Σελίδες

Δευτέρα 20 Αυγούστου 2018

ΜΑΣΤΟΡΑΚΗΣ: "ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΓΥΡΙΣΑΤΕ ΚΑΛΑ ΜΟΥ ΦΑΝΤΑΡΑΚΙΑ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΣΑΣ ΤΑ ΧΩΣΩ, ΕΤΣΙ;"

Ο Έλληνας δημοσιογράφος, σκηνοθέτης, και ραδιοφωνικός παραγωγός Νίκος Μαστοράκης εξέφρασε πριν λίγες μέρες δημόσια την γνώμη του αναφορικά με το ζήτημα των δύο στρατιωτικών μέσα από ανάρτηση του στο facebook:

ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΓΥΡΙΣΑΤΕ… … καλα μου φανταράκια, μπορω να σας τα χωσω, ετσι; Ασφαλεις, υγιεις και στη αγκαλια της μανουλας σας, δακρυα χαράς, αλλα οχι πιο πέρα, οχι αλλο, οχι αλλες παρατες και κιβδηλοι ηρωϊσμοι. Υπηρξατε αμελεις και απροσεκτοι, κανοντας τσαρκα στο χιονι, μπηκατε...

σε Τουρκικο εδαφος, αναστατωσατε εναν ολοκληρο λαο, απασχολησατε τη διεθνη διπλωματια, μεινατε στη φυλακη οπου σας πηγαινοφερναν σχεδον σιδεροδεσμιους και σε περιπλεκτικη αγκαλιτσα με την Ζανταρμα, και μετα ηρθε η λαϊκιστικη υπερβολη αυτου του λαού που χωρις ταρατατζουμ δεν ζει. Την ημερα της αποφυλακισης σας, αντι ο Στρατος να στειλε ενα μικρο μεταγωγικο, εστειλε ο υπερφίαλος Ανεγκεφαλος το Εμπραέρ. Big production. Epic. Κωλογλειφτες αρχηγοι, ενστολοι και υπουργοι επισης του κώλου, κανανε μαζι σας ντιρινταχτα στη διαδρομη και βγαζατε ολοι μαζι σέλφι. Γινατε δηλαδη εργαλεια προβολης των μωρών, ενστολων και μη. Κι οταν φτασατε, αντι να σας μαντρωσουν σε ενα στρατιωτικο τζιπ και να σας πανε για debriefing (πρωταρχικο μελημα οταν καποιος εχει ανακριθει επι μηνες και δεν ξερει η πολιτεια τι εχει πει) ηρθε και το Χοιρινο (σιγα που θα εχανε τα photo op) για να σας φιλησει και να σας ευχαριστησει που βαλατε τη χωρα σας σε κινδυνο και ρημαξατε τις δηθεν καλες σχεσεις μας με τη δηθεν φίλη Τουρκία. Kαι στο φιναλε, το πιο τερατωδες, αποδοση τιμων! Τωρα με τον αρχηγο σας και τα υπουργίδια θα εισαστε πια buddy-buddies και σε λιγο θα πουλησετε και τα δικαιωματα της εθνικης μας περιπετειας να γινουν βιβλιο, θα σας δωσουν και προαγωγη αντι να σας κλεισουν μεσα — και ζωη χαρισαμενη. Λες και η απερισκεψια κι ο ερασιτεχνισμος σας (δεδομενου οτι εισαστε επαγγελματιες στρατιωτικοι κι οχι νεοσυλλεκτοι) να “χαθειτε” στα συνορα και να περπατατε ανεμελοι και χαζοχαρουμενοι επι 300 μετρα, δεν εβαλε αυτη τη χωρα και τον λαο της σε περιπετειες. Λες και δεν ξοδευτηκε πλέριο κρατικο χρημα (δικο μας, απο τον ιδρωτα μας) για ταξιδια μεγαλοσχημων ανεπαγγελτων και δικηγορους, διπλωματες, να΄τες, φα’τες. Λες και σας ειχαμε στειλει να μας φερετε την Πόλη και μας τη φερατε, θριαμβευτες. Αλλα λογια, ν’ αγαπιομαστε…
TΩΡΑ ΠΟΥ ΓΥΡΙΣΑΤΕ...
... καλά μου φανταράκια, μπορώ να σας τα χώσω, έτσι; Ασφαλείς, υγιείς και στην αγκαλιά της μανούλας σας, δάκρυα χαράς, αλλά όχι πιο πέρα, όχι άλλο, όχι άλλες παράτες και κίβδηλοι ηρωϊσμοί. Υπήρξατε αμελείς και απρόσεκτοι, κάνοντας τσάρκα στο χιόνι, μπήκατε σε Τούρκικο έδαφος, αναστατώσατε έναν ολόκληρο λαό, απασχολήσατε τη διεθνή διπλωματία, μείνατε στη φυλακή όπου σας πηγαινόφερναν σχεδόν σιδεροδέσμιους και σε περιπλεκτική αγκαλίτσα με την Ζαντάρμα, και μετά ήρθε η λαϊκίστικη υπερβολή αυτού του λαού που χωρίς ταρατατζούμ δεν ζει. Την ημέρα της αποφυλάκισης σας, αντί ο Στρατός να στείλε ένα μικρο μεταγωγικό, έστειλε ο υπερφίαλος Ανεγκέφαλος το Εμπραέρ. Big production. Epic. Και η πολιτεία, όπως αυτή διευκρινίζεται απο μιάν άχρηστη κυβέρνηση, τυφλη και αμετροεπή, τι αλλο εκανε; Κωλογλείφτες αρχηγοί, ένστολοι και υπουργοί επίσης του κώλου, κάνανε μαζί σας ντιριντάχτα στη διαδρομή και βγάζατε όλοι μαζί σέλφι με σαμπάνιες και γελάκια. Γίνατε δηλαδή εργαλεία προβολής των μωρών, ένστολων και μη. Κι όταν φτάσατε, αντί να σας μαντρώσουν σε ένα στρατιωτικό τζιπ και να σας πάνε για debriefing (πρωταρχικό μέλημα όταν κάποιος έχει ανακριθεί επί μήνες και δεν ξέρει η πολιτεία τι έχει πει) ήρθε και το Χοιρινό (σιγά που θα έχανε τα photo op) για να σας φιλήσει και να σας ευχαριστήσει που βάλατε τη χώρα σας σε κίνδυνο και ρημάξατε τις δήθεν καλές σχέσεις μας με τη δήθεν φίλη Τουρκία. Kαι στο φινάλε, το πιο τερατώδες: απόδοση τιμών να ευτελίζει πρωτόκολλο και δευτερόκωλο.
Μερικοί γελοίοι σας αποκάλεσαν ήρωες (τι συμφορά!) επειδή η ηρωοποίηση φέρνει ωραιοποίηση σε μια κακάσκημη κυβέρνηση. Κολοκοτρωνη, ακους;
Τώρα πιά με τον αρχηγό σας και τα υπουργίδια θα είσαστε buddy-buddies και σε λίγο θα πουλήσετε και τα δικαιώματα της εθνικής μας περιπέτειας να γίνουν βιβλίο, ολο και κάποια δύστυχη πλατεία θα πάρει το όνομά σας, θα σας δώσουν και προαγωγή αντί να σας κλείσουν μέσα -- και ζωή χαρισάμενη. Λες και η απερισκεψία κι ο ερασιτεχνισμός σας (δεδομένου ότι είσαστε επαγγελματίες στρατιωτικοί κι όχι νεοσύλλεκτοι) να "χαθείτε" στα σύνορα και να περπατάτε ανέμελοι και χαζοχαρούμενοι επί 300 μέτρα, δεν έβαλε αυτή τη χώρα και τον λαό της σε περιπέτειες. Λες και δεν ξοδεύτηκε πλέριο κρατικό χρήμα (δικό μας, από τον ιδρώτα μας) για ταξίδια μεγαλόσχημων ανεπάγγελτων και δικηγόρους, διπλωμάτες, να΄τες, φα' τες. Λες και σας είχαμε στείλει να μας φέρετε την Πόλη και μας τη φέρατε, θριαμβευτές.
Άλλα λόγια, ν' αγαπιόμαστε...
Ή, όπως θα έλεγαν οι Αγγλοσάξωνες, A Suspiciously Glorified Fuckup.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου