ΠΑΙΡΝΕΙ ΤΑ "ΟΠΛΑ" ΚΑΙ ΣΑΛΠΙΖΕΙ ...ΕΠΙΘΕΣΗ Ο ΒΥΡΩΝ ΠΟΛΥΔΩΡΑΣ: "ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΤΩΡΑ ΠΡΙΝ ΝΑ'ΝΑΙ ΑΡΓΑ. ΜΑΣ ΕΖΩΣΑΝ ΟΙ ΑΡΠΑΓΕΣ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΜΑΣ ΚΑΙ ΟΙ ΕΚΜΑΥΛΙΣΤΕΣ"!

Σε συνέντευξή του στην "Ορθόδοξη Αλήθεια και τον δημοσιογράφο Σωτήρη Λέτσιο, ο Βύρων Πολύδωρας ξεσπάθωσε. Κυρίως έδωσε σύνθημα μάχης και αντίστασης απέναντι στους "άρπαγες της ψυχής μας.". Τους "αποπλανη­τές και οι εκμαυ­λιστές", όπως τους χαρακτηρίζει, με αφορμή την επερχόμενη κάρτα του πολίτη και όχι μόνο. 

"Η Εκκλησία δεν θα γίνει ποτέ σωματείο ή ΜΚΟ, όπως θέλουν κάποιοι...

μοντέρνοι εθνοκτόνοι. Μας έζωσαν οι άρπαγες της ψυχής μας, οι αποπλανητές".  Αυτό υπογραμμίζει με έμ­φαση ο κ. Βύρων Πολύδωρος αναφερόμενος σε όσους διακινούν σενάρια περί δια­χωρισμού Εκκλη­σίας - κράτους. Ο πρώην πρόεδρος της Βουλής και από τους πλέον διακεκρι­μένους πολιτικούς βάλλει κατά της πλαστικής Κάρ­τας του Πολίτη, λέγοντας χαρακτηριστικά ότι αυτή «θεσμοποιεί την υποδού­λωση του ανθρώπου στον Μαμωνά τραπεζίτη» και καλεί σε αντίσταση πριν να είναι αργά. Ως προς το προσφυγικό πρόβλημα, τοποθετείται σημειώνο­ντας: «Ούτε να τους αφο­μοιώσουμε ούτε να τους εντάξουμε μπορούμε».

Μάλιστα, με αφορμή το τρομοκρατικό χτύπημα στο Παρίσι, μιλά για την ανάγκη μιας πανευρωπαϊ­κής και παγκόσμιας εγρή­γορσης ενάντια στην «πα­ρανοϊκή τρομοκρατία, χωρίς να χάσουμε τα κεκτη­μένα του δημοκρατικού πολιτισμού μας».

Δείτε τα σημαντικότερα σημεία της συνέντευξης του Βύρωνα Πολύδωρα:

"Η Εκκλησία της Ελλάδος είναι κιβωτός, καταφύγιο και λύχνος ελπίδας. Οι πι­στοί προσέρχονται «εν εκκλησίαις», για να ευλογή­σουν τον Θεό. Και να προ­σευχηθούν μαζί. Εδώ, η αρετή της συλλογικότητας. Της πιο θεμε­λιώδους κοινωνι­κότητας. Της ενό­τητας λόγου και πίστεως. Ο ίδιος ο Χριστός, οι Ευαγ­γελιστές, ο Παύ­λος και οι Άγιοι Πατέρες με τα πο­ρίσματα των Ιερών Συνό­δων μάς δίδουν τον ορι­σμό και το «καταστατικό» λειτουργίας της Εκκλησί­ας μας. Είναι ο χώρος της απέραντης φιλαλληλίας.

Σύμφωνα με αυτούς τους κανόνες και τους ορισμούς δρα η Εκκλη­σία της Ελλάδος αυτές της ώρες της κρίσεως. Συνεχί­ζουσα τη μακρά παράδοση της ποιμαντικής. Αφανώς σχεδόν, χωρίς επίδειξη και επιτήδευση. Δεν είμαι σε θέση να υποδείξω τι πε­ρισσότερο θα μπορούσε να πράξει. Η1 ομιλία του Μεγάλου Βασιλείου «προς τους πλουτούντας» είναι οδηγός συμπεριφοράς, έστω και αν απευθύνεται στους κοσμι­κούς μάλλον παρά στους εκκλησιαστικούς ταγούς".

Έχει αντικειμενική βάση η όποια συζήτηση επιχει­ρείται να ανοίξει περί του διαχωρισμού της Εκκλη­σίας από το κράτος; Κάτω από ποιες προϋποθέσεις κάτι τέτοιο θα μπορούσε να συμβεί;

Πολύδωρας: Όχι, δεν έχει βάση. Είναι διαλυτική και αποσυνθετική της κοινωνικής συ­νοχής. Δεν θέλω να μι­μηθώ τους Φράγκους και τους αλλοδόξους. Έχω δι­κό μου πρότυπο. Ούτε το Βυζάντιο ούτε το νέο ελλη­νικό κράτος υπήρξαν πο­τέ αμιγώς θεοκρατικά. Θυ­μίζω ότι μέσω του χριστια­νισμού (312 μ.Χ.) ξαναγεν­νήθηκε ο υποταγμένος για σχεδόν 500 χρόνια στους Ρωμαίους Ελληνισμός. Και από τη νέα απελευθέρωση παλιγγενεσία (1821), 11 Αγία και Ομοούσιος και Αδιαίρετος Τριάδα ευλογεί και ορίζει το νόημα και τον σκοπό του νέου ελληνικού κρά­τους. Η χριστιανι­κή πίστη και θρη­σκεία και, εφαρ­μοσμένα, η Ορ­θόδοξη Ελληνική Εκκλησία είναι συστατικοί όροι του κράτους μας ως πνευ­ματικές και ηθικές συνι­σταμένες του λαού μας. Η Εκκλησία μας της επικρα­τούσας θρησκείας, αυτή της Ανατολικής Ορθόδο­ξης, δεν είναι ούτε θα γίνει ποτέ σωματείο ή μη κυβερ­νητική οργάνωση, όπως θα ήθελαν κάποιοι μοντέρνοι οικονομολογούντες εθνοκτόνοι ολετήρες.

Πώς βλέπετε τη σχεδια­ζόμενη από την κυβέρ­νηση σταδιακή καθιέρω­ση της γνωστής πλαστι­κής Κάρτας του Πολίτη; Αυτό αντιβαίνει στις θρη­σκευτικές και πολιτισμι­κές πεποιθήσεις του Ελ­ληνα;

Πολύδωρας: Ναι, αντιβαίνει. Σκοτώνει την οικονομική ελευθε­ρία του πολίτη. Τον δένει με σιδερένιο ομφάλιο λώ­ρο με την αόρατη εξουσία (τράπεζα και πολιτική δεσποτεία). Θεσμοποιεί την υποδούλωση του ανθρώ­που στον Μαμωνά τραπε­ζίτη και σε όλους τους πα­ντοειδείς Big Brothers. Εμφατικά οι Άγιοι Πατέ­ρες, με πρώτο τον Ιωάννη της Αποκαλύψεως, απορ­ρίπτουν την κάρτα, την «μπαρ-κωδικοποίηση» και τον αριθμάνθρωπο. Ο μαζάνθρωπος δεν είναι άνθρωπος «κατ' εικόνα και καθ' ομοίωσιν». Αντί­σταση τώρα. Πριν να εί­ναι αργά. Μας έζωσαν οι άρπαγες της ψυχής μας. Οι αποπλανη­τές και οι εκμαυ­λιστές. Οι, πάντοτε κάποιο δέλεαρ της Κίρκης, της χλιδής, της ηδο­νής, της ευκολίας και της ραστώνης, προτείνοντες. Τε­λευταία, και στη βία, στον εκβιασμό, καταφεύγοντες.

Οράτε τους τρόπους των δανειστών -δήθεν-εταίρωνν μας. Οι οποίοι εταίροι μας, μαζί με τους άλλους αναπτυγμένους G7 ή G20, γεννούν, πα­ράλληλα με τη συσσώρευ­ση πλούτου για ολίγους -ελαχίστους-, ανέργους και αστέγους και συσσίτια.

 «Είμαι ακόμα αισιόδοξος! Όπως ήταν οι Φιλικοί»

Η Ελλάδα και το πολιτι­σμικό μοντέλο της απει­λούνται από τη μεγά­λη εισροή μεταναστών κυρίως από τον αραβι­κό κόσμο. Μπορούμε να τους αφομοιώσουμε και να τους εντάξουμε; Ή θα πρέπει να ακολουθήσου­με πολιτική κλειστών συ­νόρων;

Ούτε να τους αφομοιώσου­με ούτε να τους εντάξουμε μπορούμε. Δεν αντέχουν η εθνική υπόσταση μας, η κοινωνία μας, η οικονομία μας, η πολιτισμική ταυτό­τητά μας τέτοιους αριθμούς. Δεχόμαστε εισβολή αλλο­φύλων και αλλοεθνών. Αυ­τή είναι η αλήθεια- Τα άλ­λα, όπως οι διαλέξεις περί ανθρωπισμού και αλτρου­ισμού, είναι παραλλαγές «παράδοσης». Δεν είναι στο χέρι μας. Δεν αξίζουν στην Ιστορία των Ελλή­νων. Άλλωστε, γιατί δεν δέ­χονται η Γερμανία, η Γαλ­λία, η Αγγλία ή άλλη χώρα, πχ. οι ΗΠΑ, άπειρο αριθ­μό «λαθρομεταναστών» ή μεταναστών άνευ αδείας ή και προσφύγων;