ΜΠΟΡΕΙ Η ΑΓΑΠΗ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΑΝΔΡΑ ΝΑ ΥΠΟΚΑΤΑΣΤΗΣΕΙ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΤΗΣ ΜΑΝΑΣ ΠΡΟΣ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΤΗΣ;

Με αφορμή το άρθρο μας "ΚΑΤΕΡΡΕΥΣΕ Ο ΓΙΑΝΝΗΣ ΔΑΡΑΒΙΓΚΑΣ ΣΤΗΝ ΚΗΔΕΙΑ ΤΗΣ ΜΗΤΕΡΑΣ ΤΟΥ!" (δείτε εδώ) ξεκίνησε  συζήτηση για το κατά πόσον η γυναίκα-σύζυγος μπορεί να έχει τόσο ισχυρή αγάπη προς τον άνδρα-σύζυγο όσο η αγάπη της μητέρας προς το παιδί της. 

Ήδη λάβαμε την απάντηση της Simone Le Baron. Ακολουθεί η δική μας απάντηση:

Simon Le Baron: Ένας από τους λόγους για τους οποίους έφυγα από Γαλλία πριν από 3 χρόνια ήταν για να συνηθίσει από τώρα ο γιος μου στην απουσία μου. Έζησε μαζί μου τα 28 πρώτα χρόνια της ζωής του, οι δύο μας, χωρίς άλλη οικογένεια, τώρα έχει δική του οικογένεια, μία καταπληκτική γυναίκα που κάλλιστα μπορεί να με αντικαταστήσει. Σε μερικά χρόνια θα ξαναπάω κοντά τους, για να τελειώσω τη ζωή μου, βρίσκομαι στο φθινόπωρο της ζωής μου τώρα, όταν έρθει ο χειμώνας...

Ανεξάρτητος-Διπλωματικός Παρατηρητής: Ένα ερώτημα που τίθεται είναι εάν αυτό που λέτε "μία καταπληκτική γυναίκα που κάλλιστα μπορεί να αντικαταστήσει την μάνα" επιβεβαιώνεται με την ευκολία που το διατυπώνετε. Και αυτό διότι η πράξη αποδεικνύει ότι σε πολλά ζευγάρια και ειδικά στην εποχή μας, η αγάπη είναι περιορισμένης διάρκειας. Η σύζυγος ή ο σύζυγος ξεστρατίζουν από τους όρκους αιώνιας αγάπης που έχουν δώσει ενώπιον Θεού και ανθρώπων, με συνέπεια στο πέρασμα του χρόνου, η αγάπη να ξεθωριάζει, να σβήνει.

Βέβαια, κατά το Μυστήριο του γάμου υπάρχει το ακόλουθο απόσπασμα που αφορά στον σύζυγο: "εγκαταλείψει τον πατέρα και την μητέρα του και προσκοληθήσεται προς τη γυναίκα αυτού". Συνεπώς, η αγάπη της μητέρας μπορεί κάλλιστα και εύκολα ν' αντικατασταθεί από την αγάπη της συζύγου; Θα έλεγα ότι θα μπορούσε κάλλιστα να αντικατασταθεί, εφόσον η σύζυγος και ο σύζυγος τηρούσαν τους όρκους αιώνιας αγάπης που έδωσαν κατά τη διάρκεια του Μυστηρίου. Δυστυχώς όμως, το Μυστήριο του γάμου αντί για Ιερό Συμβόλαιο αγάπης έχει καταντήσει μια...συμβολαιογραφική πράξη δίχως ουσία ή αλλιώς, μία συνήθεια λες και πάμε στην παραλία για μπάνιο. Άμα δεν μας αρέσει η πλαζ, τότε αλλάζουμε πλαζ!

Όμως, η αγάπη ανάμεσα στη μάνα και το παιδί της δεν υπόκειται σε συμβόλαια ή Μυστήρια. Πρόκειται για αυτό που η ίδια η φύση ορίζει ως άγραφο και απαραβίαστο Νόμο που κατισχύει σε όλα τα όντα. Το μητρικό φίλτρο αγάπης το βλέπουμε καθαρά στο ζωικό βασίλειο. Η λέαινα, η γάτα, το πτηνό, θα επιτεθούν σε όποιον τολμήσει να πειράξει τα παιδιά τους. Δεν θα κάνουν όμως το ίδιο για τον "σύζυγό" τους. Η δε μητρική αγάπη του ανθρώπινου όντος μένει σταθερή και απαράλλαχτη από την ημέρα που γεννά το παιδί της, μέχρι αυτό να γεράσει!

Ανάμεσα στη μάνα και το παιδί δεν υπάρχει κανένα συμφέρον. Η μάνα δεν ζητά ΤΙΠΟΤΕ για να δώσει αγάπη στο παιδί της. Αντίθετα, ανάμεσα στη γυναίκα και τον άνδρα (κυρίως στην πρώτη) υπάρχει και το συμφέρον: ικανοποιούνται τα συναισθηματικά, ερωτικά ή και οικονομικά κενά της γυναίκας; Τότε προσφέρει την αγάπη της στον σύζυγο. Αν δεν ικανοποιούνται όμως αυτά τα κενά, η γυναίκα την ...έκανε  με ελαφρά πηδηματάκια! Να σας θυμίσω την περίπτωση του Μπόμπαν Γιάνκοβιτς; Ο σπουδαίος στην εποχή του (τέλη δεκαετίας 1980 αρχές δεκαετίας 1990) Σέρβος μπασκετμπολίστας είχε δίπλα του μια πανέμορφη γυναίκα. Όταν χτύπησε με δύναμη το κεφάλι του σε μια μπασκέτα (από απερισκεψία της στιγμής), μέσα σε ελάχιστο χρόνο η γυναίκα του τον εγκατέλειψε αφήνοντάς τον μόνο να παλέψει σε αναπηρικό καριοτσάκι. Εκείνη συνέχισε την ζωή της σε άλλη ανδρική αγκαλιά ενώ ο Μπόμπνα Γιάνκοβιτς πέθανε μετά από λίγα χρόνια. Άραγε, ποια μάνα θα εγκατέλειπε το παιδί της στην τύχη του μετά από ένα τέτοιο ατύχημα;