Σελίδες

Σάββατο 31 Ιανουαρίου 2015

Ο ΚΡΥΦΟΣ ΑΣΣΟΣ ΤΣΙΠΡΑ & ΒΑΡΟΥΦΑΚΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΡΟΪΚΑΣ & ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ !!


Γράφει ο Κυριάκος Τόμπρας
Το φωνάζουμε από το καλοκαίρι !!!

Τη νομιμότητα της δράσης της Τρόικα στην Ελλάδα την αμφισβητεί επίσημα το ίδιο το Ευρωκοινοβούλιο, που με ομόφωνο ψήφισμα την 31/03/2014 επεσήμανε, μεταξύ άλλων, την αποτυχία του ελληνικού προγράμματος !!!
ΚΛΙΚ ΕΔΩ :


Δεν πουλάει τζάμπα μαγκιές ο Γιάνης Βαρουφάκης !!!

Γνωρίζει το από 31/03/2014 ΨΗΦΙΣΜΑ του ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥεπί της Έκθεσης της Οικονομικής και Νομισματικής Επιτροπής ΕΚ 2013/2277(ΙΝΙ), για τη ΔΡΑΣΗ ΤΗΣ ΤΡΟΪΚΑ ΣΤΙΣ ΧΩΡΕΣ ΜΕ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΗΣ ΠΡΟΣΑΡΜΟΓΗΣ και, εν προκειμένω, στην Ελλάδα.
ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΕΚΘΕΣΗ, ακόμη και ένας πρωτοετής φοιτητής της νομικής μπορεί να διαπιστώσει ότι το ίδιο το ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ μας προσφέρει πλέον την επιχειρηματολογία και τη νομική βάση ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΝΑ ΚΑΤΑΓΓΕΙΛΛΟΥΜΕ ΤΑ ΜΝΗΜΟΝΙΑ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΝΑ ΕΝΑΓΟΥΜΕ ΣΤΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ ΤΩΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΩΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΩΝ ΤΟΥΣ ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΥΣ ΤΗΣ ΤΡΟΪΚΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ, αφού από 31/01/2014 καταργήθηκε η ασυλία τους ΚΑΙ ΝΑ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΟΥΜΕ ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗ ΒΛΑΒΗ ΠΟΥ ΠΡΟΚΑΛΕΣΑΝ ΜΕ ΤΙΣ ΠΡΑΞΕΙΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΠΑΡΑΛΗΨΕΙΣ ΤΟΥΣ ΣΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ !!!

ΚΛΙΚ ΕΔΩ :

Από το κείμενο της έκθεσης αποδεικνύεται ότι η «γενικώς ανεπαρκής υποχρέωση λογοδοσίας»της Τρόικα και η «έλλειψη διαφάνειας» στις διαπραγματεύσεις της με τις
χώρες που έχουν υπαχθεί σε πρόγραμμα δημοσιονομικής προσαρμογής ενώ, 
ταυτόχρoνα, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο τονίζει την απουσία κατάλληλης νομικής βάσης για τη θέσπιση της Τρόικα και ότι, μεταξύ άλλων :
ότι οι όροι των προγραμμάτων διάσωσης δεν σεβάστηκαν το Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και
ότι Η ΤΡΟΪΚΑ ΠΑΡΑΒΙΑΣΕ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΝΟΜΟΘΕΣΙΑ κατά την άσκηση των καθηκόντων και των αρμοδιοτήτων της ως προς τη  δημοσιονομική και τη νομισματική εποπτεία της εθνικής οικονομίας της Ελλάδος. 
Από την  έκθεση και το αντίστοιχο ψήφισμα του Ευρωκοινοβουλίου αποδεικνύεται ότι οι ΕΠΙΘΕΩΡΗΤΕΣ - ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΙ της Τρόικα  από το μήνα Μάιο 2010 μέχρι και σήμερα, ΕΠΙΔΕΙΚΝΥΟΝΤΑΣ ΒΑΡΕΙΑ ΑΜΕΛΕΙΑ κατά την άσκηση των καθηκόντων και των αρμοδιοτήτων τους  στο πλαίσιο της  δημοσιονομικής και της νομισματικής εποπτείας της εθνικής οικονομίας της Ελλάδος, ΔΕΝ ΔΙΑΣΦΑΛΙΣΑΝ, ως όφειλαν, τη χρηματοοικονομική και τη χρηματοπιστωτική σταθερότητα αυτής και, έτσι, ΔΕΝ ΕΝΙΣΧΥΣΑΝ, ως όφειλαν,  την ικανότητα της ελληνικής διοίκησης να σχεδιάζει και να εφαρμόζει διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις για τη βελτίωση της λειτουργίας της οικονομίας και της κοινωνίας και για να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για βιώσιμη ανάκαμψη και δημιουργία θέσεων εργασίας, καθώς και για να επιταχύνει την απορρόφηση των κονδυλίων των διαρθρωτικών ταμείων και του Ταμείου Συνοχής της ΕΕ στην Ελλάδα και να παράσχει κρίσιμους πόρους για τη χρηματοδότηση επενδύσεων, επειδή, με τις αναλυτικά εκτεθείσες ΠΡΑΞΕΙΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΛΕΙΨΕΙΣ ΤΟΥΣ, ΠΑΡΑΒΙΑΣΑΝ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΝΟΜΟΘΕΣΙΑ και, ειδικότερα, το ΧΑΡΤΗ ΘΕΜΕΛΙΩΔΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ,  τη Σ.Λ.Ε.Ε.  και τις εξ’ αυτής υποχρεώσεις τους περί  ΛΟΓΟΔΟΣΙΑΣ ΚΑΙ ΔΙΑΦΑΝΕΙΑΣ κατά την άσκηση των καθηκόντων και των αρμοδιοτήτων τους ως εκπρόσωποι της Τρόικα στην Ελλάδα,  αφού αρνήθηκαν να συμπληρώσουν τα ειδικά για το σκοπό αυτό ερωτηματολόγια του προσχεδίου της Έκθεσης υπ’ αριθ. 2013/2277 (INI)  της Επιτροπής Οικονομικής και Νομισματικής Πολιτικής της ΕΕ και, ειδικότερα, δεν απάντησαν στις συγκεκριμένες ερωτήσεις που αφορούν την προσωπική, υποκειμενική τους ευθύνη κατά την άσκηση των καθηκόντων και των αρμοδιοτήτων τους.
Ειδικότερα, από την ανωτέρω έκθεση υπ’ αριθ. 2013/2277 (INI)  της Επιτροπής Οικονομικής και Νομισματικής Πολιτικής της ΕΕ, προκύπτει με σαφήνεια ΖΗΤΗΜΑ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΕΝΗΣ ΛΟΓΟΔΟΣΙΑΣ ΚΑΙ ΔΙΑΦΑΝΕΙΑΣ ΤΗΣ ΤΡΟΪΚΑ, κατά τις διαπιστώσεις του προσχεδίου αυτής, που  έχει βασιστεί κατά κύριο λόγο σε  ΕΡΩΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΑ,  τα οποία είχαν σταλεί στα όργανα της Τρόικα και σε άλλα θεσμικά όργανα της ΕΕ, όπως το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο και τοEurogroup, καθώς επίσης στα υπουργεία οικονομικών και τις κεντρικές τράπεζες της Κύπρου, της Ελλάδος, της Ιρλανδίας και της Πορτογαλίας και, εν προκειμένω στο Υπουργείο Οικονομικών της Ελλάδος (ΥΠΟΙΚ) και στην Τράπεζα της Ελλάδος (ΤτΕ).

Έτσι, κατά την ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ της 2013/2277 (INI), το υπό κεφάλαιο 
«Α, Ερωτηματολόγιο προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, την ΕΚΤ, 
το ΔΝΤ, την Ευρωομάδα και το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο»,  ήταν το εξής :
«ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ ΚΑΙ ΕΓΚΡΙΣΗ ΤΩΝ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΩΝ ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΙΚΗΣ
ΣΥΝΔΡΟΜΗΣ
1.  Ποιος αποφάσισε εξ ονόματος του θεσμικού οργάνου σας τη συμμετοχή στα προγράμματα χρηματοδοτικής συνδρομής της Ελλάδας, της Ιρλανδίας, της Πορτογαλίας και της Κύπρου, αντίστοιχα; Πότε ελήφθησαν οι αποφάσεις αυτές, αντίστοιχα;
2.    Ποιος ήταν ο ρόλος σας και ποια η λειτουργία σας, αντίστοιχα, κατά τη διαπραγμάτευση και τη συγκρότηση του προγράμματος χρηματοδοτικής συνδρομής, καθώς και κατά τον καθορισμό των στόχων πολιτικής και των βασικών μέτρων, και της εφαρμογής τους, στην Ελλάδα, την Ιρλανδία, την Πορτογαλία και την Κύπρο, αντιστοίχως; Με βάση ποια κριτήρια προσδιορίστηκαν οι μεταρρυθμιστικές προτεραιότητες;
3.  Περιγράψτε λεπτομερώς τις εκτιμήσεις και τη μεθοδολογία (ιδίως όσον αφορά τους δημοσιονομικούς πολλαπλασιαστές) που χρησιμοποιήθηκαν για την πρόβλεψη της βιωσιμότητας του χρέους κατά την έναρξη και κατά τη διάρκεια κάθε προγράμματος καθώς και κατά τον σχεδιασμό των δημοσιονομικών μέτρων. Ποιος τρόπος λειτουργίας ακολουθήθηκε για την έγκριση των σχεδίων προγραμμάτων;
4.       Συγκεντρώσατε από τα κράτη μέλη όλες τις σχετικές πληροφορίες, περιλαμβανομένων των στατιστικών στοιχείων, προκειμένου να προβείτε σε ορθή αξιολόγηση και σχεδιασμό των βέλτιστων σχεδίων συνδρομής;
5.   Πόσο περιθώριο δόθηκε στις εν λόγω χώρες προκειμένου να αποφασίσουν τον σχεδιασμό των απαραίτητων μέτρων (εξυγίανση ή διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις); Εξηγήστε για κάθε χώρα.
6.    Ζήτησε οποιοδήποτε από τα κράτη μέλη (EL, IE, PT, CY), ως προϋπόθεση για την έγκριση του ΜΣ, τη λήψη ειδικών μέτρων στο πλαίσιο του μνημονίου; Αν ναι, αναπτύξτε τα αιτήματα αυτά.
7.   Ζήτησε οποιοδήποτε από τα κράτη μέλη (EL, IE, PT, CY), ως προϋπόθεση για την έγκριση της χορήγησης χρηματοδοτικής συνδρομής, τη συμπερίληψη ειδικών μέτρων στα προγράμματα;  Αν ναι, ποιο από τα κράτη μέλη ήταν και ποια ήταν τα μέτρα για κάθε πρόγραμμα;
8. Σε ποιο βαθμό συμμετείχε η Ευρωομάδα στον λεπτομερή σχεδιασμό των προγραμμάτων;
9.       Περιγράψτε λεπτομερώς τη διαδικασία που ακολουθήθηκε εντός της Ευρωομάδας όσον αφορά τη λήψη απόφασης για το περιεχόμενο και την έγκριση των προγραμμάτων σε κάθε περίπτωση. Παρείχε η Ευρωομάδα γραπτή εντολή στους διαπραγματευτές της Τρόικας από την ΕΕ, στην οποία προβλέπονταν, μεταξύ άλλων, στόχοι και προτεραιότητες;
10.  Πώς και πότε υπέβαλε η Τρόικα εκθέσεις στην Ευρωομάδα και στην Οικονομική και δημοσιονομική επιτροπή; Διαδραματίζει ο ΕΜΣ ρόλο στη διαπραγμάτευση και την κατάρτιση των προγραμμάτων χρηματοδοτικής συνδρομής; Αν ναι, σε ποιο βαθμό;

ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΩΝ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΩΝ
11.  Πιστεύετε ότι όλα τα μέτρα εξυγίανσης/οι διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις διατέθηκαν/κατανεμήθηκαν εξίσου μεταξύ των πολιτών, καθώς και μεταξύ του ιδιωτικού και του δημόσιου τομέα; Παρακαλείσθε να εξηγήσετε.
12.  Περιγράψτε την ποιότητα της συνεργασίας μεταξύ των θεσμικών οργάνων της Τρόικας επιτόπου. Ποιο ρόλο διαδραμάτισαν η Επιτροπή, η ΕΚΤ και το ΔΝΤ στις εργασίες αυτές, αντίστοιχα; Πώς προτείνονται/λαμβάνονται συγκεκριμένα μέτρα ή αποφάσεις από την Τρόικα;
13.  Ποια ήταν η αλληλεπίδραση μεταξύ της «ομάδας δράσης», η οποία συστάθηκε από την Επιτροπή το 2011 και της Τρόικας;
14.  Πώς λειτουργεί η συνεργασία με τις εθνικές αρχές; Σε ποιο βαθμό συμμετέχουν τα οικεία κράτη μέλη στη διαδικασία λήψης αποφάσεων;
15.  Ποιος εκδίδει την οριστική απόφαση για τα συγκεκριμένα μέτρα που πρέπει να ληφθούν από τα οικεία κράτη μέλη;
16.  Πόσες φορές παραστάθηκαν εκπρόσωποι της Τρόικας σε ακροάσεις ενώπιον των εθνικών κοινοβουλίων; Πιστεύετε ότι τα μέτρα που εφαρμόζονται έχουν τύχει της ενδεδειγμένης δημοκρατικής λογοδοσίας και νομιμότητας;
17.  Ήταν ορθή και έγκαιρη η εκτέλεση των συμφωνηθέντων προγραμμάτων; Αν όχι, ποιοι ήταν οι λόγοι και ποιες ήταν οι επιπτώσεις στην αποτελεσματικότητα και την επίδραση των προγραμμάτων;
18.  Για πόσες περιπτώσεις παραβίασης της εθνικής νομοθεσίας που θέτουν υπό αμφισβήτηση τη νομιμότητα των αποφάσεων που απορρέουν από το Μνημόνιο είστε ενήμεροι σε κάθε χώρα; Προέβησαν η Επιτροπή και η ΕΚΤ σε εκτίμηση της συμμόρφωσης και της συνοχής των μέτρων που αποτέλεσαν αντικείμενο διαπραγμάτευσης με τα κράτη μέλη προς τις υποχρεώσεις της ΕΕ για τήρηση των θεμελιωδών δικαιωμάτων που αναφέρονται στις Συνθήκες;
19.  Είστε ικανοποιημένοι με τους στόχους και τα ουσιαστικά αποτελέσματα του προγράμματος σε κάθε χώρα;
20.  Επηρεάστηκαν τα αποτελέσματα από εξωτερικούς παράγοντες που προέκυψαν κατά την εκτέλεση των προγραμμάτων;
21.  Ποιος ήταν ο αντίκτυπος της έναρξης ισχύος του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 472/2013 στην εφαρμογή των προγραμμάτων; Παρακαλείσθε να δώσετε λεπτομέρειες σχετικά με το πώς και σε ποιο βαθμό έχουν εφαρμοστεί οι διατάξεις του κανονισμού.
22.  Τι θα μπορούσε, κατά τη γνώμη σας, να συμβεί στις χώρες που υπάγονται σε πρόγραμμα, εάν η ΕΕ και το ΔΝΤ δεν είχαν παράσχει χρηματοδοτική συνδρομή;
23.  [προς την ΕΚΤ] – Θεωρείτε ότι το πρόγραμμα επείγουσας βοήθειας υπό μορφή ρευστότητας εφαρμόστηκε ορθά σε κάθε χώρα; Αναπτύξτε την απάντησή σας.
24.  [προς την ΕΚΤ] – Υπήρξε καθολική υποστήριξη όλων των προγραμμάτων σε όλες τις χώρες από τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου της ΕΚΤ; Εξηγήστε κάθε τυχόν απόκλιση.
25.  Ποια μέτρα ελήφθησαν για την αποφυγή των συγκρούσεων συμφερόντων με την ΕΚΤ, υπό την ιδιότητα του πιστωτή, σε σχέση με το τραπεζικό σύστημα στα κράτη μέλη που αντιμετωπίζουν οικονομικές δυσκολίες;
26.  [προς την ΕΚΤ] – Οι διαρροές στον Τύπο αναφέρουν ότι εστάλησαν επιστολές από την ΕΚΤ προς τις χώρες που έχουν υπαχθεί σε πρόγραμμα, με τις οποίες απαιτούνταν μεταρρυθμίσεις και επιβάλλονταν όροι σε αντάλλαγμα για ενίσχυση υπό τη μορφή ρευστότητας και πράξεις ανοικτής αγοράς. Εστάλησαν τέτοιες επιστολές; Αν ναι σε ποιον, γιατί και ποιο ήταν το περιεχόμενό τους;
27.  [προς το ΔΝΤ] - Υπήρξε καθολική υποστήριξη όλων των προγραμμάτων σε όλες τις χώρες από τα μέλη της εκτελεστικής επιτροπής του ΔΝΤ; Εξηγήστε κάθε τυχόν απόκλιση.
28.  [προς την Επιτροπή] – Ήταν παρόντες αποσπασμένοι εθνικοί εμπειρογνώμονες από την οικεία χώρα κατά τις επιτόπιες επισκέψεις; Αν ναι, με ποιο τρόπο εξασφαλίσατε την ανεξαρτησία τους; Στην απάντησή σας να λάβετε υπόψη το γεγονός ότι, στην περίπτωση του ΔΝΤ, κανένας δημόσιος υπάλληλος από την οικεία χώρα δεν συμμετείχε στις εργασίες που έλαβαν χώρα στη χώρα αυτή.
29.  Με βάση ποια κριτήρια επελέγησαν οι εταιρείες στις οποίες ανατέθηκε ο ελεγκτικός/συμβουλευτικός ρόλος για τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα στα κράτη μέλη που έχουν υπαχθεί σε πρόγραμμα; Έλαβε χώρα διαδικασία δημόσιου διαγωνισμού; Αν όχι, γιατί;»

Η επιλεχθείσα αυτή μεθοδολογία των ερωτηματολογίων, κατέδειξε  ΣΗΜΑΝΤΙΚΕΣ ΕΥΘΥΝΕΣ  ως προς το ζήτημα της υποχρέωσης λογοδοσίας, αφού το ανωτέρω ερωτηματολόγιο δεν συμπληρώθηκε από κανένα εκ των τριών θεσμικών οργάνων της Τρόικα, ήτοι ΔΝΤ, ΕΕ και ΕΚΤ, ούτε από τους επιθερωτές-εκπροσώπους αυτών στην Ελλάδα, επειδή  :
·  τα μέλη του ΔΝΤ και, εν προκειμένω, ο Πωλ Τόμσεν,  αρνήθηκαν να συμπληρώσουν το ανωτέρω ερωτηματολόγιο, ισχυριζόμενα ότι κατ αρχήν δεν είναι υποχρεωμένοι να λογοδοτούν σε κοινοβούλια,
·   ο Χέρμαν Βαν Ρομπάι απάντησε ότι «ως Πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, δεν έχω καμία ανάμειξη», ενώ, αντιθέτως, το Συμβούλιο εκπροσωπεί τα κράτη μέλη στην ΕΕ,
·   ο πρόεδρος του Eurogroup, Γερούν Ντάιζελμπλουμ, απάντησε εν μέρει, λέγοντας ότι «Αυτά τα θεσμικά όργανα της Τρόικα και οι ίδιες οι χώρες που έχουν υπαχθεί σε πρόγραμμα δημοσιονομικής προσαρμογής μπορούν να απαντήσουν πολύ ευκολότερα σε πολλά από τα ειδικά ερωτήματά σας»   και
·     η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και η  ΕΚΤ, με τη σειρά τους, μετακύλισαν την ευθύνη στοEurogroup, με την ΕΚΤ να αναφέρει ότι «Όσον αφορά ειδικά μέτρα για συγκεκριμένες χώρες, θα ήταν καταλληλότερο να απαντήσει το Eurogroup».

Έτσι,  στις συστάσεις της ανωτέρω Έκθεσης υπ’ αριθ. 2013/2277 (INI), περιλαμβάνεται η υποχρέωση πλέον των εκπροσώπων της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στην Τρόικα, να λογοδοτούν τακτικά στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, καθώς και η τροποποίηση των Μνημονίων Συνεννόησης (ΜΣ) με τα κράτη-μέλη που τα έχουν υπογράψει και, εν προκειμένω, του ΜΣ της Ελλάδος, ώστε να υπάρχει η κατάλληλη δημοκρατική λογοδοσία από πλευράς Τρόικα.

Κατόπιν όλων των ανωτέρω, η Επιτροπή Οικονομικής και Νομισματικής Πολιτικής της ΕΕ, συνέταξε και κατέθεσε ΠΡΟΤΑΣΗ ΨΗΦΙΣΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ,  σχετικά με τον ρόλο και τις δραστηριότητες της Τρόικα όσον αφορά τις χώρες της ζώνης του ευρώ που έχουν υπαχθεί σε πρόγραμμα δημοσιονομικής προσαρμογής (2013/2277 (INI)), η οποία ψηφίστηκε από την Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου την 13/03/2014, όπου,  μεταξύ άλλων, ΡΗΤΑ ΟΜΟΛΟΓΟΥΝΤΑΙ τα εξής :
      ότι η Τρόικα είναι το βασικό όργανο για τις διαπραγματεύσεις μεταξύ των επίσημων δανειστών και των κυβερνήσεων των δανειζομένων χωρών, καθώς και για την επανεξέταση της εφαρμογής των προγραμμάτων προσαρμογής,
   ότι η Τρόικα, μαζί με το οικείο κράτος μέλος, είναι επίσης υπεύθυνοι για την προπαρασκευή των επίσημων αποφάσεων της Ευρωομάδα,
     ότι το Μνημόνιο Συνεννόησης (ΜΣ) είναι μια συμφωνία μεταξύ του οικείου κράτους μέλους και της Τρόικα, η οποία είναι αποτέλεσμα διαπραγματεύσεων και με την οποία το κράτος μέλος αναλαμβάνει την υποχρέωση να φέρει εις πέρας μια σειρά ενεργειών σε αντάλλαγμα χρηματοδοτική συνδρομή,
     ότι η ομάδα δράσης για την Ελλάδα συστάθηκε για να ενισχύσει την ικανότητα της ελληνικής διοίκησης να σχεδιάζει και να εφαρμόζει διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις για τη βελτίωση της λειτουργίας της οικονομίας και της κοινωνίας, και για να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για βιώσιμη ανάκαμψη και δημιουργία θέσεων εργασίας, καθώς και για να επιταχύνει την απορρόφηση των κονδυλίων των διαρθρωτικών ταμείων και του Ταμείου Συνοχής της ΕΕ στην Ελλάδα και να παράσχει κρίσιμους πόρους για τη χρηματοδότηση επενδύσεων,
    ότι στο ψήφισμά του της 20ης  Νοεμβρίου 2012, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ζητεί να εφαρμοστούν στην Τρόικα υψηλά πρότυπα δημοκρατικής λογοδοσίας  σε επίπεδο Ένωσης και ότι, σύμφωνα με την εν λόγω υποχρέωση λογοδοσίας, η Τρόικα οφείλει να απευθύνεται στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο πριν από την ανάληψη των καθηκόντων της και υπόκειται στην υποχρέωση τακτικής αναφοράς προς το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο καθώς και σε δημοκρατικό έλεγχο εκ μέρους αυτού,
   ότι, βραχυπρόθεσμα, πρώτιστος στόχος των προγραμμάτων ήταν να αποφευχθεί μια ανεξέλεγκτη χρεοκοπία και να τεθεί τέρμα στην κερδοσκοπία σχετικά με το δημόσιο χρέος,  ότι ο μεσοπρόθεσμος στόχος ήταν να διασφαλιστεί η επιστροφή των χρημάτων που είχαν χορηγηθεί μέσω δανείων, αποφεύγοντας κατ’ αυτόν τον τρόπο μια οικονομική ζημία μεγάλης έκτασης την οποία θα επωμίζονταν οι φορολογούμενοι των χωρών που παρέχουν τη συνδρομή και εγγυώνται τα κεφάλαια,  ότι, προς τούτο, το πρόγραμμα πρέπει επίσης να επιτύχει βιώσιμη ανάπτυξη και αποτελεσματική μείωση του χρέους τόσο μεσοπρόθεσμα όσο και μακροπρόθεσμα και ότι τα προγράμματα δεν ήταν κατάλληλα για να διορθώσουν πλήρως τις μακροοικονομικές ανισορροπίες που είχαν συσσωρευτεί σε ορισμένες περιπτώσεις επί δεκαετίες,
      ότι η αρχική συμφωνία μεταξύ των ελληνικών αρχών, αφενός, και της ΕΕ και του ΔΝΤ, αφετέρου, εγκρίθηκε στις 2 Μαΐου 2010 στα σχετικά μνημόνια συνεννόησης που περιέχουν τις προϋποθέσεις πολιτικής για τη χρηματοδοτική συνδρομή ΕΕ-ΔΝΤ και ότι, έπειτα από πέντε επανεξετάσεις και την ανεπαρκή επιτυχία του πρώτου προγράμματος, κρίθηκε απαραίτητη η έγκριση δεύτερου προγράμματος τον Μάρτιο του 2012, το οποίο έχει επανεξετασθεί έκτοτε τρεις φορές,
  ότι εκφράζει τη λύπη του για την έλλειψη διαφάνειας στις διαπραγματεύσεις των μνημονίων συνεννόησης, ότι διαπιστώνει την ανάγκη να αξιολογηθεί κατά πόσον τα επίσημα έγγραφα κοινοποιούνταν με σαφήνεια και εγκαίρως στα εθνικά κοινοβούλια και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και ότι  επισημαίνει περαιτέρω τις πιθανές αρνητικές επιπτώσεις των πρακτικών αυτών στα δικαιώματα των πολιτών και την πολιτική κατάσταση στο εσωτερικό των οικείων χωρών,
     ότι οι συστάσεις που περιλαμβάνονται στα μνημόνια συνεννόησης σηματοδοτούν μια απόκλιση από τη λογική της στρατηγικής της Λισαβόνας και των στρατηγικών «Ευρώπη 2020»,
     ότι αποδοκιμάζει το γεγονός ότι τα προγράμματα αυτά δεν δεσμεύονται από τον Χάρτη των Θεμελιωδών δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και τις συνθήκες, συμπεριλαμβανομένου του άρθρου 168 παράγραφος 7 της ΣΛΕΕ,
      ότι εκφράζει τη λύπη του για την έλλειψη προόδου στην Ελλάδα, παρά τις πρωτοφανείς μεταρρυθμίσεις που έχουν αναληφθεί,
   ότι απαιτούνται κατάλληλα οικονομικά μοντέλα για τη δημιουργία αξιόπιστων και αποτελεσματικών προγραμμάτων προσαρμογής,
     ότι το πρόγραμμα χρηματοδοτικής συνδρομής και δημοσιονομικής προσαρμογής στην Ελλάδα δεν έχει αποτρέψει μια ελεγχόμενη χρεοκοπία ούτε τη μετάδοση της κρίσης σε άλλα κράτη μέλη,
        ότι εκφράζει τη λύπη του για τις ενίοτε υπερβολικά αισιόδοξες παραδοχές της Τρόικα, ιδίως σε ό,τι αφορά την οικονομική ανάπτυξη, αλλά και για την ανεπαρκή αναγνώριση της πολιτικής αντίστασης ορισμένων κρατών μελών απέναντι στην αλλαγή,
        ότι εκφράζει τη λύπη του για το γεγονός ότι αυτό έχει επηρεάσει επίσης την ανάλυση από την Τρόικα της αλληλεπίδρασης μεταξύ δημοσιονομικής εξυγίανσης και οικονομικής ανάπτυξης και ότι, ως αποτέλεσμα, δεν μπόρεσαν να εκπληρωθούν οι δημοσιονομικοί στόχοι,
       ότι η αποστολή της Τρόικα θεωρείται ότι είναι ασαφής και μη διαφανής,
      ότι ενδέχεται να υπάρχουν συγκρούσεις συμφερόντων εντός της Επιτροπής μεταξύ του ρόλου της στην Τρόικα και της ευθύνης της ως θεματοφύλακα των Συνθηκών, ιδίως σε τομείς όπως ο ανταγωνισμός και οι κρατικές ενισχύσεις,
   ότι, επίσης, ενδέχεται να υπάρχει μια πιθανή σύγκρουση συμφερόντων μεταξύ του τρέχοντος ρόλου της ΕΚΤ στην Τρόικα ως «τεχνικού συμβούλου» και της θέσης της ως πιστωτή των τεσσάρων κρατών μελών, καθώς και της εντολής που έχει δυνάμει της Συνθήκης·
     ότι ο ρόλος της ΕΚΤ δεν είναι επαρκώς καθορισμένος, εφόσον στη συνθήκη για τον ΕΜΣ αναφέρεται ότι η Επιτροπή θα πρέπει να ενεργεί «σε συνεργασία με την ΕΚΤ», περιορίζοντας κατ’ αυτόν τον τρόπο τον ρόλο της ΕΚΤ σε εκείνον του παρόχου εμπειρογνωμοσύνης και ότι  η εντολή της ΕΚΤ περιορίζεται από τη ΣΛΕΕ στην άσκηση νομισματικής πολιτικής και ότι η συμμετοχή της ΕΚΤ σε οποιοδήποτε θέμα σχετίζεται με τη δημοσιονομική, φορολογική και διαρθρωτική πολιτική δεν στηρίζεται, ως εκ τούτου, σε σαφή νομική βάση,
       ότι επισημαίνει τη γενικά ανεπαρκή δημοκρατική λογοδοσία της Τρόικα στις χώρες του προγράμματος, σε εθνικό επίπεδο,
  ότι ζητεί η Τρόικα να λάβει υπόψη την τρέχουσα συζήτηση σχετικά με τους δημοσιονομικούς πολλαπλασιαστές και να εξετάσει την αναθεώρηση των ΜΣ, με βάση τα τελευταία εμπειρικά αποτελέσματα,
       ότι πρέπει να βελτιωθεί η λογοδοσία της Επιτροπής, όταν αυτή ενεργεί υπό την ιδιότητα του μέλους της Τρόικα και ότι  οι εκπρόσωποι της Επιτροπής στην Τρόικα πρέπει να απευθύνονται στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο πριν την ανάληψη των καθηκόντων και να υπόκεινται στην υποχρέωση τακτικής αναφοράς προς το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο    και
       ότι ζητεί επαναξιολόγηση της διαδικασίας λήψης αποφάσεων της Ευρωομάδας σχετικά με την τροποποίηση των ΜΣ με τα κράτη μέλη που λαμβάνουν χρηματοδοτική συνδρομή ΕΕ-ΔΝΤ,ώστε να συμπεριληφθεί η υποχρέωση δέουσας δημοκρατικής λογοδοσίας τόσο σε εθνικό όσο και σε ευρωπαϊκό επίπεδο.

Έν προκειμένω, στην περίπτωση της Ελλάδος, οι ΕΠΙΘΕΩΡΗΤΕΣ - ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΙ της Τρόικα  από το μήνα Μάιο 2010 μέχρι και σήμερα, ΕΠΙΔΕΙΚΝΥΟΝΤΑΣ ΒΑΡΕΙΑ ΑΜΕΛΕΙΑ κατά την άσκηση των καθηκόντων και των αρμοδιοτήτων τους  στο πλαίσιο της  δημοσιονομικής και της νομισματικής εποπτείας της εθνικής οικονομίας της Ελλάδος, ΔΕΝ ΔΙΑΣΦΑΛΙΣΑΝ, ως όφειλαν, τη χρηματοοικονομική και τη χρηματοπιστωτική σταθερότητα αυτής και, έτσι, ΔΕΝ ΕΝΙΣΧΥΣΑΝ,ως όφειλαν,  την ικανότητα της ελληνικής διοίκησης να σχεδιάζει και να εφαρμόζει διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις για τη βελτίωση της λειτουργίας της οικονομίας και της κοινωνίας και για να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για βιώσιμη ανάκαμψη και δημιουργία θέσεων εργασίας, καθώς και για να επιταχύνει την απορρόφηση των κονδυλίων των διαρθρωτικών ταμείων και του Ταμείου Συνοχής της ΕΕ στην Ελλάδα και να παράσχει κρίσιμους πόρους για τη χρηματοδότηση επενδύσεων, επειδή, με τις ανωτέρω αναλυτικά εκτεθείσες ΠΡΑΞΕΙΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΛΕΙΨΕΙΣ ΤΟΥΣ, ΠΑΡΑΒΙΑΣΑΝ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΝΟΜΟΘΕΣΙΑ και, ειδικότερα, το ΧΑΡΤΗ ΘΕΜΕΛΙΩΔΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ,  τη Σ.Λ.Ε.Ε.  και τις εξ’ αυτής υποχρεώσεις τους περί  ΛΟΓΟΔΟΣΙΑΣ ΚΑΙ ΔΙΑΦΑΝΕΙΑΣ κατά την άσκηση των καθηκόντων και των αρμοδιοτήτων τους ως εκπρόσωποι της Τρόικα στην Ελλάδα,  αφού αρνήθηκαν να συμπληρώσουν τα ειδικά για το σκοπό αυτό ερωτηματολόγια του προσχεδίου της Έκθεσης υπ’ αριθ. 2013/2277 (INI)  της Επιτροπής Οικονομικής και Νομισματικής Πολιτικής της ΕΕ και, ειδικότερα, δεν απάντησαν στις συγκεκριμένες ερωτήσεις που αφορούν την προσωπική, υποκειμενική τους ευθύνη κατά την άσκηση των καθηκόντων και των αρμοδιοτήτων τους, ήτοι :
        Ποιος αποφάσισε εξ ονόματος του θεσμικού τους οργάνου ;
        Ποιος ήταν ο ρόλος τους και ποια η λειτουργία τους ;
   Ποιο τρόπο λειτουργίας ακολούθησαν για την έγκριση των σχεδίων των ελληνικών προγραμμάτων ;
     Πόσο περιθώριο δόθηκε στην ελληνική Κυβέρνηση και στην 6η εδώ εναγόμενη Τράπεζα της Ελλάδος (ΤτΕ),  προκειμένου να αποφασίσουν τον σχεδιασμό των απαραίτητων μέτρων ;
   Διέθεταν γραπτή εντολή, στην οποία προβλέπονταν, μεταξύ άλλων, στόχοι και προτεραιότητες ;
  Πώς και πότε υπέβαλαν εκθέσεις στην Ευρωoμάδα και στην Οικονομική και δημοσιονομική επιτροπή ;
     Τα μέτρα εξυγίανσης και οι διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις, διατέθηκαν και κατανεμήθηκαν εξίσου μεταξύ των Ελλήνων Πολιτών, καθώς και μεταξύ του ιδιωτικού, του δημόσιου και του χρηματοπιστωτικού τομέα ;
      Σε ποιο βαθμό συμμετείχαν η ελληνική κυβέρνηση και η Τράπεζα της Ελλάδος (ΤτΕ) στη διαδικασία λήψης αποφάσεων ;
     Ποιος εξέδωσε τις οριστικές αποφάσεις για τα συγκεκριμένα μέτρα που ελήφθησαν και, ειδικότερα, για την ενίσχυση της κεφαλαιακής επάρκειας και της ρευστότητας των Ελληνικών Τραπεζών ;
  Πόσες φορές παραστάθηκαν σε ακροάσεις ενώπιον των εθνικού κοινοβουλίου της Ελλάδος ;
        Έχουν εφαρμοστεί οι διατάξεις του κανονισμού ΕΕ 427/2013 ;
    Το πρόγραμμα επείγουσας βοήθειας υπό μορφή ρευστότητας εφαρμόστηκε ορθά στην Ελλάδα ;
      Ποια μέτρα ελήφθησαν για την αποφυγή των συγκρούσεων συμφερόντων με την ΕΚΤ, υπό την ιδιότητα του πιστωτή, σε σχέση με το ελληνικό τραπεζικό σύστημα ;
        Συμμετείχαν δημόσιοι υπάλληλοι από την Ελλάδα στις σχετικές εργασίες ;
     Με βάση ποια κριτήρια επελέγησαν οι εταιρείες στις οποίες ανατέθηκε ο ελεγκτικός και συμβουλευτικός ρόλος για τα ελληνικά χρηματοπιστωτικά ιδρύματα ;  Έλαβε χώρα διαδικασία δημόσιου διαγωνισμού ; Και αν όχι, γιατί ;


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου