Η ΚΥΡΙΑ ΒΙΚΥ ΝΙΚΑΚΗ "ΠΥΡΟΒΟΛΕΙ" ΤΟΝ ΤΟΠΙΚΟ ΤΥΠΟ ΠΑΠΑΓΟΥ-ΧΟΛΑΡΓΟΥ!

γράφει ο Κώστας Δεληγιάννης 

"Αντίλογος Χολαργού"

Τον τελευταίο καιρό απέφευγα συστηματικά να ασχοληθώ με τη Δημο­τική σύμβουλο κ. Νικάκη γιατί πίστευα ότι δεν αξίζει κανείς να απαντά σε όσους «πυροβολούν» συστηματικά τον τοπικό τύπο, αφήνοντας μάλιστα και απαράδε­κτες αιχμές για τον τρόπο με τον οποίο σχολιάζει την επικαιρότητα και ασκεί κριτική για τα κακώς κείμενα της πόλης μας. Επειδή όμως πληροφορήθηκα ότι η συγκεκριμένη κυρία, σε κάθε ευκαιρία εξακολουθεί να....

εκφράζεται απαξιωτικά και μάλιστα αναφέροντας «Μην ασχολεί­στε με αυτούς, γιατί οι εφημερίδες που εκδίδουν διαβάζονται από πολύ περιορι­σμένο κοινό, αφού η κυκλοφορία τους δεν ξεπερνά τα 500 φύλλα».

Θα ήθελα να δώσω μερικές απαντήσεις:

1) Η κ. Νικάκη προέρχεται από το βαθύ ΠΑΣΟΚ, εκλεγόταν δημοτική σύμβου­λος με το ψηφοδέλτιο του κ. Δεμερτζή, μάλιστα υπήρξε κάποια εποχή και υπο­ψήφια βουλευτής του ΠΑΣΟΚ στην Β' περιφέρεια Αθηνών.

Όταν ο κ. Δεμερτζής παραιτήθηκε από την προεδρία της παράταξής του, ορίστηκε η κ. Νικάκη επικεφαλής της και μάλιστα «κατόρθωσε» να την διαλύ­σει, αφού δεν μπορούσε να συνεργαστεί με κανέναν.

β) Στις τελευταίες δημοτικές εκλογές επιχείρησε να λάβει το χρίσμα από το ΠΑΣΟΚ, κάτι το οποίο της το αρνήθη­καν, ενώ παράλληλα διατηρούσε φιλικές σχέσεις και με τον κ. Αποστολόπουλο ο οποίος επιθυμούσε διακαώς να την εντάξει στο ψηφοδέλτιο του, ποντάρο­ντας ότι μαζί με τους άλλους Πασοκογενής, θα του έφερναν ψήφους, όπως και συνέβη.

Η κυρία Νικάκη, λίγες μέρες πριν κλεί­σουν τα ψηφοδέλτια είχε εξαφανιστεί, δεν απαντούσε στα τηλέφωνα, παρά τις αγωνιώδης προσπάθειες του κ. Αποστολόπουλου να αποσπάσει ένα «ναι» ή ένα «όχι». Μάλιστα, προς την κατεύθυνση του «ναι» είχαν επιστρατευθεί και άλλοι «πασόκοι» οι οποίοι και αυτοί με τη σειρά τους προσπαθούσαν να την πεί­σουν να ενταχτεί στο ψηφοδέλτιο του κ. Αποστολόπουλου. Τελικά, όταν η κ. Νικά­κη διαπίστωσε ότι δεν βγήκε «λευκός καπνός» από τη Χαριλάου Τρικούπη, αποφάσισε να «διέλθει του Ρουβίκωνα» και να πει το «ναι» φέρνοντας στην παράταξη του Δημάρχου, εν δυνάμει, γύρω στις 400 ψήφους.

Αυτά για την ιστορία... Πάμε τώρα παρακάτω:

Για πρώτη φορά την εμπάθειά της για τον τοπικό τύπο την εκδήλωσε σε κάποια συνεδρίαση του Δημοτικού συμ­βουλίου, όταν είπε το περίφημο «βέβαια, προβολή από τα μέσα έχουν αυτοί που δίνουν διαφημίσεις στις εφημερίδες». Στη συνέχεια στα προσυμβούλια της νέας παράταξής της, επανειλημμένα άφηνε αιχμές για τον τοπικό τύπο και για το ρόλο στη διαμόρφωση της κοινής γνώμης.

Τα ίδια έκανε και στις οικονομικές επι­τροπές, όταν έλεγε: «Έλα μωρέ, μην ασχολείστε με αυτούς. Ποιος τους δια­βάζει;».

Για την ιστορία να αναφέρουμε ότι ο «ΑΝΤΙΛΟΓΟΣ» ποτέ δεν εισέπραξε ούτε ένα ευρώ από διαφήμιση του Δήμου, πλην μιας καταχώρησης που μας έδωσε σε μας και στις άλλες εφη­μερίδες ο κ. Αυγουρόπουλος, όταν ήταν πρόεδρος του ΔΑΟΧ. Ακόμα, ο «ΑΝΤΙΛΟΓΟΣ» δεν ανέλαβε ποτέ, όταν ως «φερέφωνο» του Νικολάου, όπως μας κατηγορήσανε κάποιοι τότε, δεν ανέλαβε ΚΑΜΜΙΑ τυπογραφική εργασία του Δήμου. Τα μόνα μας έσοδα σήμερα είναι εμφανή και προέρχονται από μερικές ελάχιστες διαφημίσεις τοπικών επιχει­ρήσεων, κάποιες ευχές που μας δίνουν οι δημοτικοί σύμβουλοι τις γιορτές και τίποτε άλλο.

Σημειώνουμε ότι, η ίδια η κ. Νικάκη δεν έβγαλε ποτέ ούτε ένα ευρώ από την τσέπη της για κάποια καταχώρηση - ενί­σχυση - στις τρεις τοπικές εφημερίδες, παρά μόνο την είδαμε να φιγουράρει στη νεόκοπη εφημερίδα «Θόρυβος», με ευχές για τα Χριστούγεννα και το νέο έτος.

Πάμε τώρα στην κυκλοφορία των εφημερίδων των 500 φύλλων, όπως λέει. Έχω στη διάθεσή της τα τιμολόγια από την εταιρεία που τυπώνει την εφημερίδα μας. Σίγουρα δεν τυπώνουμε 10.000 ή 5.000 φύλλα. Δυστυχώς δεν έχουμε την οικονομική δυνατότητα, αφού πολλές φορές τις εκδόσεις μας τις χρηματοδο­τούμε από μόνοι μας. Ο «ΑΝΤΙΛΟΓΟΣ» στα 15 χρόνια της κυκλοφορίας του τυπώνει 3.000 φύλλα και μερικές φορές στο παρελθόν τύπωνε πολλά περισσότε­ρα.

Ρωτάμε την κ. Νικάκη: «Μήπως μπο­ρεί να μας εξηγήσει πώς είναι δυνατόν άλλη εφημερίδα που μοιράζετε δίκην φέιγ-βολάν, πάντα με πολλές σελίδες και ελάχιστη διαφήμιση, πώς μπορεί και επι­βιώνει;».