Περί αβεβαιότητας και αστάθειας
Όλοι οι
πασάδες, οι σουλτάνοι, οι κοτζαμπάσηδες, οι βαρώνοι, οι ανθύπατοι, οι επίτροποι
και οι αρμοστές, όλων των εποχών, είναι οι επίμονοι και μονότονοι κήρυκες της
πολιτικής σταθερότητας και βεβαιότητας! Να διατηρηθεί η κοινωνική και πολιτική
ιεραρχία και τάξη. Η ηρεμία και η ησυχία του νεκροταφείου. Γιατί έτσι τους
βολεύει. Έτσι και σήμερα. Και από τους φοβισμένους μικρονοικοκυραίους
ακούγεται, έστω και ψιθυριστά, ο δημοτικός ήχος: «παιδί μου κάτσε φρόνιμα να...
γίνεις νοικοκύρης…». Ο πιο άθλιος υπόηχος στην συλλογική συνείδηση του λαού
μας! Όμως, σταθερότητα και βεβαιότητα σε συνθήκες δυστυχίας και ανθρωπιστικής
κρίσης σαν αυτές που ζούμε τα πέντε τελευταία χρόνια, δεν «πουλάνε». Δεν
βρίσκουν αγοραστή. Όλοι οι ισχυρισμοί τους ότι «φτύσαμε αίμα», ότι φέραμε ένα success story και οι λοιποί
παρανοϊκοί και φληναφηματικοί ισχυρισμοί εξατμίζονται. Δεν πιάνουν. Εννοείται,
ότι για την «πόρτα με βρόντο» που έφαγαν οι συγκυβερνώντες από τις αγορές, από
το ΔΝΤ, από Βρυξέλλες και Βερολίνο, από τα αφεντικά τους τα ίδια, κανένας
λόγος. Μούγγα. Μόνον εκβιασμός και τρομοκρατία. Εμπορία του φόβου. Και μετάθεση
των ευθυνών σε άλλους. Τόση πολιτική «παρθενία», αφύσικο πράγμα. Και το
διατείνονται τα λαμόγια (!) οι πρωταθλητές των πολιτικών «οίκων ανοχής». Μεταθέτουν
ασύστολα τις ευθύνες στον λαό, στην αντιπολίτευση, στους έχοντες αξιοπρέπεια
και περηφάνεια. Στους ελεύθερους. Οποία κατάντια! Αλλά, ας συντομεύουμε. Αν οι
ψηφοφόροι, Έλληνες πολίτες που μαζί μ’εμένα, ψήφισαν στις 17.6.2012 τον Σαμαρά,
είναι ευχαριστημένοι με: α) την ανεργία, β) την αυτοεξορία των νέων επιστημόνων
στο εξωτερικό (στα σύγχρονα δουλοπάζαρα της Ουννοκρατούμενης Ευρώπης), γ) τις
εκατοντάδες χιλιάδες των εμποράκων που έβαλαν λουκέτο, δ) τις χιλιάδες των
αυτοκτονημένων συμπολιτών μας, ε) τις χιλιάδες των ηλικιωμένων συνανθρώπων μας
και των πασχόντων από χρόνιες παθήσεις που ένα «κράτος εγκληματίας» τους κατεδίκασε,
εν ψυχρώ, σε θάνατο αφήνοντάς τους χωρίς φάρμακα, στ) από τον διωγμό των
πολυτέκνων και τριτέκνων οικογενειών και τη δημογραφική απίσχναση, ζ) από το
πετσόκομμα των μισθών και συντάξεων (προπαντός των χαμηλόμισθων και
χαμηλοσυνταξιούχων). Αν είναι ευχαριστημένοι οι συμπολίτες μας με τη δυσβάσταχτη φορολογία, τα χαράτσια
και τον ΕΝΦΙΑ, με τα οποία δημεύουν τις περιουσίες των πολιτών-μερμηγκιών. Η
δήμευση είναι γεγονός του παρόντος ή του πολύ κοντινού μέλλοντος. Αν είναι
ευχαριστημένοι με την οργανωμένη συγκάλυψη που γίνεται προς τους δικούς τους
ολιγάρχες κακοποιούς των λιστών, των offshore, του λαθρεμπορίου
καυσίμων, τσιγάρων και των περίεργων δανείων των τραπεζών προς τους οικείους
τους. Αν αυτά τα ολίγα αφήνουν τους συνέλληνες (και προπαντός τους
νεοδημοκράτες) ασυγκίνητους, τότε ας ψηφίσουν Σαμαρά. Απλά τα πράγματα.–
Β.Γ.Π.
31.ΧΙΙ.14
Σαν έτοιμος από καιρό, σα θαρραλέος,
ΑπάντησηΔιαγραφήσαν που ταιριάζει σε που αξιώθηκες μια τέτοια πόλι,
πλησίασε σταθερά προς το παράθυρο,
κι άκουσε με συγκίνησιν, αλλ’ όχι
με των δειλών τα παρακάλια και παράπονα,
ως τελευταία απόλαυσι τους ήχους,
τα εξαίσια όργανα του μυστικού θιάσου,
κι αποχαιρέτα την, την Aλεξάνδρεια που χάνεις.
(Κ.Π. Καφάβης)
η Αλεξάνδρεια χάνεται η Ιθάκη αχνοφαίνεται!