Τους έπιασε πανικός και βάζουν
τρομοκρατικά διλήμματα. Πανικόβλητοι όντες. Ή Σαμαρά-Βενιζέλο και σταθερότητα,
ή χάος. Ο Βενιζέλος το ιδιωτικοποιεί (το δίλημμα) λέγοντας, ή θα υπερψηφισθεί η
«Ελιά» ή αλλιώς φεύγει από την Κυβέρνηση. Δηλαδή ρίχνει την Κυβέρνηση. Αν αυτό
δεν είναι εκβίαση κατά του πολιτεύματος και απειλή κατά της ελεύθερης άσκησης
των πολιτικών δικαιωμάτων (και επιτομή όλων των εγκλημάτων του Δ΄ Κεφαλαίου του
Ποινικού Κώδικα), τότε τί είναι; Ίσως είναι κακέκτυπο και καρικατούρα και
επανάληψη φάρσα του διλήμματος του 1974 «Καραμανλής ή τανκς», ή του άλλου του
1952 «Τι Πλαστήρας, τι Παπάγος». Ένας άλλος συνήγορος του ΠΑΣΟΚ, εννοείται των
λειψάνων του ΠΑΣΟΚ, λέει με περισσή άγνοια της σημασίας των λεγομένων του: ή θα
υπερψηφισθεί ο Βενιζέλος και η «Ελιά» ή θα γίνουμε Ουκρανία! Όλους όμως τους
ξεπέρασε σε εξομολογητική ειλικρίνεια με την ομολογουμένως αναλυτική του σκέψη
ο κ. Πρετεντέρης όταν γράφει: «Ασφαλώς ο κάθε ψηφοφόρος έχει το αναφαίρετο
δικαίωμα να ψηφίζει Καμμένο, Πολύδωρα, Κουβέλη ή Ποτάμι». Και συνεχίζει: «Αλλά
τότε, στις 26 Μαΐου, θα πρέπει να απευθυνθεί στον Καμμένο, στον Πολύδωρα, στον
Κουβέλη και στο Ποτάμι για να του βρουν
κυβέρνηση – από την στιγμή που θα έχει καταψηφίσει την κυβέρνηση που
υπάρχει σήμερα». Μας αιφνιδίασε όλους. Όχι γιατί δεν μπορούμε ή αποφεύγουμε να
αναλάβουμε τις ευθύνες μας να φτιάξουμε κυβέρνηση αν χρειαστεί. Ή γιατί θα
φοβηθούμε προ ενός κυβερνητικού κενού ή μιας οποιασδήποτε κρίσεως. Δεν είμαστε
ούτε προσκοπάκια, ούτε βοηθητικός στρατός, ούτε «τσικό». Είμαστε «ψημένοι» και
ώριμοι και έμπειροι πολιτικοί, μαχητές της πρώτης γραμμής. Και αποφασισμένοι
και έτοιμοι και πάντως πιο έντιμοι από τους Σαμαρο-Βενιζέλους, τους
εξουσιομανεις, τους στρατολογημένους για ενεργούμενα τους από τους εγχώριους ολιγάρχες προστάτες τους
και τους διεθνείς αφέντες. Αλλά αιφνιδιαστήκαμε γιατί δεν μπορούσαμε να
φαντασθούμε το μέγεθος της άρρωστης ειδωλολατρίας για τους Σαμαρά-Βενιζέλο. Άρρωστης
και ύποπτης. Γιατί ουδείς αναντικατάστατος. Και γιατί τα νεκροταφεία είναι
γεμάτα από αναντικατάτατους. Ακόμη, αιφνιδιαστήκαμε γιατί κανένας, πάντως όχι
εγώ, δεν είχε φαντασθεί ότι ο Σαμαράς θα την είχε «κοπανίσει», θα το «έσκαγε» την
νύχτα της 25ης προς 26η Μαΐου, θα είχε γίνει καπνός, ώστε
να ξημερώσει η επομένη μέρα χωρίς κυβέρνηση. Πολύ δραματική ομολογία! Καλά να
πάθει ο έγκριτος αρθρογράφος. Το ʼπαθε όπως όλοι οι κατ’επάγγελμα συνήγοροι.
Ζητούν μονότονα «την επιείκεια του δικαστηρίου» πριν από την κρίση περί ενοχής.
Έτσι και τώρα, από την αγωνία τους να προβάλουν τον κίνδυνο της ακυβερνησίας
και να τρομοκρατήσουν τον λαό, ξέχασαν πως έτσι ομολογούν την ήττα-καταδίκη
τους και ξεφτιλίζουν τον πρωθυπουργό, εμφανίζοντάς τον ως φυγάδα. Το μόνο που
δεν διευκρινίστηκε είναι το μέσον διαφυγής. Θα είναι ελικόπτερο; Θα είναι
ταχύπλοο; Θα είναι με το πλοίο της γραμμής; Τέλος πάντων. Ας ζητήσουμε από τους
κυβερνητικούς εταίρους και από τους κατ’επάγγελμα συνηγόρους τους το αυτονόητο.
Λίγη ψυχραιμία και λίγη σοβαρότητα δεν βλάπτει. Εμείς και οπωσδήποτε εγώ, ή
καλύτερα εμείς της «ΕΝΩΣΗΣ ΓΙΑ
ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΛΑΟ», έχουμε ενστάσεις και αντιρρήσεις προς την
Κυβέρνηση. Δεν πιστεύουμε στο δόγμα «του καλού παιδιού, που κάνει τα μαθήματά
του» όπως πιστεύει αφελώς(;) ο Σαμαράς. Που με παρκαρισμένη σκέψη, δεν
διαπραγματεύεται, δεν υποστηρίζει τα δίκαια του πτωχοποιημένου λαού, δεν
αντιλέγει στις επιταγές της τρόϊκας, αλλά έχει αφεθεί και ελπίζει. Και ζει στην
… «κοσμάρα» του. Και δεν βλέπει ότι ένας λαός ζει στο …. «πράσινο μίλι» που
οδηγεί στην ηλεκτρική καρέκλα. Και συνδιοργανώνει Χολυγουντιανές
«υπερπαραγωγές» προπαγάνδας από κοινού με την τρόϊκα για την προβολή της επιτυχίας
του προγράμματος (εκδοροσφαγής του
Ελληνικού λαού) και για τα πρωτογενή πλεονάσματα και για την έξοδο στις
αγορές και για την ανάκαμψη και για την ανάπτυξη και άλλα ονειρικά ή
«ονειρωξικά» παρόμοια. Προφανώς για τις ανάγκες των Ευρωεκλογών της κυρίας
Μέρκελ και των βοηθών και «συνεργατών» της, με την σημασία του όρου της
Γερμανικής κατοχής (1941-44).
Β.Γ.Π.
12.V.14.-
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου