Ο ΞΥΔΗΣ ΕΠΑΝΕΡΧΕΤΑΙ ΔΡΙΜΥΤΕΡΟΣ: "ΓΙ' ΑΥΤΟΥΣ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΟΘΟΥΝ ΤΑ 5,5 ΕΚΑΤ. ΕΥΡΩ ΣΤΗ ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ ΠΑΠΑΓΟΥ"!

από την αποκλειστική συνέντευξη του τ. Δημάρχου Ξύδη στον "Αντίλογο Χολαργού" και στον Κώστα Δεληγιάννη

Με αφορμή τον προβληματισμό που δημιουργήθηκε και τις επιστολές που αντήλλαξαν (δημοσιεύονται αυτούσιες στη σελίδα 3) μεταξύ του...

 επιτίμου δημάρχου κ. Ξύδη και του κ. Αποστολόπουλου, ο «Αντίλογος» προκειμένου να πληροφορηθεί από πρώτο χέρι πως ακριβώς έχει το θέμα, πως ξεκίνησε, ποια ήταν η δικαστική διαδρομή που ακολουθήθηκε τα τελευταία 10 χρόνια και που είχε ως αποτέλεσμα να καταλήξουν τα 5.5 εκατ. ευρώ στα ταμεία του δήμου, ζητήσαμε από τον κ. Ξύδη, ο οποίος σημειωτε-όν χειρίστηκε εξ ολοκλήρου την υπόθεση από την αρχή μέχρι το τέλος να μας παραχωρήσει τη συνέντευξη που ακολουθεί. Πιστεύουμε ότι είναι αρκετά διαφωτιστική και θα λύσει πολλές απορίες που έχουν δημιουργηθεί.

Κύριε Δήμαρχε, η δικαίωσή σας στο θέμα της αποζημίωσης για τις απαλλοτριώσεις από την Αττική Οδό άργησε να έλθει, αφού επί πολλά χρόνια παλέψατε για να πάρετε τη δικαστική από­φαση. Τώρα που τα πεντέμισι εκατομμύρια ευρώ μπήκαν στο ταμείο του Δήμου, θα θέλατε να ανα­φερθείτε στο θέμα, γιατί πολλοί συμπολίτες μας δεν το γνωρίζουν.

Β.Ξ.: Αγαπητέ Κύριε Δεληγιάννη, γεγονός είναι ότι η δικαστική εκκρεμότητα μεταξύ του τ. Δήμου Παπά­γου και του ελληνικού δημοσίου, σχετικά με την ανα­γκαστική απαλλοτρίωση υπέρ του δημοσίου έκτασης 94.761,72 τμ στην Κτηματική Περιφέρεια Παπάγου, για τη διάνοιξη της Περιφερειακής Υμηττού, είχε επί δημαρχίας μου το καλύτερο τέλος για το Δήμο μας, έστω και αν άργησε, όπως συνήθως αργούν στη χώρα μας τέτοιες υποθέσεις. Αυτή η δικαστική εκκρεμότητα διήρκεσε πράγματι πολλά χρόνια, είχα όμως την καλή τύχη να λήξει με αίσιο τρόπο κατά την περίοδο της δικής μου δημαρχίας στο Δήμο Παπάγου-Χολαργού, τον Ιανουάριο 2014, με την έκδοση της υπ.αριθμ. 56/2014 απόφασης του Πρωτοδικείου Αθηνών.

Με αυτή την απόφαση, η οποία ήταν οριστική και δεν μπορούσε να προσβληθεί δικαστικά, το Πρωτοδι­κείο αναγνώρισε ότι από τα 94.761,72 τμ που απαλλο­τριώθηκαν στην περιοχή Παπάγου για τη διάνοιξη της Περιφερειακής Υμηττού, δικαιούχος αποζημίωσης από το δημόσιο για τα 78.550,52 τμ είναι ο Δήμος Παπάγου-Χολαργού, ως διάδοχος του τ. Δήμου Παπά­γου. Αναγνώρισε επίσης, ότι ο Αυτόνομος Οικοδομι­κός Οργανισμός Αξιωματικών (Α.Ο.Ο.Α.), ο οποίος διεκδικούσε να αναγνωριστεί ως ιδιοκτήτης όλης της έκτασης (δηλαδή και των 94.761,72 τμ), δικαιούται αποζημίωσης μόνο για τα υπόλοιπα 16.211,20 τμ..

Με βάση αυτή την οριστική και μη προσβλητέα από­φαση του Πρωτοδικείου και την υπ.αριθμ. 6338/2000 απόφαση του Εφετείου Αθηνών (με την οποία καθορί­στηκαν οι οριστικές τιμές αποζημίωσης ανά τ.μ.), ο Δήμος μας εισέπραξε πρόσφατα ως αποζημίωση για την αναγκαστική απαλλοτρίωση το ποσό των 5.457.853,80 ευρώ. Πρόκειται για ένα πολύ μεγάλο χρηματικό ποσό, αν σκεφθεί κανείς ότι αποτελεί «ζεστό χρήμα» (γίνεται «ακόμα πιο ζεστό» με τη σημε­ρινή οικονομική ασφυξία που υπάρχει). Και αποτελεί επίσης, το 27-30% των ετησίων εσόδων του Δήμου μας από όλες τις πηγές εσόδων (κρατικές επιχορηγή­σεις, φόροι, τέλη κλπ. κλπ).

Σε όλη αυτή τη διαδικασία που ο Δήμος ακολούθη­σε μέχρι να μπουν τα χρήματα στο ταμείο του Δήμου, δεν θέλω να λησμονηθεί η καθοριστική συμβολή του μέχρι τα τέλη του 2013 Νομικού Συμβούλου του Δήμου και προσωπικού μου φίλου αειμνήστου δικηγό­ρου Κωνσταντίνου Σκολίδη. Με τη νομική κατάρτισή του και την ιδιαίτερη αγάπη του για την πόλη μας και το Δήμο μας, ο αείμνηστος φίλος Σκολίδης συνετέλε­σε τα μέγιστα ώστε ο Δήμος μας να θεωρείται σήμερα ως ο πλέον εύρωστος οικονομικά Δήμος.

Η συνέντευξη πάρθηκε στην οικία του κ. Ξύδη μέσα σε ένα καταπληκτικό κήπο ο οποίος είναι φροντίδα και επιμέλεια της συζύγου του δημάρχου κ. Χρύσης Ξύδη

Πώς, όμως, ο τ. Δήμος Παπάγου κατέ­στη ιδιοκτήτης τόσο μεγάλων δασικών εκτάσεων; Και πώς μπόρεσε να αποδείξει στο δικαστήριο ότι αυτές οι εκτάσεις του ανήκαν;

Β.Ξ.: Πράγματι, και τα δύο ερωτήματά σας είναι πολύ εύλογα. Πολύ, όμως, ενδιαφέρουσες είναι και οι απαντήσεις σε αυτά.

Η ιστορία για αυτές τις εκτάσεις αρχίζει περί τα τέλη της δεκαετίας του ‘70, όταν Πρόεδρος της τότε Κοινότητας Παπάγου ήταν ο αείμνηστος Στρατηγός Βασίλειος Μπλαδένης (ο Παπάγος έγινε επίσημα Δήμος την 1-1-1983).

Τότε, ο Α.Ο.Ο.Α. θέλησε να επεκτείνει το σχέδιο πόλεως Παπάγου στη περιοχή της μονής Αγίου Ιωάν­νου Θεολόγου και στην Η-Θ Ζώνη (πρόκειται για την περιοχή που εφάπτεται της Λεωφόρου Κατεχάκη και των οδών Πίνδου και Νευροκοπίου), προκειμένου να υλοποιήσει το 20ο οικοδομικό του πρόγραμμα. Για να εγκριθεί, όμως, η επέκταση του σχεδίου πόλεως, έπρεπε, σύμφωνα με το νόμο, να προηγηθεί η παρα­χώρηση από τον Α.Ο.Ο.Α. στους αρμόδιους φορείς των κοινοχρήστων και κοινωφελών χώρων που επρό­κειτο να δημιουργηθούν στις υπό ένταξη στο σχέδιο περιοχές (π.χ. στην Κοινότητα Παπάγου των δρόμων, πλατειών, πάρκων, οικοπέδων παιδικών σταθμών κλπ συνολικής έκτασης 2.040 στρεμμάτων, στον ΟΣΚ των οικοπέδων στα οποία προορίζετο να γίνουν σχολεία, στον ΟΔΙΕ του χώρου που προορίζετο για εκκλησία, κλπ).

Η παραχώρηση των κοινοχρήστων και κοινωφελών χώρων από τον Α.Ο.Ο.Α. στην τότε Κοινότητα Παπά­γου έγινε με συμβολαιογραφική πράξη και χωρίς οποι­αδήποτε επιφύλαξη του Α.Ο.Ο.Α. (πχ ότι η παραχώρη­ση ισχύει υπό την προϋπόθεση ότι θα υλοποιηθεί η επέκταση της πόλης και θα ολοκληρωθεί το 20ο οικο­δομικό πρόγραμμα). «Έτσι, όταν το 1981 (επί Μπλαδένη), μετά από προσφυγή της Κοινότητας Παπάγου και αρκετών κατοίκων στη Συμβούλιο της Επικρατείας (ΣτΕ), ακυρώθηκε από το ΣτΕ η επέκταση του σχεδί­ου πόλεως (διότι κρίθηκε ότι η περιοχή την οποία θα κάλυπτε η επέκταση της πόλης θεωρείται δασική και ως εκ τούτου μη οικοδομήσιμη), η τότε Κοινότητα Παπάγου, όπως ήταν υποχρεωμένη, αρνήθηκε να επι­στρέψει στον Α.Ο.Ο.Α. τις εκτάσεις που της είχαν παραχωρηθεί (τα 2040 στρέμματα). Ακολούθησαν μακροχρόνιοι και επίμονοι δικαστικοί αγώνες μεταξύ της Κοινότητας και του Α.Ο.Ο.Α. οι οποίοι έφθασαν μέχρι τον Άρειο Πάγο. Αυτοί οι αγώ­νες έληξαν με την έκδοση των υπ' αρίθμ. 473/1995 και 76/2006 αποφάσεων του Αρείου Πάγου (αμφότερες εκδόθηκαν επί δικής μου δημαρχίας). Με αυτές τις αποφάσεις κρίθηκε αμετάκλητα ότι τα 2040 στρέμμα­τα ανήκουν ιδιοκτησιακά στον τ. Δήμο Παπάγου.

Αφού, όπως μου είπατε προηγουμέ­νως, ουδέποτε υλοποιήθηκε η επέκταση του σχεδί­ου πόλεως, πώς ο Δήμος Παπάγου γνώριζε ποιες και πού ήταν οι κοινωφελείς και κοινόχρηστοι εκτά­σεις που του είχε παραχωρήσει ο Α.Ο.Ο.Α. ;

Β.Ξ.: Πράγματι, αυτοί οι χώροι, συνολικής έκτασης 2040 στρεμμάτων, ήταν διάσπαρτοι στις περιοχές που επρόκειτο να επεκταθεί η πόλη και δεν γνωρίζαμε πού ευρίσκοντο, αφού δεν είχε υλοποιηθεί το οικοδομικό πρόγραμμα του Α.Ο.Ο.Α. (τελικά, υλοποιήθηκε μόνο εν μέρει και ολοκληρώθηκε μόνο η κατασκευή των πολυκατοικιών που υπάρχουν σήμερα στις οδούς Παπακωνσταντίνου, Μαυραγάνη, Πίνδου, Νευροκοπί-ου Μακεδονίας και Χατζηκωνσταντή οι οποίες είχαν σχεδόν κτιστεί το 1981 που το ΣτΕ ακύρωσε την επέ­κταση του σχεδίου πόλεως).

Για αυτό το λόγο, θεωρήσαμε χρήσιμο και αναγκαίο για το Δήμο και είχαμε την πρόνοια να προσδιορι­στούν αυτοί οι χώροι επί χάρτου. Αυτό έγινε με την ανάθεση που έκανα περί τα τέλη του 2003 στο τεχνικό γραφείο της κ. Εμμανουέλλας Βαφειάδη να εκπονήσει δύο μελέτες για την οριοθέτηση των κοινοχρήστων και κοινωφελών χώρων στην Η-Θ Ζώνη και στη Ζώνη Αγίου Ιωάννου Θεολόγου. Οι μελέτες αυτές ολοκλη­ρώθηκαν το Ιούλιο 2004 και Απρίλιο 2005 αντίστοιχα. Οι μελέτες της κ. Βαφειάδη αποδείχθηκαν, όπως είχαμε προβλέψει, πάρα πολύ χρήσιμες. Ήταν το «εργαλείο» που χρειαζόμαστε και είχαμε στα χέρια μας για να αντιμετωπίσουμε τον Α.Ο.Ο.Α. και να απο­δείξουμε αργότερα ότι τα 94.761,72 τ.μ. που απαλλο­τριώθηκαν για την κατασκευή της Περιφερειακής Υμηττού, δεν ανήκαν όλα σε αυτόν (όπως ισχυρίζετο, προκειμένου να εισπράξει αυτός το σύνολο της απο­ζημίωσης), αλλά τα 78.550,52 τμ ανήκαν ιδιοκτησιακά στον τ. Δήμο Παπάγου.

Θα θέλαμε να γνωρίζουμε πότε εξεδό­θη η δικαστική απόφαση, γιατί κάπου έχουμε μπερ­δευτεί όταν διαβάσαμε την επιστολή του κ. Αποστολόπουλου που κάνει λόγο για παρεμβάσεις της δημοτικής αρχής με νομική και τεχνική υποστήριξη από το 2014 για να κλείσει η υπόθεση.

Β.Ξ.: Όπως προανέφερα, η υπ.αριθμ. 56/2014 ορι­στική απόφαση του Πρωτοδικείου εκδόθηκε αρχές του 2014. Το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων (ΤΠΔ), όμως, δεν μπορούσε να την υλοποιήσει άμεσα και να καταβάλει στους δικαιούχους (στο Δήμο Παπάγου-Χολαργού ως διάδοχο του τ. Δήμου Παπάγου και στον Α.Ο.Ο.Α.) την αποζημίωση που εδικαιούντο με βάση την απόφαση, γιατί η περιγραφή στη δικαστική απόφαση των εκτάσεων που το δικαστήριο έκρινε ότι ανήκουν στον κάθε δικαιούχο δεν συνέπιπτε απόλυτα με τους περιοχές για απαλλοτρίωση που είχαν αποτυ­πωθεί από το Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. στους χάρτες που είχε δώσει στο ΤΠΔ.

Λόγω αυτής της ασυμφωνίας, αρχίσαμε αμέσως τις απαιτούμενες συνεννοήσεις και διεργασίες με τον Α.Ο.Ο.Α., το Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. και το ΤΠΔ. Σε αυτές τις συνεννοήσεις και διεργασίες είχαν εμπλοκή, όπως είναι φυσικό τόσο η Νομική όσο και η Τεχνική Υπηρε­σία. Βοήθησαν, όμως, πολύ και αφιλοκερδώς τόσο ο αείμνηστος Κωνσταντίνος Σκολίδης, ο οποίος είχε πριν από μικρό διάστημα συνταξιοδοτηθεί και είχε αντικατασταθεί από το δικηγόρο κ. Νίκο Γεωργακόπουλο όσο και ο Τοπογράφος Μηχανικός κ. Πέτρος Στεφάνου (σύζυγος της κ. Μαριλένας Βαφειάδη) ο οποίος γνώριζε το όλο θέμα, αφού είχε συμμετάσχει στην εκπόνηση της τεχνικής μελέτης του

Αυτές οι συνεννοήσεις και διεργασίες συνεχίστηκαν και μετά τη λήξη της θητείας μου στο Δήμο. Τις συνέ­χισε η νέα Δημοτική Αρχή και μάλιστα με επιτυχία και έληξαν πρόσφατα, με το γνωστό ευχάριστο αποτέλε­σμα.

Στείλατε μία επιστολή στο Δήμαρχο την οποία κοινοποιήσατε σε όλους τους δημοτικούς συμβούλους που εκλέγονται στου Παπάγου, με την οποία ισχυρίζεστε ότι, επειδή οι εκτάσεις που απαλλοτριώθηκαν αποτελούσαν περιουσιακό στοι­χείο του πρώην Δήμου Παπάγου, θα πρέπει το τεράστιο ποσό των πεντέμισι εκατομμυρίων ευρώ να διατεθεί για έργα στου Παπάγου. Υπήρξαν αντι­δράσεις για αυτό με το αιτιολογικό ότι με τον τρόπο αυτόν καταργείται ουσιαστικά η ενοποίηση των δύο δήμων. Το ηθικό είναι πράγματι με το μέρος σας. Το πρακτικό όμως;

Β.Ξ.: Πράγματι, θεώρησα υποχρέωσή μου και δικαίωμά μου, όπως κάθε δημότης έχει τέτοιο δικαίω­μα, να εκθέσω στο φίλο Δήμαρχο Ηλία Αποστολόπουλο, τον οποίο εκτιμώ ιδιαίτερα και στηρίζω, τις από­ψεις μου ως προς την αξιοποίηση των πεντέμισι εκα­τομμυρίων ευρώ. Αυτό το έκανα με την επιστολή που του έστειλα στις 22 Μαρτίου. Σε εκείνη την επιστολή μου και αφού του εξέφρασα την ελπίδα που έχω ότι θα διαχειριστεί τα χρήματα με το συμφερότερο και καλύ­τερο για το Δήμο μας τρόπο, του επεσήμανα ότι τα συγκεκριμένα χρήματα προήλθαν από απαλλοτρίωση, δηλαδή από εκποίηση, περιουσίας της Δημοτικής Κοι­νότητας Παπάγου και, επομένως, ανήκουν σε αυτήν. Ως εκ τούτου, θα πρέπει να επενδυθούν κατάλληλα στη Δημοτική Κοινότητα Παπάγου, ώστε να αποκτηθούν εντός των ορίων της άλλα περιουσιακά στοιχεία. Δεν πρέπει δηλαδή να επενδυθούν εκτός των ορίων της ή να αναλωθούν για την κάλυψη άλλων λειτουργι­κών αναγκών, πράγμα άλλωστε που απαγορεύεται σαφώς και κατηγορηματικώς από το Δημοτικό Κώδικα (άρθρο 186 Ν. 3463/2006).

Σε εκείνη την επιστολή μου, ο Δήμαρχος μου απά­ντησε στις 1 Απριλίου με μία καθόλα ευγενική επιστο­λή με την οποία, όμως, έδειξε ότι δεν συμφωνεί με τις απόψεις μου γιατί, όπως υποστηρίζει, «ελλοχεύει ο κίνδυνος να εγερθούν αντίστοιχες απαιτήσεις από την άλλη πλευρά και κάτι τέτοιο θα έπληττε την ενότητα του Δήμου μας και την ενιαία φιλοσοφία».

Ανταπάντησα στο Δήμαρχο στις 4 Απριλίου, εμμέ­νοντας στις απόψεις μου και τονίζοντας ότι δεν εμφο­ρούμαι, όπως άλλωστε έχω αποδείξει και στην πράξη, από τοπικιστικές αντιλήψεις. Του επεσήμανα επίσης ότι ανάλογες υπέρ του Χολαργού απόψεις θα διατύ­πωνα αν τα χρήματα προήρχοντο από εκποίηση περι­ουσιακών στοιχείων της δημοτικής Κοινότητας Χολαρ­γού. Και δράττομαι της ευκαιρίας αυτής της συνομι­λίας μας, για να επισημάνω στο Δήμαρχο ότι η απαλ­λοτρίωση έγινε δέκα και πλέον χρόνια πριν από την ενοποίηση των δύο Δήμων. Επομένως, τα χρήματα της αποζημίωσης θα μπο­ρούσαν να είχαν εισπραχθεί και να είχαν αξιοποιηθεί αποκλειστικά από το Δήμο Παπάγου, όταν αυτός ήταν αυτόνομος και ανεξάρτητος.

Αγαπητέ Κύριε Δεληγιάννη, σύμφωνα κε το Ν. 3852/2010 (Καλλικράτης), ο κάθε Δήμος είναι ένα αυτοδιοικούμενο νομικό πρόσωπο και η εδαφική του περιφέρεια αποτελείται από τις εδαφικές περιφέρειες των δημοτικών ενοτήτων (κοινοτήτων) που τον συνθέ­τουν, οι οποίες φέρουν το όνομα του πρώην δήμου ή κοινότητας (άρθρο 1 και 2 Ν. 3852/2010). Επομένως, στο Δήμο μας, θέλουμε δεν θέλουμε και μας αρέσει δεν μας αρέσει, υπάρχουν οι Δημοτικές Κοινότητες Παπάγου και Χολαργού. Αυτό για μένα και για όσους δεν αρέσκονται να ψηφοθηρούν ή να «χαϊδεύουν αυτιά», σημαίνει ότι ο Παπάγος και ο Χολαργός συνε­χίζουν να είναι δύο πόλεις, η κάθε μία με τη δική της ταυτότητα/ιστορία/χαρακτήρα, τους δικούς της παιδι­κούς σταθμούς/σχολεία/εκκλησίες, τις δικές του εκκλησίες/ταχυδρομείο/τράπεζες/ταχυδρομικό κώδι­κα κλπ κλπ. Αυτές οι πόλεις έχουν ενιαία διοίκηση (Δήμαρχο, Δημοτικό Συμβούλιο, Δημοτικές Υπηρεσίες) και αποτελούν (συνθέτουν) το Δήμο Παπάγου-Χολαργού.

Αυτή η ενιαία διοίκηση μεριμνά για τις ανάγκες των δύο πόλεων και η μία πόλη συμπληρώνει τις ελλείψεις της άλλης, στο πνεύμα ότι «το ένα χέρι νίβει το άλλο και τα δυο το πρόσωπο. Επομένως, με το Ν. 3852/2010 (Καλλικράτης), ο Παπάγος και ο Χολαργός δεν έγιναν μία πόλη, όπως δεν έγινε μία πόλη και το Ψυχικό με τη Φιλοθέη ή η Βούλα με τη Βουλιαγμένη ή η Χαλκηδόνα με τη Νέα Φιλαδέλφεια. 'Όταν σας ρωτάνε, αγαπητέ Κύριε Δεληγιάννη πού κατοικείτε, δεν απαντάτε στου Παπάγου-Χολαργό. Τους λέτε ότι μένετε στο Χολαρ­γό. Και όταν σας ρωτάνε για την εφημερίδα σας, απα­ντάτε ότι εκδίδεται στο Χολαργό και καλύπτει τις περιοχές Παπάγου και Χολαργού.

Για να κλείσω αυτό το θέμα και να τελειώσω με τις απόψεις που διατύπωσα στον αγαπητό Δήμαρχο (να επενδυθούν δηλαδή τα χρήματα στη Δημοτική Κοινό­τητα Παπάγου, αφού προήλθαν από εκποίηση δικής της περιουσίας, η οποία μάλιστα συντελέστηκε πολύ πριν την ενοποίηση των δύο Δήμων), θα σας θέσω τρία ρητορικά και απλά ερωτήματα:

-Θα ήταν σωστό ο Δήμος μας να εκποιήσει το οικό­πεδο που έχει στην ιδιοκτησία του στη γωνία Περικλέ­ους και Ευτέρπης για να κατασκευάσει το ΚΑΠΗ Παπάγου; Η δική μου απάντηση είναι ΟΧΙ,

-Θα ήταν σωστό ο Δήμος Φιλοθέης-Ψυχικού να εκποιήσει οικόπεδα της Δημοτικής Κοινότητας Φιλο­θέης για να τα επενδύσει στο Νέο Ψυχικό; Πάλι εγώ θα έλεγα ΟΧΙ,

-Θα ήταν λογικό ο Δήμος Κέρκυρας να εκποιήσει περιουσιακά στοιχεία της δημοτικής Κοινότητας Λευκίμης για να εκτελέσει αποχετευτικά έργα στην πόλη της Κέρκυρας; Και πάλι εγώ θα έλεγα ΟΧΙ.

Αν συμφωνείτε και σεις με μένα στις παραπάνω ερωτήσεις-απαντήσεις, τότε νομίζω ότι θα συμφωνήσετε στο ότι οι προτάσεις μου προς τον Δήμαρχο είναι και ηθικές και νόμιμες.

Κλείνοντας την ερώτησή σας, θέλω να σας παρακα­λέσω να δημοσιεύσετε, στο ίδιο φύλλο της εφημερί­δας σας που θα δημοσιεύσετε αυτή τη συνέντευξη, και τις τρείς επιστολές του Δημάρχου και εμού στις οποίες αναφέρθηκα προηγουμένως, ώστε να μην υπάρξει οποιαδήποτε παρανόηση.

Το πρακτικό όμως;

Β.Ξ.: Οι απόψεις μου, Κύριε Δεληγιάννη, εκτιμώ ότι δεν είναι μόνο νόμιμες και ηθικές αλλά μπορούν να υλοποιηθούν με τρόπο που να είναι και πρακτικές και να ωφεληθούν και οι δύο Δημοτικές Κοινότητες. Αν με ρωτήσουν, θα μπορούσα να τους εισηγηθώ να επιδιώ­ξουν να αγοράσουν το Μέγαρο "Αλέξανδρος" (ιδιο­κτησία του Μ.Τ.Σ., στην Πλατεία Ιωάννη Μεταξά). Θα τους πρότεινα επίσης να αγοράσουν το οικόπεδο στη γωνία Αργυροκάστρου και Πίνδου (ιδιοκτησία του Α.Ο.Ο.Α., το οποίο έχει προβλεφθεί να χρησιμοποιηθεί για να γίνει αγορά και να στεγάσει δημοτικές υπηρε­σίες και το Αστυνομικό Τμήμα). 

Με την αγορά του Μεγάρου "Αλέξανδρος", ο Δήμος μας θα αποκτήσει ένα σοβαρότατο και χρήσιμο περι­ουσιακό στοιχείο. Θα έχει από την πρώτη στιγμή έσοδα από την εκμίσθωση του υπογείου, των πέντε καταστημάτων, του Ταχυδρομείου και της Τράπεζας Πειραιώς στο ισόγειο (όλα σχεδόν είναι ήδη μισθωμέ­να) καθώς και των χώρων στο ανώγειο. Εν καιρώ, όταν βελτιωθεί η οικονομία της Χώρας μας και σταθεροποι­ηθεί η όλη κατάσταση, ο Δήμος μας θα αποφασίσει πώς θα εκμεταλλευτεί το χειμερινό και το θερινό (στην ταράτσα) θέατρο/κινηματογράφο. Με αυτή την αγορά, τα χρήματα από την εκμίσθωση των καταστημάτων θα μπαίνουν στο ταμείο του Δήμου και θα ωφελούνται και οι δύο κοινότητες.