ΤΡΑΜΠΟΥΚΙΣΜΟΙ ΦΟΙΤΗΤΩΝ ΣΕ Α.Ε.Ι. ΚΑΙ Τ.Ε.Ι. ΓΙΑ ...ΚΟΜΜΑΤΙΚΕΣ ΔΙΑΦΟΡΕΣ!!!

Γράφει η
Ελίνα Αναγνωστοπούλου

·        Η λεκτική μορφή βίας δημιουργεί μεγάλο ψυχολογικό πόλεμο

·      Ο σεβασμός της διαφορετικότητας είναι ένα δικαίωμα που αφορά όλη την ανθρωπότητα

·         Αρκετά ανώτατα στελέχη της μίας παράταξης επιτέθηκαν πρώτα λεκτικά, ζητώντας από το φοιτητή να εξέλθει του αμφιθεάτρου του και έπειτα σωματικά

·         Οι ίδιοι απείλησαν ότι δεν θα λάβουν ποτέ το πτυχίο τους κάποιοι πρωτοετείς, ενώ μερικές κοπέλες τις προσέβαλαν για το ήθος τους

·         Οι Πρυτανικές Αρχές και οι υπεύθυνοι θα πρέπει να λάβουν θέση και να βάλουν κάποια όρια

·       Η βία θα πρέπει να εξαλειφθεί

Οι νέοι, πλέον, έχουν αρχίσει να γίνονται ευέξαπτοι. Η οικονομική κατάσταση, καθώς και η πίεση που βιώνουν μέσα στο σπίτι τους, αλλά και τα δικά τους προσωπικά προβλήματα της καθημερινότητάς τους, τους καθιστούν πιο βίαιους. Αποτέλεσμα αυτού; Όλο και περισσότερα φαινόμενα εκφοβισμού, λεκτικού ή σωματικού, γίνονται τόσο στους χώρους εκπαίδευσης, όπως το δημοτικό, το γυμνάσιο ή το λύκειο αλλά ακόμη και στα Ανώτερα Τεχνολογικά Ιδρύματα και τα Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα.

 Η λεκτική μορφή βίας είναι μία όχι και τόσο έκδηλη μορφή, όμως αυτή όλο και περισσότερο αυξάνεται και δημιουργεί μεγάλο ψυχολογικό πόλεμο σε όποιον τη βιώνει. Το να εκφοβίζεται  οποιοσδήποτε μαθητής ή φοιτητής μέσα στο χώρο του σχολείου ή του Πανεπιστημίου του, κι όχι μόνο, είναι ανεπίτρεπτο. Στο σχολείο ένα παιδί μπορεί να βιώνει φαινόμενα εκφοβισμού είτε γιατί κατάγεται από άλλη χώρα, είτε γιατί έχει παραπάνω κιλά ή για αυτά που προτιμά, ή για τη θρησκεία που πιστεύει.

Η διαφορετικότητα είναι αναμενόμενη σε κάποιες κοινωνικές ομάδες. Δεν μπορούν να είναι όλοι ίδιοι. Ο σεβασμός της διαφορετικότητας είναι ένα δικαίωμα που αφορά όλη την ανθρωπότητα. Η τήρησή του αποτελεί θεμελιώδες δικαίωμα που αναγνωρίζεται από όλους τους διεθνείς οργανισμούς και το διεθνές δίκαιο. Ο σεβασμός της προσωπικότητας του καθενός, η δήλωση πίστης σε κάποια θρησκεία και γενικότερα τα χαρακτηριστικά που μας διαφοροποιούν δεν θα πρέπει να περιορίζονται αλλά να μην εκδηλώνονται φανερά και με προκλητικό τρόπο στην εξωτερική εμφάνιση του άλλου για να μην προκαλεί τις αντιδράσεις των ανθρώπων που περιορίζουν το νου τους. Για παράδειγμα, το να φορά κανείς σύμβολα θρησκείας σε εμφανές σημείο για να δηλώσει την ταυτότητά του, αποτελεί σίγουρα για μερικούς σημείο σχολιασμού. Μερικά σχόλια από αυτά μπορούν άνετα να είναι υβριστικά ή ρατσιστικά. Το να πιστεύει κανείς σε  άλλο Θεό είναι πλήρως αποδεκτό. Κάθε πολιτισμός είναι συνημμένος και με μία ή περισσότερες θρησκείες. Οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν μεγαλώσει με μια συγκεκριμένη θρησκεία που είναι μέρος των εθίμων τους.

Όπως και να ΄χει, αυτό που σίγουρα θα σοκάρει την κοινή γνώμη και δεν το γνωρίζουν πολλοί, ή καλύτερα κάνουν ότι δεν το γνωρίζουν, είναι τα φαινόμενα βίας στα Πανεπιστημιακά και Τεχνολογικά Ιδρύματα. Γι΄αυτά, αιτία μπορεί να είναι το γεγονός ότι κάποιος έχει διαφορετικές προτιμήσεις στην προσωπική του ζωή. Τις περισσότερες φορές, όμως, αυτά αφορούν τις διαφορετικές παραταξιακές και συνεπώς πολιτικές πεποιθήσεις. Πρόσφατα έγινα μάρτυρας τέτοιων φαινομένων. Ούσα παιδί της δεξιάς, κατηγορήθηκα για τις παρέες μου με άτομα από άλλο πολιτικό χώρο. Είναι δυνατόν εν έτει 2014 να μην είμαστε όλοι υπερκομματικοί; Είναι λογικό να αποκλείουμε από φίλους μας συμφοιτητές για τις διαφορετικές τους πολιτικές πεποιθήσεις; Ήπιος προπηλακισμός και χτυπήματα, λεκτική βία και απειλές είναι όσα βιώνουν καθημερινά αρκετοί συμφοιτητές μου από αντίπαλη φοιτητική παράταξη, ή κίνηση, όπως και λέγεται.

Επειδή έχουν διαφορετικά ιδεολογικά «πιστεύω» είναι στο στόχαστρο τραμπουκισμών που γίνονται στο χώρο του Πανεπιστημίου στο οποίο φοιτώ. Ανώτατο στέλεχος της αντίπαλης παράταξης την προηγούμενη βδομάδα έπεσε θύμα τέτοιας επίθεσης, όπου πισώπλατα, αρκετά στελέχη του αντίπαλου, αυτοδύναμου, κινήματος, «με εντολή» ανώτατου στελέχους ξεκίνησαν να τον λακτίζουν και να τον ακινητοποιούν, ρίχνοντάς τον στη μέση του πεζοδρόμου της σχολής. Λίγα λεπτά λεπτά νωρίτερα είχε προηγηθεί άλλο ένα φαινόμενο βίας προς μέλος της παράταξης όπου αρκετά ανώτατα στελέχη της μίας παράταξης επιτέθηκαν πρώτα λεκτικά, ζητώντας από το φοιτητή να εξέλθει του αμφιθεάτρου του και έπειτα σωματικά.

Οι Πρυτανικές αρχές, προσπαθώντας να προλάβουν τα χειρότερα, επεχείρησαν να κατευνάσουν τα πνεύματα, αλλά τα δύο παραπάνω επεισόδια είχαν ήδη ολοκληρωθεί. Την επόμενη μέρα, ανώτατο στέλεχος της μίας φοιτητικής κίνησης που είχε τραμπουκίσει τον ανώτατο της άλλης βρέθηκε σε μάθημα πρωτοετών φοιτητών και μολονότι ήταν από άλλο τμήμα και άλλη σχολή του Πανεπιστημίου αλλά και άλλης ηλικίας κάθισε πίσω τους, στοχεύοντας συγκεκριμένα άτομα όπου και άσκησε λεκτική βία.

Μερικοί από αυτούς, αποτελούν πιθανά μέλη ή ψηφοφόρους της αντίπαλης παράταξης στις φοιτητικές εκλογές που διεξάγονται το Μάιο τους απείλησαν ότι δεν θα λάβουν ποτέ το πτυχίο τους, ενώ μερικές κοπέλες τις προσέβαλαν για το ήθος τους.

Διερωτώμαι, όμως, είναι δυνατόν μία παράταξη να μπορεί πράγματι να επηρεάσει το πότε θα πάρει ένας φοιτητής το πτυχίο του; Πώς είναι δυνατόν μια φοιτητική παράταξη να απειλεί κάποιους φοιτητές ότι δεν θα πάρουν ποτέ πτυχίο εξαιτίας των παραταξιακών τους πεποιθήσεων; Τι είδους απειλή είναι αυτή και πού στηρίζεται;  

Τα πρόσωπα από πέρυσι έχουν αλλάξει (τα προηγούμενα στελέχη ήταν πιο συζητήσιμα και τα φαινόμενα βίας ήταν σαφώς λιγότερα και πιο περιορισμένα). Το γεγονός ότι υπάρχει διάλογος φαίνεται να ενοχλεί την «πρώτη φοιτητική δύναμη» και προσπαθεί να τον εξαλείψει με κάθε τρόπο. Στέλεχός της έδινε εντολές στα μέλη του να τους σκοτώσουν όλους. Είναι αδιανόητα τα γεγονότα που έχουν συμβεί αυτό το διάστημα στο Πανεπιστήμιο. Το χειρότερο είναι ότι δεν σταματούν τους εκφοβισμούς στα λόγια αλλά προχωρούν και σε πράξεις.

Λαμβάνοντας την αφορμή από αυτό το συμβάν, είναι πολύ εύστοχο να δηλώσω και να τονίσω ότι τα φαινόμενα βίας για λόγους τέτοιους, δηλαδή διαφορετικών παραταξιακών προτιμήσεων, θα πρέπει να πάψουν να υφίστανται. Δεν μπορούμε να είμαστε ρατσιστές επειδή κάποιος πιστεύει σε άλλο Θεό ή επειδή είναι κεντροαριστερός και όχι κεντροδεξιός. Οι απειλές και η βία δεν έχουν θέση στο σύγχρονο κόσμο των πολιτισμένων και μορφωμένων ανθρώπων, αυριανών επιστημόνων. Τέτοια φαινόμενα θα πρέπει να καταδεικνύονται από το σύνολο της κοινωνίας και στη συγκεκριμένη περίπτωση από το σύνολο των φοιτητών και οι δράστες να απομονώνονται από αυτούς.

Είναι ανεπίτρεπτο στο χώρο όπου διαδίδονται πολιτισμός, μόρφωση και ιδέες να υπάρχουν άτομα που λειτουργούν πρωτόγονα και να ανταμείβονται γι’ αυτό αναλαμβάνοντας θέσεις ευθύνης στο Φοιτητικό Σύλλογο. Είναι ανεπίτρεπτο να εκπροσωπούν τέτοια άτομα τα δικαιώματα του φοιτητή. Είναι θεσμικές θέσεις που προσδίδουν τιμή στα πρόσωπα αυτά και θα πρέπει να τις εκπροσωπούν με τον ανάλογο σεβασμό. Οι Πρυτανικές Αρχές και οι υπεύθυνοι θα πρέπει να λάβουν θέση και να βάλουν κάποια όρια. Η παιδεία και η διάδοση ιδεών είναι ο πρωταρχικός στόχος για το Πανεπιστήμιο. Η βία θα πρέπει να εξαλειφθεί. Αυτή τη φορά τα θύματα ήταν τυχερά, γλίτωσαν με κάποιους σοβαρούς μώλωπες στη σπονδυλική στήλη και ελαφρύ τραυματισμό στον ώμο και στο πρόσωπο. Την επόμενη φορά, όμως, θα είναι τόσο τυχεροί όσοι πέσουν θύματα μίας παρόμοιας επίθεσης ή τα επακόλουθα θα είναι μοιραία; Ας μάθουν οι φοιτητικές παρατάξεις να λύνουν με διάλογο τις διαφορές τους. Είναι το αυτονόητο. 

"Eλεύθερη Ώρα"