Ο ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΤΟΜΠΡΑΣ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΕΙ: ΟΙ ΑΠΟΔΕΙΞΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟ ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΟ ΕΓΚΛΗΜΑ ΠΟΥ ΔΙΕΠΡΑΞΕ Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΗΓΕΣΙΑ ΒΑΖΟΝΤΑΣ ΜΑΣ ΣΤΟ ΔΝΤ ΚΑΙ ΤΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ

ΕΣΠΑΣΕ ΤΟ ΑΠΟΣΤΗΜΑ ΤΟΥ ΤΤ ΚΑΙ ΒΓΑΙΝΟΥΝ ΣΤΟΝ ΑΦΡΟ ΟΛΕΣ ΟΙ ΑΠΑΤΕΣ

ΣΕ ΒΑΡΟΣ ΤΟΥ ΛΑΟΥ

«ΔΙΕΥΚΟΛΥΝΕ ΤΟΥΣ ΚΕΡΔΟΣΚΟΠΟΥΣ ΝΑ ΣΟΡΤΑΡΟΥΝ ΤΗΝ ΑΓΟΡΑ, ΕΠΕΤΡΕΨΕ ΤΗΝ ΠΩΛΗΣΗ ΤΟΥ CDS TOY TT KAI TON IANOYAΡIO TOY ‘10 ΑΝΤΛΗΣΕ 17 ΔΙΣ ΛΙΓΟΤΕΡΑ ΑΠΟ ΤΑ 25 ΔΙΣ ΕΥΡΩ ΠΟΥ ΕΞΑΣΦΑΛΙΖΑΝ ΟΙ ΑΝΑΔΟΧΟΙ ΤΗΣ ΔΗΜΟΠΡΑΣΙΑΣ, ΜΕ ΣΥΝΕΠΕΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΜΠΟΡΕΙ Η ΧΩΡΑ ΜΑΣ ΝΑ ΠΛΗΡΩΣΕΙ ΤΙΣ ΛΗΞΕΙΣ ΤΩΝ ΟΜΟΛΟΓΩΝ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΑΞΙΑΣ 16,7 ΔΙΣ ΕΥΡΩ ΚΙ ΕΤΣΙ ΝΑ ΜΑΣ ΒΑΛΕΙ ΒΙΑΙΩΣ ΣΤΟ ΔΝΤ ΤΟΝ ΑΠΡΙΛΙΟ ΤΟΥ 2010»!

·       «Οι εισαγγελείς μπορούν να εντοπίσουν τα θαλασσοδάνεια υψηλόβαθμων τραπεζικών στελεχών, που διαγράφηκαν επιλεκτικά εν μια νυκτί και φορτώθηκαν στις επισφάλειες των ισολογισμών των εμπλεκομένων τραπεζών, προκειμένου να πληρωθούν από τον ελληνικό Λαό με την απάτη της ανακεφαλαιοποίησης»

·       «Μπορούν να αποκαλυφθούν τα θαλασσοδάνεια των κομμάτων, των υπουργών και των βουλευτών, νυν και πρώην, που επί 40 ολόκληρα χρόνια, μετά τη μεταπολίτευση, καταλήστευσαν το τραπεζικό σύστημα ως κατ’ επάγγελμα μπαταχτσήδες»

·       «Διέλυσαν το κράτος και τον λαό για να σώσουν το πτωχευμένο τραπεζικό σύστημα, τους μετόχους των τραπεζών, τις διοικήσεις και τα golden boys τους, προκειμένου να συνεχίσει να συντηρείται και να εξυπηρετείται η παράνομη χρηματοδότηση  της κρατικοδίαιτης και θαλασσοδανεισμένης  επιχειρηματικής και μιντιακής ολιγαρχίας και του διαπλεκόμενου πολιτικού συστήματος»

·       «Γνωρίζει κανείς τι έγιναν τα 300 και πλέον δις που εισέπραξαν συνολικά οι ελληνικές τράπεζες με το πρώτο Μνημόνιο, την ανακεφαλαιοποίηση και τις εγγυήσεις του δημοσίου στην ΕΚΤ και τον ELA, αφού το δημόσιο χρέος μετά το PSI+ συνεχίζει να παραμένει αμετάβλητο, ενώ στην αγορά δεν έχει πέσει ούτε ένα ευρώ;»

Του Μάκη Βραχιολίδη

vrachiolidis@yahoo.gr

Ο έμπειρος οικονομολόγος Κυριάκος Τόμπρας, που είναι και επικεφαλής του κινήματος υπέρ των δανειοληπτών «Υπέρβαση», ξεσκεπάζει το έγκλημα που συντελέστηκε σε βάρος του λαού από το πολιτικό σύστημα. O άνθρωπος που υπέβαλε μηνυτήρια αναφορά πριν ακόμη μπούμε στο Μνημόνιο, καταγγέλλοντας τη δόλια μεθόδευση με την οποία μας οδηγούσαν στο ΔΝΤ, σήμερα δικαιώνεται απόλυτα. Η πολιτική ηγεσία φόρτωσε στον λαό τα χρέη και τις ζημίες των τραπεζών και των ΔΕΚΟ ενώ πολιτικοί και κόμματα εξασφάλιζαν θαλασσοδάνεια που και αυτά τα φόρτωσαν στον λαό!   

Ο καταζητούμενος για το σκάνδαλο του ΤΤ Κυριάκος Γριβέας, μήπως αποτελέσει ένα νέο… Χριστοφοράκο ή Καραβέλα; Τελικά κύριε Τόμπρα μήπως δεν μάθουμε ποτέ ολόκληρη την αλήθεια του ΤΤ;

                                                            

Τόμπρας: Ο Γριβέας και ο κάθε Γριβέας είναι μόνον ο ένας εκ των δύο συμβαλλομένων. Υπάρχει και ο δεύτερος που είναι η τράπεζα, η οποία, προκειμένου να εγκρίνει και να εκταμιεύσει τα συγκεκριμένα θαλασσοδάνεια, απαίτησε μια σειρά υπογραφών  υπαλλήλων, στελεχών και συνεργατών της. 

Έτσι, η Δικαιοσύνη, αν θέλει, μπορεί να φτάσει μέχρι το τέλος και να αποκαλύψει όλη την αλήθεια, αφού έχει πρόσβαση σε όλα τα αρχεία και τα έγγραφα του ΤΤ, έχει την ευχέρεια να εξετάσει κατά τη διάρκεια της προκαταρκτικής όλους τους εμπλεκόμενους  και, επιπλέον, παρακολουθώντας την πορεία του χρήματος από τα εμβάσματα που ακολούθησαν την εκταμίευση αυτών των θαλασσοδανείων,  μπορεί ακόμη να βρει, να δεσμεύσει και να ανακτήσει μεγάλο μέρος  αυτών των χρημάτων. 

Πίσω από τον Γριβέα κρύβεται η σχέση του με τον Ανδρίκο Παπανδρέου και  τα CDS που πόνταραν στη χρεωκοπία της χώρας μας. Εξηγήστε μας, τι παιχνίδι παίχτηκε σε βάρος της Ελλάδος  και ποιοι κέρδισαν πολλά δις στις πλάτες του Ελληνικού Λαού;

Τόμπρας:  Η Ελληνική κρίση, που ήταν στα πλαίσια της κρίσης χρέους όλων των χωρών της Ευρωζώνης,  μετατράπηκε με δόλο σε κρίση δανεισμού, με τη χειραγώγηση της αγοράς των Ομολόγων του Ελληνικού Δημοσίου και του συνόλου του Δημοσίου Χρέους, με στόχο την υπαγωγή της Ελλάδας στο 1^ο Μνημόνιο και την κηδεμονία του ΔΝΤ. 

Η χειραγώγηση την οποία καταγγείλαμε με τη γνωστή Μηνυτήριο Αναφορά την 09/04/2010, μαζί με τον φίλο και συνεργάτη μου, τον δικηγόρο Γιώργο Νούλα, συντελέστηκε με την εκτέλεση οργανωμένου εγκληματικού σχεδίου,  με συγκεκριμένες και συντονισμένες  μεθοδεύσεις.

Πρώτα, με τη σύνταξη και δημοσίευση, από τους Οίκους Πιστοληπτικής Αξιολόγησης (Moodys, S&P και Fitch) ψευδών και παραπλανητικών εκθέσεων για την κατάσταση της Ελληνικής οικονομίας,  προς όφελος συγκεκριμένων πελατών τους, επενδυτικές τράπεζες και κερδοσκοπικά κεφάλαια,  οι οποίοι είχαν κατά το 2009 επενδύσει σε Καλυμμένα και Γυμνά Ελληνικά CDS, κεφάλαια τουλάχιστον 10 ΔΙΣ Δολαρίων ΗΠΑ.

Στη συνέχεια, με τη διάδοση των εκθέσεων αυτών,  μέσω των Ελληνικών και διεθνών ΜΜΕ και δια του δήθεν έγκυρου και έγκριτου «στόματος» ενός οργανωμένου δικτύου αναλυτών, οικονομολόγων, καθηγητών πανεπιστημίου και δημοσιογράφων, Ελλήνων και αλλοδαπών, καθοδηγώντας με δόλο την προσοχή της παγκόσμιας κοινής γνώμης στα αλλοιωμένα στοιχεία του Ελληνικού ελλείμματος του 2009,  το οποίο εμφάνιζαν ως δήθεν μεγαλύτερο από το αντίστοιχο της Ιρλανδίας, με τη συνδρομή συγκεκριμένων υπαλλήλων και στελεχών της ΕΛΣΤΑΤ και της EUROSTAT.

Ακολούθησε η συντονισμένη δράση καλυμμένων και ακάλυπτων συναλλαγών ανοικτών πωλήσεων Ομολόγων του Ελληνικού Δημοσίου και οι ταυτόχρονες, προσυμφωνημένες συναλλαγές αγοράς και πώλησης καλυμμένων και γυμνών CDS επί Ομολόγων του Ελληνικού Δημοσίου,  κατά το ίδιο χρονικό διάστημα, δηλαδή από τον Οκτώβριο του 2009 μέχρι και το Μάιο του 2010.

Πρέπει να σας επισημάνω ότι το ζήτημα των ανοικτών πωλήσεων και της επιμήκυνσης της προθεσμίας τελικού διακανονισμού (Τ+3) στη δευτερογενή αγορά των Ομολόγων του Ελληνικού Δημοσίου, σε συνδυασμό με τη διαπραγμάτευση και τις προσυμφωνημένες συναλλαγές CDS, Γυμνών και Καλυμμένων, αποτέλεσαν τον ακρογωνιαίο λίθο επί του οποίου στηρίχθηκε το εγκληματικό σχέδιο της χρηματοοικονομικής κατάρρευσης της Ελλάδος και της  μετατροπής της ελληνικής κρίσης σε κρίση δανεισμού του Ελληνικού Δημοσίου.

Τα CDS, Καλυμμένα και Γυμνά,  χειραγώγησαν την αύξηση των spreads και του κόστους δανεισμού του Ελληνικού Δημοσίου ενώ, η καταστρατήγηση του (Τ+3) και οι Ανοικτές Πωλήσεις των Ελληνικών Ομολόγων, καλυμμένες και ακάλυπτες, οδήγησαν στη χειραγώγηση των τιμών διαπραγμάτευσης των Ομολόγων του Ελληνικού Δημοσίου στη δευτερογενή αγορά, δημιουργώντας εικονική υπερπροσφορά τίτλων που στην πραγματικότητα δεν υπήρχαν, με αποτέλεσμα την περαιτέρω απαξίωση και την κατάρρευση των τιμών διαπραγμάτευσής τους, που είχαν ήδη υποστεί σημαντικές απώλειες από τη χειραγώγηση της αύξησης των τιμών των spreads.

H πολιτική ηγεσία σε αυτό το δόλιο παιχνίδι τι ευθύνες είχε;

Τόμπρας: Οι πράξεις και οι παραλείψεις της Πολιτικής Ηγεσίας και των αρμοδίων υπηρεσιακών παραγόντων του Υπουργείου Οικονομικών, του ΟΔΔΗΧ και της Τράπεζας της Ελλάδος, κατά το ίδιο χρονικό διάστημα, ήταν η κορυφή του παγόβουνου, που με οδήγησε, μαζί με τον Γιώργο Νούλα, στην  κατάθεση της Μηνυτήριου Αναφοράς. 

Ενώ πρώτα νομιμοποίησαν την καταχρηστική επιμήκυνση της προθεσμίας διακανονισμού Τ+3 των ανοικτών πωλήσεων στη δευτερογενή αγορά, διευκολύνοντας τους κερδοσκόπους να σορτάρουν την αγορά και, το Δεκέμβριο του 2009, επέτρεψαν την πώληση του CDS του ΤΤ, στη συνέχεια, τον Ιανουάριο του 2010, αποφάσισαν να αντλήσουν από τις αγορές μόνον 8 ΔΙΣ ευρώ, από τα 25 ΔΙΣ που εξασφάλισαν οι ανάδοχοι της δημοπρασίας της 26/01/2010, δηλαδή αποφάσισαν να αντλήσουν 17 ΔΙΣ λιγότερα από τις κατατεθείσες προσφορές 500 ελληνικών και ξένων τραπεζών και επενδυτικών οίκων.

Δηλαδή, αντλώντας λιγότερα χρήματα από τις αγορές, μας οδήγησαν στο Μνημόνιο εσκεμμένα;

Τόμπρας: Ακριβώς. Μη ξεχνάτε ότι ο λόγος της προσφυγής της Ελλάδος στο Μνημόνιο 1 το Μάιο του 2010, ήταν οι λήξεις των Ομολόγων του Δημοσίου των μηνών Απριλίου και Μαΐου 2010, συνολικού ποσού 16,7 ΔΙΣ ευρώ, τις οποίες η Ελλάδα δήθεν αδυνατούσε να χρηματοδοτήσει και να εξυπηρετήσει.

Αυτό το καταλυτικής σημασίας γεγονός καθιστά προφανές και αυταπόδεικτο ότι η ελληνική κρίση δεν θα είχε ποτέ μετατραπεί σε κρίση δανεισμού και το Ελληνικό Δημόσιο δεν θα είχε προσφύγει στο Μνημόνιο 1, το Μάιο του 2010, αν η Πολιτική Ηγεσία και οι αρμόδιοι υπηρεσιακοί παράγοντες αποφάσιζαν στις 26/01/2010 να αντλήσουν το ποσό των 17 ΔΙΣ ευρώ, το οποίο προσέφεραν κατά την ανωτέρω δημοπρασία οι ανάδοχοι της κοινοπρακτικής έκδοσης. Κάτι που τελικά δεν έκαναν!

Το ατράνταχτο αυτό στοιχείο, σε συνδυασμό και με όλα τα υπόλοιπα,  αποδεικνύει πέραν πάσης αμφιβολίας ότι ο λόγος προσφυγής της Ελλάδας στο Μνημόνιο 1  ήταν καθαρά προσχηματικός και εξυπηρετούσε τη σκοπιμότητα της διάσωσης του πτωχευμένου ελληνικού τραπεζικού συστήματος,  των μετόχων, των διοικήσεων και των golden boys του, προκειμένου να συνεχίσει να συντηρείται και να εξυπηρετείται η παράνομη χρηματοδότηση της κρατικοδίαιτης και θαλασσοδανεισμένης  επιχειρηματικής και μιντιακής ολιγαρχίας και του διαπλεκόμενου πολιτικού συστήματος.

Σε εμφάνισή σας στο «Αποκαλυπτικό Δελτίο» είπατε ότι οι δανειστές αντιλήφθηκαν την σε βάρος τους κοροϊδία από τις ελληνικές κυβερνήσεις οι οποίες μετέφεραν τα χρέη των τραπεζών στους πολίτες και τώρα που βλέπουν ότι δεν θα πάρουν τα λεφτά τους, βγάζουν στη φόρα τους πολιτικούς!

Τόμπρας: Δυστυχώς αυτή είναι η αλήθεια και σας διαβεβαιώ ότι θα ήθελα πολύ να μην ήταν έτσι τα πράγματα.

Σας εξήγησα και νωρίτερα ότι το 2010 το Ελληνικό Δημόσιο δεν αντιμετώπιζε κρίση δανεισμού. Ο μύθος του πτωχευμένου και αναξιόχρεου Ελληνικού Δημοσίου που πήρε δήθεν στο λαιμό του το τραπεζικό σύστημα, έχει καταρρεύσει προ πολλού.

Το 2008 το Ελληνικό Δημόσιο ήταν αξιόχρεο, αφού δανειζόταν από τις αγορές σχεδόν με γερμανικά επιτόκια και, με τα χρήματα που αντλούσε από τις αγορές, ενίσχυε και χρηματοδοτούσε και τις ήδη πτωχευμένες ελληνικές τράπεζες με 28 δις.

Ποιος ήταν λοιπόν πτωχευμένος και αναξιόχρεος; Το Ελληνικό Δημόσιο που χρηματοδοτούσε προνομιακά τις ελληνικές τράπεζες ή οι ίδιες κρατικοδίαιτες ελληνικές τράπεζες, που αν το 2008 δεν είχαν πάρει το πρώτο πακέτο διάσωσης των 28 δις, θα είχαν καταρρεύσει από τότε; Οι αγορές μας έδιναν χρήματα, απλά εμείς δεν τα αντλήσαμε επειδή ο στόχος ήταν να μας χώσουν στο Μνημόνιο. Στο Μνημόνιο μπήκαμε για να σωθούν οι συστημικές τράπεζες, οι οποίες είχαν ήδη πτωχεύσει από το 2008, όταν πήραν το πρώτο πακέτο διάσωσης των 28 δις από το Ελληνικό Δημόσιο.

Το Μνημόνιο ήταν το απαραίτητο εργαλείο για να μετατραπεί η μαύρη τρύπα του τραπεζικού συστήματος σε δημόσιο χρέος, βαφτίζοντας το τραπεζικό πρόβλημα ως δημοσιονομικό και χρεώνοντας τις επισφάλειες και τις ζημίες του τραπεζικού συστήματος και των ΔΕΚΟ στους φορολογούμενους.

Γνωρίζει άραγε κανείς πού πήγαν τα 80 δις που εισέρρευσαν με το πρώτο Μνημόνιο στα ταμεία των ελληνικών τραπεζών, ποιοί τα εισέπραξαν και τι πλήρωσαν, αφού μεταξύ πρώτου Μημονίου και PSI+, το δημόσιο χρέος όχι μόνο δεν μειώθηκε αλλά, αντιθέτως, αυξήθηκε ;

Γνωρίζει κανείς τι έγιναν τα 300 και πλέον δις που εισέπραξαν συνολικά οι ελληνικές τράπεζες με το πρώτο Μνημόνιο, την ανακεφαλαιοποίηση και τις εγγυήσεις του δημοσίου στην ΕΚΤ και τον ELA, αφού το δημόσιο χρέος μετά το PSI+ συνεχίζει να παραμένει αμετάβλητο, ενώ στην αγορά δεν έχει πέσει ούτε ένα ευρώ;

Πού πήγαν και τι πλήρωσαν τα 300 αυτά δις, αφού ούτε το δημόσιο χρέος μειώθηκε, ούτε τα ιδιωτικά δάνεια κουρεύτηκαν, ούτε η πραγματική οικονομία χρηματοδοτήθηκε;

Ο κόσμος είναι στα κάγκελα κύριε Τόμπρα. Όπως λέτε τον έχουν εξαθλιώσει για χάρη των Τραπεζών και τώρα θα του πάρουν και το σπίτι! Πείτε μας λοιπόν, πού πήγαν όλα αυτά τα δις που ενθυλάκωσαν οι Τράπεζες;

Τόμπρας: Όσοι γνωρίζουν πέντε δράμια λογιστικής, ας ρίξουν μια ματιά στους ισολογισμούς των τραπεζών και των ΔΕΚΟ και θα καταλάβουν ότι πληρώσαμε τα ομολογιακά δάνεια που αδυνατούσαν να πληρώσουν οι εκδότες τους, τράπεζες και ΔΕΚΟ, κατά τις λήξεις τους,  πληρώσαμε το θαύμα του PSI+, που ενώ κούρεψε το δημόσιο χρέος υπό τους πανηγυρισμούς του Ε. Βενιζέλου, αυτό στην πράξη αυξήθηκε,  πληρώσαμε τη φυγάδευση 90 δις καταθέσεων στο εξωτερικό μετά το πρώτο Μνημόνιο,  τα οποία έλειπαν από τα ταμεία των ελληνικών τραπεζών και ως εκ τούτου αυτές αδυνατούσαν να εξυπηρετήσουν ταμειακά τα εμβάσματα της μεταφοράς τους στις τράπεζες του εξωτερικού όπου φυγαδεύτηκαν και πληρώσαμε επίσης τις επισφάλειες και τις επιλεκτικές διαγραφές των θαλασσοδανείων με τα οποία αποφάσισε επί τέλους να ασχοληθεί η ελληνική δικαιοσύνη.

Πληρώσαμε δηλαδή και συνεχίζουμε να πληρώνουμε τα χρέη και τις ζημίες του τραπεζικού συστήματος και των ΔΕΚΟ.

Προσέξτε όμως. Όταν μιλάμε για μαύρη τρύπα του τραπεζικού συστήματος εννοούμε κατ’ αρχήν τα θαλασσοδάνεια της διαπλοκής που άρχισαν σιγά-σιγά να αποκαλύπτονται και που θα συνεχίσουν να αποκαλύπτονται με πολύ μεγαλύτερα νούμερα, όταν η δικαστική έρευνα τολμήσει να ανοίξει τα αρχεία της ΑΤΕ, των 4 συστημικών τραπεζών και των τραπεζών που απορροφήθηκαν ή εξαγοράστηκαν από αυτές.

«ΣΗΜΕΙΑ ΚΑΙ ΤΕΡΑΤΑ ΣΕ ΒΑΡΟΣ ΤΟΥ ΛΑΟΥ ΜΕ ΤΑ ΘΑΛΑΣΣΟΔΑΝΕΙΑ»!

Τι πιστεύετε ότι θα αποκαλύψει η Δικαιοσύνη με τα θαλασσοδάνεια;

Τόμπρας: Εκεί θα αποκαλυφθούν σημεία και τέρατα, ιδιαίτερα όταν οι εισαγγελείς θα ανακαλύψουν τα θαλασσοδάνεια υψηλόβαθμων τραπεζικών στελεχών, που διαγράφηκαν επιλεκτικά εν μια νυκτί και φορτώθηκαν στις επισφάλειες των ισολογισμών των εμπλεκομένων τραπεζών, προκειμένου να πληρωθούν από τον γαλαντόμο Ελληνικό Λαό με την απάτη της ανακεφαλαιοποίησης.

Μετά τη διαπλοκή και τα ΜΜΕ, ακολουθούν τα θαλασσοδάνεια του πολιτικού συστήματος, δηλαδή αυτά των κομμάτων, των υπουργών και των βουλευτών, νυν και πρώην, που επί 40 ολόκληρα χρόνια, μετά τη μεταπολίτευση, καταλήστευσαν το τραπεζικό σύστημα ως κατ’ επάγγελμα μπαταχτσήδες.

Αν τολμούν ας ζητήσουν με ΑΚΕ όσοι «έντιμοι βουλευτές» κατοικοεδρεύουν ακόμη στη Βουλή των Ελλήνων, να προσκομιστούν και να δοθούν στη δημοσιότητα, κατά τράπεζα, η κατάσταση των κόκκινων δανείων από το 1975 μέχρι και σήμερα, αυτών που αφορούν κόμματα, βουλευτές, υπουργούς, συγγενείς τους και επιχειρήσεις συμφερόντων τους, όπως για παράδειγμα αυτή των συγγενών του Προέδρου του ΠΑΣΟΚ κου Ε. Βενιζέλου.

Τελευταία στην κατάταξη είναι τα κόκκινα δάνεια των πολιτών, στεγαστικά, καταναλωτικά, επιχειρηματικά και πιστωτικές κάρτες.

Ας δώσει αν τολμά η Τράπεζα της Ελλάδος στη δημοσιότητα την ανάλυση όλων των κόκκινων δανείων κατά τράπεζα, για να μάθουμε επί τέλους όλοι οι Έλληνες πόσα από αυτά αφορούν τους απλούς πολίτες και πόσα τη διαπλοκή, τα ΜΜΕ, τις ΔΕΚΟ και το πολιτικό σύστημα, με τους συγγενείς, τους φίλους και τις επιχειρήσεις τους.

Αυτή είναι η γενεσιουργός αιτία της ελληνικής κρίσης, η οποία ήταν εξ’ αρχής τραπεζική και όχι δημοσιονομική και οδήγησε στη μεγαλύτερη αναδιανομή περιουσιών και εισοδημάτων στη σύγχρονη οικονομική ιστορία της Ελλάδος, αφού επιχειρήθηκε η διαχείριση και η επίλυσή της  μεταφέροντας τις ζημίες και τα χρέη των τραπεζών και των ΔΕΚΟ στους φορολογούμενους, μη εξαιρώντας ούτε ακόμη τις ευπαθείς κοινωνικές ομάδες και τους ανέργους.

Πολιτικό σύστημα και διαπλεκόμενη επιχειρηματική ελίτ, υποσχέθηκαν στους δανειστές και την Τρόικα ότι με αυτή τη μεθόδευση, μεταφέροντας δηλαδή τις σχετικές υποχρεώσεις στους φορολογούμενους,  θα κατόρθωναν να εξυπηρετήσουν το δημόσιο,  το τραπεζικό και το ιδιωτικό χρέος, προκειμένου οι δανειστές να κατορθώσουν να εισπράξουν τα χρήματά τους.

Και σήμερα που οι δανειστές συνειδητοποίησαν ότι δεν πρόκειται να εισπράξουν απολύτως τίποτα, αντιλαμβανόμενοι ότι έχασαν κεφάλαια και τόκους και ότι κινδυνεύουν να χάσουν ανά πάσα στιγμή και τις εξασφαλίσεις επί της δημόσιας και της ιδιωτικής περιουσίας των Ελλήνων, αποφάσισαν να τιμωρήσουν οι ίδιοι τους μέχρι πρότινος πιστούς υπηρέτες τους, δηλαδή το ελληνικό πολιτικό και τραπεζικό σύστημα και την κρατικοδίαιτη και διαπλεκόμενη επιχειρηματική ελίτ.

Και γι’ αυτό βλέπουμε να βγαίνουν στη… σέντρα ο ένας μετά τον άλλο;

Τόμπρας: Οι δανειστές επιζητούν με κάθε τρόπο και μέσο να τιμωρήσουν την ελληνική πολιτική και οικονομική ελίτ που ευθύνεται για το οικονομικό ολοκαύτωμα της Πατρίδας μας. Επειδή εξαπατήθηκαν από αυτούς, με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που εξαπατούσαν επί 40 ολόκληρα χρόνια και εμάς τους Έλληνες, εκμεταλλευόμενοι ταυτόχρονα και τη μοναδική συγκυρία της δεδηλωμένης βούλησης πολλών εισαγγελικών και δικαστικών λειτουργών  της ελληνικής δικαιοσύνης,  που αγανακτισμένοι πλέον από τη δική τους ατομική,  οικονομική και κοινωνική εξαθλίωση.

Τα είχα προβλέψει και γράψει πριν ενάμισι χρόνο, όταν δημοσίευσα τον 3^ο Κύκλο, με τίτλο «Το Μνημόνιο Σκοτώνει και τους Πιστούς Υπηρέτες του», αλλά κάποιοι δεν ήθελαν τότε να τα ακούσουν ή φοβόντουσαν να τα συνειδητοποιήσουν.

Τώρα που οδηγούνται ένας-ένας στους εισαγγελείς, τους ανακριτές και τις φυλακές όλης της επικράτειας, ας ξαναδιαβάσουν τον 3^ο Κύκλο, μήπως και καταλάβουν τι πρέπει να κάνουν, αφού για κάποιους μπορεί να υπάρχει ακόμη χρόνος.       

Οι κατηγορούμενοι στην υπόθεση του ΤΤ προφυλακίζονται επειδή δεν εξασφάλισαν εγγυήσεις για να επιστραφούν τα χρήματα στην Τράπεζα και την ζημίωσαν. Ο κ. Προβόπουλος δεν έχει ευθύνες; Γιατί η Δικαιοσύνη δεν αγγίζει τον Διοικητή της ΤτΕ;

Το ζήτημα δεν είναι μόνο αν δόθηκαν ή όχι εγγυήσεις.

Υπάρχει τεράστιο πρόβλημα ακόμη και στα δήθεν εξασφαλισμένα θαλασσοδάνεια,  αφού οι εκτιμήσεις των περιουσιακών στοιχείων που δόθηκαν ως εξασφαλίσεις στις τράπεζες που τα χορήγησαν, είναι στις περισσότερες των περιπτώσεων  εξωπραγματικές και, για το λόγο αυτό, η δικαιοσύνη οφείλει να επεκτείνει την έρευνα της στους εκτιμητές των υπερτιμημένων ακινήτων και στους ορκωτούς λογιστές που συνέταξαν τις εκθέσεις αποτίμησης των μετοχών που δόθηκαν ως ενέχυρο στα μετοχοδάνεια.

Επίσης, υπάρχει πρόβλημα ακόμη και στα δάνεια με επαρκείς εξασφαλίσεις, στις περιπτώσεις που δεν πληρώθηκε καμία δόση ή πληρώθηκαν μόνον οι πρώτες δόσεις, για τα μάτια του κόσμου.

Τι να τα κάνει σήμερα μια τράπεζα τα ακίνητα και τις μετοχές των εξασφαλίσεων;

Η δουλειά της τράπεζας είναι να αγοράζει και να πουλάει χρήμα, όχι ακίνητα ή άλλες κινητές αξίες.

Και ειδικότερα, τη στιγμή που το χρήμα που πουλάει η τράπεζα είναι αυτό που αγοράζει προηγουμένως από επενδυτές και καταθέτες-αποταμιευτές, στους οποίους έχει ανά πάσα στιγμή την υποχρέωση να το αποδώσει, ευθυνόμενη απέναντί τους ως θεματοφύλακας ανώμαλης παρακαταθήκης, η χορήγηση των θαλασσοδανείων και η ανεπάρκεια των εξασφαλίσεων που δόθηκαν ως καλύμματα, οδήγησαν στην απώλεια των καταθέσεων, τις οποίες οι τράπεζες αδυνατούν σήμερα να εγγυηθούν και να εξυπηρετήσουν και αυτός είναι άλλωστε ο λόγος που ιδρύθηκε το ΤΕΚΕ.   

Εν ολίγοις, όσοι πήραν θαλασσοδάνεια, στην ουσία, διευκολυνόμενοι από τις ίδιες τις τράπεζες,  έκλεψαν τα χρήματα των καταθετών.

Και στις περιπτώσεις που τα θαλασσοδάνεια δόθηκαν σε μετόχους των τραπεζών και σε συγγενείς και φίλους τους, έχουμε την επανάληψη των σκανδάλων Κοσκωτά και Λαυρεντιάδη, αφού στην πράξη αποδεικνύεται ότι οι συγκεκριμένοι μέτοχοι εισήλθαν στις τράπεζες με μοναδικό σκοπό να εκμεταλλευτούν τη συγκυρία της υψηλής ρευστότητας της προηγούμενης 15ετίας και να λεηλατήσουν τις καταθέσεις των ανυποψίαστων πελατών των τραπεζών τους, ξεφορτώνοντας στις τράπεζες  ακίνητα που δεν χρειάζονταν ή που αδυνατούσαν να ρευστοποιήσουν και κουρελόχαρτα μετοχών, ενθύμια από το έπος της Σοφοκλέους του 1999.

Και δεν είναι μόνον αυτά.

Στο τραπεζικό σύστημα διαπράχθηκαν και άλλα τεράστια εγκλήματα, όλα τα προηγούμενα χρόνια, τα οποία η δικαιοσύνη πρέπει κάποια στιγμή να διερευνήσει.

Στελέχη τραπεζών και εξειδικευμένα γραφεία χρηματοοικονομικών συμβούλων έστηναν με απίστευτη ευκολία παρατράπεζες, τοκογλυφικές οργανώσεις, κυκλώματα διακίνησης επιταγών εξυπηρέτησης πολλών δισεκατομμυρίων ευρώ, που γύριζαν από πλαφόν σε πλαφόν και από τράπεζα σε τράπεζα, επιχειρήσεις φαντάσματα – τα λεγόμενα ριχτάδικα – που διακινούσαν ακόμη και φωτοτυπίες επιταγών, εξαπατώντας ανυποψίαστους εμπόρους, με αποτέλεσμα ο ίδιος αριθμός επιταγής να κυκλοφορεί ταυτόχρονα σε πλαφόν πολλών διαφορετικών τραπεζών, κυκλώματα χορήγησης θαλασσοδανείων σε ανύπαρκτους δανειολήπτες, νεκρούς, αχυρανθρώπους,  αλλοδαπούς,  ακόμη και σε Ρομά,  υπό την ανοχή των διοικήσεων που, ενώ γνώριζαν τα πάντα, έκαναν τα στραβά μάτια, πανηγυρίζοντας για τους τζίρους των χορηγήσεων, αφού επί των τζίρων αυτών λάμβαναν πλούσια μπόνους.

Δημιουργήθηκε δηλαδή μια φούσκα ιδιωτικού δανεισμού, στην οποία η συμμετοχή των νοικοκυριών ήταν και παραμένει το μικρότερο μέρος του προβλήματος.

Μια φούσκα που εξυπηρετούσε τα συμφέροντα μετόχων και διοικήσεων, τους πρώτους επειδή φούσκωναν οι αποτιμήσεις των μετοχών τους και τους δεύτερους επειδή φούσκωναν οι μισθοί και τα μπόνους τους.

Και μόλις η φούσκα έσκασε, όταν το 2008 τελείωσαν λόγω της διεθνούς τραπεζικής κρίσης οι τιτλοποιήσεις, οι μοχλεύσεις και οι ανανεώσεις των γραμμών πιστώσεων από το εξωτερικό, τότε μέτοχοι, διοικήσεις, golden boys  και Τράπεζα της Ελλάδος, ανακάλυψαν τους συνήθεις υπόπτους, δηλαδή μισθωτούς, συνταξιούχους, αγρότες, ελεύθερους επαγγελματίες και μικρομεσαίους  και,  χρησιμοποιώντας τα ΜΜΕ που ελέγχουν είτε ως μέτοχοι, είτε μέσω των θαλασσοδανείων που τους έχουν χορηγήσει , είτε μέσω των εσόδων που τους εξασφαλίζουν από την κατανομή της διαφημιστικής τους πίτας, δημιούργησαν στην κοινή γνώμη την πεποίθηση και την ενοχή ότι για την ελληνική τραπεζική φούσκα, που ήταν όπως  προανέφερα η γενεσιουργός αιτία της ελληνικής κρίσης και ο λόγος για τον οποίο η Ελλάδα οδηγήθηκε στο Μνημόνιο, έφταιγαν οι απλοί Έλληνες Πολίτες, επειδή δήθεν ζούσαν πάνω από τις δυνάμεις τους και επειδή είχαν το θράσος να αγοράσουν ένα σπίτι με δάνειο.

Σας το είπα και πριν.  Ας δώσει αν τολμά η Τράπεζα της Ελλάδος στη δημοσιότητα την ανάλυση όλων των κόκκινων δανείων κατά τράπεζα, για να μάθουμε επί τέλους όλοι οι Έλληνες πόσα από τα 80 αυτά δις – αν είναι 80 και όχι 120 δις όπως τα υπολογίζω εγώ - αφορούν τους απλούς πολίτες και πόσα τη διαπλοκή, τους μετόχους των τραπεζών, τα κυκλώματα, τις παρατράπεζες και τις εταιρείες φαντάσματα που στήθηκαν από τραπεζικά στελέχη, τα ΜΜΕ, τις ΔΕΚΟ και το πολιτικό σύστημα, με τους συγγενείς, τους φίλους και τις επιχειρήσεις τους.

Οι ευθύνες της Τράπεζας της Ελλάδος και των διοικήσεών της είναι τεράστιες.

Ευθύνονται για την προκλητική και ύποπτη ανοχή που επέδειξαν στο πάρτι της 15ετιας κατά την οποία λεηλατήθηκαν οι καταθέσεις και οι αποταμιεύσεις του Ελληνικού Λαού και ευθύνονται επίσης για τις παραλείψεις τους στην εποπτεία του τραπεζικού συστήματος, που είναι όπως γνωρίζετε αποκλειστική αρμοδιότητα της Τράπεζας της Ελλάδος.

Όσο για τον Διοικητή της ΤτΕ, αυτός δεν αγγίζεται, αφού η ασυλία του είναι ισχυρότερη ακόμη και από αυτή του άρθρου 86 του Συντάγματος, με την οποία προστατεύονται όλοι οι επίορκοι ταγοί του πολιτικού συστήματος.

«Τόνα χέρι νίβει τ’άλλο» και τα δύο μαζί, πολιτικό και τραπεζικό σύστημα, εκμεταλλευόμενα την ασυλία τους,  λεηλατούν την περιουσία και καταπατούν  την αξιοπρέπεια των Ελλήνων.

Ως επικεφαλής του κινήματος «Υπέρβαση» έχετε ταχθεί στο πλευρό των δανειοληπτών. Πώς μπορούν να βοηθηθούν έμπρακτα ερχόμενοι κοντά σας; Τι πρέπει να κάνουν λοιπόν οι πολίτες; 

Τόμπρας: Η «ΥΠΕΡΒΑΣΗ» είναι το αδέσμευτο, υπερκομματικό Κίνημα των Πολιτών που εμπνευστήκαμε από το άρθρο 120 του Συντάγματος και ενωθήκαμε στον αγώνα της δημιουργικής ανατροπής του χρεοκοπημένου μοντέλου της μεταπολίτευσης. Στην «ΥΠΕΡΒΑΣΗ» αγωνιζόμαστε για τη μαζική κινητοποίηση της ελληνικής κοινωνίας κατά της αδικίας και της ανισότητας, για τη βελτίωση του βιοτικού επιπέδου και της ευημερίας των Πολιτών, την αποκατάσταση του Αξιακού Συστήματος και τη διασφάλιση Κοινωνικής, Οικονομικής, Τραπεζικής, Φορολογικής και Επιχειρηματικής  Ισονομίας,  Αλληλεγγύης  και  Δικαιοσύνης.

Στο πλαίσιο αυτό, η επιστημονική επιτροπή του κινήματος, επικουρούμενη από εξειδικευμένη στα τραπεζικά ομάδα 8 δικηγόρων, συνέταξε ομαδική αγωγή κατά των συστημικών τραπεζών και της Τράπεζας της Ελλάδος, με αίτημα το κούρεμα των δανείων όλων των δανειοληπτών, φυσικών και νομικών προσώπων και την αποζημίωσή τους, ως φορολογούμενοι και καταθέτες, για την ηθική τους βλάβη από τις παράνομες, ανήθικες και αυθαίρετες πράξεις και παραλήψεις των ελληνικών τραπεζών και της Τράπεζας της Ελλάδος, ως αρμόδιας εποπτικής αρχής του ελληνικού τραπεζικού συστήματος. 

Μπορείτε να διαβάσετε το σχέδιο της αγωγής στο σύνδεσμο:  http://www.scribd.com/doc/193167384/Κίνημα-ΥΠΕΡΒΑΣΗ-Σχέδιο-Ομαδικής-Αγωγής-κατά-Τραπεζών και, επίσης, οι δανειολήπτες που επιθυμούν να συμμετάσχουν στην ομαδική αγωγή του Κινήματος ΥΠΕΡΒΑΣΗ, μπορούν να διαβάσουν αναλυτικά τη διαδικασία και τις οδηγίες συμμετοχής, στην ιστοσελίδα μας και στην ομάδα του Κινήματος στο f/b.

Επιγραμματικά μόνο σας αναφέρω ότι η ομαδική αγωγή κατά των συστημικών τραπεζών και της ΤτΕ, αφορά όλα τα δάνεια, καταναλωτικά, στεγαστικά, επιχειρηματικά και πιστωτικές κάρτες, ενήμερα, ρυθμισμένα, ληξιπρόθεσμα και κόκκινα, ακόμη και αν οι δανειολήπτες έχουν κάνει αίτηση υπαγωγής στο νόμο Κατσέλη.  
Με τη συμμετοχή τους στην ομαδική αγωγή,  οι δανειολήπτες, προστατεύουν την περιουσία και την αξιοπρέπειά τους από την αυθαιρεσία του τραπεζικού συστήματος.

Κλείνοντας, θέλω να ευχαριστήσω θερμά τα ιδρυτικά μέλη του Κινήματος, την επιστημονική μας ομάδα και ιδιαίτερα τους Γιώργο Σαρρή και Λεωνίδα Στάμο, που εργάστηκαν μαζί μου σκληρά επί 2 ολόκληρα χρόνια, προκειμένου η ομαδική αγωγή να πάρει σάρκα και οστά.