ΔΕΝ ΞΗΜΕΡΩΝΕΙ ΤΟΥΤΟ ΤΟ ΒΡΑΔΥ...

ποίημα του πατρός Σταύρου Τρικαλιώτη

Ἀγριεύει ἡ φύση τό βράδυ

Τά δάκρυά μας μούσκεψαν τίς

Μαραμένες παπαροῦνες καί ἄρχισαν

Νά παίρνουν

ἕνα μωβί μελαγχολικό χρῶμα.

…………………………………………………..

Πάντα ὅταν ἀγριεύει ἡ φύση

Νιώθουμε μιά περίεργη ἀνατριχίλα

Νά διαπερνᾶ ὕπουλα

Τό κορμί μας.

 …………………………………………………………

Δέν ξημερώνει τοῦτο τό βράδυ

Δέν εἶναι σάν ὅλα τά ἄλλα.

Κι αὐτός ὁ τρελός ἀγέρας

Δέν ἄφησε τίποτε ὄρθιο ἀπόψε.

 ……………………………………………………………

Τοῦτες τίς ὧρες

Μοῦ ᾽ρχεται στό νοῦ

ὁ ὀργισμένος Γενάρης τοῦ ᾽85

πού τρέχαμε σάν φοβιτσιάρικα σπουργιτάκια

νά βροῦμε μιά ζεστή φωλιά.

 …………………………………………………………………..

Εἶναι κάτι στιγμές

Πού σέ σημαδεύουν

Πού δέν σ᾽ ἀφήνουν νά ὀνειρευτεῖς

Νά σεργιανίσεις στό γαλανό πέλαγο

Νά ρουφήξεις ἀχόρταγα

Τό λιγοστό φῶς πού ἐκπέμπουν

Τό καταμεσήμερο

Οἱ φυλακισμένες ἡλιαχτίδες

Τοῦ μουδιασμένου ἥλιου.

………………………………………………………….

῟Ωρες, ὧρες ἀποζητῶ

τίς ἄλλες ἀχτῖδες

πού ἐκπέμπουν τά θεϊκά μάτια

αὐτές πού σέ κάνουν νά νιώθεις

στό καταχείμωνο

μιά ἐξαίσια θαλπωρή.

 

Ἁγία Παρασκευή 4/ 11 / 2014

Π. Σταῦρος Τρικαλιώτης

www.aganargyroi.gr