ΤΟ "ΟΧΙ" ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΥ ΚΑΙ ΤΟ "ΟΧΙ" ΤΟ ΔΙΚΟ ΜΟΥ!!!

από τον Μάκη Βραχιολίδη

Ο δημοσιογράφος Νίκος Μπογιόπουλος δήλωσε ότι στο δημοψήφισμα θα ψηφίσει ΟΧΙ, όπως όμως αυτός αποτυπώνεται στο ψηφοδέλτιο του ΚΚΕ. Το ΟΧΙ του Μπογιόπουλου σημαίνει ΟΧΙ τόσο στην πρόταση των δανειστών αλλά και ΟΧΙ στην πρόταση της ελληνικής κυβέρνησης η οποία επίσης είναι μνημονιακής κατεύθυνσης, διαφέροντας σε ελάχιστα πράγματα από...

την πρόταση των δανειστών. Άρα, όπως τόνισε ο Ν. Μπογιόπουλος έχουμε να κάνουμε με μια παγίδευση του λαού ανάμεσα σε δύο μνημονιακές προτάσεις. Αν πει ΟΧΙ μόνο στην πρόταση των δανειστών, ουσιαστικά λέει ΝΑΙ στην μνημονιακή πρόταση της κυβέρνησης Τσίπρα. Άρα, καταλήγει ο δημοσιογράφος της Real, «λέω ΟΧΙ και στις δύο μνημονιακές προτάσεις».

Ο Ν. Μπογιόπουλος ως προς την λογικά του επιχειρήματα έχει απόλυτα δίκιο. Η στάση του είναι ηθικώς ακέραια και σωστή! Παρομοιάζω τη θέση Μπογιόπουλου με την ηθική του Καντ. Όπου ο Γερμανός φιλόσοφος θεωρεί ότι η ηθικότητα και το ηθικό καθήκον συνίστανται στην επιδίωξη του δέοντος ως αυτοσκοπού! Το ηθικώς ακέραιο από όλες τις απόψεις πρέπει να είναι το δέον και αυτό να είναι αυτοσκοπός μας. Στοιχεία που κατατείνουν στην ψυχική μας ευδαιμονία και σε αυτό που λέμε «έχουμε ήσυχη τη συνείδησή μας».

Όμως, η δική μου ψήφος ξεφεύγει από το πλαίσιο της ατομικής συνείδησης και περνά σε αυτό της συλλογικής, όπως αυτή την όρισε ο φιλοσοφικός αντίπαλος του Καντ, Χέγκελ. Ο επίσης Γερμανός διανοητής, διεύρυνε τον ρόλο της ατομικής συνείδησης, θεωρώντας ότι η τελείωσή της επιτυγχανόταν μέσω της ένταξης και δράσης της ως συλλογική συνείδηση. Θεωρούσε δηλαδή ότι η τελείωση της συνείδησης επιτυγχανόταν μέσα από την ενσωμάτωσή της σε μια συλλογική, σε μια συμπαντική ολότητα. «Το πολιτιστικό επίτευγμα ενός λαού βρίσκει την έκφανσή του μέσα στη συλλογική δουλειά της ανθρωπότητας». Άρα, θα πρόσθετα εγώ, η συλλογική συνείδηση/αντίδραση έχει καταλυτική ισχύ όταν είναι τέτοια και όχι ατομική.

Μάλιστα, ο Χέγκελ, κάνοντας ένα παραλληλισμό ανάμεσα στην ιστορία της συνείδησης και του πολιτισμού, είπε ότι και η ιστορία της συνείδησης και του πολιτισμού αποτελούν μια αδιάκοπη σύγκρουση ανάμεσα στους Κυρίους και τους Δούλους! Οι Κύριοι καθυποτάσσουν τους Δούλους αφαιρώντας τους κάθε ανθρώπινο δικαίωμα, και, συνθλίβοντάς τους, τούς χρησιμοποιούν ως απλές παραγωγικές μηχανές για δικό τους όφελος.

Η σταδιακή όμως συνειδησιακή αφύπνιση των Δούλων, τους κάνει να ξεπερνούν τους φόβους τους και να μπαίνουν στον αγώνα διεκδίκησης των δικαιωμάτων τους. Η δική τους αντίσταση απέναντι στους Κυρίους οδηγεί στην σταδιακή πτώση των «τυράννων», με τελικό αποτέλεσμα οι Δούλοι να επικρατήσουν και να αφαιρέσουν την εξουσία από τους Κυρίους, γινόμενοι αυτοί κυρίαρχοι της κατάστασης.

Μέσα από αυτού του είδους την εξέλιξη, μέσα από την πορεία της αυτοσυνειδησίας στη συλλογική συνείδηση επιτυγχάνεται η νίκη της κοινωνίας των Δούλων.

Όλα αυτά που διατύπωσε ο Χέγκελ θυμίζουν την περίπτωση της Ελλάδος. Μια Ελλάδα η οποία καθίσταται Δούλος στα χέρια των τυράννων/Κυρίων-δανειστών της ΕΕ. Απέναντι σε αυτούς τους εγκληματίες ο ελληνικός λαός χρειάζεται να πει το δικό του, συλλογικό ΟΧΙ.

Αυτό το ΟΧΙ θα ρίξω στην κάλπη. Προτίμησα των Χέγκελ και όχι τον Καντ, όπως ερμηνεύω την ψήφο του Μπογιόπουλου.

Και μην ξεχνάμε ότι πέρα από το ηθικώς «δέον ως αυτοσκοπός» του Μπογιόπουλου, πίσω από το πολιτικό παραβάν υπάρχουν και οι πολιτικές τακτικές. Θέλω να πω ότι η κυβέρνηση με ένα βροντερό ΟΧΙ κι έχοντας στα χέρια της ισχυρή, νωπή λαϊκή εντολή, ίσως να μην δεχτεί να πάρει τα μέτρα που η ίδια πρότεινε πριν από 10 μέρες στους δανειστές, κορυφώνοντας την αντίστασή της απέναντι στους γκάγκστερς της ΕΕ!.