Η Εκκλησία, δηλαδή το όλο σύστημα της, από τον καλόγερο έως τον Δεσπότη, ζει υπό καθεστώς αγκυλώσεων. Δεν αναπνέει, δεν εμπνέει. Συμπεριφέρεται ως κομπάρσος και διαχειριστής τρεχόντων θεμάτων, όπως περίπου ο θλιβερός κρατικός δημοσιουπαλληλισμός.
Καλό το γινάτι να προστατευθεί η Ιερή Παράδοση, αλλά με ποιούς η παράδοση θα θωρακιστεί; Με περιορισμένης μόρφωσης (και ατυχώς νοημοσύνης) ... και στενόμυαλους Ιεράρχες που δεν βλέπουν τις εξελίξεις και επιμένουν, χωρίς τη δική τους παραμικρή κατάθεση, να στηρίζονται στις καταθέσεις σπουδαίων εκκλησιαστικών ανθρώπων... του παρελθόντος; Άριστοι στην εποχή τους, ποιος άφρων θα τους ψέξει; Κάθε εποχή όμως έχει τη δική της διαλεκτική. Η σημερινή εποχή έχει άλλες δομές, άλλη γλώσσα, την οποία γλώσσα αγνοούν παντελώς. Ναι, οι περισπούδαστοι Ιεράρχες μας που κυκλοφορούν με περισπούδαστο λοφίο, συνευρισκόμενοι με κρατικούς οφιτσάριους που σιτίζονται φυσικά από μας, σε παρελάσεις, σε συνοικιακές γιορτάδες. Είναι να τρελένεσαι! Ο δήμαρχος, ο αστυνομικός ή στρατιωτικός διοικητής ... (με τα φλουριά τους και τα παράσημα της πλάκας κρεμασμένα στο στήθος τους), τι δουλειά έχουν να παρίστανται σε θρησκευτικές εκδηλώσεις μιας Μητρόπολης;
Ενώ πολλοί εκ των Εκκλησιαστικών ταγών -διαθέτει σπουδαίους άνδρες, με τσαγανό και φλόγα- διαπιστώνεται πως είναι ...φούσκες χωρίς την παραμικρή πνευματική ανάταση. Είναι όντως θλιβερό να βλέπεις ΟΛΕΣ τις Μητροπόλεις να έχουν μεταποιηθεί σε ...σιτιάρχες.
Αλλά η φιλανθρωπία υπέρ των πασχόντων μπορεί όντως να είναι κομβικό στοιχείο της αποστολής της Εκκλησίας αλλά ΟΥΚ ΕΠ ΑΡΤΩ ΜΟΝΟΝ ΖΉΣΕΤΑΙ ΑΝΘΡΩΠΟΣ!
Κι αυτό το γνωρίζουν οι δεσποτάδες, ωστόσο συνεχίζουν να κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν για τις λοιπές ιεραποστολές της Εκκλησίας!
Το μέγιστο δε ατύχημα, είναι ότι ανθρώπινος λόγος της Εκκλησίας δεν αγγίζει πια σχεδόν κανένα! Έχει κλονιστεί από ατέλειωτες πράξεις αφροσύνης ή ανοήτου σιγής τους προς την ουσιαστική αποστολή τους εν Ουρανοίς ή και επι γής. Εκτός αν λάθρα και με λαμογιές-γνωστές- ανέλαβαν τη διοίκηση Μητροπόλεων.
Να κόψουν οι δεσποτάδες τον εφησυχασμό που τους διέπει χρονίως και σκανδαλωδώς...
ΜΠΟΡΕΙΤΕ ...ΑΓΙΟΙ, ΝΑ ...ΑΝΑΣΤΗΣΕΤΕ ...ΧΡΙΣΤΟΝ...ΚΑΙ ΛΑΟΝ! ΜΠΟΡΕΙΤΕ!
Α. Π.
Καλό το γινάτι να προστατευθεί η Ιερή Παράδοση, αλλά με ποιούς η παράδοση θα θωρακιστεί; Με περιορισμένης μόρφωσης (και ατυχώς νοημοσύνης) ... και στενόμυαλους Ιεράρχες που δεν βλέπουν τις εξελίξεις και επιμένουν, χωρίς τη δική τους παραμικρή κατάθεση, να στηρίζονται στις καταθέσεις σπουδαίων εκκλησιαστικών ανθρώπων... του παρελθόντος; Άριστοι στην εποχή τους, ποιος άφρων θα τους ψέξει; Κάθε εποχή όμως έχει τη δική της διαλεκτική. Η σημερινή εποχή έχει άλλες δομές, άλλη γλώσσα, την οποία γλώσσα αγνοούν παντελώς. Ναι, οι περισπούδαστοι Ιεράρχες μας που κυκλοφορούν με περισπούδαστο λοφίο, συνευρισκόμενοι με κρατικούς οφιτσάριους που σιτίζονται φυσικά από μας, σε παρελάσεις, σε συνοικιακές γιορτάδες. Είναι να τρελένεσαι! Ο δήμαρχος, ο αστυνομικός ή στρατιωτικός διοικητής ... (με τα φλουριά τους και τα παράσημα της πλάκας κρεμασμένα στο στήθος τους), τι δουλειά έχουν να παρίστανται σε θρησκευτικές εκδηλώσεις μιας Μητρόπολης;
Ενώ πολλοί εκ των Εκκλησιαστικών ταγών -διαθέτει σπουδαίους άνδρες, με τσαγανό και φλόγα- διαπιστώνεται πως είναι ...φούσκες χωρίς την παραμικρή πνευματική ανάταση. Είναι όντως θλιβερό να βλέπεις ΟΛΕΣ τις Μητροπόλεις να έχουν μεταποιηθεί σε ...σιτιάρχες.
Αλλά η φιλανθρωπία υπέρ των πασχόντων μπορεί όντως να είναι κομβικό στοιχείο της αποστολής της Εκκλησίας αλλά ΟΥΚ ΕΠ ΑΡΤΩ ΜΟΝΟΝ ΖΉΣΕΤΑΙ ΑΝΘΡΩΠΟΣ!
Κι αυτό το γνωρίζουν οι δεσποτάδες, ωστόσο συνεχίζουν να κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν για τις λοιπές ιεραποστολές της Εκκλησίας!
Το μέγιστο δε ατύχημα, είναι ότι ανθρώπινος λόγος της Εκκλησίας δεν αγγίζει πια σχεδόν κανένα! Έχει κλονιστεί από ατέλειωτες πράξεις αφροσύνης ή ανοήτου σιγής τους προς την ουσιαστική αποστολή τους εν Ουρανοίς ή και επι γής. Εκτός αν λάθρα και με λαμογιές-γνωστές- ανέλαβαν τη διοίκηση Μητροπόλεων.
Να κόψουν οι δεσποτάδες τον εφησυχασμό που τους διέπει χρονίως και σκανδαλωδώς...
ΜΠΟΡΕΙΤΕ ...ΑΓΙΟΙ, ΝΑ ...ΑΝΑΣΤΗΣΕΤΕ ...ΧΡΙΣΤΟΝ...ΚΑΙ ΛΑΟΝ! ΜΠΟΡΕΙΤΕ!
Α. Π.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου