Δυστυχώς γι’ ακόμη μια φορά επιβεβαιώνεται η αγανάκτηση των Ελλήνων επιχειρηματιών, τους οποίους το ελληνικό κράτος, όσο βρίσκονται εντός της επικράτειάς τους, τους κατασπαράζει, ενώ ταυτόχρονα τους διώχνει προς το εξωτερικό...
Η Βουλγαρία πλέον, θεωρείται μία από τις πιο πολυσύχναστες επιλογές των Ελλήνων επιχειρηματιών για επένδυση. Όχι, η Βουλγαρία δεν είναι φορολογικός παράδεισος, δεν είναι ένα ακόμα «πλυντήριο» ξεπλύματος μαύρου χρήματος, γι’ αυτούς τους επιχειρηματίες. Είναι μια χώρα, η οποία σέβεται την επιχείρηση, σέβεται και τους εργαζομένους. Διότι, όταν πραγματικά σέβεσαι τον εργαζόμενο και θες να λες ότι τον προστατεύεις, πάνω απ’ όλα κοιτάς να σώσεις την ίδια την επιχείρηση στην οποία εργάζεται…
Το κείμενο που ακολουθεί, περιγράφει πλήρως την κατάσταση που επικρατεί. Είναι η απλή, λογική ΦΩΝΗ του Έλληνα επιχειρηματία που αγωνία καθημερινά για να επιβιώσει…
Του Παναγιώτη Μπαζιωτόπουλου
«Έλληνας επιχειρηματίας με εργοστάσιο 710 ατόμων παραγωγής επίπλων στην Βουλγαρία, σε μια προσωπική συζήτηση δηλώνει γιατί έφυγε από την Ελλάδα και λέει:
«Αν αλλάξουν αυτά και εγώ αύριο κλείνω το εργοστάσιο μου στην Βουλγαρία και τα φέρνω όλα στην Ελλάδα:
1. Συνδικαλιστές με εκβίαζαν κάθε φορά και ζητούσαν μίζες για να μην μου κλείσουν την παραγωγή με απεργίες. Είναι μαφιόζοι !
«Αν αλλάξουν αυτά και εγώ αύριο κλείνω το εργοστάσιο μου στην Βουλγαρία και τα φέρνω όλα στην Ελλάδα:
1. Συνδικαλιστές με εκβίαζαν κάθε φορά και ζητούσαν μίζες για να μην μου κλείσουν την παραγωγή με απεργίες. Είναι μαφιόζοι !
2. Το Ελληνικό κράτος μου επιστρέφει το ΦΠΑ μετά από 3 με 4 χρόνια, ενώ στην Βουλγαρία τα παίρνω σε 40 μέρες πίσω τα λεφτά.
3. Προκαταβολή φόρου. Γιατί μου ζητά το κράτος φόρο για του χρόνου που ακόμα δεν έχω δουλέψει ;
4. Με τα ελληνικά δικαστήρια χρειάζεται να περάσουν 2 με 3 χρόνια για να απαιτήσεις τα χρωστούμενα από κάποιον αντίδικο, ενώ στην Βουλγαρία η υπόθεση λύνεται σε 10 με 15 μέρες.
5. Ενώ σε όλον τον κόσμο τα εισαγόμενα προϊόντα φορολογούνται βάσει τιμολογίου, στην Ελλάδα τα τελωνεία έχουν δικό τους τιμολόγιο, δεν πα να έχεις αγοράσει εσύ ένα προϊόν π.χ 10 ευρώ γιατί βρήκες ευκαιρία, αυτοί αυθαίρετα βάζουν μια δική τους τιμή που είναι διπλάσια και τριπλάσια και ζητούν φόρους ΟΧΙ για το ποσό του τιμολογίου, αλλά στο ποσό που οι ίδιοι βγάζουν αυθαίρετα.
Βρε τους δείχνεις καταθέσεις από την τράπεζα, τα συμβόλαια, μέχρι και την επίσημη καταχώρηση τιμής σε άλλη χώρα, αυτοί συνεχίζουν να λειτουργούν αυθαίρετα !
6. Το παραμύθι ότι η Βουλγαρία έχει φθηνό προσωπικό δεν ισχύει, γιατί και εκεί για να βρεις ικανούς εργαζόμενους πρέπει να πληρώσεις 500 και 600 και 1000 ευρώ τον μήνα, αν θέλεις ότι να’ναι θα βρεις με 300 ευρώ, αλλά αυτοί δεν μπορούν να σου βγάλουν παραγωγή και να λειτουργήσουν το εργοστάσιο.
Για αυτό, αν άλλαζαν αυτά, εγώ σε μια νύχτα έρχομαι πίσω στην Ελλάδα!».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου