Ο ΝΑΥΑΓΟΣ!!! ΠΩΣ ΕΝΑΣ ΕΛΛΗΝΑΣ ΠΡΟΣΚΟΠΟΣ ΣΩΖΕΙ ΑΠΟ ΒΕΒΑΙΟ ΠΝΙΓΜΟ ΜΕΤΑΝΑΣΤΗ ΝΑΥΑΓΟ!

Στρατής Μουφλουζέλλης Ο ΝΑΥΑΓΟΣ !!! ΜΙΑ ΜΙΚΡΗ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ ΜΕ ΑΙΣΙΟ ΤΕΛΟΣ 8,30 βράδυ χθες με τη μηχανή βόλτα χάζευα τη φουρτουνιασμένη θάλασσα καθώς πήγαινα παραλιακά προς Σκάλα Σκαμιάς. Καθώς ανέβαινα μιά ανηφόρα σαν να μου φάνηκε ότι κάτι άκουσα βαθειά μέσα στη θάλασσα.Συνγκεντρώθηκα και τη δεύτερη φορά που... άκουσα αυτή τη βαθειά φωνή,σταμάτησα και έσβησα τη μηχανή.Βγάζω το κράνος και φωναζω και εγώ.Απαντάει αμέσως!!! ΩΩΩ γαμώτο άνθρωπος στη θάλασσα . Βράδυ,φουρτούνα,απόκρημνα και το κινητό δεν εχει σημα να ειδοποιήσω το λιμενικό.Να γυρίσω να ειδοποιήσω το λιμενικό ίσως να είναι αργά γιαυτόν που ζητούσε βοήθεια.Τι να κάνω... Χωρίς να το καταλάβω άρχιζα να κατεβαίνω την απόκρημνη πλαγιά και φθάνω στη θάλασσα.Βγάζω τα ρούχα,βρίσκω ένα σωσίβιο, το φοράω αρπάζω και ένα μεγάλο κομμάτι φιλιζόλ εκεί δίπλα και προσπαθώ να αποφύγω τα μεγάλα κύμματα που θα με κολούσαν χαλκομανία πάνω στα βράχια.Μετα 2-3 προσπάθειες ανοίχτηκα στα βαθειά κολυμπώντας προς τη φωνή φωναζοντας του ότι τον πλησιάζω. Δεν κατάλαβα για πότε τον έφτασα γιατι η υψηλή συνκένρωση αδρεναλίνης σε κάνει να χάνεις την αίσθηση του χρόνου.Του απλώνω να κρατήσει το φιλιζόλ του δίνω θάρρος και σιγα σιγά επιστρέφουμε δίπλα δίπλα κρατώντας και οι 2 το φιλιζόλ κουνώντας πόδια και το ένα ελευθερο χέρι.Βλέπω το φως απο ένα μηχανακι να περναει ψηλά στο δρόμο και φωνάζω βοήθεια !!! Το μηχανάκι κοντοστεκεται και σε λιγο γυρίζει προς τα πίσω. Πλησιάζοντας στην ακτή βγαίνουμε μπουσουλώντας. Ο 20χρονος ΦΑΜΑ (που ήταν υπέρβαρος) δεν μπορουσε να σηκωθεί στα πόδια του.Ζαλιζόταν και τα είχε χάσει.Τον έβαλα να καθήσει σε ένα βράχο και σκεφτόμουν τι να του βάλω στα πόδια γιατί ήταν ξυπόλητος.Πανω σεκείνη την ώρα εφτασε βοήθεια.Ήταν το παιδί με το μηχανάκι και ο Γιώργος μενα φίλο του που έμεναν εκεί κοντά.Ψάξανε και του βρήκαν παπουτσια απ αυτά που εγκαταλειπουν στην παραλία.Παραταίρια βέβαια αλλά του έκαναν. Με τη φουρτούνα ένα σκάφος κόπηκε στα 2 με 51 επιβαίνοντες μου λέει ο Γιώργος μια ώρα πριν. Τους μάζεψε το λιμενικό.Υπάρχει ένας αγνοούμενος (ο 51ος). Αρα είναι ο ΦΑΜΑ!!! Σιγά σιγά ο ναυαγός συνήλθε.Σηκώθηκε μαγκαλιαζε και μου φιλουσε τα χερια να μευχαριστήσει !!! Τον πήρα από το χέρι και αργα-αργά ανεβήκαμε ψηλά στο δρόμο από ένα μονοπάτι που ήξεραν τα παιδιά. Ανεβήκαμε στη μηχανη και σε λιγο ήμασταν στο λιμεναρχείο.Τον δήλωσα και ο Παναγιώτης από το λιμενικό μου είπε που θα βρούμε τους υπόλοιπους της ομάδας του. Τον νόμιζαν για πνιγμένο και εκλαιγαν. Το τι πανυγήρι έγινε όταν τον είδαν δεν φαντάζεστε !!! Γυρίζοντας σπίτι η μέρα έκλεινε όμορφα !!! Ειχα δέσει τον κόμπο στο προσκοπικό μου μαντήλι...