Η "ΤΕΛΕΙΑ" ΜΗΤΕΡΑ!

Γράφει η Τίνα Βαλσαμοπούλου

Ψυχολόγος-Παιδοψυχολόγος

Πως να απαλλαγείτε από τις τύψεις

ΒΑΡΒΑΡΑ Η Βαρβάρα είναι 37 ετών, μητέρα δύο παιδιών, τριών και πέντε ετών αντίστοιχα, υπάλληλος πολυεθνικής εταιρίας, σύζυγος και νοικοκυρά. Δουλεύει καθημερινά από ώρα 9 το πρωί έως τις 7 το απόγευμα. Επιστρέφοντας, παραλαμβάνει τα παιδιά της από τη φύλαξη και φτάνοντας στο σπίτι ξεκινάει συμμάζεμα και μαγείρεμα για την επόμενη ημέρα. Ο σύζυγος γυρίζει κι αυτός, πάνω-κάτω, την ίδια ώρα. Ήρθε στο γραφείο μου,εκφράζοντας το ερώτημα : τί πρέπει να κάνω για να γίνω καλή μητέρα? Νιώθω τύψεις, επειδή αισθάνομαι ανεπαρκής σ'αυτόν τον γονεϊκό ρόλο.

Οι περισσότερες γυναίκες στις μέρες μας, έχουν αναλάβει πολλούς ρόλους. Αν και μπήκαν δυναμικά στην αγορά εργασίας, εντούτοις τα πρότυπα για το πώς πρέπει να είναι μια μητέρα, παραμένουν τα ίδια, εδώ κι εκατοντάδες χρόνια. Τα πράγματα γίνονται ακόμη πιο περίπλοκα, αν λάβουμε υπόψιν τις διαφορές στις κοινωνίες ανά δεκαετία - για παράδειγμα οι γειτονιές είναι απρόσωπες σε σχέση με προηγούμενα έτη. Αυτό σημαίνει ότι η επιβίωση και η διαπαιδαγώγηση, εξαρτάται αποκλειστικά από τους γονείς.

Η γέννηση ενός παιδιού, εκτός των άλλων, μετατρέπει τις γυναίκες σε «κυνηγούς τελειότητας». Χαρακτηριστικές φράσεις είναι “τα θέλω όλα τέλεια για το παιδί μου”, “θα είμαι η καλύτερη μητέρα του κόσμου” κλπ. Όλα τα παραπάνω, επιφορτίζουν τις μητέρες με περίσσιο άγχος, καθώς βλέπουν την πραγματικότητα να συγκρούεται με “τα θέλω” τους. Ηρεμήστε. Κανείς δεν γεννήθηκε Θεός. Καμιά μητέρα δεν είναι τέλεια μητέρα. Αρκεί για ένα παιδί, μια μητέρα, να είναι απλά “επαρκής”.

Ο συγκεντρωτισμός μιας μητέρας, είναι μια ακόμη πηγή άγχους. Μεγάλο ποσοστό γυναικών, νιώθει έντονες τύψεις, όταν αφήνει το παιδί για φύλαξη σε παιδικούς σταθμούς, σε γιαγιάδες ακόμη και στο σύζυγο. Ο μηχανισμός που κρύβεται πίσω από τις τύψεις είναι η σκέψη “μόνο εγώ μπορώ να τα καταφέρω με το παιδί μου”, “μόνο εγώ ξέρω”. Στοπ. Ο κόσμος δεν περιστρέφεται γύρω σας. Οι γιαγιάδες των παιδιών σας, έχουν μεγαλώσει, με μεγάλη επιτυχία σε αρκετές περιπτώσεις, εσάς και τον σύζυγο σας. Άρα, κάτι γνωρίζουν κι αυτές από ανατροφή παιδιών.

Πολλές μανούλες, επηρεαζόμενες από τον ψεύτικο κόσμο των διαφημίσεων και του lifestyle, επιδιώκουν μια οικογένεια με “καρφωμένα” χαμόγελα, συμμαζεμένες κουζίνες, φρεσκοψημένο κέϊκ και χαρούμενα παιδιά που δεν κλαίνε και δεν γκρινιάζουν ποτέ. Έλεος. Μετά από την κούραση της δουλειάς, προσπαθώντας να κατακτήσουν την “ιδανική” εικόνα, αποθέτουν και τα τελευταία ψήγματα ενέργειας, με αποτέλεσμα όταν κάθονται να ασχοληθούν με τα παιδιά τους, να είναι “απούσες”. Από την άλλη πλευρά, όσο σκληρό κι αν ακούγεται, τα παιδιά πρέπει να μάθουν, ότι κι οι γονείς έχουν όρια και κάποιες φορές είναι κουρασμένοι.

Το περιβάλλον γύρω από μια μητέρα, πολλές φορές, είναι χειριστικό κι επικριτικό. Οι γονείς της μητέρας και του πατέρα πολλές φορές επεμβαίνουν, ασκώντας κριτική στους γονεϊκούς ρόλους και γεμίζουν με αμφιβολία και αισθήματα ανεπάρκειας το ζευγάρι, σε ότι αφορά το ρόλο του, ως γονείς. Επίσης, το σχολείο έχει μετατραπεί σε χώρο έμμεσων αντιπαραθέσεων μεταξύ των μαμάδων. Η εμφάνιση των παιδιών, η ευφυία, η αθλητικές δυνατότητες, η σωματική διάπλαση είναι αφορμές γι' αρνητικά σχόλια και ανταγωνισμό μεταξύ των μαμάδων. Το σχολείο κι η παιδική χαρά, δεν είναι ούτε καλλιστεία, ούτε κριτική επιτροπή. Το καθέ παιδί γενήθηκε με τα δικά του μοναδικά, ξεχωριστά ταλέντα. Η μητρότητα πρέπει να ενώνει τις γυναίκες κι όχι ν' αποτελεί αφορμή για τη γιγάντωση του ναρκισσισμού τους.

Ο χρόνος, λοιπόν, που θα ξοδευτεί με το παιδί, θα πρέπει να είναι ποιοτικός και δημιουργικός. Ο διάλογος, το δημιουργικό και φανταστικό παιχνίδι, η ενστικτώδης αγκαλιά, η πεποίθηση κι η βεβαιότητα ότι είστε “καλός” γονιός, είναι αυτά που σας κάνουν “καλό” γονιό. Αποβάλλετε τις τύψεις ότι δεν περνάτε αρκετό χρόνο με το παιδί, κλείστε τα αυτιά σας στην κριτική και στην (δήθεν καλοπροαίρετη) “ειλικρίνια” και νιώστε ότι δίνετε το καλύτερο κομμάτι του εαυτού σας στα παιδιά σας. Η πρόθεση μετράει κι αυτό το αντιλαμβάνονται τα παιδιά. Ακόμη, μην επιτρέπετε συμπεριφορές, που δεν θα τις ανεχόσασταν αν περνούσατε περισσότερο χρόνο με το παιδί σας, για παράδειγμα μην αγοράζετε ό, τι σας ζητάει, από ανασφάλεια οτι δεν είστε καλός γονιός και μην το αφήνετε ανεξέλεγκτο να πηγαίνει όπου θέλει/ζητάει. Τα παιδιά χρειάζονται όρια για να μεγαλώσουν σωστά, μην το παραβλέπετε αυτό.

Η καθημερινότητα των σημερινών γυναικών, απαιτεί μαγικές ικανότητες για να φέρουν εις πέρας τις υποχρεώσεις τους. Βέβαια, ας μην παραληφθεί, ότι οι γυναίκες του περασμένου αιώνα, δούλευαν μέχρι την γέννα τους σε αγροτικές εργασίες. Πολλές γυναίκες, εξαιτίας των πιέσεων που δέχονται, αποφασίζουν να παραιτηθούν από κάποιους ρόλους, δηλαδή να είναι μόνο μητέρες ή μόνο εργαζόμενες. Από έρευνες προκύπτει, ότι οι γυναίκες που επιλέγουν έναν μόνο ρόλο, έχουν ένα χρόνιο αίσθημα ανεπάρκειας. Αντίθετα, οι γυναίκες που επιλέγουν τον διπλό ρόλο, παρά την κούραση που βιώνουν, είναι περισσότερο ικανοποιημένες από τη ζωή τους, εμφανίζουν λιγότερο συχνά κατάθλιψη και μακροπρόθεσμα αισθάνονται πετυχημένες και στους δυο ρόλους.