Του Δημήτρη Κυπριώτη
Μετά την τελευταία σύνοδο κορυφής για το μεταναστευτικό, ακολούθησε μια περίοδος κρίσης στη Γερμανία μεταξύ του Χριστιανοδημοκρατικού...
κόμματος και του Χριστιανοκοινωνικού κόμματος της Βαυαρίας, αλλά και μεταξύ της Καγκελαρίου Μέρκελ και του υπουργού Εσωτερικών Ζεεχόφερ του Χριστιανοκοινωνικού κόμματος, για το θέμα της λαθρομετανάστευσης και το άσυλο στη Γερμανία.
Οι διαπραγματεύσεις ήταν σκληρές και όχι για το θεαθήναι και απείλησαν ακόμη και την πτώση της κυβέρνησης Συνασπισμού, που απετράπη με σοβαρές υποχωρήσεις της Μέρκελ.
Τι ακριβώς συμφωνήθηκε μεταξύ των δυο;
Πως οι συμφωνίες θα πραγματοποιηθούν;
Ποιοι τελικά θα πληρώσουν το «μάρμαρο»;
Η Ελλάδα που παίζει στη συμφωνία των δύο της Γερμανίας;
Περισσότερο συγκεκριμένα συμφωνήθηκαν:
*Να δημιουργηθούν κλειστοί χώροι κράτησης για όσους αιτούνται άσυλο, ώστε να μπορεί να διεκπεραιώνεται γρήγορα η γραφειοκρατική εργασία εξέτασης του φακέλου για τον κάθε ένα αιτούντα και να απελαύνονται άμεσα όσοι δεν δικαιούνται άσυλο.
*Να απελαύνονται πίσω στην Ελλάδα και την Ιταλία, όσοι μετανάστες εισήλθαν στην Επικράτεια της Ευρώπης δια μέσου των δύο αυτών χωρών, αλλά είχε υποβληθεί η αίτηση ασύλου στις χώρες αυτές.
Με τις παραπάνω συμφωνίες των δύο Γερμανών αξιωματούχων, αποφασίστηκε να λύσουν το δικό τους πρόβλημα στην πλάτη των δύο πιο επιβαρυμένων χωρών, αφού από τη γεωγραφική τους θέση είναι χώρες εισόδου. Και αυτό το έκαναν χωρίς να λάβουν καθόλου υπόψη τους το θέμα αλληλεγγύης μεταξύ των χωρών της ΕΕ, ούτε τις προτάσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, επαναφέροντας κατά τον πλέον αισχρό τρόπο, πλήρως τις προβλέψεις του Κανονισμού του Δουβλίνου.
Και για να φρεσκάρουμε λίγο τη μνήμη μας, τι ακριβώς προβλέπει ο Κανονισμός του Δουβλίνου;
Ο Κανονισμός προβλέπει ότι: εάν ένας παράνομος μετανάστης εισέλθει σε μια χώρα της Ευρώπης και καταθέσει στη χώρα αυτή αίτηση ασύλου, αλλά στη συνέχεια εγκαταλείψει τη χώρα και μεταβεί σε άλλη Ευρωπαϊκή, τότε η τελευταία έχει δικαίωμα, αν φυσικά δεν τον θέλει να τον κρατήσει, να τον στείλει και πάλι πίσω στη χώρα που είχε υποβάλει αίτηση ασύλου.
Αυτόν τον κατάπτυστο Κανονισμό, που φορτώνει όλο το βάρος ή αν προτιμάτε το κύριο βάρος της παράνομης μετανάστευσης στις χώρες εισόδου, αποδέχθηκε και υπέγραψε, το τότε εθελόδουλο δίδυμο Κ. Σημίτη και Γ. Παπανδρέου, έτσι για να μην ξεχνιόμαστε.
Με τα χρόνια όμως η εφαρμογή του Κανονισμού αυτού είχε ατονήσει, πολύ μιλούσαν ακόμη και για κατάργησή του, ειδικά μετά την μεγάλη μεταναστευτική κρίση και το άνοιγμα των συνόρων στη Γερμανία, μετά και το ανοικτό κάλεσμα σε μετανάστες από την Καγκελάριο Μέρκελ.
Όμως τρία χρόνια μετά, το κλίμα στη Γερμανία άλλαξε , ειδικά μετά την άνοδο του αντιμεταναστευτικού Εναλλακτικού κόμματος, που στις τελευταίες εκλογές κατέκτησε το 13% και αύξησε τις πιέσεις του ακόμη και στα συστημικά κόμματα εξουσίας. Έτσι το μεταναστευτικό έγινε κυρίαρχο στην εσωτερική πολιτική της Γερμανίας.
Το ίδιο χρονικό διάστημα, τι ακριβώς γίνεται σε άλλα κράτη της Ευρώπης;
Ξεκινώντας από τη Σουηδία, μία κατ’ εξοχή χώρα που υπερηφανευόταν ότι αποτελεί την «ανθρωπιστική υπερδύναμη», που πρωτοστατεί μάλιστα σε πολιτικές υποδοχής προσφύγων και μεταναστών, καθώς επίσης και ως η χώρα που προάγει την «πολυπολιτισμική κοινωνία», τελευταία βλέπει τα πράγματα διαφορετικά και έκανε επιτόπια στροφή 180 μοιρών. Ξαφνικά αποφάσισε και αυτή να κλείσει πλήρως τα σύνορά της σε πρόσφυγες και μετανάστες.
Οι χώρες της Μεσευρώπης (Ουγγαρία, Τσεχία, Σλοβακία, Πολωνία) στη Σύνοδο κορυφής έμειναν αμετακίνητες στις θέσεις που είχαν και δεν δέχθηκαν καμία απολύτως ανακατανομή προσφύγων και μεταναστών, για να ανακουφιστούν έστω και λίγο οι χώρες πρώτης εισόδου, Ελλάδα και Ιταλία.
Η Ιταλία, μετά την αλλαγή εξουσίας και την άνοδο του αντιμεταναστευτικού μετώπου, έκανε ομοίως στροφή στην πολιτική της. Κατήγγειλε την παράνομη μετανάστευση και την εξ αυτής επαίσχυντη εμπορία και απαγόρευσε τις διάφορες ΜΚΟ να αποβιβάζουν λαθρομετανάστες στα Ιταλικά λιμάνια.
Ενώ λοιπόν όλη η Ευρώπη ανησυχεί και παίρνει μέτρα για τη λαθρομετανάστευση , η Ελλάδα το ίδιο διάστημα, κατά τον πλέον περίεργο και συνάμα παράδοξο τρόπο, ακολουθεί εντελώς αντίθετη πορεία και πολιτική. Και αυτό το κάνει επικαλούμενη ανθρωπιστικές και δήθεν διεθνιστικές αρχές, άλλα και τα άλλα θολά ιδεολογήματα περί ανοικτών συνόρων!
Στην ουσία τι ακριβώς κάνει η κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ ΑΝΕΛ(άσχετα αν οι τελευταίοι, κάνουν το ..κορόιδο);
Αναλαμβάνει να παίξει το ρόλο του υπέρμαχου των ανοικτών συνόρων στην Ευρώπη και να γίνει η πρωταγωνίστρια χώρα λαθρομετανάστευσης. Και πότε το κάνει αυτό; Όταν η Ελλάδα βρίσκεται εκ των πραγμάτων στην πιο δύσκολή αλλά και ευάλωτη θέση και αντιμετωπίζει πέραν των άλλων οικονομικών μεγάλων θεμάτων και έντονο πρόβλημα εθνικής ασφάλειας!
Τι θα έπρεπε να είχε κάνει η ελληνική κυβέρνηση, αν δρούσε με βάση τα εθνικά συμφέροντα της;
Φυσιολογικά θα έπρεπε να είχε απορρίψει οποιαδήποτε Ιδέα επαναπροώθησης στην Ελλάδα προσφύγων και μεταναστών από τη Γερμανία και άλλες Ευρωπαϊκές χώρες, όπως και την πλήρη απόρριψη του απαράδεκτου Κανονισμού του Δουβλίνου.
Αντί όμως για τη λήψη αυτών των βασικών θεμάτων άμεσης προτεραιότητας, τι ακριβώς έκανε ο κ. Τσίπρας;
Έσπευσε να «φιλήσει» ακόμη μία φορά το χέρι της μαντάμ Μέρκελ και να της δώσει τη στήριξή του και εξ αυτού να δηλώσει στη συνέχεια η Καγκελάριος, ότι είναι έτοιμη να δεχθεί την επαναπροώθηση προσφύγων από τη Γερμανία στην Ελλάδα. Βέβαια την ακριβή συμφωνία δεν την έχουμε δει ακόμη, αφού επίκειται λεπτομερής συζήτηση, ως λέγεται Τσίπρα, Μέρκελ και αντιπροσώπων τους. Όμως τα βασικά νέα, έσπευσε να τα ανακοινώσει η Καγκελάριος.
Τι σημαίνουν όμως όλα αυτά στην πράξη;
Σημαίνουν ότι η σκληρή στάση της πολιτικής των άλλων Ευρωπαϊκών κρατών και η επίσημη θέση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, για εγκατάλειψη της όποιας ιδέας υπήρχε για μετεγκατάσταση από την Ελλάδα και Ιταλία προσφύγων και μεταναστών και αναδιανομής τους σε άλλες Ευρωπαϊκές χώρες, τελικά θα εγκλωβίσουν στην Ελλάδα όσους εισέρχονται παράνομα σε αυτήν. Έτσι αυτό που θα γίνει θα είναι, ο εποικισμός της χώρας μας με λαθρομετανάστες, που αργά ή γρήγορα θα οδηγήσει σε αλλαγή πληθυσμού και μάλιστα θα έχει και την Ευρωπαϊκή χρηματοδότηση.
Η Ευρώπη, ξεκινώντας από τη Γερμανία, αλλά και οι περισσότερες χώρες, επιδιώκουν τη μόνιμη εγκατάσταση προσφύγων και μεταναστών στην Ελλάδα. Και για να μην υπάρχει καμία απολύτως ψευδαίσθηση, αυτό είναι και το νόημα των προγραμμάτων «Ήλιος» και «Εστία», που ανέλαβε με απερισκεψία ή με πλήρη γνώση να εφαρμόσει το υπουργείο Μεταναστευτικής πολιτικής, σε συνεργασία με την Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους πρόσφυγες. Και για αυτό η τελευταία, έχει αναλάβει και παίζει εντελώς προκλητικό ρόλο για τον εποικισμό της χώρας με παράνομους μετανάστες.
Τι πρέπει να γίνει;
Αν θέλουμε να σταματήσει αυτή η τραγωδία που εξελίσσεται στη χώρα μας, δεν υπάρχει άλλος δρόμος από το να απορριφθεί εδώ και τώρα η κάθε συμφωνία με τη Γερμανία και να εγκαταλειφθεί άμεσα η πολιτική των ανοικτών συνόρων, που οδηγεί στην εθνική αλλοτρίωση της πατρίδας μας.
Πως μπορούν όμως να γίνουν αυτά στο πλαίσιο της ΕΕ και μάλιστα με κυβερνήσεις που υπηρετούν ξένα συμφέροντα; Μην έχουμε ψευδαισθήσεις. Αυτά μπορούν να πραγματοποιηθούν μόνο με πατριωτική δημοκρατική κυβέρνηση, που πριν από όλα θα φέρει την αποκατάσταση της Εθνικής κυριαρχίας και θα λειτουργήσει πραγματικά με όρους Διεθνούς Δικαίου αλλά και πλήρους δημοκρατικής νομιμότητας.
Ο Δημήτρης Κυπριώτης είναι στρατηγός ε.α. και Γενικός Γραμματέας του Ε.ΠΑ.Μ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου