Αλλη μια αποκλειστική ανακάλυψη του HellasForce !
Πριν από 25 χρόνια η Εκκλησία προειδοποιούσε για τη σημερινή Ευρώπη
Η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας όταν Αρχιεπίσκοπος ήταν ακόμη ο Σεραφείμ, είχε δει τον κίνδυνο από μία Ευρώπη χωρίς πνευματικό υπόβαθρο, μία Ευρώπη των οικονομικών και βρώμικων πολιτικών συμφερόντων, μία Ευρώπη της Ιεράς Εξέτασης και εχθρική απέναντι στις Ορθόδοξες κοινωνίες. Δηλαδή μία Ευρώπη όπως είναι σήμερα.
Ανέθεσε το 1989 στον π. Γεώργιο Μεταλληνό να γράψει ένα μικρό βιβλίο για τους πνευματικούς και κοινωνικούς προβληματισμούς για το 1992, από το οποίο υποτίθεται ότι θα ξεκινούσε η «Ενωμένη Ευρώπη». Αυτό δηλαδή που σήμερα αποδείχθηκε ότι είναι η νεοναζιστική Γερμανοποιημένη Ευρώπη.
Η Εκκλησία στην αρχή του βιβλίου «1992 Απειλή ή Ελπίδα;» στηλιτεύει το γεγονός ότι ο οικονομικός παράγοντας κυριαρχεί στις συζητήσεις και όχι η πνευματική όψη του ζητήματος, τα σχετιζόμενα δηλαδή με την ελληνορθόδοξη ταυτότητα του Λαού μας και την μακραίωνη πολιτιστική του περιουσία. Ανέλαβε λοιπόν ο π. Γεώργιος Μεταλληνός να γράψει το μικρό βιβλίο 56 σελίδων για την «προώθηση του προβληματισμού του Έθνους γύρω από το σημαντικότατο αυτό θέμα.
Τότε προφανώς τα εκσυγχρονιστήρια ειρωνεύτηκαν, έριξαν λάσπη, κλπ και δεν υπήρξε ο προβληματισμός. Τώρα όμως 25 χρόνια μετά, ας διαβάσουμε το βιβλιαράκι που εκδόθηκε από την Αποστολική Διακονία και ας προβληματιστούμε για το ποιά Ευρώπη θέλουμε.
Ας δει και η διοίκηση της Εκκλησίας τον εαυτό της, πώς είναι σήμερα; Καμμία σχέση πνευματική. Γιατί άραγε;
Από λεκτικές "μαρτυρίες ορθοδοξίας" δεν πάσχουμε οι Ορθόδοξοι. Πλείστοι όσοι άλλοι είπαν και έγραψαν, επισημαίνοντας τα δεινά που μας περίμεναν. Η έμπρακτη Ορθόδοξη Μαρτυρία απουσιάζει, και απουσίαζε, από όλους όσους είχαν αντιταχθεί στην ενωμένη Ευρώπη, έτερος βραχίονας της οποίας είναι η κηρυσσόμενη "ενότητα" των ... αδελφών εκκλησιών.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλά τα λόγια, όταν όμως συνοδεύονται και με έργα. Ποιος εκ των πολυγραφότατων κυρίων κυρίων είπε, έγραψε, αλλά έκανε και πράξη την καταγγελία της δολιότητας με την ψήφο; Αυτούς που ψηφίζαμε μας έφερε τη σημερινή "κοιλάδα του κλαυθμώνος" και στην ανάγκη να θυμηθούμε τις προρρήσεις επιφανών τινών.
"Είναι αργά για δάκρυα Στέλλα
"παίξε τις κούκλες σου
"και γέλα
Για κλάματα είμαστε, όχι για γέλια.