Λάβαμε και δημοσιεύουμε την παρακάτω επιστολή από την αναγνώστριά μας Εύα Γκιντζίρη, όπου αναφέρεται στον μικρό Γολγοθά που πέρασε από έναν φαρμακοποιό ο οποίος, όπως λέει, αρνήθηκε να την εξυπηρετήσει! Διαβάστε τον λόγο που επικαλέστηκε ο φαρμακοποιός και πώς την έστειλε από τον Άννα στον Καϊάφα για να...βρει το δίκιο της.
Τα στοιχεία του φαρμακοποιού είναι στη διάθεσή μας αλλά για ευνόητους λόγους δεν δημοσιεύουμε το όνομά του...
Διαβάστε στα περισσότερα την επιστολή...
Περί ανθρωπιάς..
Την .... στις 22:00 το βράδυ
εμφάνισα δύσπνοια και ακατάσχετο βήχα και επισκέφθηκα τον Τομέα Επειγόντων
Περιστατικών του ασφαλιστικού μου φορέα, κλινική Υγείας Μέλαθρον. Ο γιατρός κος
Νικολιδάκης διέγνωσε οξεία βρογχίτιδα και μου σύστησε να αρχίσω φαρμακευτική
αγωγή άμεσα . Μου έγραψε τη συνταγή και με ενημέρωσε ότι το σύστημα της
ηλεκτρονικής συνταγογράφησης ήταν «πεσμένο». Σημείωσε πάνω στην χειρόγραφη
συνταγή την ένδειξη «Αδυναμία ηλεκτρονικής συνταγογράφησης, Τομέας Επειγόντων
περιστατικών ΤΥΠΕΤ, ώρα & ημ/νία
επίσκεψης ασθενούς 01//2015
22:00 και σφράγισε και υπέγραψε την ένδειξη χωριστά». Μου είπε ότι θα με
εξυπηρετούσαν στο φαρμακείο και ότι έτσι προβλέπεται σε αυτές τις
περιπτώσεις. Αναζήτησα λοιπόν ποιο
φαρμακείο διανυκτέρευε και επισκέφθηκα το φαρμακείο του κου Μ…, στον Χολαργό.
Ο φαρμακοποιός, με το που είδε τη συνταγή αρνήθηκε αμέσως να
με εξυπηρετήσει λέγοντάς μου ότι ήταν τεχνικά αδύνατο και ότι ο γιατρός… «θέλει
απλά να κάνει τη δουλειά του και αφήνει τον ασθενή ακάλυπτο». Μου είπε λοιπόν
ότι δεν μπορεί να εκτελέσει τη συνταγή αλλά ότι έπρεπε να πληρώσω όλη την αξία
των φαρμάκων και να πάω την επόμενη μέρα στην κλινική να μου φτιάξουν μια
ηλεκτρονική συνταγή και να πάω και στο Ταμείο μου, στην αρμόδια υπηρεσία με
την ηλεκτρονική συνταγή και με την απόδειξη για τα χρήματα που πλήρωσα, ώστε να
μου δώσουν πίσω ό,τι δικαιούμαι. Και όλα αυτά όντας άρρωστη και ο κος Μ… να
επιμένει ότι δεν γινόταν να εκτελέσει τη συνταγή.
Στις 12.00 τη νύχτα λοιπόν και μην μπορώντας να αναπνεύσω
από τον επίμονο βήχα κατευθύνθηκα στο επόμενο διανυκτερεύον φαρμακείο, στο
Κοντόπευκο Αγίας Παρασκευής (Σκουριώτης) αρνούμενη να πιστέψω ότι ο γιατρός μου
φέρθηκε τόσο άτιμα και ότι δεν υπήρχε άλλη εναλλακτική πέραν της απόλυτης
ταλαιπωρίας μου την επόμενη μέρα ή της πλήρους παραίτησης από τα με χρόνια
εργασίας αποκτημένα μου δικαιώματα στην φαρμακευτική περίθαλψη. Στο επόμενο
φαρμακείο λοιπόν, εκτός από το χαμόγελο και την ευγένεια, ο φαρμακοποιός
εκτέλεσε τη συνταγή άμεσα, μου υπολόγισε τη συμμετοχή μου, μου έδωσε τα
φάρμακα, μου ευχήθηκε περαστικά και έφυγα με την αίσθηση ότι ζούσα σε ένα
όνειρο …σε ένα ροζ συννεφάκι.
Σε στιγμές που είμαστε ευάλωτοι, είναι εύκολο σε ανθρώπους
ανάλγητους, κακοπροαίρετους,
λίγους, να μας τρομοκρατήσουν και
να μας πείσουν για λίγο ότι είμαστε αβοήθητοι, ότι ζούμε σε μια ζούγκλα και ότι
δεν έχουμε ουσιαστικά δικαιώματα. Και αυτό γιατί έτσι βολεύει τους
ανενημέρωτους, τους κηφήνες, αυτούς που δεν τους ενδιαφέρει να τιμούν τη
δουλειά τους και το ρόλο τους στην κοινωνία.
Εμείς που δουλεύουμε με αίσθημα ευθύνης, που είμαστε γονείς
και θέλουμε να μεγαλώσουμε τα παιδιά μας με αξίες, που βλέπουμε τα μικρότερα
αδέλφια μας να ψάχνουν δουλειά σε μια
Ελλάδα με 50% ανεργία ή να μεταναστεύουν για πενταροδεκάρες, είναι λογικό
να οργιζόμαστε όταν βλέπουμε τον κο Μ… να μην τιμά το επάγγελμά του,
ταλαιπωρώντας τον συνάνθρωπό του χωρίς ίχνος ανθρωπιάς αλλά και με
περισπούδαστο ύφος ξερόλα να υπεραμύνεται της ασχετοσύνης του. Θέλω να του
θυμίσω ότι καλώς ή κακώς το επάγγελμα που εκείνος ασκεί πλημμελώς δεν
περιορίζεται στο να πουλάς και να τοποθετείς τα λεφτά στο συρτάρι της ταμειακής
μηχανής, αλλά έχει και μια κοινωνική διάσταση την οποία εκείνος αντιπαρέρχεται.
Κάθε κλάδος έχει τα προβλήματά του, έτσι δεν λέει και το
στερεότυπο; Είναι ίσως ένας τρόπος να ξεχωρίζει η ήρα από το στάρι, μία αφορμή
να πει μια ασθενής ένα «ευχαριστώ» στον κύριο Σκουριώτη , να του εκφράσει την
ευγνωμοσύνη της. Ίσως για αυτό να υπάρχουν τα μαύρα πρόβατα σε κάθε κλάδο
λοιπόν, για να κάνουν αντίθεση με τα λευκά..
Η γειτονιά μας έχει ανάγκη από επαγγελματίες με συνείδηση
και αξιοπρέπεια, γιατί στην ανάγκη πού θα απευθυνθείς να δεν έχεις έναν ΑΝΘΡΩΠΟ
κοντά σου; Και αυτός σίγουρα δεν είναι ο
κος Μ…..
Γκιντζίρη Εύα
Γιατι δεν λετε ποιο φαρμακειο ειναι ωστε να το αποφευγουμε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΥπάρχουν άνθρωποι και ανθρωπάκια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΈχω και εγώ το ίδιο πρόβλημα και όταν χρειαστώ κάποιο φάρμακο και δεν μπορώ να πάω στο φαρμακείο ,επικοινωνώ τηλεφωνικώς με τον φαρμακοποιό και μου αφήνει τα φάρμακα σε κάποιο άλλο κατάστημα πλησίον του ,που είναι σχεδόν, συνέχεια ανοικτό , για να με εξυπηρετήση. Πάντα είναι πρόθυμος για όλους .Οι καιροί είναι δύσκολοι. Οι πελάτες να στηρίζουν τα φαρμακεία της γειτονιάς τους και τα φαρμακεία τους πελάτες τους. Έγω πάντως ευχαριστώ το φαρμακοποιώ της γειτονιάς μου για τις άπειρες φορές που με εξυπηρέτησε,όταν στην κυριολεξία δεν μπορούσα να αναπνεύσω και πέθενα.
Να είστε καλά Βασίλη,Σία ,Λουίζα.