Γράφει ο Βασίλης Κοψαχείλης
Τι λένε οι Αναλυτές της COMMERZBANK
Οι αναλυτές της Γερμανικής τράπεζας δεν προβλέπουν αυτοδυναμία για τον ΣΥΡΙΖΑ στις επερχόμενες εκλογές και εντοπίζουν τρία σημεία - κρίσιμα στην υλοποίηση του προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ - στα οποία πιστεύουν ότι ο σχεδιασμός είναι προβληματικός.
Συγκεκριμένα πιστεύουν ότι:
- Θα υπάρξει αδυναμία συμφωνίας με την Τρόικα αφού το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ έρχεται σε αντίθεση με την πολιτική των δανειστών. Έτσι θα είναι πολύ δύσκολη η στήριξη Ε.Ε. και ΔΝΤ στην πολιτική ΣΥΡΙΖΑ.
- Αδυναμία εξασφάλισης δανεισμού αφού το spread των Ελληνικών ομολόγων αυξάνει συνέχεια.
- Τα ομόλογα που έχει στην κατοχή της η ΕΚΤ ύψους περίπου 35 δίς ευρώ και που δεν έχουν περικοπεί και η ασάφεια με την οποία αντιμετωπίζεται η αποπληρωμή τους είναι ένα σοβαρό πρόβλημα. Τα ομόλογα αυτά παρακρατούνται ως «μαξιλάρι» ανακούφισης του Ελληνικού τραπεζικού συστήματος.
Οι αναλυτές της Γερμανικής τράπεζας ωστόσο είναι καθησυχαστικοί καθώς διατυπώνουν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι μία αναθεωρητική πολιτική δύναμη και δεν προβλέπουν «συμφορές» για την Ελλάδα.
Στηρίζουν την άποψή τους στο γεγονός ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα έχει ανάγκη ευρύτερης διακομματικής στήριξης για να προχωρήσει και ότι η Ελλάδα χρειάζεται τους εταίρους της για να εξέλθει της κρίσης. Ιδιαίτερα για το θέμα του «κουρέματος» του χρέους, τονίζουν ότι απαιτείται η σύμφωνη γνώμη των δανειστών.
Οι Γερμανοί αναλυτές εκτιμούν ότι πρώτο κόμμα αλλά χωρίς αυτοδυναμία θα είναι ο ΣΥΡΙΖΑ, τρίτο κόμμα η Χρυσή Αυγή, τέταρτο κόμμα το Ποτάμι, με το Κ.Κ.Ε. και το ΠΑΣΟΚ να ακολουθούν.
Τι Πρέπει να Γίνει
Αυτό που δεν λαμβάνουν υπόψη τους στις εκτιμήσεις τους οι αναλυτές των τραπεζών είναι η διάσταση της γεωπολιτικής και των διεθνών σχέσεων.
Έχουμε πολλές φορές τονίσει ότι η Ελλάδα ιστορικά δεν εξήλθε καμιάς οικονομικής κρίσης με όρους οικονομικής συμμόρφωσης. Αντίθετα, πάντα οι γεωπολιτικές συνθήκες μεταβάλλονταν και ευνοούσαν τους συσχετισμούς υπέρ της Ελλάδας και έτσι άλλαζε και η άκαμπτη στάση των δανειστών.
Έχουν πλέον πυκνώσει οι φωνές στην Ευρώπη εναντίων της αυτοκτονικής για την Ε.Ε. πολιτικής του Βερολίνου. Παράλληλα όπου εφαρμόστηκε η κλασσική συνταγή του ΔΝΤ οι χώρες δεν μπόρεσαν σχεδόν ποτέ να ανακάμψουν.
Άρα ΕΕ, ΕΚΤ, και ΔΝΤ ή θα αλλάξουν πολιτική ή διαφορετικά το πείραμα της ΕΕ θα τιναχτεί στον αέρα. Δεν θα είναι η Ελλάδα αυτή που θα το στείλει στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας αλλά η ίδια η δομή, η γραφειοκρατία και η Γερμανική «λογική» που διέπει σήμερα την Ευρωζώνη.
Ο Λευκός Οίκος διαφωνεί κάθετα με τις επιλογές της Γερμανίας αλλά δεν εκδηλώνεται γιατί δεν θέλει αυτή τη στιγμή να συγκρουστεί με την Γερμανία.
Το State Department ως πνευματικό τέκνο και συνεχιστής της Βρετανικής «λογικής» στις διεθνείς σχέσεις, κρατάει αποστάσεις ασφαλείας από την Γερμανική «φιλία» που μια χαρά τα συμφέροντά της Γερμανίας ταυτίζονται με τα συμφέροντα της Ρωσίας σε Ευρώπη και Ασία. Την ώρα μάλιστα που η Βρετανία αποστασιοποιείται τόσο από το Βερολίνο και τις Βρυξέλλες όσο και από τον Λευκό Οίκο, το State Departmentβλέπει με ανησυχία την πίεση των Γερμανών βιομηχάνων στην Καγκελαρία για αλλαγή στάσης απέναντι στο Κρεμλίνο με το οποίο έχουν κοινά στρατηγικά συμφέροντα.
Η Γαλλία και οι χώρες του Ευρωπαϊκού νότου έχουν διαφορετική άποψη από αυτή της Γερμανίας εντός ΕΕ. Τους λείπει η πολιτική στρατηγική και η τόλμη να αμφισβητήσουν ανοικτά την Γερμανία. Είναι ωστόσο πολύ πιο πιθανό η αντίδραση να έρθει από την Ιταλία και την Ισπανία παρά από την Γαλλία που έχει μεταλλαχθεί και μεταπέσει σε «ορντινάτσα» της Γερμανίας.
Η Ρωσία είναι ο αστάθμητος παράγοντας στην Ευρώπη. Αν συνυπολογιστεί η κατάσταση στη Μέση Ανατολή και την Νοτιοανατολική Μεσόγειο, καθώς και η παρουσία του Ερντογάν στο τιμόνι της Τουρκίας, μάλλον ευνοϊκά κινούνται τα πράγματα για την Ελλάδα.
Έτσι, αν η επόμενη Ελληνική κυβέρνηση καταφέρει στις διεθνείς σχέσεις να παίξει ένα αριστοτεχνικό παιχνίδι ανάμεσα στα διάφορα συμφέροντα και πείσει την Αμερικανική πλευρά σε μια σειρά ζητήματα που δεν είναι του παρόντος να αναπτύξουμε, τότε μπορεί να κερδίσει στο πεδίο των διεθνών σχέσεων πολλά πράγματα, το χρέος να κουρευτεί και να ισχυροποιηθούμε πολύ στην Νοτιοανατολική Μεσόγειο.
Στην εσωτερική πολιτική το στοίχημα είναι η αύξηση του ΑΕΠ. Όλα τα στοιχεία μετριούνται και είναι ανάλογα του ΑΕΠ της χώρας. Για να αυξηθεί το ΑΕΠ, η Ελλάδα δεν χρειάζεται χρήματα. Χρειάζεται ιδεολογική-θεσμική μεταρρύθμιση στην επιχειρηματικότητα, και χρόνο. Τον χρόνο μπορεί να μας τον εξασφαλίσει το σωστό παιχνίδι στις διεθνείς μας σχέσεις. Την μεταρρύθμιση και τόνωση της επιχειρηματικότητας μπορούν να την κάνουν όσοι ξέρουν και όσοι θέλουν να φορολογούν από κέρδη και πραγματικές υπεραξίες αντί να ξεζουμίσουν το αίμα και την περιουσία του Ελληνικού λαού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου