ΧΟΛΑΡΓΟΣ ΚΑΙ ΠΑΠΑΓΟΥ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΠΟΡΕΥΤΟΥΝ ΕΝΩΜΕΝΟΙ

γράφει ο 

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ-ΧΕΙΡΟΥΡΓΟΣ ΟΔΟΝΤΙΑΤΡΟΣ

Αφορμή για το άρθρο μου, η πρόσφατη έντονη αντίδραση , αθλητικών σωματείων του Χολαργού, σχετικά με το ποσόν της επιχορήγησης  που δίδεται από το Δήμο στα σωματεία της πόλης μας.

Μια αντίδραση που έρχεται να συμπληρώσει και άλλες,  πάνω στο ζήτημα της διάκρισης που γίνεται  σε “βάρος” του  Χολαργού,  από την παρούσα Αρχή.  Ακόμη και αν οι “φωνές”, θα μπορούσαν  να θεωρηθούν σε κάποιες περιπτώσεις υπερβολικές , δεν παύουν να προέρχονται από συμπολίτες μας που βιώνουν το αίσθημα της αδικίας και του παραγκωνισμού.

Τι άραγε δημιουργεί αυτά τα αισθήματα; η μονομέρεια , η ανεπάρκεια, η προέλευση του Δημάρχου,  η μήπως το σχετικά μικρό  χρονικό διάστημα της ενοποίησης,  οι παλιές προκαταλήψεις και οι  τοπικοί ανταγωνισμοί ; Πιθανώς πολλά από τα παραπάνω, αλλά ακόμη και άλλα που διαλανθάνουν  της προσοχής μου.

Η ενοποίηση των δυο πρώην Δήμων, προϊόν του “Καλλικράτη”, έγινε σίγουρα βιαστικά και χωρίς την ουσιαστική συναίνεση των συνιστωσών μερών. Είναι αλήθεια ότι οι σχέσεις των γειτονικών περιοχών, παρά την αλληλεξάρτηση και την συν λειτουργία τους σε βασικές δομές δεν ήταν ποτέ ανέφελες  κατά το παρελθόν.

Η πραγματικότητα όμως σήμερα, είναι ότι έχουμε  ένα Δήμο, μια διοίκηση , ένα κοινό “σπίτι”, κι αυτό πιστεύω ότι θα πρέπει να γίνει από όλους μας συνειδητό , πολίτες και τοπική διοίκηση.

Στην αναζήτηση του δρόμου για την ουσιαστική σύγκλιση και ενοποίηση , υπάρχουν ενδιαφέρουσες απόψεις , που η κατάθεσή  τους  θα μπορούσε να βοηθήσει και να συμβάλει.

Από την πλευρά μου επιθυμώ να σημειώσω ότι κατά πρώτον οι υπάρχουσες διαφορές είναι μικρές , όχι  ουσιαστικές,   ρυθμίζονται  δε σχετικά εύκολα. Κατά δεύτερον,  η διαφορετικότητα,  η αίσθηση ότι  οι συνιστώσες δεν είναι ομοειδείς , αποτελεί μάλλον στοιχείο πλούτου για την κοινωνία μας παρά εμπόδιο εξέλιξής  της.

Ο Χρόνος ,στοιχείο απαραίτητο για την ωρίμανση των πραγμάτων , καταλύτης αλλαγών,  πιστεύω  ότι θα συμβάλει στην άμβλυνση των όποιων διαφόρων , στην εμπέδωση κλίματος αλληλεγγύης και συνεργασίας.

Φυσικό είναι ότι από μόνος του δεν αρκεί,  χρειάζεται η σωστή λειτουργία των θεσμών, η προσπάθεια  δημιουργίας συνεργειών , η απομόνωση των πάσης φύσεως λαϊκιστών, οι χαμηλοί τόνοι. Η ενότητα και η συνεργασία, μας κάνει πιο δυνατούς,  πιο  αποτελεσματικούς, πιο χρήσιμους για το Δήμο μας.

Συγκεκριμένα, στην περίπτωση της επιχορήγησης των αθλητικών σωματείων, η επιχορήγηση με μόλις 30000 € συν κάποιες διευκολύνσεις, είναι λογικό ότι δεν επαρκεί, χρειάζεται  αύξηση , που άνετα μπορεί να φτάνει ακόμη και τα 200.000 €, ποσόν που ο νόμος το επιτρέπει. Εξάλλου αυτά τα χρήματα, έστω και εμμέσως από τους φορολογουμένους πολίτες,  προέρχονται.

Εδώ πρέπει να σημειώσω ότι η κατανομή πρέπει να γίνεται  με την θέσπιση αντικειμενικών κριτηρίων (υπάρχουν πολλές προτάσεις), η θέσπιση κανόνων να αφορά όλους και τα σωματεία εννοείται. Στον τόπο μας  συνήθως λησμονούμε, ότι δεν έχουμε μόνο δικαιώματα, αλλά και υποχρεώσεις.

Προσωπικά, είμαι αισιόδοξος για το μέλλον του νέου Δήμου, ο οποίος βρίσκεται σε μια όμορφη περιοχή της Αττικής, διαθέτει σημαντικό ανθρώπινο δυναμικό,  παρέχει  υπηρεσίες υψηλού επιπέδου, με δυνατότητες περαιτέρω ανάπτυξης και λειτουργίας ,εν κατακλείδι διαθέτει όλα εκείνα τα στοιχεία ώστε να καταστεί ένας «πρότυπος « Δήμος.