Τρίτη 25 Ιανουαρίου 2011

ΕΦΥΓΕ ΞΑΦΝΙΚΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΖΩΗ Ο ΚΟΣΜΑΣ ΜΟΥΣΤΑΚΗΣ, Ο ΠΙΟ ΓΝΗΣΙΟΣ ΧΟΛΑΡΓΙΩΤΗΣ ΦΙΛΑΘΛΟΣ


Σήμερα στις 4.00 το απόγευμα η κηδεία του από την Αγία Τριάδα Χολαργού

Ο Κοσμάς Μουστάκης, ίσως ο πιο γνήσιος και αγνός φίλαθλος του Χολαργού, οπαδός και του ΟΦΧ και του τοπικού Άρη, ο οποίος παρακολουθούσε ανελλιπώς όλα τα εντός έδρας παιχνίδια των ομάδων, ακολουθώντας έως πρότινος τον ΟΦΧ και στις εκτός έδρας αναμετρήσεις του, έφυγε ξαφνικά από την ζωή χθες το πρωί στις 9.30 ενώ βρισκόταν στο σπίτι του και ντυνόταν για την πρωινή του έξοδο!
Ο Κοσμάς, έφυγε στα 71 του χρόνια αφήνοντας πίσω την σύζυγό του, κυριολεκτικά συγκλονισμένη. Μόλις είχε ακούσει τον άνδρα της να την καλεί από την κρεβατοκάμαρα,  «Ριτσούλα, έλα»,  αλλά μέχρι εκείνη να φτάσει, ο άνδρας της είχε ήδη γύρει στην καρέκλα, αφήνοντας την τελευταία του πνοή από ανακοπή καρδιάς.
Ένας αγαπητός σε όλους άνθρωπος ήταν ο Κοσμάς, ο οποίος ταλαιπωρήθηκε πολύ στην ζωή του από προβλήματα υγείας. Είκοσι τέσσερα χειρουργεία είχε κάνει συνολικά, τα περισσότερα από τα οποία ήταν πολύ δύσκολα, ενώ δεν ήταν λίγες οι φορές που οι γιατροί θεωρούσαν ότι μόνο με θαύμα θα επιβίωνε! Μάλιστα, όταν πριν από ένα χρόνο ο Κοσμάς Μουστάκης είχε νοσηλευτεί με βαρύτατο πνευμονικό οίδημα στο νοσοκομείο «Σωτηρία», οι γιατροί ήταν εξαιρετικά απαισιόδοξοι, προετοιμάζοντας την σύζυγό του, ακόμη και για το μοιραίο. Ένα πρωινό, η κυρία Ρίτσα, είχε βγει από το δωμάτιο που νοσηλευόταν ο Κοσμάς, μόλις όμως επέστρεψε, είδε στο προσκεφάλι του συζύγου της, την εικόνα των αγίων Κοσμά και Δαμιανού! Άρχισε να ρωτάει τον σύζυγό της  «ποιος έβαλε την εικόνα των αγίων στο μαξιλάρι σου», ρώτησε και τους άλλους ασθενείς αν είδαν κανέναν να έρχεται στο δωμάτιο, όλοι απάντησαν αρνητικά. Από το σημείο εκείνο και μετά, ο Κοσμάς σηκώθηκε στα πόδια του και σε δύο μέρες πήρε εξιτήριο από το νοσοκομείο. Οι γιατροί μιλούσαν για θαύμα.
Ο Κοσμάς ήταν ιδιαίτερα θρήσκος και πίστευε στους σωτήρες του αγίους Κοσμά και Δαμιανό. Αυτοί τον είχαν σώσει όταν ήταν 8 χρονών και κινδύνεψε και τότε η ζωή του.
Μόνο καλά λόγια έβγαιναν από το στόμα του Κοσμά Μουστάκη, για όλο τον κόσμο. Γι’ αυτό έκανε και πολλούς φίλους. Κάθε πρωί σηκωνόταν με το χαμόγελο στα χείλη και  σιγοτραγουδούσε πάντα μια μελωδία, σε σημείο που η γυναίκα του αναρωτιόταν πού έβρισκε συνεχώς καλή διάθεση!  
Αγαπούσε και τον εκδότη του «Παρατηρητή». Όταν μάλιστα ο τελευταίος του εξομολογήθηκε τα οικονομικά προβλήματα που άρχισαν να πλήττουν και την δική του οικογένεια, ο Κοσμάς αμέσως του μετέδωσε την αισιοδοξία του: «Μην ανησυχείς Γερασιμάκο μου (έτσι τον αποκαλούσε), όλα θα πάνε καλά. Να έχεις το χαμόγελό στα χείλη και όλα θα πάνε καλά».
Ο αξιαγάπητος Κοσμάς μιλούσε άπταιστα Γερμανικά, ενώ μιλούσε πολύ καλά Γαλλικά, Ιταλικά, μπορούσε ακόμη να συνεννοηθεί στα Αγγλικά, τα Ρώσικα και τα Αλβανικά, προκαλώντας τον θαυμασμό όλων.

Ο καλός Χολαργιώτης έφυγε ευχαριστημένος. Την Κυριακή διασκέδασε με το ποδόσφαιρό του και μετά επήγε με τους φίλους του στο αγαπημένο του καφενείο.
Την Δευτέρα το πρωί, σηκώθηκε, έκανε το μπάνιο του, φώναξε την γυναίκα του λες και γνώριζε ότι έφτασε η ώρα του αποχαιρετισμού και έγειρε στην καρέκλα του.
Ας είναι μαλακό το χώμα που θα τον σκεπάζει.
Η εφημερίδα μας εκφράζει τα ειλικρινή συλλυπητήριά της στην σύζυγο, τον αδερφό, τους υπόλοιπους συγγενείς και οικείους του θανόντος. 

1 σχόλιο:

  1. Ο Κοσμάς ήταν φίλος όλων, πάντα με χιούμορ και χαμόγελο. Έτσι θα τον θυμόμαστε πάντα μέσα στην καρδία μας, ψηλό , γελαστό και με ψυχή μικρού παιδιού. Είχα την τύχη να τον γνωρίσω από όταν ήμουνα μικρο παιδί, καθώς μας συνδέει στενή συγγένεια. Θυμάμαι τα παιδικά μου χρόνια την χαρά που ένοιωθα όταν μας επισκεπτόταν ο Κοσμάς καθώς συνέχεια πειράζαμε ο ένας τον άλλο και γελάγαμε με την ψυχή μας.
    Ο Κοσμάς είχε την ικανότητα και το προσόν να είναι μαθηματικό μυαλό με απίστευτη μνήμη (αριθμομνήμων) και σε συνδυασμό με το χιούμορ του και τις ικανότητες του σε εξέπληττε και σε έκανε να τον θαυμάζεις.

    Γειά σου βρε Κοσμά καλό δρόμο, σε αγαπάμε θα μας λήψεις ...Ρίχνε μας κανά χαμόγελο από εκεί ψηλά, θα το καταλαβαίνουμε και θα μας κάνεις να νοιώθουμε καλύτερα.

    Πέτρος

    ΑπάντησηΔιαγραφή