Η ΠΑΙΔΕΙΑ ΣΤΟ "ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ"

                                             γράφει ο Νίκος Καζάκος, πολιτ. μηχανικός

                        Πρόεδρος Συλλ. Γονέων Γυμνασίου Παπάγου

               Μέλος Δ.Σ. Ένωσης Συλλ. Γονέων Παπάγου- Χολαργού
Ιστορικό:

·                    Δημοσιεύτηκε και τέθηκε σε ισχύ η Κ.Υ.Α. 72624/Δ4/12-5-2014, που περιλαμβάνει και την συγχώνευση  1^ου-6^ου Δημοτικών Σχολείων Χολαργού με ταυτόχρονο υποβιβασμό, δηλ. κατάργηση μίας οργανικής θέσης.

·                    Με επιστολή του Δ/ντή Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης B΄ Αθήνας προς τις προϊσταμένες των Νηπιαγωγείων  δίνονται οδηγίες  για «προεγγραφές» νηπίων οι οποίες, πριν γίνουν «εγγραφές»,  θα εξεταστούν και θα ισοκατανεμηθούν, στις 18 Ιουνίου, στο σύνολο του Δήμου, με στόχο «την βέλτιστη ισοκατανομή του μαθητικού δυναμικού κατά Δήμο».  

·                    Δημοσιοποιήθηκε πρόθεση του  Υπουργείου Παιδείας να εφαρμόσει το «εκπαιδευτικό κουπόνι». Δηλαδή προκαθορισμό του μέσου κόστους των μαθητών, που θα αντιστοιχεί στο ποσό του «εκπαιδευτικού κουπονιού» (π.χ. 2.000 ευρώ/ανά έτος). Το σύνολο των  «εκπαιδευτικών κουπονιών»  των μαθητών  θα αποτελεί την χρηματοδότηση του κάθε σχολείου. Εάν έχει λίγα παιδιά θα διαθέτει και λίγους πόρους. Τα «καλά» σχολεία θα είναι και πλούσια σχολεία.

      Ας δούμε τι σηματοδοτούν όλα αυτά: 

  1).    Η υπουργική απόφαση (ΚΥΑ)  περιλαμβάνει πολλές συγχωνεύσεις, πολλές καταργήσεις σχολείων, πολλούς υποβιβασμούς, λίγες προαγωγές, λίγες ιδρύσεις νέων σχολείων. Οι ιδρύσεις νέων σχολείων και οι προαγωγές είναι θετικό μέτρο, χωρίς, όμως, να καλύπτουν τις πραγματικές και μεγάλες ανάγκες σε σχολικούς χώρους και εκπαιδευτικό προσωπικό. Κάποιες συγχωνεύσεις συστεγαζόμενων σχολείων, χωρίς όμως υποβιβασμό, ίσως να είναι σωστές και να παράγουν και θετικά παιδαγωγικά αποτελέσματα. Το σύνολο, όμως, των μέτρων, φαίνεται να διέπεται από καθαρά οικονομικά κριτήρια, στοχεύοντας στην μείωση του κόστους λειτουργίας των σχολείων μας. Δυστυχώς, δεν είναι καθόλου ορατά τα παιδαγωγικά κριτήρια που οδήγησαν στις επιλογές αυτές, ούτε οι προσδοκώμενοι παιδαγωγικοί στόχοι. Η παιδεία μας (τα παιδιά μας) δεν μπορεί να αντιμετωπίζεται μόνον σαν ένα οικονομικά διαχειρίσιμο μέγεθος.

   2).  Οι οδηγίες προς τις Νηπιαγωγούς οριοθετούν την αριθμητική και μόνον διαχείριση των νηπίων στο σύνολο του Δήμου, καταργώντας τις ζώνες αρμοδιότητας  του κάθε Νηπιαγωγείου και αγνοώντας την παιδαγωγική ανάγκη για το σχολείο της γειτονιάς (από τα σημαντικά πλεονεκτήματα του δημόσιου σχολείου). Δυστυχώς, και εδώ, κυριαρχούν τα οικονομικά κριτήρια για την μείωση του κόστους λειτουργίας και απουσιάζουν τα παιδαγωγικά κριτήρια και οι παιδαγωγικοί στόχοι.

  3). Η πιθανή εφαρμογή του  «εκπαιδευτικού κουπονιού» θα οδηγήσει σε δραματικές αλλαγές στην δημόσια παιδεία. Οι γονείς («πελάτες») θα επιλέγουν να καταθέσουν τον οβολό τους, όχι υποχρεωτικά στο σχολείο της γειτονιάς τους, αλλά σε κάποιο άλλο που το θεωρούν  «καλό». Αυτό το φαινομενικά  λογικό και αξιοκρατικό  δικαίωμα, θα επιφέρει συνωστισμό (άρα και πλούσιους πόρους ) στα «καλά» σχολεία και θα «αδειάσει» τα  υποδεέστερα. Δηλαδή θα ανοίξει πολύ την ψαλλίδα μεταξύ των σχολείων. Παρενθετικά να αναφερθεί ότι το «εκπαιδευτικό κουπόνι» θα μπορεί να χρησιμοποιηθεί και στα ιδιωτικά σχολεία, μειώνοντας την συνεισφορά των γονέων, δηλαδή εδώ έχουμε άμεση χρηματοδότηση της ιδιωτικής εκπαίδευσης από την Πολιτεία. Τα χαμηλότερου επιπέδου σχολεία, με την χαμηλότερη «προτίμηση»,  θα γίνουν ακόμη φτωχότερα σε πόρους και, συνεπώς, θα υποβαθμιστεί ακόμη περισσότερο το εκπαιδευτικό τους επίπεδο. Ο ανταγωνισμός προς άγραν «πελατών»  θα ενισχύσει το εκπαιδευτικό επίπεδο των «καλών» σχολείων, αλλά, ταυτόχρονα, θα καταδικάσει σε μαρασμό πολύ περισσότερα δημόσια σχολεία. Εδώ αναζητείται, αλλά δεν υπάρχει πουθενά, η λογική της δημόσιας παιδείας, ο στόχος της ενίσχυσης όλων των δημόσιων σχολείων και της αναβάθμισης του εκπαιδευτικού τους έργου. Τα σχολεία θα λειτουργούν με τους κανόνες της αγοράς, όπως ακριβώς τα ιδιωτικά εκπαιδευτήρια ( και αυτά καλό εκπαιδευτικό επίπεδο «πουλάνε»).  Το ιδιωτικό συμφέρον των «πελατών» θα κυριαρχήσει στην παιδεία μας και θα απαξιωθεί απελπιστικά το δημόσιο συμφέρον, η δημόσια παιδεία για όλους. Πού είναι η συνταγματική υποχρέωση της Πολιτείας να διασφαλίσει το δικαίωμα των  Ελληνοπαίδων (και γενικά των μαθητών της χώρας) να μετέχουν ισότιμα της Ελληνικής Παιδείας ?? 

   Η  παιδεία δεν είναι αγοραίο προϊόν. Ας ενεργοποιηθούμε τώρα, πρίν είναι αργά. Πρίν τα κάθε είδους οικονομικά συμφέροντα βάλουν ταφόπλακα στην παιδεία μας. Ο κίνδυνος είναι μεγάλος, είναι πραγματικός και είναι έξω από την πόρτα μας.