ΤΑ ΠΑΝΩ-ΚΑΤΩ ΣΤΙΣ ΕΠΟΜΕΝΕΣ ΔΗΜΟΤΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ! ΑΛΛΑΖΕΙ Ο ΕΚΛΟΓΙΚΟΣ ΝΟΜΟΣ ΜΕ ΞΕΧΩΡΙΣΤΑ ΨΗΦΟΔΕΛΤΙΑ ΔΗΜΑΡΧΩΝ ΚΑΙ ΔΗΜΟΤΙΚΩΝ ΣΥΜΒΟΥΛΩΝ! ΔΕΙΤΕ ΠΟΣΟΥΣ ΣΥΜΒΟΥΛΟΥΣ ΘΑ ΕΒΓΑΖΑΝ ΟΙ ΔΗΜΟΤΙΚΕΣ ΠΑΡΑΤΑΞΕΙΣ ΣΕ ΧΟΛΑΡΓΟ-ΠΑΠΑΓΟΥ ΜΕ ΤΟ ΝΕΟ ΣΥΣΤΗΜΑ!

αναημοσίευση από το ρεπορτάζ του "Αντίλογου Χολαργού":

Τα πάνω κάτω φέρνει ο νέος εκλογικός νόμος που ετοιμάζει να ψηφίσει η...

Κυβέρνη­ση για τις επόμενες δημοτικές εκλογές. Σύμφωνα με πληροφορίες το υπουργείο Εσωτερικών έχει συστήσει 27μελή επιτρο­πή η οποία ετοιμάζει την πρόταση της, που θα καταθέσει στα μέσα περίπου του Σεπτέμβρη και σύμφωνα πάντα με τις ίδιες πληροφορίες θα εισηγείται της καθιέρωση της απλής αναλογικής, η οποία θα προβλέ­πει ότι οι εκλογές θα γίνονται από εδώ και στο εξής με δύο ξεχωριστά ψηφοδέλτια. Στο πρώτο θα μπαίνουν οι υποψήφιοι δήμαρχοι ξεχωριστά και στο δεύτερο όλοι οι υποψήφιοι δημοτικοί σύμβουλοι, που θα προτείνουν οι παρατάξεις. Έτσι κάθε παρά­ταξη θα λαμβάνει έδρες ανάλογα με την εκλογική της δύναμη και ο δήμαρχος θα εκλέγεται απευθείας από το ξεχωριστό ψηφοδέλτιο του υποψηφίου δημάρχου, όπως προείπαμε.

Για την εκλογή του δημάρχου θα απαι­τείται πλειοψηφία άνω του 50%. Στην περί­πτωση που την πρώτη Κυριακή κανείς από τους υποψηφίους δεν θα ξεπεράσει το ποσοστό αυτό θα υπάρχει δεύτερος γύρος με τους δύο πρώτους πλειοψηφίσαντες.

Για να δώσουμε όμως στους αναγνώστες μας να καταλάβουν τι προβλέπεται ότι θα ισχύσει. Αν π.χ. οι εκλογές του 2014 γίνο­νταν με το νόμο της απλής αναλογικής, η δύναμη των παρατάξεων θα ήταν: 1) Αποοτολόπουλος, ποσοστό 25,1, έδρες 8, 2) Τίγκας 13,9, έδρες 5, 3) Ζήκας 12,9, έδρες 4 4) Κεχρής 11,2 έδρες 3, 5) Δασκα-λόπουλος 8,9, έδρες 3, 6) Κουγιουμτζόπου-λος 8,1, έδρες 3, 7) Νικολάου 8,1, έδρες 3, 8) Ρεμούνδος 5,2 έδρες 2, 9) Πολυκαλά Χρ. 5,2 έδρες 2.

Για να δούμε τώρα τη φιλοσοφία που εισάγει ο νέος εκλογικός νόμος και πού στοχεύει. Η φιλοσοφία του κινείται στους άξονες, αφενός στο να καταγραφεί με αντι­κειμενικότητα και σε συνάρτηση με τα ποσοστά που παίρνει η κάθε δημοτική παράταξη και η εκλογή των δημοτικών συμ­βούλων και αφετέρου να προωθήσει τις συνεργασίες και τις συναινέσεις μεταξύ των παρατάξεων.

Έτσι, ο δήμαρχος που θα εκλεγεί θα πρέ­πει να αναζητήσει συμμαχίες, αφού η δημο­τική του παράταξη με τους συμβούλους που θα εκλέξει, δεν θα επαρκούν για να δημιουργηθούν πλειοψηφίες τέτοιες, που να μπορεί να «περάσει» από τα δημοτικά συμβούλια τις αποφάσεις του.

Υπάρχουν πολλοί που υποστηρίζουν ότι με το νέο νόμο ο δήμαρχος ουσιαστικά καθίσταται «όμηρος» των παρατάξεων της μειοψηφίας, που θα πρέπει να συμφωνούν, ή να δείχνουν ανοχή και να ψηφίζουν στο Δημοτικό συμβούλιο μαζί με τους συμβού­λους της συμπολίτευσης τις όποιες αποφά­σεις του δημάρχου. Εξυπακούεται ότι για να συμβεί αυτό θα πρέπει να γίνονται δεκτές οι ενστάσεις, οι προτάσεις και οι αντιρρήσεις της αντιπολίτευσης στα θέμα­τα που θα φέρνει προς ψήφιση ο δήμαρ­χος. Από την άλλη είναι σαφώς καλύτερο το να υπάρχει ομοφωνία στις αποφάσεις του Δημοτικού συμβουλίου παρά να παρουσιά­ζεται το φαινόμενο να ψηφίζει μόνο η πλει­οψηφία των 20 δημοτικών συμβούλων και όλοι οι άλλοι, εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων, να διαφωνούν και να καταψηφίζουν.

Να θυμίζουμε ότι σε πολλά προηγμένα Ευρωπαϊκά κράτη ισχύει αυτό που προτίθε­ται να φέρει προς ψήφιση στη βουλή η κυβέρνηση, πάντα στη φιλοσοφία ότι οι συγκλίσεις και οι συναινέσεις είναι προς το συμφέρον των δημοτών αφού οι αποφά­σεις, θα παίρνονται συλλογικά και όχι από έναν άνθρωπο, τον δήμαρχο συγκεκριμένα, που αποφασίζει για τα πάντα και περνάει κάθε φορά αυτό που ο ίδιος θέλει με την ευρεία πλειοψηφία που διαθέτει.