Ο ΣΑΡΑΝΤΟΣ ΚΑΡΓΑΚΟΣ ΕΜΠΝΕΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΧΟΛΑΡΓΙΩΤΗ ΓΙΩΡΓΟΥ ΚΙΟΥΡΤΙΔΗ ΚΑΙ ΑΦΙΕΡΩΝΕΙ ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ ΣΤΟΝ ΠΡΟΙΚΙΣΜΕΝΟ ΛΟΓΟΤΕΧΝΗ: "ΓΙΑ ΜΙΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΥΣΣΩΠΟΥ"! ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΙ ΑΝΑΦΕΡΕΙ....

Μια ακόμη τιμητική διάκριση για τον Γιώργο Κιουρτίδη. Τον Εβρίτη αλλά και Χολαργιώτη λογοτέχνη. Η ποιητική του συλλογή με τίτλο 'Ύσσωπος" μαγνήτισε και αποτέλεσε πηγή έμπνευσης για τον σπουδαίο Ιστορικό και Συγγραφέα Σαράντο Καργάκο ο οποίος σε ένα από τα τελευταία του άρθρα στην στήλη του 'Έπεα Πτερόεντα" στην εφημερίδα Kontra, γράφει για τον Γιώργο Κιουρτίδη. ρησιμοποιώντας μάλιστα τον τίτλο της ποιητικής συλλογής του λογοτέχνη, γράφει για την "Πολιτική Υσσώπου". 

Δείτε...

Για μια πολιτική ύσσώπου

ΑΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ειλικρινείς. Αυτή τή στιγμή τόσο ή πολιτική όσο και η πνευματική μας ζωή διέρχονται κρίση. Είναι εύκολο να ρί­χνουμε ευθύνες στους πολιτικούς. Δεν είναι όμως αυτοί οι πρωτουργοί του κακού. Σε μεγαλύτερο από τούς πολιτικούς βαθμό ευθύνεται ό δημοσιο­γραφικός και πνευματικός μας κόσμος. Ή σκουπιδογραφία και ή σκουπιδολογία τρώνε την πνευματική ουσία. Η ευτέλεια του δημοσιογραφικού και λογοτεχνικού λόγου έχει δημιουργήσει έναν ευρύτερο πνευματικό μαρασμό. Και είναι πολύ φυσικό μια κοινωνία πού συντηρείται με σάπιους πνευματικούς καρπούς να σαπίσει πνευματικά και ηθικά. Είναι εύτρωτη και εύθραστη ύλη ό χα­ρακτήρας της ανθρώπινης συμπεριφοράς. "Αν σή­μερα από πολλούς διαπιστώνεται ένας αποδημοκρατισμός του κοινωνικού ήθους είναι γιατί ούτε ό χώρος της λογοτεχνίας ούτε ό χώρος της ενημέ­ρωσης και της πληροφορίας προσφέρουν μία λάμψη στον ουρανό της ελπίδας. Μία αίσθηση προδοσίας πυροδοτεί την κοινωνική ευαισθησία. Δημοσιογράφοι και συγγραφείς έχουν μετακινηθεί από τη θέση αποστολής πού τούς όρισε ως καθήκον η προαιώνια υπόληψη των ανθρώπων. Όχι βέβαια ότι λείπουν και σήμερα δημοσιογράφοι και συγγρα­φείς πού έχουν συναίσθηση της επαγγελματικής τους αποστολής, άλλ’ αυτοί σταδιακά παραμερί­ζονται, εκτοπίζονται, εξαφανίζονται και συχνά αφανίζονται. Δεν ήσαν παλαιότερα όλα καλά, ούτε λίαν ούτε μετρίως, τα πράγματα στό χώρο της δημοσιογραφίας και των γραμμάτων μας. Πάντα άνθιζαν και στο χώρο αυτό οι μικρότητες και οι φαυλότητες. Δεν ήσαν. Όμως, αυτές πού έδιναν τον τόνο. Υπήρχαν τα «Ιερά τέρατα» και στη λογοτεχνία και στη δημοσιογραφία, πού δια­μόρφωναν αυτή εν πολλοίς το πνευματικό, πολιτικό και κοινωνικό μας ήθος. Σήμερα δυστυχώς, αντί για Ιερά τέρατα, διαθέτουμε... τερατάκια! Κι έτσι ή ζωή μας γίνεται όλο και πιο πολύ τερατώδης. Ή σαχλολογία έχει υποκαταστήσει την επιχειρη­ματολογία. Το έπιχείρημα θέλει σκέψη, θέλει στο­χασμό, αντίθετα ή αβελτηρία (=άνοησία) και ή άδολεσχία (=άκράτεια λόγου] αρκούνται στην άναισχυντία. Η όξυφωνία καΙ ή παραβίαση των κανόνων ευπρεπείας έχει απομακρύνει από τα ΜΜΕ πολλούς σοβαρούς συζητητές πού θα μπορούσαν να υποδείξουν στο κοινό, και στους πολιτικούς φυσικά, λύσεις σε πολλά και χρόνια προβλήματα. Έκτος και αν κάποιοι, αντί για λύσεις προτιμούν τις διαλύσεις. Έτσι, ή τερατολογία και ή τερατοπραξία κυριαρχούν στην κοινωνική και πολιτική μας συμπεριφορά. «Τα τέρατα και σημεία» είναι τού συρμού, έστω κι αν ενέχουν τον κίνδυνο του διασυρμού.

Ωστόσο, υπάρχουν άνθρωποι στοχαστικοί, πού χωρίς να γίνονται με το θόρυβο γνωστοί, σπέρνουν με τον τρόπο του καθένας κά­ποιους κόκκους ευαισθησίας. Προ καιρού μου προ­σφέρθηκε από έναν άγνωστο ως τη στιγμή της προσφοράς μια ποιητική συλλογή. Η ποίηση για πολλούς έχει γίνει άμυνα έναντι τήη φθοράς. Ό ποιητής λέγεται Γιώργος Κιουρτίδης και κατάγεται από το αγαπημένο μου Διδυμότειχο. Με μαγνήτισε ο τίτλος της ποιητικής συλλογής: «Ύσσωπος». Χαιρέτισα τη λέξη, όπως χαιρετάμε παλιό αγαπημένο φίλο. Ύσσωπος είναι ένα είδους αρωματικού φυτού, φρυγανώδες, πού χρησίμευε κάποτε σαν σάρωθρο για καθαρισμό. Τη λέξη συναντάμε στον 50ό ψαλμό: «Ραντιείς, μέ ύσσώπω και καθαρισθήσομαι». Θα σταθώ σε λίγους στίχους: «Πίσω της…/τον ίδιο ήχο αφήνει πάντοτε πάντοτε μια σφαίρα/είτε τη ρίξεις στο κορμί, είτε στον αέρα/. Η διαφορά τους... ένα δάκρυ»! Στίχος χρήσιμος για την άγνωμη νεολαία μας πού αγνοεί ότι ή σφαίρα είναι εκλεκτική: αρέσκεται στη νεανική σάρκα! Ό ίδιος ποιητής σε άλλο ποίημα, σαν να απευθύνονται στη νέα γενιά, λέει συμβουλευτικά: «Αν ό θεός σε διάλεξε,/εσύ/γιατί να μην παλέψεις;». Ό τόπος μας για να σωθεί, χρειάζεται ένα «καινούργιο πάλεμα σε μαρμαρένια αλώνια». Αλλά το πάλεμα, για να δώσει καλό αποτέλεσμα, χρειάζεται αλώνι καθαρό, όχι λούμπα με βούρκο. Χρέος μας είναι να κάνουμε, με ό,τι μέσο μπορούμε, μια πολιτική υσσώπου. Να ραντίσουμε, να εξαγνίσουμε και να καθαρίσουμε τον τόπο από κάθε λογής βρομιά. Να φύγει ό ρύπος από τη ζωή μας. Και τότε θα ξανανθίσει το χαμόγελο στα χείλη μας. Με μια πολιτική υσσώπου θά φύγουν οι καλικάντζαροι πού μουντζουρώνουν το μέλλον των παιδιών και των εγγονιών μας.

www .Sarantoskargakos.gr