Διαβάστε με προσοχή τις δηλώσεις Βενιζέλου για να καταλάβετε με τι πολιτικό μοσχάρι έχουμε να κάνουμε. Ο άνθρωπος δεν καταλαβαίνει ότι εναντιούμενος στη Ρωσία βάζει ταφόπλακα στα ελληνικά συμφέροντα;
Ιδού πόσο επικίνδυνος είναι: «Η σημερινή μας αντίδραση, μια ημέρα μετά το δημοψήφισμα στην Κριμαία, είναι εύκολη, σχεδόν αυτόματη. Η ευρωπαϊκή πολιτική πρέπει να είναι πάντα μια πολιτική βασισμένη σε αρχές. Η εδαφική ακεραιότητα και ο σεβασμός των υφισταμένων συνόρων είναι το θεμέλιο του status quo, της διεθνούς έννομης τάξης και της ειρήνης και της σταθερότητας σε όλο τον κόσμο.
Το σχέδιο των Συμπερασμάτων είναι ισορροπημένο. Ο κατάλογος των ατόμων που τίθενται υπό καθεστώς κυρώσεων, τον οποίο επεξεργάστηκε το COREPER, συνιστά μια ένδειξη της ευρωπαϊκής αποφασιστικότητας, αλλά, ταυτόχρονα, κρατάμε ανοιχτούς τους πολιτικούς και διπλωματικούς διαύλους επικοινωνίας με τη Ρωσία, στο υψηλότερο δυνατό επίπεδο.
Η στάση μας, επίσης, σε σχέση με την ουκρανική Κυβέρνηση, είναι καθαρή. Επιμένουμε πάντα στα κρίσιμα σημεία της συμπεριληπτικότητας, όχι μόνο των πολιτικών και κοινωνικών δυνάμεων, αλλά και όλων των περιοχών της χώρας, της ασφάλειας, του οδικού χάρτη προς τη δημοκρατική ομαλοποίηση και του σεβασμού των δικαιωμάτων των εθνικών και γλωσσικών μειονοτήτων.
Βεβαίως, εξαιρετικά κρίσιμο ζήτημα είναι η αποφυγή της ασύντακτης χρεοκοπίας και η δυνατότητα εφαρμογής ουσιαστικών οικονομικών, κοινωνικών και θεσμικών μεταρρυθμίσεων. Αυτό είναι πάντα πολύ δύσκολο όταν οι μεταρρυθμίσεις συνοδεύονται από δυσάρεστα για την κοινωνία οικονομικά μέτρα. Αν αυτό είναι δύσκολο για κάθε Κυβέρνηση, μπορούμε να φανταστούμε πόσο πιο δύσκολο είναι για τη μεταβατική Κυβέρνηση της Ουκρανίας.
Αυτό είναι, λοιπόν, το εύκολο μέρος της πολιτικής μας. Υπάρχει όμως πάντοτε το στρατηγικό πρόβλημα. Ποιά είναι η πρόβλεψή μας για τα επόμενα βήματα της Ρωσίας και για την εξέλιξη ή ακόμα και για την κλιμάκωση των δικών μας αντιδράσεων;
Πόσο καθαρή και πλήρης είναι η εικόνα μας για το στρατηγικό πλαίσιο που θα ακολουθήσει η αμερικανική κυβέρνηση;
Είναι γνωστό, άλλωστε, ότι το διακύβευμα στις οικονομικές σχέσεις Ε.Ε.- Ρωσίας είναι πάρα πολύ μεγαλύτερο από τις οικονομικές σχέσεις ΗΠΑ - Ρωσίας.
Είναι, επίσης, τώρα η κατάλληλη στιγμή να κάνουμε μία επαναξιολόγηση της ευρωπαϊκής πολιτικής των τελευταίων μηνών ως προς την Ουκρανία και γενικότερα την Ανατολική Εταιρική Σχέση. Οι εξελίξεις αυτές στην Ουκρανία και την Κριμαία είναι τμήμα των δικών μας στρατηγικών προβλέψεων;
Σε αυτή δε την περίπτωση, ποιά είναι η πρόβλεψή μας για το μέλλον; Είναι προφανές ότι ο ευρωπαϊκός στόχος δεν ήταν να προκληθεί μια μείζων διεθνής κρίση στην ευρωπαϊκή ήπειρο. Ούτε στόχος μας ήταν να ωθήσουμε τη Ρωσία προς την έξοδο από τη διεθνή κοινότητα, στη λογική ενός νέου Ψυχρού Πολέμου. Πρέπει η Ρωσία να παραμείνει στο πλαίσιο της διεθνούς κοινότητας και της διεθνούς έννομης τάξης, γιατί έχουμε ιστορική υποχρέωση να αναζητήσουμε το ταχύτερο μια διπλωματική και πολιτική λύση».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου