Δεν θα αναλύσουμε τα γεγονότα της δικτατορίας, για το πόσο έφταιγε ο Ντερτιλής κ.λ.π.
Θα πούμε μόνο ένα: ότι ο άνθρωπος αυτός δεν ήταν κωλοτούμπας. Ήταν σταθερός στις αρχές του και δεν μετακινήθηκε από αυτές ούτε κατά κεραία. Δεν δέχτηκε χάρη από τις κρατικές αρχές, αρνήθηκε να αποφυλακιστεί μέχρι το τέλος της ζωής του. Είχε δηλαδή όλα αυτά τα χαρακτηριστικά που επιζητεί κανείς να δει σε σύγχρονους πολιτικούς: πίστη στις αρχές, ανδρισμό, τσαμπουκά.
Είχε καταδικαστεί σε ισόβια και μέχρι τα 92 του παρέμεινε φυλακισμένος. Ο εθνάρχης Καραμανλής όταν του είχαν ζητήσει να δώσει χάρη στους πραξικοπηματίες, είχε δηλώσει: "Όταν λέμε ισόβια εννοούμε ισόβια". Ε, λοιπόν, ο Ντερτιλής έμεινε ισόβια φυλακισμένος.
Είχε καταδικαστεί σε ισόβια για τη δολοφονία του 20χρονου Μιχάλη Μυρογιάννη, έξω από το Πολυτεχνείο το μεσημέρι της Κυριακής 18ης Νοεμβρίου 1973. Ο ίδιος αρνήθηκε αυτή την κατηγορία και δήλωνε ότι του φορτώσανε ένα έγκλημα που δεν είχε κάνει.
¨Ηταν έγκλειστος τα τελευταία 38 χρόνια στην ΣΤ' Πτέρυγα του Κορυδαλλού, αρνούμενος για λόγους αρχής, όπως δήλωνε, να υπογράψει αίτημα αποφυλάκισης, το οποίο εδικαιούτο από τη νομοθεσία.
Τον περασμένο Δεκέμβριο είχε διακομισθεί στον Ερυθρό Σταυρό με οξύ ισχαιμικό επεισόδιο και ελαφρύ εγκεφαλικό.
Τον περασμένο Δεκέμβριο είχε διακομισθεί στον Ερυθρό Σταυρό με οξύ ισχαιμικό επεισόδιο και ελαφρύ εγκεφαλικό.
Πριν από λίγο διάστημα είχε πεθάνει ο γιος του και ούτε τότε βγήκε από την φυλακή για να παραστεί στην κηδεία του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου