ΠΑΠΑΓΟΥ-ΧΟΛΑΡΓΟΣ: ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΤΟΠΙΚΗ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗ

 από τη σκοπιά του 

Γιώργου Λάττα

Εθελοντή Ιατρού στο Δήμο Παπάγου-Χολαργού
υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος με τη 
"Δημοτική Αναγέννηση Παπάγου-Χολαργού" 

Αυτή τη στιγμή στο Δήμο μας λειτουργούν δυο πολύ καλά οργανωμένα Δημοτικά Ιατρεία, εξοπλισμένα επαρκώς σε ότι αφορά την υλικοτεχνική υποδομή και στελεχωμένα με έμπειρο διοικητικό και νοσηλευτικό προσωπικό. Λειτουργούν δε, σε καθημερινή βάση, πλαισιωμένα με ιατρούς που προσφέρουν εθελοντική εργασία, καλύπτοντας όλο σχεδόν το φάσμα των ιατρικών ειδικοτήτων.

Ταυτόχρονα και σε μικρή απόσταση βρίσκονται μεγάλες νοσοκομειακές μονάδες, κρατικές (Γενικό Κρατικό, Σωτηρία), στρατιωτικές (401 και 251), αλλά και μία ιδιωτική (Ιασώ General). Ταυτόχρονα, διάσπαρτα στο Δήμο μας μπορεί να βρει κάποιος τόσο ιδιωτικά όσο και συμβεμβλημένα με τον ΕΟΠΥΥ ιατρεία και διαγνωστικά κέντρα, που μπορούν να καλύψουν το σύνολο των Ιατρικών αναγκών των συμπολιτών μας.

Θα μπορούσαμε λοιπόν να πούμε ότι ο Δήμος μας βρίσκεται σε ιδιαίτερα πλεονεκτική θέση σε ότι έχει να κάνει με την πρόσβαση των Πολιτών σε ποιοτικές υπηρεσίες υγείας. Τη στιγμή που σε απόσταση όχι μεγαλύτερη των τριών χιλιομέτρων ο πολίτης έχει πρόσβαση σε υπηρεσίες που καλύπτουν το σύνολο σχεδόν των αναγκών του όχι μόνο στην πρωτοβάθμια αλλά και στην β’ και γ’βάθμια περίθαλψη.

Κάτω από αυτές τις συνθήκες που ισχύουν για τον Δήμο μας, το ιδανικό θα ήταν τα Δημοτικά Ιατρεία να παίζουν το ρόλο Αστικού Τύπου Κέντρων Υγείας. Θα μπορούσαν δηλαδή να δρουν συμπληρωματικά, αποσυμφορώντας τα εξωτερικά ιατρεία των μεγάλων νοσοκομείων. Με στόχο την καθημερινή εξυπηρέτηση των αναγκών στα πλαίσια της πρωτοβάθμιας περίθαλψης, αλλά και την αντιμετώπιση των μικρής σχετικά βαρύτητας περιστατικών σε αυτά τα κέντρα, μέσα από πρόγραμμα εφημεριών 24ωρης βάσης, ο δημότης μας θα μπορούσε να εξυπηρετείται άμεσα, αντί να συνωστίζεται στα υπερκορεσμένα «επείγοντα» των μεγάλων νοσοκομείων στις ημέρες γενικής εφημερίας. Δυστυχώς κάτι τέτοιο δεν είναι επί του παρόντος εφικτό, καθώς δεν υπάρχει ούτε το κατάλληλο νομικό πλαίσιο, αλλά ούτε και η τρέχουσα οικονομική συγκυρία είναι τέτοια ώστε να το στηρίξει.

Πως όμως λειτουργούν σήμερα τα Δημοτικά Ιατρεία του Δήμου μας και τι υπηρεσίες παρέχουν στην πράξη; Από την προσωπική μου εμπειρία, μετά από πολυετή εθελοντική εργασία στα Δημοτικά Ιατρεία τόσο του Παπάγου όσο και του Χολαργού και χωρίς να θέλω να παραβλέψω τις προσπάθειες που γίνονται στον τομέα της πρόληψης (εμβολιασμοί, συμβουλευτική υποστήριξη εφήβων, ομιλίες κλπ) αλλά και υποστήριξης ευπαθών κοινωνικών ομάδων (ανασφάλιστοι, άποροι), κατά κύριο λόγο η δραστηριότητα των ΔΙ εξαντλείται σε διαδικασίες εξυπηρέτησης του κοινού με τρόπο παρόμοιο με αυτόν που ισχύει στα ιατρεία του πρώην ΙΚΑ. Δηλαδή συνταγογράφηση και έκδοση παραπεμπτικών για εργαστηριακές εξετάσεις κυρίως, με ή χωρίς ολιγόλεπτη κλινική εξέταση στα πλαίσια του περιορισμένου χρόνου που αναλογεί στον κάθε ασθενή.

Ο κύριος όγκος των ασθενών είναι ασφαλισμένοι στον ΕΟΠΥΥ ή τα ελάχιστα ανεξάρτητα ασφαλιστικά ταμεία που έχουν απομείνει. Ουσιαστικά τα Δημοτικά Ιατρεία προσφέρουν την ίδια ακριβώς εξυπηρέτηση που θα είχε ένας Δημότης σε κάποιον από τους παρόχους υγείας του ΕΟΠΥΥ, χωρίς να υπάρχει οργανωμένο αρχείο παρακολούθησης του ιστορικού.

Ουσιαστικά αυτή την στιγμή χρησιμοποιούμε μια πολύ σημαντική υποδομή που έχει δημιουργηθεί στον Δήμο μας, καταναλώνοντας σημαντικούς πόρους τόσο σε υλικοτεχνική υποδομή όσο και σε έμψυχο δυναμικό (έμπειρο προσωπικό και εθελοντική εργασία ιατρών), χωρίς να προσφέρουμε ουσιαστικά κάτι παραπάνω ή διαφορετικό από τις υπηρεσίες που απολαμβάνει ένας Δημότης σε κάποιον από τους παρόχους υγείας του ΕΟΠΥΥ, στην περιοχή μας.

Αντίθετα αυτή η ίδια η φύση και η οργάνωση των ΔΙ εμφανίζει κάποια μειονεκτήματα σε ότι αφορά τον τομέα της πρωτοβάθμειας περίθαλψης. Η εθελοντική συμμετοχή των ιατρών, και η περιορισμένη παρουσία που αυτή συνεπάγεται (συνήθως 1-2 ώρες την εβδομάδα), οδηγεί σε δυσχέρεια στην τακτική παρακολούθηση – επανεξέταση του ασθενούς. Σε συνδυασμό δε με το ότι δεν υπάρχει ούτε υποδομή αλλά και πρόβλεψη για τήρηση ηλεκτρονικού αρχείου ασθενών, μπορεί εύκολα να καταλάβει κάποιος πως τα Δημοτικά Ιατρεία περισσότερο «εξυπηρετούν» κάποιες ομάδες συμπολιτών μας και λιγότερο υπηρετούν την υγεία σε επίπεδο πρόληψης αλλά και πρωτοβάθμιας περίθαλψης.

Αντί λοιπόν τα Δημοτικά Ιατρεία να δρουν στην ουσία ανταγωνιστικά απέναντι στους συμβεβλημένους με τον ΕΟΠΥΥ επαγγελματίες υγείας της περιοχής μας, με την όποια δυσαρέσκεια συνεπάγεται αυτό, τη στιγμή που ο Δήμος μας καλύπτεται από όλες τις ιατρικές και παρεμφερείς ειδικότητες, κατά τη γνώμη μου, τα Δημοτικά Ιατρεία θα έπρεπε να αποδεσμευθούν από αυτή, την τύπου «ιατρεία πρώην ΙΚΑ» λειτουργία τους και να επικεντρωθούν σε δύο πολύ σημαντικούς τομείς, στους οποίους έχουν πράγματι πολύ σημαντικό έργο να επιτελέσουν:

-          Κοινωνικό ιατρείο: Ιατρική φροντίδα σε ανασφάλιστους και αποδεδειγμένα άπορους συμπολίτες μας. Η φροντίδα αυτή, πέρα από τον τομέα της διάγνωσης πρέπει να επεκταθεί και στην χορήγηση δωρεάν φαρμάκων και εκτέλεσης εξετάσεων, με το κόστος να καλύπτεται είτε από δωρεές πολιτών είτε από χορηγίες ιδιωτικών κέντρων είτε από οικονομική επιχορήγηση του Δήμου.

-          Πρόληψη και ενημέρωση κοινωνικών ομάδων: με διοργάνωση δράσεων αφιερωμένων σε συγκεκριμένες ενότητες που θα περιλαμβάνουν ομιλίες, διαγνωστικούς ελέγχους (σε συνεργασία ή και χορηγία κέντρων) και κλινική εξέταση.

Ουσιαστικά αυτό το τελευταίο είναι που θα αναδείξει το ρόλο του Δήμου στην προάσπιση της Υγείας των Πολιτών. Δημιουργώντας θεματικές ενότητες, που θα αφορούν σε συγκεκριμένες κάθε φορά ομάδες πολιτών, μπορούν να οργανωθούν δράσεις που θα στοχεύουν στην ενημέρωση, στην πρόληψη είτε στην έγκαιρη διάγνωση.  Θα μπορούσαμε να αφιερώνουμε κάθε μήνα σε συγκεκριμένη θεματική ομάδα πρόληψης με ομιλίες, δοκιμασίες ελέγχου (screening tests) και σε συγκεκριμένες περιπτώσεις πιο εξειδικευμένες εξετάσεις που πρέπει να γίνουν σε οργανωμένα κέντρα.