Ομολογώντας ότι πιστεύουμε "εις το Πνεύμα το Άγιον, το κύριον, το ζωοποιό, το εκ του Πατρός εκπορευόμενο", καθίσταται εμφανές ότι το Άγιον Πνεύμα δεν τίθεται εκτός του "δώρου ζωής"
γράφει ο Κυπριανός Χριστοδουλίδης
Ιατρός-Παθολόγος
Προς πάντα ενδιαφερόμενο και καθ΄ ύλην υπεύθυνο
Ίσως, αρκετοί ή σχεδόν όλοι, της Διοικούσας Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος να αφήνουν το θέμα των μεταμοσχεύσεων να "πάρει το δρόμο του", λέγοντας και γράφοντας ότι η "η επίσημη άποψη της Εκκλησίας είναι θετική για τις μεταμοσχεύσεις". Παράλληλα μας πληροφορούν ότι η Εκκλησία "δεν προτρέπει, δεν αποτρέπει, αλλά επιτρέπει" αυτές τις ιατρικές πράξεις. Το ζήτημα τοποθετείται στο δικαίωμα της ελεύθερης προσωπικής άσκησης της ίδιας βούλησης ενός εκάστου, το οποίο είναι φυσικά και ίδιον θέλημα.
Είναι προφανές ότι με αυτή τη διγλωσσία και την επαμφοτερίζουσα στάση, ο λαός του Θεού βρίσκεται παγιδευμένος μη γνωρίζοντας τι πρέπει να πράξει. Και τούτο, διότι μέχρι στιγμής δεν έχει συγκληθεί Σύνοδος η οποία θα δώσει λύση στο παγκοσμίων διαστάσεων θέμα αυτό.
Ωστόσο, η Διοικούσα Ιεραρχία της Εκκλησίας της Ελλάδος μπορεί να συγκαλέσει τοπική Σύνοδο. Αυτό δεν απαγορεύεται. Θα έλεγα ότι συνιστάται, καθόσον οι μεταμοσχεύσεις θίγουν άμεσα το Δόγμα. Η Ιεραρχία της Εκκλησίας καλείται να μελετήσει το θέμα και από αυτή την πλευρά.
Ως προς τον γράφοντα, ειδικός δεν είναι επ΄αυτού. Υποστηρίζει όμως τούτο: Ομολογώντας ότι πιστεύουμε "εις το Πνεύμα το Άγιον, το κύριον, το ζωοποιό, το εκ του Πατρός εκπορευόμενο", καθίσταται εμφανές ότι το Άγιον Πνεύμα δεν τίθεται εκτός του "δώρου ζωής", όπως αποκαλείται η δωρεά οργάνων και οι συναφείς μεταμοσχεύσεις. Το Άγιον Πνεύμα δια των Οικουμενικών Συνόδων μας οδηγεί εις πάσαν την αλήθεια των ορατών και των αοράτων, δηλαδή πάντα όσα εποίησε ο ποιητής Θεός και Πατέρας, Θεός αληθινός, και όλων όσων έχουν σχέση με την Πίστη. Και αυτά, βεβαίως, δεν αποσυνδέονται από τον κοινό και κοινωνικό μας βίο.
Η αλήθεια της δωρεάς οργάνων - ανεξάρτητα αν είναι εκούσια ή κατά εικασία - και των μεταμοσχεύσεων πρέπει να αποσαφηνισθεί, αν τω όντι πρόκειται περί Αληθείας ή περί ενός παμμέγιστου ψεύδους. Το οποίο υποδύεται και φαλκιδεύει όλες τις αρετές της Χριστιανοσύνης και αυτήν ακόμη την πίστη.
Και αυτά μεν, όσον αφορά εις τα της Εκκλησίας. Ως προς δε την επιστήμη. και την ιατρική κοινότητα, που θέσπισε τη διάγνωση του (εγκεφαλικού) θανάτου για να ακολουθήσουν οι μεταμοσχεύσεις, αυτά τα λίγα. Ένας άνθρωπος που πεθαίνει, είναι ένας άνθρωπος και μάλιστα ασθενής. Καλά θα κάνουν να τον αφήσουν να πεθάνει και να αφήσουν στην άκρη τη διάγνωση του (εγκεφαλικού) θανάτου. Διαγνώσεις θανάτου δεν υπάρχουν στην Ιατρική. Υπάρχουν μόνο διαγνώσεις νόσων. Περί αυτού του θέματος έχω γράψει και δεν επιθυμώ να επαναλαμβάνομαι.
Υστερόγραφο
Είναι ενδεχόμενο η διεστραμμένη λογική να υποστηρίξει ότι υπήρξαν άνθρωποι, που βαρύνοντο με πλήθος φόνων, όμως η Εκκλησία τους ανακήρυξε αγίους. Αν αυτό συνέβη, θα πρέπει να λάβουν υπόψη τους, όσοι ασπάζονται αυτή την κακοήθη λογική, ότι οι άνθρωποι αυτοί δικαίως αναγνωρίσθηκαν άγιοι. Δεν μας άφησαν όμως το παράδειγμα του φόνου να ακολουθούμε. Άλλοι με τη σιωπή τους και έτεροι με τα δάκρυα της μετανοίας, όπως καταγράφηκε με τα κόκκινα γράμματα της καρδιάς τους, το υπόδειγμα της ταπείνωσης και της συντριβής μας έδωσαν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου