Λάβαμε και δημοσιεύουμε την παρακάτω περίεργη επιστολή-ανακοίνωση, που φέρει τον τίτλο και τη σφραγίδα της Δασοπροστασίας Παπάγου-Χολαργού (αλλά και της πολιτικής προστασίας) η οποία όμως επιστολή, σε άλλα σημεία της χρησιμοποιεί πρώτο πληθυντικό πρόσωπο και σε άλλα φαίνεται ξεκάθαρα ότι συντάχθηκε μόνον από τον εθελοντή δασοπυροσβέστη Ι. Χριστοδουλόπουλο, μια και διατυπώνει προσωπικές του απόψεις.
Ερωτάμε: Τελικά αυτή η επιστολή έχει την έγκριση όλης της ομάδας των δαοπυροσβεστών Παπάγου-Χολαργού ή ο εθελοντής δασοπυροσβέστης χρησιμοποίησε την σφραγίδα, τον τίτλο και τα τηλέφωνα της ΔΑ.ΠΑ.ΧΟ. για να διατυπώσει τις προσωπικές του ανησυχίες;
Αγαπητέ κ. Χριστοδουλόπουλε, σεβαστές οι ανησυχίες σας αλλά το φαινόμενο με τα καυσόξυλα είναι αναπόφευκτο και το λιγότερο κακό αυτή τη στιγμή. Λειτουργεί ως άμυνα του λαού απέναντι στην φοροεπιδρομή που δέχεται.
Δηλαδή τι θέλετε να κάνει ο κόσμος; Να πεθάνει από το κρύο ή να πληρώσει (που δεν μπορεί) το πετρέλαιο-χρυσάφι, προκειμένου να έχει θέρμανση με λιγότερη ατμοσφαιρική ρύπανση; Διερχόμαστε πόλεμο κ. Χριστοδουλόπουλε και στον πόλεμο ο καθένας κοιτάζει να επιβιώσει. Στην κατοχή, ο Υμηττός έγινε... καυσόξυλα για να ζήσουν οι Έλληνες. Και σήμερα λοιπόν, γυρίζουμε στα χρόνια της κατοχής.
Είναι και κάτι άλλο: Η συντονισμένη πλύση εγκεφάλου που δέχεται ο κόσμος ότι τα καυσόξυλα είναι επικίνδυνα για την υγεία κ.λ.π. Από το 1979 που υπάρχει το νέφος και τα αιωρούμενα μικροσωματίδια στην ατμόσφαιρα της Αττικής δεν υπήρξε τέτοιο μπαράζ γπροπαγάνδας σαν αυτό που συμβαίνει σε βάρος των καυσοξύλων. Αφήστε λοιπόν τον κοσμάκη να περισώσει ό,τι μπορεί από το βιος του και ας σταματήσει η πλύση εγκεφάλου με τα καυσόξυλα!
H επιστολή της ΔΑ.ΠΑ.ΧΟ (Χριστοδουλόπουλου) είναι η παρακάτω:
ΔΗΜΟΣ ΠΑΠΑΓΟΥ-ΧΟΛΑΡΓΟΥ
ΕΘΕΛΟΝΤΙΚΗ ΔΑΣΟΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΔΗΜΟΥ ΠΑΠΑΓΟΥ-ΧΟΛΑΡΓΟΥ
(ΔΑ.ΠΑ.ΧΟ.)
Τηλέφωνο : 210.6540708
Παπάγου, Τετάρτη 2 Ιανουαρίου 2012
Γιατί
τόσοι αγώνες, τόσες προσπάθειες στη δεκαετία, για να φθάσουμε στην ώρα μηδέν;
Οδηγήσαμε
τους πολίτες να αγοράσουν οχήματα νέας γενιάς για μείωση ρύπων.
-Νέα
τεχνολογία στα μέσα μαζικής μεταφοράς
-Το
μετρό μπήκε στη ζωή μας για καλύτερες ημέρες.
-Τραμ,
προαστιακός, δημόσια έργα, τα οποία ακριβοπλήρωσε ο Έλληνας φορολογούμενος από
το υστέρημα του.
-Φυσικό
αέριο στην οικιακή χρήση και θέρμανση.
-Χρήση
της ηλιακής ενέργειας.
-Απαγόρευση
του καπνίσματος σε δημόσιους και κλειστούς χώρους.
Επιτρέψαμε όμως σε ένα «κούτσουρο» που
καίει σε ένα τζάκι να εκπέμπει τόσους ρύπους στο περιβάλλον δημιουργώντας «αιθαλομίχλη»,
όσο οι εξατμίσεις 50 οχημάτων.
Από
πόση αιθαλομίχλη ρυπαίνεται το περιβάλλον εξαιτίας των χιλιάδων ανώνυμων
κούτσουρων, ξύλα με μπογιές, μελαμίνες, ξύλα ακατάλληλα που μαζεύει ο κάθε
ταλαιπωρημένος συμπολίτης μας, για να ζεστάνει τα παιδιά του και το κοκαλάκι
του;
Ποιο
ΚΤΕΟ , ποιος κρατικός φορέας μας έφερε ως την κατάσταση αυτή;
Αγωνιζόμαστε
για την προστασία του περιβάλλοντος, κράτος, δημόσιοι φορείς, εθελοντικές
ομάδες.
Αγωνιζόμαστε
όμως στην πραγματικότητα;
Πηγαίνετε
μια βόλτα στον Υμηττό, Πεντέλη, Πάρνηθα και
δείτε την κραυγή απόγνωσης που μας στέλνει το λεκανοπέδιο Αττικής. Μην
κλείνουμε τα μάτια μας και τα αυτιά μας στον Έλληνα πολίτη, στη νέα γενιά, που
ονειρεύτηκε ένα καλύτερο μέλλον στο κλεινόν άστυ. Πόσο επιβαρύνεται η υγεία
παιδιών, ηλικιωμένων και ατόμων με αναπνευστικά προβλήματα από την εκπομπή
αιθαλομίχλης;
Απομακρύνθηκε
ο μέσος πολίτης από περιοχές επιβαρυμένες με επικίνδυνους ρύπους (Πειραιά,
Κερατσίνι, Πέραμα, κέντρο Αθήνας) πριν από μια 10ετία περίπου. Μετοίκησε σε
περιοχές πιο ανθρώπινες, Παπάγου, Χολαργού , Αγία Παρασκευή, βόρεια προάστια,
σε αναζήτηση καλύτερης ποιότητας ζωής, σε περιβάλλον απαλλαγμένο από
θανατηφόρους ρύπους.
Αλλά
ό,τι κατορθώσαμε τα προηγούμενα έτη: απομάκρυνση εργοστασίων από κατοικημένες
περιοχές, απόσυρση παλαιών οχημάτων, μετρό στη ζωή μας, νέα αεροδρόμια, ηλιακή
ενέργεια, όλα αυτά είχαμε την ικανότητα να τα ισοπεδώσουμε σε λιγότερο από μισό
χρόνο μέσα στο 2012 και να «καυχηθούμε» ότι είμαστε ικανοί να γυρίσουμε 40
χρόνια πίσω.
Τώρα,
σε καιρούς οικονομικής κρίσης με σωρηδόν αποσύρσεις οχημάτων, που ήταν οι
βασικοί κατηγορούμενοι της ρύπανσης του περιβάλλοντος, τίποτε δεν εμποδίζει τα
νοσοκομεία να είναι γεμάτα από ασθενείς με προβλήματα υγείας, που προκύπτουν
από την ρύπανση του περιβάλλοντος.
Στερούμαστε
ακόμα και το οξυγόνο που αναπνέουμε.
Τι
θα δούμε ακόμη;
Θυμάμαι
τη γιαγιά μου που μαγείρευε με ξύλα, σιδέρωνε με σίδερο με κάρβουνο,
ζεσταινόταν με μαγκάλι. Μήπως επιστρέψουμε στην εποχή των σπηλαίων, να
προσπαθούμε με πέτρες να ανάψουμε φωτιά;
Ξεχνώντας
το 2012 που μας αποχαιρέτησε πριν από λίγο, ας μην προβληματίζονται μόνο οι
απλοί πολίτες και ας βγούνε από το λήθαργο οι υπεύθυνοι και ας ενεργοποιηθεί το
θείο δώρο του Θεού, το μυαλό μας, για καλύτερες ημέρες και όχι σανατόρια και
γεμάτα νοσοκομεία.
Ζούμε
σε ένα μικρό Τσερνομπίλ που μας καταδικάζει σε ένα αργό θάνατο.
Κάποτε
ανέφερα για την καταστροφή του αιώνα στον Υμηττό, όταν το χειμώνα του 2007, το
αλάτι για το λιώσιμο του χιονιού στο δασικό ιστό του Υμηττού παρέμεινε ως το
καλοκαίρι, με αποτέλεσμα οι βροχές του χειμώνα να το μεταφέρουν στον υδροφόρο
ορίζοντα και να καούν εκατοντάδες υγιή πεύκα .
Τότε
οι εθελοντές δασοπροστασίας του Παπάγου με ιδιωτικά οχήματά τους και την ηθική
στήριξη της τότε δημοτικής αρχής Παπάγου του δημάρχου κ. Ξύδη και της
αντιδημάρχου κ. Φασούλη., απομάκρυναν το θανατηφόρο αλάτι από τον Υμηττό.
Αν
εχθές μιλάγαμε για όλα αυτά, σήμερα μιλάμε για την επικινδυνότητα όσον αφορά
την υγεία όλων μας.
Μας
πήρατε τα αυτοκίνητα, τα σπίτια μας, μας κατακλείσατε με χαράτσια, μας κάνατε
ανέργους, οδηγήσατε συνανθρώπους μας στην απόγνωση, την αυτοχειρία, τώρα μας
στερείτε και το οξυγόνο.
Εμείς
δεν είμαστε από αυτούς που προτιμήσανε να αναζητήσουν καλύτερες ημέρες
φεύγοντας από τον τόπο τους, είμαστε κάποιας ηλικίας.
Δεν είμαστε τα παιδάκια από ημερών μέχρι 10-12
χρονών, που τα έχουμε καταδικάσει σε αργό θάνατο.
Είμαστε
υπεύθυνα άτομα, που προβληματιζόμαστε και σας κρούομε τον κώδικα του κινδύνου.
Έχουμε
υποχρέωση όλοι μας για την προστασία του περιβάλλοντος από κάθε άποψη.
Οδηγήθηκα
σε αυτήν την ανασκόπηση, με κίνητρο την αποπνικτική ατμόσφαιρα εξαιτίας της
αιθαλομίχλης που κατακλύζει το λεκανοπέδιο, με την ελπίδα ότι κάποιος θα
ακούσει τη φωνή της απόγνωσής μου.
Λύσεις
υπάρχουν, φθάνει κάποιοι να το θελήσουν.
Φθηνό
πετρέλαιο, φυσικό αέριο, ΔΕΗ.
Όλοι
μαζί μπορούμε, ας το προσπαθήσουμε.
Ιωάννης
Χριστοδουλόπουλος
Εθελοντής
δασοπροστασίας Παπάγου - Χολαργού
ΔΑ.ΠΑ.ΧΟ.
Πρόκειται για την αυτοβιογραφία του και μιλά για την περίοδο που έκανε χρήση ναρκωτικών και μάλιστα παραλίγο εξ' αιτίας τους να χάσει τη ζωή του.
συνέντευξη στον Μάκη Βραχιολίδη
