Διαβάζω και ξαναδιαβάζω το άρθρο «Ακατονόμαστα όργια στο "Χίλτον" με την Ντέλια», γνωστής ιστοσελίδας και δεν το χωράει ο νους μου πως ειπώθηκαν τόσες σεξιστικές χυδαιότητες μέσα σε τόσο λίγες γραμμές. Πως γίνεται ένας λίβελος να είναι άρθρο;
Καταρχήν, είναι η Ντέλια Βελκουλέσκου, όχι η «Ντέλια», εκτός αν τα...
πίνατε μαζί μια μέρα και έχετε την οικειότητα. Όπως φυσικά και η κ. Κωνσταντοπούλου δεν είναι «Ζωή», ούτε ο κ.Παπανδρέου «Γιώργος», αλλά ψιλά γράμματα θα μου πείτε...
Πάμε παρακάτω. Η συνάντηση της Τρόικας με τα κυβερνητικά στελέχη χαρακτηρίζεται ως «γ@μήσι» για την ελληνική πλευρά. Κοιτάξτε, για κανέναν μας δεν είναι ευχάριστη η κατάσταση στην οποία περιήλθε η χώρα μας, αλλά το υβρεολόγιο σε ένα τόσο σοβαρό ζήτημα πιστεύω είναι περιττό, κατά την ταπεινή μου άποψη πάντα. Αυτές είναι κουβέντες που δεν είναι δυνατό να γράφονται σε ένα μέσο που δεν έχει προκαλέσει ξανά και με τον τρόπο αυτό.
Μετά ο αρθρογράφος, παρουσιάζει την κυρία Βελκουλέσκου ως ένα υψηλά αμειβόμενο call girl-«περιμένοντας το ραντεβού πολυτελείας, 400 δισεκατομμυρίων ευρώ»- βρισκόμενη σε σεξουαλική διέγερση, για να μην το γράψω όπως εκείνος... Η οποία δήλωση συμπληρώνεται ατυχώς με μια λεζάντα στη φωτογραφία της «Πότε θα ρθει επιτέλους το κοντό τρελό αγόρι;». Εδώ ο δημοσιογράφος την αποκαλεί ούτε λίγο ούτε πολύ πόρνη, ενώ η γυναίκα ήρθε να κάνει απλά τη δουλειά της, γιατί στην ουσία εντολοδόχος είναι.
Τους άλλους 3 του λεγόμενου από τα Μέσα «κουαρτέτου», επειδή είναι άντρες δεν τους αγγίζουμε. Άντε το πολύ πολύ να τους πούμε «μαμούχαλους»-ή κάτι άλλο χαζό- δεν είναι δα σαν και μας τους Έλληνες. Αλλά... Δεν μπορεί να έχει την ίδια αντιμετώπιση μια γυναίκα σε τόσο υψηλά ιστάμενη θέση, εξάλλου πρέπει να ανέχεται τις σεξιστικές μας ύβρεις, γιατί έλα μωρέ πλακίτσα κάνουμε. "Boys will be boys", που λένε και στο νησί μου.
Αν την πειράζει, είναι δικό της πρόβλημα. Δεν έχει «ανδρωθεί» αρκετά και ας έχει σπάσει τη «γυάλινη οροφή» που εμποδίζει τις γυναίκες από το να καταλάβουν θέσεις ισχύος. Είναι δικό της πρόβλημα, όχι δικό μας.
Η κ. Βελκουλέσκου, σημειώνει ο κύριος αυτός, είχε κλείσει δωμάτιο ημιδιαμονής (άλλο ένα υπονοούμενο πως πήγε εκεί για να τους ή μάλλον μας απαυτώσει), και ακούγονταν τα «ουρλιαχτά» της ελληνικής πλευράς έξω από το δωμάτιο, όμως η «σαδιστική» Βελκουλέσκου δεν έδειχνε ίχνος ελέους. Τώρα εκείνη παρουσιάζεται ως «σαδιστική», δεν μπορώ να καταλάβω την πηγή έμπνευσης όλων αυτών των ευφυολογημάτων, είναι το γνωστό και μη εξαιρετέο BDSM; Είναι οι «50 αποχρώσεις του Γκρι»; Η φαντασία του καλπάζει και φαντάζεται την «Ντέλια» σε ρόλο mistress σε Νazisploitation ταινία; Με την απορία θα μείνω.
Οι ορέξεις της όμως δεν σταματούν-στη φαντασία του τουλάχιστον-εκεί. Θέλει και τον Πρωθυπουργό μας η ακόρεστη. Αλλά όχι! Η σύντροφος του θα πατήσει πόδι στην εισβολέα. Εδώ αλλάζει το πλάνο, ναι μεν συνεχίζει η κ.Βελκουλέσκου να είναι μια στρίγγλα- όπως τουλάχιστον την παρουσιάζει-αλλά εδώ δείχνει τον κ.Τσίπρα να βρίσκεται όπως το λένε λαϊκά, «κάτω από τη φούστα» της συντρόφου του. Εκείνη «καραδοκεί», εκείνη κάνει κουμάντο. Βέβαια, δεν είναι κάτι κακό αυτό ακόμη και να ίσχυε. Το κακό είναι πως προσπαθεί ο δημοσιογράφος να αμφισβητήσει την «αρρενωπότητα» του Πρωθυπουργού.
Διότι πολύ απλά, έτσι γίνεται. Το να είσαι γυναίκα, είναι κάτι ποταπό σε μια τόσο πατριαρχική κοινωνία. Άρα πως θα θίξουμε τον «Αλέξη» που δεν μας έκανε τα χατίρια μας; Μα φυσικά! Θα αμφισβητήσουμε το πόσο άντρας είναι! Εκτός, αν θεωρεί πως η αξιοπρεπέστατη σύντροφος του Πρωθυπουργού-το τονίζω γιατί κάποιοι δείχνουν να το ξεχνάνε-θα τσακωνόταν με την κακή Ρουμάνα «Ντέλια» για το επιστημονικής φαντασίας σενάριο που έπλασε στο μυαλό του. Ξέρετε, αφού η κ.Βελκουλέσκου είναι από τη Ρουμανία, λειτουργεί και σε ένα υποσυνείδητο επίπεδο στο συλλογικό των Ελληνίδων πως η κακιά αλλοδαπή θα τους πάρει τον «άντρα». Όλα αυτά τα κατάφερε ο αρθρογράφος με μια απλή του πρόταση, τρομερή επιτυχία, το ομολογώ.
Τα υπόλοιπα του κειμένου δεν θα τα σχολιάσω, γιατί σε άλλα έχει δίκιο, σε άλλα όχι. Τουλάχιστον, σε άλλα άτομα δεν καταφέρεται εναντίον τους με σεξιστικό τρόπο. Όταν γράφεις έτσι για μια γυναίκα, ό,τι και αν είναι η ίδια, χάνεις το όποιο δίκιο που έχεις.
Είναι μια επίθεση εναντίον του ήθους της καθαρά ad hominem. Όπως δεν είναι επίσης ωραίο να παρομοιάζουν άλλοι την Αριστερά, με παιδούλα που της διαρρηγνύεται ο παρθενικός υμένας της με βία, εκείνη φωνάζει τον πατέρα της, αλλά μετά το παίρνει απόφαση. Σαν το κάφρικο αστείο περί βιασμού, ξέρετε, «αν δεν μπορείς να το αποφύγεις, χαλάρωσε και απόλαυσε το». Έκτακτοι και οι αστεϊσμοί περί βιασμού, είναι πετυχημένο το χιούμορ τους απλά εγώ δεν το καταλαβαίνω γιατί προφανέστατα είμαι και εγώ «στρίγγλα».
Απλά και με αυτό το κείμενο, καταλαβαίνουμε πως ο σεξισμός και τα στερεότυπα εναντίον του 50% του πληθυσμού, συνεχώς αναπαράγονται χωρίς καμία αιδώ. Δεν έχει σημασία αν είσαι Αριστερός, Κεντρώος ή Δεξιός, αν θέλεις να γίνεις σεξιστής με φτηνό χιούμορ, δεν θα σε εμποδίσει καμία πολιτική ιδεολογία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου