Το κόμμα Ελληνικό Όραμα , αν και στο παρελθόν έχει έρθει σε έντονη αντιπαράθεση για ζητήματα που άπτονται της πολιτικής επικαιρότητας με οξείς χαρακτηρισμούς, εκφράζει τη συμπαράστασή του στον ανεξάρτητο βουλευτή Αχαΐας κ. Ν. Νικολόπουλο στις δύσκολες στιγμές που βιώνει ο ίδιος και η οικογένειά του και ευχόμαστε η δοκιμασία αυτή να έχει αίσιο τέλος.
Μήνυμα συμπαράστασης στη δοκιμαζόμενη οικογένεια κ. Νίκου Νικολόπουλου
ΑπάντησηΔιαγραφήΑίσιο τέλος θα έχει η ασθενής Νίκη, χωρίς όμως τη δωρεά των οργάνων της. Οι γονείς οφείλουν και πρέπει να καταλάβουν τις κακόδοξες ετεροδιδασκαλίες μερικών καινοτόμων ιεραρχών, συμπεριλαμβανομένου και του αποβιώσαντος - υπό πολλών τιμωμένου - αρχιεπισκόπου Χριστοδούλου.
Όσο για το μήνυμα του κ. Νικολόπουλου και την απόφαση να δωρίσει τα όργανα της θυγατέρας του, όπου γράφει, :
"Όσοι, σε προσωπικό ή συλλογικό επίπεδο, γνωρίζουν τι θα πει καθημερινός αγώνας και αγωνία για υγεία και ποιότητα ζωής, δεν έχουν ούτε δισταγμούς, ούτε αμφιβολίες.
Και η Ορθοδοξία, που στο πρόσωπο κάθε ανθρώπου βλέπει την αντανάκλαση του Θεού, μέσω πολλών φωτισμένων μυαλών και εκπροσώπων της, έχει ξεκάθαρα τοποθετηθεί.
Αν δεν πιστεύετε εμένα, πιστέψτε τον μακαριστό Χριστόδουλο που πριν 25 ολόκληρα χρόνια, ως Μητροπολίτης Δημητριάδος τότε, είχε πει: "Ο Χριστιανισμός βλέπει τη μεταμόσχευση σαν πράξη αγάπης και θυσίας χάριν του συνανθρώπου".
Πιστέψτε τον Μητροπολίτη Μεσογαίας και Λαυρεωτικής, κ.κ. Νικόλαο που και ως πρόεδρος της Συνοδικής Επιτροπής Βιοηθικής, έχει υπογραμμίσει: "Η μεταμόσχευση δεν είναι κάτι που η εκκλησία πρέπει ή δεν πρέπει να επιτρέψει, άλλα κάτι που θα μπορούσε να ευλογήσει […] Ο δότης προσφέρει μόσχευμα που σε λίγο θα πεθάνει - δεν γίνεται αλλιώς. Δίνει όμως και αγάπη, ενδιαφέρον, έκφραση συναλληλίας, και αισθήματα αυτοπροσφοράς, που όχι μόνο ποτέ δεν πεθαίνουν, αλλά και αιώνια τον συνοδεύουν. Γι' αυτό, ενώ προσφέρει, δεν στερείται, χαρίζει όργανα, άλλα δέχεται ζωή. Αυτό το φρόνιμα και η διάθεση της αυτοπροσφοράς αποτελεί τον πνευματικό άξονα της ηθικής της εκκλησίας στο θέμα των μεταμοσχεύσεων".
θα τον πληροφορούσα να μας πει :
α) Ποιά ποιότητα ζωής απήλαυσε κατά την επίγεια παρουσία του ο ενανθρωπήσας Θεός και Άνθρωπος, Κύριος ημών Χριστός Ιησούς ; Τον σταύρωσαν σαν κακούργο και όσο ζούσε, το ιερατείο τον περιφρονούσε. Το ίδιο εξακολουθεί να γίνεται και σήμερα. Μόνο που οι χλευασμοί, οι συκοφαντίες και οι ύβρεις, φορούν το ένδυμα της αγάπης και της θυσιαστικής αυτοπροσφοράς.
β) Στο πρόσωπο κάθε ανθρώπου η Ορθοδοξία βλέπει την εικόνα του Θεού, όμως, οι "κάθε άνθρωποι" δεν είναι Ορθόδοξοι, άρα, δεν βλέπουν αυτά που ορά η Ορθοδοξία. Βλέπουν άλλα. Παράδειγμα, βλέπουν πώς να κόψουν κεφάλια ή πώς να εξοντώσουν ένα λαό, για τα χρέη που του φόρτωσαν οι άπληστοι Κυβερνήτες του. Και επί πλέον, οι "κάθε άνθρωποι" έχουν φθαρτό πρόσωπο. Σήμερα είμαστε αυτό που είμαστε, έπειτα γινόμαστε χώμα. Πρόσωπο, κατά Χάριν, αποκτούν και απέκτησαν μόνο οι άγιοι, τους οποίους τιμά το σώμα της Εκκλησίας, δηλ. Κλήρος και Λαός. Αν, τώρα, στο χορό των αγίων θα πρέπει να συμπεριλάβουμε και εκείνους που γίνονται δωρητές οργάνων, ίσως, πρέπει να περιμένουμε την άλλη πανορθόδοξη σύνοδο. Ληστρική θα είναι και αυτή, αν εξακολουθήσουν να άρχουν οι παρόντες. Ωστόσο, υπάρχει ένα πρόβλημα. Και τούτο είναι, κατά πόσον γινόμαστε άγιοι, όταν οι γονείς παίρνουν την απόφαση της προθανάτιας δωρεάς οργάνων του τέκνου τους. Με τις πλάτες άλλων δεν γινόμαστε άγιοι
Συνέχεια
Συνέχεια και τέλος
ΑπάντησηΔιαγραφή: "34 ... ὅστις θέλει ὀπίσω μου ἀκολουθεῖν, ἀπαρνησάσθω ἑαυτὸν καὶ ἀράτω τὸν σταυρὸν αὐτοῦ, καὶ ἀκολουθείτω μοι. 35 ὃς γὰρ ἂν θέλῃ τὴν ψυχὴν αὐτοῦ σῶσαι, ἀπολέσει αὐτήν". Δεν σώζουμε την ψυχή μας, θυσιάζοντας την ψυχή του παιδιού μας. Αυτό δεν μας το δίδαξε ούτε ο κοιμηθείς Χριστόδουλος, ούτε ο μαθητής του Νικόλαος, ο Λαυρεωτικής και Μεσογαίας, διδάκτορας της Βιοηθικής.
γ) Τέλος, ως προς αυτό του διδάκτορος Βιοηθικής και νυν Μητροπολίτη Λαυρεωτικής και Μεσογαίας : "Η μεταμόσχευση δεν είναι κάτι που η εκκλησία πρέπει ή δεν πρέπει να επιτρέψει, άλλα κάτι που θα μπορούσε να ευλογήσει".
Αυτό το δυνητικό "κάτι που θα μπορούσε να ευλογήσει", γράφουμε, γίνεται εύκολα πρακτικό υπό μίαν προϋπόθεση. Εκείνος που θέλει έμπρακτα να δώσει "αγάπη, ενδιαφέρον, έκφραση συναλληλίας, και αισθήματα αυτοπροσφοράς, που όχι μόνο ποτέ δεν πεθαίνουν, αλλά και αιώνια τον συνοδεύουν" (sic) να επισκεφθεί κάποια μεταμοσχευτική ομάδα (σημ. δεν γνωρίζω αν μπορεί να βοηθήσει το ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΟΡΑΜΑ) και να απαιτήσει, για τους μόλις αναφερθέντες λόγους, να τον βάλουν στο χειρουργείο και να του πάρουν τα όργανα. Απροϋπόθετα και ανιδεοτελώς ! Χωρίς να έχει τραυματιστεί και να έχει γίνει ζωντανό πτώμα. Θα σώσει εννιά ζωές και αιώνια θα τον συνοδεύουν η αγάπη, η συναλληλία, το ενδιαφέρον και τα λοιπά αισθήματα αυτοπροσφοράς χάριν του πλησίον.