Σταῦρος Κώτσης: Ὁ κοινῆς ἀποδοχῆς Δήμαρχος /
του πρωτ. π.
Σταύρου Τρικαλιώτη
Σάν αὔριο 29/ 05
ἐκοιμήθη ὁ ἀείμνηστος Δήμαρχος Ἁγ. Παρασκευῆς Σταῦρος Κώτσης.
Ὁ ἀείμνηστος μπορεῖ νά μήν διέθετε πανεπιστημιακές περγαμηνές ἤ μεταπτυχιακή ἐξειδίκευση, ἀλλά εἶχε θητεύσει στό μεγάλο σχολεῖο τῆς ζωῆς καί τῆς βιοπάλης. Δέν προερχόταν ἀπό ἀστική οἰκογένεια, ἀλλά ἀπό τά ταπεινά καί ἀξιοπρεπῆ λαϊκά στρώματα, ἀπό τά σπλάγχνα τοῦ λαοῦ. Γι᾽ αὐτό κι ὁ ἁπλός λαός τόν ἀγάπησε, γιατί στό πρόσωπό του διεῖδε τόν γείτονά του πού τοῦ ἔλεγε καθημερινά καλημέρα στόν φοῦρνο, στό...
Ὁ ἀείμνηστος μπορεῖ νά μήν διέθετε πανεπιστημιακές περγαμηνές ἤ μεταπτυχιακή ἐξειδίκευση, ἀλλά εἶχε θητεύσει στό μεγάλο σχολεῖο τῆς ζωῆς καί τῆς βιοπάλης. Δέν προερχόταν ἀπό ἀστική οἰκογένεια, ἀλλά ἀπό τά ταπεινά καί ἀξιοπρεπῆ λαϊκά στρώματα, ἀπό τά σπλάγχνα τοῦ λαοῦ. Γι᾽ αὐτό κι ὁ ἁπλός λαός τόν ἀγάπησε, γιατί στό πρόσωπό του διεῖδε τόν γείτονά του πού τοῦ ἔλεγε καθημερινά καλημέρα στόν φοῦρνο, στό...
δρόμο, στίς κοινωνικές ἐκδηλώσεις. Τόν
δικό του ἄνθρωπο.
Συνδύαζε τήν φτώχεια μέ τήν τιμιότητα, ἕνας σπάνιος συνδυασμός γιά τίς πονηρές μέρες πού ζοῦμε. Κατόρθωσε μέ τήν διορατικότητα, τήν εὐστροφία καί προπάντων μέ τό ἦθος πού διέθετε νά γίνει πρόσωπο κοινῆς ἀποδοχῆς ἀπό ὅλο τό πολιτικό φάσμα τῆς μικρῆς κοινωνίας τῆς Ἁγίας Παρασκευῆς.
Εἶχε ἄριστες σχέσεις μέ τήν τοπική Ἐκκλησία καί θά μείνουν στήν ἱστορία οἱ ἀποφάσεις πού πῆρε ἐπί τῶν ἡμερῶν του τό Δημοτικό Συμβούλιο Ἁγίας Παρασκευῆς ὑπέρ τῆς ἐνορίας τῆς Ἁγίας Παρασκευῆς (ἄδεια γιά τό ὑπόγειο ἀρχονταρίκι, ἐπέκταση κατά πέντε μέτρα τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ γιά νά γίνει ὁ Πρόναος καί τά σκαλιά), συνεργασία μέ τό φιλόπτωχο κλπ. Ἐπίσης συμμετεῖχε σέ κοινωνικές δράσεις καί ὁμιλίες σέ συνεργασία μέ τήν Ἐκκλησία γιά φλέγοντα κοινωνικά θέματα (σατανισμός, ναρκωτικά κλπ.). Πρωτοστάτησε καί βοήθησε στήν δημιουργία τῆς ἐνορίας τοῦ Ἁγίου Δημητρίου Κοντοπεύκου (ἀγορά τοῦ οἰκοπέδου ἀπό τόν Δῆμο).
Ἐγώ προσωπικά ἔχω νά καταθέσω τρεῖς μαρτυρίες πού δείχνουν τό βεληνεκές τοῦ ἀνδρός.
1. Τό εἶχα ἐπισκεφτεῖ τό 1997 καί τοῦ ζήτησα νά χρηματοδοτήσει ἕνα παραδοσιακό συγκρότημα, πού θά πλαισίωνε τίς ἐκδηλώσεις τῆς Πανηγύρεως τῶν Ἁγίων Ἀναργύρων. Ἦταν πολύ θετικός στήν πρότασή μου. Μάλιστα σέ ἐκείνη τήν συνάντησή μας μοῦ ἐκμυστηρεύθηκε ὅτι ἀπό μικρός ἤθελε νά γίνει ἱερεάς, ἀλλά οἱ συγκυρίες δέν τοῦ τό ἐπέτρεψαν.
2. Τό 1998 εἶχε ἐπισκεφτεῖ τήν Στέγη Γερόντων ὁ ἀείμνηστος Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν κυρός Χριστόδουλος καί εἶχε κληθεῖ νά παραστεῖ τιμητικά καί ὁ ἀείμνηστος Σταῦρος Κώτσης. Ὁ μακαριστός Χριστόδουλος εἶχε πληροφορηθεῖ ἀπό τούς Ἰερεῖς τῆς Ἁγίας Παρασκευῆς τό πόσο θετικός ἦταν ὁ ἀείμνηστος Δήμαρχος στά αἰτήματα τῆς τοπικῆς Ἐκκλησίας καί τόν ἐπαίνεσε γι᾽αὐτή του την στάση. Ἀργότερα ὁ Σταῦρος Κώτσης μέ πρότασή του στό Δημοτικό Συμβούλιο ἀπένειμε στόν Μακαριστό Χριστόδουλο τό χρυσό κλειδί τῆς πόλης σέ ἔνδειξη τιμῆς καί σεβασμοῦ.
3. Ὅταν τό 2000 πληροφορήθηκα ὅτι ὁ Σταῦρος Κώτσης νοσηλευόταν μέ βαρειά ἀσθένεια στό Γενικό Κρατικό Νοσοκομείο (Γεννηματᾶ), τόν ἐπισκέφτηκα. Ἡ συγκίνησή του ἦταν ἀπερίγραπτη. Δάκρυσε ὅταν μέ εἶδε καί ἀνεφώνησε συγκινημένος: «Ὁ παπᾶς τῆς ἐνορίας μου». Μάλιστα τοῦ ἔδωσα γιά εὐλογία καί μιά πλαστικοποιημένη εἰκονίτσα τοῦ γέροντος Πορφυρίου πού εἶχα μαζί μου καί τήν πῆρε ὡς πολύτιμο φυλαχτό.
Συνδύαζε τήν φτώχεια μέ τήν τιμιότητα, ἕνας σπάνιος συνδυασμός γιά τίς πονηρές μέρες πού ζοῦμε. Κατόρθωσε μέ τήν διορατικότητα, τήν εὐστροφία καί προπάντων μέ τό ἦθος πού διέθετε νά γίνει πρόσωπο κοινῆς ἀποδοχῆς ἀπό ὅλο τό πολιτικό φάσμα τῆς μικρῆς κοινωνίας τῆς Ἁγίας Παρασκευῆς.
Εἶχε ἄριστες σχέσεις μέ τήν τοπική Ἐκκλησία καί θά μείνουν στήν ἱστορία οἱ ἀποφάσεις πού πῆρε ἐπί τῶν ἡμερῶν του τό Δημοτικό Συμβούλιο Ἁγίας Παρασκευῆς ὑπέρ τῆς ἐνορίας τῆς Ἁγίας Παρασκευῆς (ἄδεια γιά τό ὑπόγειο ἀρχονταρίκι, ἐπέκταση κατά πέντε μέτρα τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ γιά νά γίνει ὁ Πρόναος καί τά σκαλιά), συνεργασία μέ τό φιλόπτωχο κλπ. Ἐπίσης συμμετεῖχε σέ κοινωνικές δράσεις καί ὁμιλίες σέ συνεργασία μέ τήν Ἐκκλησία γιά φλέγοντα κοινωνικά θέματα (σατανισμός, ναρκωτικά κλπ.). Πρωτοστάτησε καί βοήθησε στήν δημιουργία τῆς ἐνορίας τοῦ Ἁγίου Δημητρίου Κοντοπεύκου (ἀγορά τοῦ οἰκοπέδου ἀπό τόν Δῆμο).
Ἐγώ προσωπικά ἔχω νά καταθέσω τρεῖς μαρτυρίες πού δείχνουν τό βεληνεκές τοῦ ἀνδρός.
1. Τό εἶχα ἐπισκεφτεῖ τό 1997 καί τοῦ ζήτησα νά χρηματοδοτήσει ἕνα παραδοσιακό συγκρότημα, πού θά πλαισίωνε τίς ἐκδηλώσεις τῆς Πανηγύρεως τῶν Ἁγίων Ἀναργύρων. Ἦταν πολύ θετικός στήν πρότασή μου. Μάλιστα σέ ἐκείνη τήν συνάντησή μας μοῦ ἐκμυστηρεύθηκε ὅτι ἀπό μικρός ἤθελε νά γίνει ἱερεάς, ἀλλά οἱ συγκυρίες δέν τοῦ τό ἐπέτρεψαν.
2. Τό 1998 εἶχε ἐπισκεφτεῖ τήν Στέγη Γερόντων ὁ ἀείμνηστος Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν κυρός Χριστόδουλος καί εἶχε κληθεῖ νά παραστεῖ τιμητικά καί ὁ ἀείμνηστος Σταῦρος Κώτσης. Ὁ μακαριστός Χριστόδουλος εἶχε πληροφορηθεῖ ἀπό τούς Ἰερεῖς τῆς Ἁγίας Παρασκευῆς τό πόσο θετικός ἦταν ὁ ἀείμνηστος Δήμαρχος στά αἰτήματα τῆς τοπικῆς Ἐκκλησίας καί τόν ἐπαίνεσε γι᾽αὐτή του την στάση. Ἀργότερα ὁ Σταῦρος Κώτσης μέ πρότασή του στό Δημοτικό Συμβούλιο ἀπένειμε στόν Μακαριστό Χριστόδουλο τό χρυσό κλειδί τῆς πόλης σέ ἔνδειξη τιμῆς καί σεβασμοῦ.
3. Ὅταν τό 2000 πληροφορήθηκα ὅτι ὁ Σταῦρος Κώτσης νοσηλευόταν μέ βαρειά ἀσθένεια στό Γενικό Κρατικό Νοσοκομείο (Γεννηματᾶ), τόν ἐπισκέφτηκα. Ἡ συγκίνησή του ἦταν ἀπερίγραπτη. Δάκρυσε ὅταν μέ εἶδε καί ἀνεφώνησε συγκινημένος: «Ὁ παπᾶς τῆς ἐνορίας μου». Μάλιστα τοῦ ἔδωσα γιά εὐλογία καί μιά πλαστικοποιημένη εἰκονίτσα τοῦ γέροντος Πορφυρίου πού εἶχα μαζί μου καί τήν πῆρε ὡς πολύτιμο φυλαχτό.
Αὐτά τά λίγα κι ἐνδεικτικά
ἤθελα νά ἀναφέρω καί νά εὐχηθῶ τό παράδειγμά του νά βρεῖ ἄξιους συνεχιστές.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου