ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΤΟΙΜΟΙ...ΔΙΑ ΠΑΝ ΕΝΔΕΧΟΜΕΝΟ;

του Διαμαντή Καρασούλα

Εδώ και μήνες η Χώρα πλέει στον ωκεανό της πολιτικής αβεβαιότητας με ορατό μπροστά της το παγόβουνο της προεδρικής εκλογής. "Παγόβουνο" όχι ασφαλώς ως δημοκρατική διαδικασία αλλά ως αφορμή της εκπεφρασμένης πρόθεσης της αξιωματικής αντιπολίτευσης να προκαλέσει εκλογές. Η πολιτική κατάσταση είναι απόλυτα ρευστή, η αντιπολίτευση σύσσωμη είναι στα "κάγκελα" και αντίθετη σε όλα και η κοινωνία βράζει κάτω από το βάρος της ατέρμονης λιτότητας αλλά και της πολιτικής αναταραχής.

Την ίδια ώρα στην ευρύτερη περιοχή μας συντελείται ένας οργασμός διεργασιών, με συμμαχίες μεταξύ των κρατών της περιοχής και συμφωνίες γύρω από την ενέργεια. Η Τουρκία λοιπόν που απέχει από αυτές τις διεργασίες έρχεται με προκλήσεις και απειλές να δηλώσει παρών και να κάνει αισθητή την παρουσία της στις εξελίξεις. Προσπαθεί να επιβάλλει τις θέσεις της με την μέθοδο της "φοβέρας" και να εκβιάσει καταστάσεις για να φέρει στο τραπέζι με τους δικούς της όρους την ελληνοκυπριακή πλευρά, τον αμερικανικό αλλά και τον διεθνή παράγοντα. 

H στάση της Ελλάδας απέναντι στην τουρκική προκλητικότητα πρέπει να είναι συνετή αλλά και αποφασιστική. Να αφήσουμε την Τουρκιά να εκτίθεται ανεπανόρθωτα και να απομονώνεται φαντάζοντας ως παράγοντας αποσταθεροποίησης της περιοχής ενώ η Ελλάδα θα προχωρά στην προσέλκυση επενδύσεων και συνεργασίες τόσο με την Αίγυπτο όσο και με το Ισραήλ. Αφετέρου όμως επιβάλλεται να δείξουμε ότι ότι δεν φοβόμαστε. Ότι είμαστε αποφασισμένοι αλλά και ικανοί να αντιμετωπίσουμε οποιαδήποτε πρόκληση της Τουρκίας με ότι αυτό συνεπάγεται.

Είναι προφανές λοιπόν ότι η Τουρκία θα προσπαθήσει να κλιμακώσει τις προκλήσεις της στην περιοχή, τόσο στην Κυπριακή ΑΟΖ όσο και στο Αιγαίο. Από τη μια τα εσωτερικά της προβλήματα, από την άλλη τα ενεργειακά κοιτάσματα αλλά και η γενικότερη εύφλεκτη κατάσταση στην ευρύτερη περιοχή, δεν δίνουν ελπίδες αποκλιμάκωσης της ελληνοτουρκικής κρίσης αντίθετα μας προετοιμάζουν για κάθε ενδεχόμενο.

Αυτές τις ώρες απαιτείται εθνική επαγρύπνηση και ομοψυχία. Ούτε ο "θεσμικός" στρουθοκαμηλισμός αλλά ούτε και ανέξοδοι παλικαρισμοί του τύπου "βυθίσατε το Χόρα" υπηρετούν το εθνικό συμφέρον. Σε αυτά τα θέματα δεν χωρούν μικροκομματικές λογικές. Είμαστε έτοιμοι για να αντιμετωπίσουμε κάθε ενδεχόμενο; Υπάρχει το στοιχειώδες αίσθημα εθνικής ευθύνης στο πολιτικό μας σύστημα; Υπάρχει η απαιτούμενη ομοψυχία και το αξιόμαχο στις τραυματισμένες οικονομικά Ένοπλες Δυνάμεις της Χώρας; Υπάρχει το απαιτούμενο φρόνημα στον ελληνικό λαό που θα νομιμοποιήσει τον κυβερνήτη της Χώρας να πει ένα νέο ΟΧΙ;