιωμένων για τη φροντίδα τους. Τα πράγματα, όμως, άρχισαν να δυσκολεύουν και έμεινα αρκετό καιρό χωρίς δουλειά … επειδή είμαι και ξένη δεν με προτιμούσαν στις δουλειές. Έτσι, ξεκίνησα να εκδίδομαι, όπως το λέτε εσείς εδώ, για να στηρίξω τα παιδιά μου…
Θεωρείς ότι πήρες τη σωστή απόφαση;
Το έκανα αναγκαστικά, δεν υπήρχε κάτι άλλο εκείνο τον καιρό … συζήτησα με τα άλλα κορίτσια από τη πατρίδα μου και κατέληξα σε αυτό … είχα πιεστεί πολύ ... Ήταν η μόνη δουλειά που θα μπορούσε να μου προσφέρει κάποια χρήματα, χωρίς μεγάλη καθυστέρηση.
Αν υπήρχε κάποια άλλη επιλογή, θα σκεφτόσουν να σταματήσεις αυτό το επάγγελμα;
Δεν νιώθω, καθόλου, περήφανη για τον εαυτό μου και γι’ αυτό που κάνω. Τις νύχτες βλέπω εφιάλτες και ξυπνάω φοβισμένη … Ξέρετε, όταν αυτοί οι άνθρωποι με αγγίζουν νιώθω ντροπή και αντιδρώ αλλά εκείνη τη στιγμή φέρνω στο μυαλό τα παιδιά μου και τους αφήνω να συνεχίσουν … Μακάρι να υπήρχε κάτι άλλο και να μην έφτανα ως εδώ…
Η συγκεκριμένη γυναίκα, κατέθεσε τη δική της μαρτυρία και έστειλε τα δικά της μηνύματα, κάνοντας μας να σκεφτούμε ότι ορισμένες φορές τα πράγματα δεν είναι όπως φαίνονται ή όπως θέλουμε να τα βλέπουμε, αλλά υπάρχει και η αθέατη πλευρά της ζωής, εκείνη η πλευρά που κρύβει τα πιο δραματικά μυστικά και τραγικές ανθρώπινες ιστορίες…
gegonota.gr
Πρόκειται για αλλοδαπή που ζει στην Κρήτη 8 χρόνια και, πλέον, ακολουθεί το αρχαιότερο επάγγελμα.
Σύμφωνα με την ίδια, εκδίδεται λόγω μεγάλης ανάγκης και για να στηρίξει τα παιδιά της.
Πότε ήρθες στην Ελλάδα Ελβίρα;
Μένω στην Ελλάδα κάπου 8 χρόνια.
Ζεις μόνη σου στη χώρα μας;
Ναι, ζω μόνη εδώ … δηλαδή υπάρχουν κάποιες κοπέλες - συμπατριώτισσες που μένουν κι αυτές Κρήτη και κάνουμε παρέα…
Συγγενείς;
Η οικογένεια μου, δυστυχώς, βρίσκεται πολύ μακριά ...
Έχεις Παιδιά;
Βέβαια, έχω τρία παιδιά που ζουν με τη γιαγιά τους, τη μητέρα μου δηλαδή.
Γιατί δε ζουν μαζί σου;
Κοιτάξτε, με τον άντρα μου δεν είμαστε μαζί, μ’ εγκατέλειψε με τα παιδιά και έφυγε … πριν αρκετό καιρό … δε γνωρίζω ακόμα και σήμερα που, ακριβώς, βρίσκεται. Έτσι, πήρα την απόφαση να έρθω Ελλάδα, να ψάξω για δουλειά. Δεν ήταν εύκολο να έρθουμε οικογενειακώς.
Ποιες οι δυσκολίες που αντιμετωπίζεις;
Οι δυσκολίες που συναντώ είναι πολύ μεγάλες! Βλέπετε η δουλειά που κάνω για να καταφέρω να μαζεύω χρήματα και να στέλνω πίσω στην πατρίδα δεν είναι και τόσο εύκολη.
Ανέφερες ότι οι δυσκολίες που αντιμετωπίζεις είναι αρκετές και ότι η εργασία που ακολουθείς δεν είναι εύκολη. Αν θέλεις, μίλησε μου περισσότερο γι’ αυτό..
Όταν ήρθα πρώτη φορά στην Ελλάδα και στη συνέχεια στη Κρήτη, έψαξα πάρα πολύ για να βρω δουλειά. Στην αρχή, δούλεψα λάντζα σε κάποια μαγαζιά και αργότερα απασχολήθηκα σε σπίτια ηλικιωμένων για τη φροντίδα τους. Τα πράγματα, όμως, άρχισαν να δυσκολεύουν και έμεινα αρκετό καιρό χωρίς δουλειά … επειδή είμαι και ξένη δεν με προτιμούσαν στις δουλειές. Έτσι, ξεκίνησα να εκδίδομαι, όπως το λέτε εσείς εδώ, για να στηρίξω τα παιδιά μου…
Θεωρείς ότι πήρες τη σωστή απόφαση;
Το έκανα αναγκαστικά, δεν υπήρχε κάτι άλλο εκείνο τον καιρό … συζήτησα με τα άλλα κορίτσια από τη πατρίδα μου και κατέληξα σε αυτό … είχα πιεστεί πολύ ... Ήταν η μόνη δουλειά που θα μπορούσε να μου προσφέρει κάποια χρήματα, χωρίς μεγάλη καθυστέρηση.
Αν υπήρχε κάποια άλλη επιλογή, θα σκεφτόσουν να σταματήσεις αυτό το επάγγελμα;
Δεν νιώθω, καθόλου, περήφανη για τον εαυτό μου και γι’ αυτό που κάνω. Τις νύχτες βλέπω εφιάλτες και ξυπνάω φοβισμένη … Ξέρετε, όταν αυτοί οι άνθρωποι με αγγίζουν νιώθω ντροπή και αντιδρώ αλλά εκείνη τη στιγμή φέρνω στο μυαλό τα παιδιά μου και τους αφήνω να συνεχίσουν … Μακάρι να υπήρχε κάτι άλλο και να μην έφτανα ως εδώ…
Η συγκεκριμένη γυναίκα, κατέθεσε τη δική της μαρτυρία και έστειλε τα δικά της μηνύματα, κάνοντας μας να σκεφτούμε ότι ορισμένες φορές τα πράγματα δεν είναι όπως φαίνονται ή όπως θέλουμε να τα βλέπουμε, αλλά υπάρχει και η αθέατη πλευρά της ζωής, εκείνη η πλευρά που κρύβει τα πιο δραματικά μυστικά και τραγικές ανθρώπινες ιστορίες…
gegonota.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου