Αυτή η κυβέρνηση δεν αντέχει. Υπέγραψε το πιο δόλιο και καταστροφικό για τον λαό μνημόνιο και δεν μπορεί να εφαρμόσει ή να ανταποκριθεί σε κανένα όρο. Και αν εφαρμόσει κάποια από τα προβλεπόμενα, θα φέρει καταστροφή και κοινωνική έκρηξη με συγκρούσεις τύπου Δεκεμβριανών. Τόσο άπατη ξεφτίλα και δουλεία στους τοκογλύφους χαρακτηρίζει τους Τσιπροκαμμένους που δεν λογαριάζουν την Ελλάδα και τον λαό.
Το παρακάτω ρεπορτάζ από τον Κώστα Στούπα και το capital.gr
1) Θα ψάχνουν να παραδώσουν την κυβέρνηση και δεν θα βρίσκουν...
Aν εξαιρέσει κανείς τον ορυμαγδό των διάφορων μνημονιακών δεσμεύσεων τις οποίες η κυβέρνηση του κ. Τσίπρα τρέχει να προλάβει "ασμένως" με αντιφατικές κινήσεις είναι αλήθεια (εν μέσω του εύλογου χάους που δημιουργεί η αριστερή ιδεολογική θολούρα), τα μόνα δείγματα δικού της προγράμματος είναι τα παρακάτω και είναι αποκαρδιωτικά για το μέλλον της και το μέλλον της χώρας:
Είναι ο νέος νόμος για τα ΜΜΕ.
Και η προσπάθειας άλωσης της Γενικής Γραμματείας Δημοσίων Εσόδων μέσω της απομάκρυνσης της κας Σαββαΐδου.
Στις δημοκρατίες των ανεπτυγμένων δυτικών κοινωνιών οι ανεξάρτητες αρχές αποτελούν τις ασφαλιστικές δικλείδες αποκέντρωσης της εξουσίας από τα κόμματα και τις "παρέες" που βρίσκονται στην κορυφή της κυβερνητικής πυραμίδας.
Στις μπανανίες και τις δικτατορίες ο πρωθυπουργός και οι υπουργοί είναι και αντιβασιλείς και αρχηστράτηγοι και θησαυροφύλακες και αρχηγοί της αστυνομίας γιατί ως άρπαγες (και όχι ως διαχειριστές) της εξουσίας δεν εμπιστεύονται άλλους, παρά κάποιους συγγενείς και κυρίως τους συνενόχους στα εγκλήματα και τις αυθαιρεσίες.
Η πρώτη ανεξάρτητη αρχή που δημιουργήθηκε έστω και τύποις στη χώρα ιδρύθηκε το 1989 και ήταν το Εθνικό Ραδιοτηλεοπτικό Συμβούλιο.
Σύμφωνα με την αναθεώρηση του Συντάγματος του 2001 κατοχυρώθηκαν συνταγματικά οι αρμοδιότητές του και το νομικό καθεστώς των μελών του, ζητήματα που μέχρι τότε ρυθμίζονταν με νομοθετικές διατάξεις.
Οι βασικές αρμοδιότητες του Ε.Σ.Ρ. αφορούν στη χορήγηση των αδειών λειτουργίας στους ιδιωτικούς ραδιοφωνικούς και τηλεοπτικούς σταθμούς και στον έλεγχο τήρησης της ραδιοτηλεοπτικής νομοθεσίας από το σύνολο των ιδιωτικών και δημόσιων ραδιοτηλεοπτικών σταθμών...
Ο νόμος που προωθεί η κυβέρνηση για τα ΜΜΕ δίνει στον Υπουργό Επικρατείας την ευχέρεια να επιλέγει τον αριθμό των τηλεοπτικών καναλιών που θα λειτουργούν στη χώρα και ορίζει τον κατώτατο αριθμό των εργαζομένων που πρέπει να απασχολούνται σε καθένα από αυτά. Ορίζει επίσης και το τίμημα των αδειών.
Όταν υπάρχει μια συγκεκριμένη πίτα διαφημιστικής δαπάνης και ένας συγκεκριμένος κατώτατος υποχρεωτικός αριθμός εργαζομένων πλήρους απασχόλησης, όποιος ορίζει τον αριθμό των καναλιών, ορίζει επί της ουσίας το πότε και με ποιες προϋποθέσεις οι επιχειρήσεις αυτές μπορούν να είναι κερδοφόρες και ανεξάρτητες από την εξουσία και πότε υποθηκευμένες στην εκάστοτε εξουσία, μέσω θαλασσοδανείων από φιλικές τράπεζες.
Αυτός είναι ο λόγος που γίνεται ο καυγάς για τα ΜΜΕ και δεν είναι η πρώτη φορά στην μπανανία του βαλκανικού νότου που ονομάζεται Ελλάδα. Όλες οι κυβερνήσεις, τουλάχιστον της μεταπολίτευσης προσπαθούσαν να ελέγξουν τον τύπο και να εξασφαλίσουν μια επαρκή με αμοιβαία συμφέροντα διαπλοκή με την οικονομική ολιγαρχία σε βάρος του συνόλου της κοινωνίας.
Αρκεί να θυμίσουμε τις περιπτώσεις Πώποτα και Κοσκωτά οι οποίες ήταν οι αντίστοιχες κινήσεις του πρώιμου ΠΑΣΟΚ να ελέγξει τον τύπο και να δημιουργήσει φιλικά επιχειρηματικά τζάκια.
Οι μαθητευόμενοι μάγοι του Μαξίμου δείχνουν να ξεχνούν πως αμφότερες οι περιπτώσεις των αχυρανθρώπων της 4ης εξουσίας βρέθηκαν στη φυλακή και η κυβέρνηση που τους ανέδειξε κλονίστηκε, οδηγώντας το κράτος για πρώτη φορά επί οικουμενικής, μετά από πολλές δεκαετίες σε στενότητα καταβολής και αυτών των λίγων, συγκριτικά τότε, μισθών και συντάξεων.
Η περίπτωση Σαββαΐδου...
Ο πόλεμος που έχει ανοίξει τις τελευταίες μέρες η κυβέρνηση με την κα Σαββαΐδου δεν είναι καινούργιος. Με ανάλογο τρόπο η κυβέρνηση του κ. Σαμαρά απομάκρυνε τον κ. Χάρη Θεοχάρη και νωρίτερα είχε απομακρυνθεί ο κ. Διομήδης Σπινέλης.
Στην Κολομβία των Βαλκανίων που ονομάζεται Ελλάδα η εκάστοτε κυβέρνηση ενδιαφέρεται κυρίως να ελέγχει το διεφθαρμένο φοροεισπρακτικό μηχανισμό προκειμένου να χαρίζει φόρους στους φίλους ολιγάρχες και πελάτες και να καταδιώκει μέσω οικονομικών ελέγχων τους αντιπάλους.
Μια από τις μεγαλύτερες προόδους που επέβαλε η Τρόικα και τα μνημόνια ήταν η δημιουργία ανεξάρτητης από το Υπουργείο Οικονομικών Γενικής Γραμματείας Εσόδων...
Η επικράτηση της βούλησης της κυβέρνησης στα δυο μέτωπα που έχει ανοίξει, ουσιαστικά σημαίνει πως η Ελλάδα δεν αλλάζει και η τυπική απομάκρυνσή της από το σκληρό πυρήνα των ευρωπαϊκών κοινωνιών θα είναι θέμα χρόνου.
Φυσικά ούτε ο έλεγχος της ΓΓΔΕ και η επιρροή στα ΜΜΕ που επιδιώκει η κυβέρνηση μπορεί να αντιστρέψει το ρολόι που έχει αρχίσει να μετρά το χρόνο αντίστροφα γι’ αυτήν αλλά και τη χώρα. Καμία κυβέρνηση δεν διασώθηκε όσο και να ήλεγχε ασφυκτικά τον τύπο και να υποστηριζόταν από την κρατικοδίαιτη οικονομική ολιγαρχία.
Η οικονομία πνέει τα λοίσθια και πρωτοβουλίες σαν τις παραπάνω δεν ενισχύουν το κλίμα εμπιστοσύνης που χρειάζεται. Τα έσοδα υπολείπονται ήδη και των αναθεωρημένων στόχων και σε λίγους μήνες το κλίμα στην κοινωνία θα είναι τέτοιο που η κυβέρνηση θα αναζητά προθύμους να αναλάβουν ή να μοιραστούν το κόστος της διακυβέρνησης και δεν θα βρίσκει.
2) Τα αριστεία της χρεοκοπίας μας...
Από τον τοίχο του Vagelis Palmos στο φ/β...
Επειδή τυγχάνει να έχω γιο στη ΣΤ Δημοτικού έχει γούστο να σας ενημερώσω για τα εξής:
α) Στο Δημοτικό μας όλοι οι μαθητές είναι αριστούχοι! Πιθανολογείται πως το ξηρό κλίμα του Υμηττού και ο καθαρός αέρας συμβάλλουν στην αυξημένη ευφυΐα των παιδιών και στη μετατροπή τους σε αριστούχους μαθητές! Προφανώς εμείς που πήγαμε σχολείο στα Βαρδάνια, μέσα στο βούρκο, θα' πρεπε να' μαστε όλοι στούρνοι (μπορεί να' μαστε κιόλας)...
β) Ο συνωστισμός αριστούχων, έχει ως αποτέλεσμα τη δυσκολία διαλογής σημαιοφόρων και παραστατών. Γι' αυτό, το Ελληνικό Κράτος, εξέδωσε σχετικό Προεδρικό Διάταγμα (το 201/1998),με το οποίο περιγράφει τη σχετική διαδικασία!
Επαναλαμβάνω: το σχολείο αδυνατεί να επιλέξει τους άριστους (σωστότερα: κρίνει τους πάντες ως αριστούχους!) και προστρέχει στο Κράτος, το δε Κράτος δαπανά χρόνο και χρήμα για να εκδώσει σχετικό Προεδρικό Διάταγμα (!) και φυσικά, αντίστοιχες ερμηνευτικές εγκυκλίους!
Μετά απ' όλα αυτά, δεν είναι να απορεί κανείς για τη δυσκολία που έχουν οι Έλληνες να προσλάβουν την πραγματικότητα όπως τους παρουσιάζεται και να αναζητούν από μηχανής Θεούς (Σώρους, Κινέζους, Ρώσους, Μπρικς, εξωγήινους, Yani, Αλέξη κλπ).
Ελευθερία σημαίνει ανάληψη ευθύνης!
Κοινωνία ανεύθυνων, είναι κοινωνία δούλων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου