ΣΤΟ ΒΩΜΟ ΤΟΥ … ΚΕΡΔΟΥΣ ΟΛΗ Η ΕΛΛΑΔΑ! ΤΟ EΒΔΟΜΑΔΙΑΙΟ ΑΡΘΡΟ ΤΗΣ ΕΛΙΝΑΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΥ

•          Τις ακτές δεν είναι λύση να τις «ξεπουλάμε» για λίγα εκατομμύρια ευρώ αντί να προσπαθούμε να τις αξιοποιήσουμε

•     Στο στόχαστρο η Δυτική Ελλάδα, η Ήπειρος μετά το Ελληνικό, το ναυάγιο της Ζακύνθου και τον Αστέρα Βουλιαγμένης

•     Σε ξενοδοχειακές μονάδες θα είμαστε υπαλληλίσκοι με χαμηλούς μισθούς και μηδέν δικαιώματα – σκλάβοι μέσα στην ίδια μας την χώρα

•   Πωλείται όπως είναι… προικισμένη η Ελλαδίτσα μας...

από την Ελίνα Αναγνωστοπούλου

Η Ελλάδα μια χώρα που αποτελεί το σταυροδρόμι για την Δύση και την Ανατολή έχει πλήθος ακτών και αιγιαλών που αποτέλεσαν και εξακολουθούν μέχρι και σήμερα και για πολύ καιρό ακόμα να αποτελούν σημαντικότατο φυσικό και οικονομικό πλεονέκτημα για τη χώρα.

Για να μπορέσουμε να αξιοποιήσουμε όμως τις ακτές δεν είναι λύση να τις «ξεπουλάμε» για λίγα εκατομμύρια ευρώ αντί να προσπαθούμε να τις αξιοποιήσουμε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο θέτοντας τα θεμέλια για μια ανάπτυξη οικονομική που θα συντελέσει και θα συνδράμει στην βελτίωση της ντόπιας οικονομίας. Η ανάπτυξη του τουρισμού είναι μεγάλη υπόθεση.

Ας μη λησμονούμε όμως ότι η Ελλάδα είναι ένα κράτος με εξαιρετικά σημαντική γεωπολιτική θέση. Δηλαδή, με λίγα λόγια η θέση της Ελλάδας στο χάρτη την καθιστά σημαντικό παράγοντα για τις πολιτικές και οικονομικές εξελίξεις που αφορούν όχι μόνο σε εσωτερικό αλλά και σε εξωτερικό επίπεδο.

Αυτό σημαίνει ότι έχοντας τα κατάλληλα σχέδια μπορούμε εμείς οι ίδιοι να αξιοποιήσουμε στο έπακρο τις δυνατότητες της περιοχής μας χωρίς ωστόσο να προκαλέσουμε προβλήματα τόσο στο περιβάλλον όσο και στους γηγενείς που με την πώλησή της θα αποκτήσουν προβλήματα.

Αυτά τα προβλήματα έχουν να κάνουν τόσο με οικονομική φύσης θέματα, όπως για παράδειγμα την ελεύθερη προσέλευση στις παραλίες που τόσα χρόνια ήταν δημόσιες, όπως και την σωστή αξιοποίηση από περιβαλλοντικής φύσεως του τοπίου για εκμετάλλευση του πλούτου. Παρόλο που έχει προβλεφθεί η λήψη μέτρων εξ’ αρχής προκειμένου να διατηρηθεί το περιβάλλον σε καλή κατάσταση, πλέον τίποτα δεν είναι το ίδιο.

Κάθε μέρα όλο και περισσότερες εκτάσεις σε όλη την Ελλάδα και κυρίως σε περιοχές που έχουν τουριστικό ενδιαφέρον όπως για παράδειγμα η Δυτική Ελλάδα, η Ήπειρος αλλά και οι παραλιακές περιοχές της Αττικής «θυσιάζονται στο βωμό» του γρήγορου και ζεστού χρήματος για την κατά τα άλλα ελληνική κυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου ώστε να μπορέσει να ορθοποδήσει και να αποπληρώνουν τους δανειστές — δυνάστες.

Κι όμως, η παραλιακή περιοχή που αφορούσε σε παραλιακή τοποθεσία στην Αττική και συγκεκριμένα το Ελληνικό, μια έκταση με τεράστιο ενδιαφέρον όχι τόσο για την αγροτική οικονομία όσο για την τουριστική παραδόθηκε πρώτο και καλύτερο, μαζί με τον Αστέρα Βουλιαγμένης. Σε τόσο μεγάλες εκτάσεις θα αναπτυχθούν ξενοδοχειακές μονάδες που θα εξυπηρετούν τουρίστες από όλον τον κόσμο. Πού είναι το κακό; Το κακό βρίσκεται στο ότι σε αυτές τις μονάδες αφεντικά δεν θα είναι Έλληνες αλλά οι ξένοι δανειστές, εμείς θα είμαστε υπαλληλίσκοι με χαμηλούς μισθούς και μηδέν δικαιώματα. Θα είμαστε σκλάβοι μέσα στην ίδια μας την χώρα.

Στη συνέχεια, η παραλία με το διάσημο ναυάγιο της Ζακύνθου το οποίο κάθε χρόνο προσελκύει χιλιάδες τουριστών, πλέον ανήκει σε έναν ζάμπλουτο Άραβα και θα χρησιμοποιηθεί πρωτίστως για την εξόρυξη και αξιοποίηση του πετρελαίου της περιοχής και όχι για τουριστικό ενδιαφέρον.

Το ΤΑΙΠΕΔ έδωσε σε τιμή ευκαιρίας εκτάσεις φιλέτα αλλά και κτίρια του Δημοσίου που ως τώρα έμεναν αναξιοποίητα. Θα ήταν όμως προτιμότερο να τα έχουν αξιοποιήσει Έλληνες ή ακόμα πιο θεμιτό το ίδιο το ελληνικό κράτος παρά οι ξένοι επενδυτές.

Όλα αυτά δεν θα είχαν συμβεί αν το ελληνικό κράτος δεν είχε μπει στο μνημόνιο και δεν θα αναγκαζόταν να κάνει όλες αυτές τις δημοσιονομικές και όχι μόνο περικοπές που πλήττουν τα συμφέροντα και τα δικαιώματα όλων των Ελλήνων πολιτών.

Ναι, είναι αλήθεια. Είναι κι αυτό μέρος της συμφωνίας του μνημονίου. Κι αυτό επιβεβαιώνεται από το γεγονός ότι αφορά σε νομοσχέδιο που εφαρμόζεται σε τόσο δύσκολους καιρούς για τη χώρα μας. Με τέτοια νομοσχέδια εξασφαλίζονται χρηματικά ποσά μεγάλα ώστε να μπορούν να βοηθήσουν καταλυτικά στη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους.

Όμως, αυτό αργότερα θα έχει σοβαρό αντίκτυπο τόσο για τη δίκη μας καθημερινότητά που θα δουλεύουμε, (ναι, θα ΔΟΥΛΕΥΟΥΜΕ!) με ευτελείς αμοιβές όσο και για την υπόλοιπη ζωή μας. Πλέον, δεν θα μπορούμε να απολαμβάνουμε ελεύθερα τις πάλαι δημόσιες παραλίες; Πιθανότατα.

Όλα αυτά μπορεί να φαίνονται παρατραβηγμένα και τα επακόλουθα να φαντάζουν ασήμαντα μπροστά στα οικονομικά προβλήματα που αντιμετωπίζει ο ελληνικός λαός, εκεί όλοι οι μνημονιακοί εστιάζουν, όμως οι προβληματισμοί που τίθενται και δημιουργούνται μέσα από τέτοια νομοσχέδια είναι πολλοί.

Αρχικά, με ποιο τρόπο αποφασίζεται από το ελληνικό κράτος να πραγματοποιηθούν τέτοιού είδους «αγοραπωλησίες»;

Πώς εκτιμάται η αξία εκτάσεων – φιλέτων;

Τίποτα δεν είναι ξεκάθαρο. Όλα γίνονται στο άψε — σβήσε και οι Έλληνες πολίτες το μαθαίνουν τελευταίοι σαν να μην τους αφορά.

Το περίεργο είναι πως στις περισσότερες περιπτώσεις δεν έρχονται στη δημοσιότητα αυτά τα στοιχεία κι αυτό μόνο ως σκοπιμότητα μπορεί να εκληφθεί. Ποιος γνώριζε ότι το ναυάγιο της Ζακύνθου έχει πωληθεί;

Πέρα από τους ντόπιους, ουδείς γνώριζε. Γιατί αυτό δεν αποτελεί πλέον τρανταχτή είδηση; Γιατί προσπαθούμε να μειώσουμε την αξία των εδαφών μας;

Γιατί η μνημονιακή πολιτική έχει θέσει πιο σοβαρά προβλήματα σε όλους τους Έλληνες πολίτες και πλέον θέματα πολιτισμικού, πολιτιστικού και γεωπολιτικού χαρακτήρα δείχνουν ασήμαντα και δεν προσελκύουν το ενδιαφέρον των πολιτών.

Εκεί ακριβώς στηρίζεται και η πολιτική της Τρόικας που μέρα με τη μέρα δημιουργούν δυσμενέστερες συνθήκες για όλους εμάς, τους νομοταγείς πολίτες και προκαλούν έκπτωση σε ό,τι έχει αξία στον τόπο μας, την Ελλάδα και τα εδάφη της και μάλιστα αυτά με την περίσσια ομορφιά και το μεγαλύτερο ενδιαφέρον.

Πρέπει ωστόσο να μη δίνουμε ευκαιρία σε όλους αυτούς που προσπαθούν να κατακερματίσουν την Ελλάδα και κάθε πλευρά της και να την κάνουν να ματώσει μαζί με τον ελληνικό λαό. Οφείλουμε να υπερασπιζόμαστε τα δικαιώματα και τα συμφέροντα όχι μόνο τα ατομικά αλλά και τα συλλογικά μας, όπως είναι το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης των λαών η οποία στην προκειμένη περίπτωση καταπατάται εφόσον δεν υπάρχει η έγκριτη συναίνεση από τον ελληνικό λαό, για να παραχωρούνται τέτοιου είδους εκτάσεις από το δημόσιο σε ιδιώτες-επενδυτές.

Πωλείται όπως είναι…προικισμένη η Ελλαδίτσα μας... Με τις ομορφιές της, με τα όλα της... Κι εμείς είμαστε απαθείς. 

δημοσιεύεται στη σημερινή "Ελεύθερη Ώρα"