Λάβαμε και δημοσιεύουμε την παρακάτω επιστολή του πρώην υποψηφίου Δημάρχου Χολαργού Δημήτρη Λαζαρίδη, αναφορικά με το κίνημα της πατάτας-ελαιόλαδου που διοργανώνει η εφημερίδα μας. Ένα μικρό, δικό μας σχόλιο ακολουθεί της επιστολής του κ. Λαζαρίδη.
Κύριε Βραχιολίδη
Με ενδιαφέρον παρακολουθώ την πρωτοβουλία σου για παράδοση στους Χολαργιώτες φθηνότερων προϊόντων ορισμένων ειδών διατροφής πλατιάς λαϊκής κατανάλωσης. Αυτό σημαίνει, ότι διαπίστωσες μέσα από την εφημερίδα σου ή ακόμα και τις επαφές με τους δημότες, ότι υπάρχει σοβαρό οικονομικό πρόβλημα ακόμα και στον Χολαργό – {ορισμένοι ψευτονεόπλουτοι θεωρούν ότι η ακρίβεια δεν ακουμπά το δικό μας προάστιο}- με τα αποτελέσματα της ασκούμενης κοινωνικής και οικονομικής πολιτικής από το μαύρο μέτωπο της συνεργασίας εγχώριων κομμάτων της Ευρωενωσιακής υποταγής.
Θα ήθελα λοιπόν και εγώ να εκφράσω μέσα από τις στήλες της εφημερίδας σου, παραπέρα μια άποψη για το οικονομικό κόστος των διατροφικών προϊόντων και την δυνατότητα να παρέχονται αυτά τα προϊόντα σημαντικά φτηνότερα και ποιοτικά εγγυημένα σε κάθε οικογένεια.
ΔΙΑΤΡΟΦΙΚΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ
Η λύση στην αλλαγή πολιτικής
Η κάλυψη των αναγκών Της Ελληνικής λαϊκής οικογένειας , ιδιαίτερα μετά τις συμφωνίες ποσοστώσεων που υπέγραψαν οι Ελληνικές Εθελόδουλες Κυβερνήσεις στην δεκαετία του 1990 , με Ευρωπαϊκές και Αμερικανικές Εταιρείες, - μέσα από τις Ευρωπαϊκές συνθήκες - απαιτεί την πλήρη ανασύνταξη για οργανωμένη ανάπτυξη της αγροτικής και κτηνοτροφικής παραγωγής , αποχωρώντας από αυτές τις συμφωνίες , χωρίς να παραγνωρίζω ότι οι εθελοντικές πρωτοβουλίες δίνουν λύσεις αλλά μόνο πρόσκαιρες και περιορισμένες .
Η διατροφή του λαού , καθώς και η διατροφική του επάρκεια, με την παραγωγή φτηνών και ποιοτικών αγροτικών προϊόντων είναι ένα σοβαρό πρόβλημα, που κατά την άποψή μου , η λύση του δε βρίσκεται στον ακτιβισμό, σε εθελοντικές πρωτοβουλίες ή σποραδικές ηλεκτρονικές παραγγελίες.
Το τελευταίο χρονικό διάστημα, εντάχθηκες και εσύ, στο κίνημα με πρωτοβουλίες για απευθείας διάθεση φτηνών αγροτικών προϊόντων από τους παραγωγούς στους καταναλωτές και η αλήθεια είναι ότι σε κάποιους θα υπάρχει ένα πρόσκαιρο όφελος. Το πόσο εφικτό όμως είναι για όσα αγροτικά προϊόντα διατεθούν στην λαϊκή οικογένεια σε χαμηλή τιμή , να φέρει κάποια αποτελέσματα, που δε θα αφορούν μερικές εκατοντάδες άτομα, θα δείξει, ο χρόνος.
Σε αυτή την χρονική στιγμή αλλά και παλαιότερα πρωτοστατεί το ΚΚΕ, με διαρκείς ενημερώσεις για τις συμφωνίες περιορισμού της αγροτικής παραγωγής που υπέγραψαν οι ελληνικές κυβερνήσεις συνεπικουρούμενες από κόμματα του Ευρωμονόδρομου. Η προσπάθεια του λαού, μέσα από διάφορες μορφές, να δώσει λύση σε συνθήκες κρίσης στο πρόβλημα της διατροφής του αποτελεί σημαντικό παράγοντα της πάλης του. Η ανάγκη της λαϊκής οικογένειας να αγοράζει σε προσιτές τιμές φτηνά και ασφαλή τρόφιμα, όπως και η ανάγκη της αγροτιάς να πουλά σε ικανοποιητικές τιμές την αγροτική παραγωγή και να μη σαπίζει στην αποθήκη και το χωράφι, μπορεί και είναι ρεαλιστικό να βρουν οριστική και μόνιμη λύση, κάτω από μια σειρά προϋποθέσεων. Το ΚΚΕ δεν εναντιώνεται σε πρωτοβουλίες που δεν προέρχονται από το ίδιο, όπως επιχειρείται να εμφανιστεί τελευταία από παπαγαλάκια των ΜΜΕ.
Οι πρόσκαιρες λύσεις , από οποιοδήποτε κίνηση και εθελοντές, δε λύνει το συνολικό πρόβλημα που υπάρχει. Πράγματι, οι περιστασιακές απευθείας αγοραπωλησίες προσφέρουν κάποια ανακούφιση και στους παραγωγούς και σε οικογένειες που πλήττονται από την βάρβαρη πολιτική του μνημονίου - τροϊκας - κυβέρνησης, αλλά δεν παύει Οι εθελοντικές αυτές πρωτοβουλίες να Μην δίνουν λύση στο συνολικό πρόβλημα και σίγουρα δεν ξεριζώνουν την αιτία του κακού.
Το πρόβλημα της διατροφικής επάρκειας για την λαϊκή οικογένεια δημιουργήθηκε από τις συμφωνίες της Ελληνικής κυβέρνησης στην Ε.Ε. ( με την συγκατάθεση Συν, Ν.Δ. Λαος ) για την μείωση της παραγωγής αγροτικών και κτηνοτροφικών προϊόντων, και έκανε την χώρα να είναι ελλειμματική σε ποσοστό 70%, σε μοσχαρίσιο κρέας και ελλειμματική ΑΠΟ ΠΛΕΟΝΑΣΜΑΤΙΚΗ, στα άλλα προϊόντα.
Με τέτοιες πρωτοβουλίες δεν πρόκειται να φύγουν από τη μέση τα μονοπώλια, οι μεσάζοντες. Δε θα εμποδίζονται οι μαζικές εισαγωγές αγροτικών και ζωοκομικών προϊόντων. Με τέτοιες πρωτοβουλίες δεν πρόκειται να αντιμετωπιστούν τα προβλήματα που δημιουργούν οι καπιταλιστικές σχέσεις παραγωγής, οι κανόνες της «ελεύθερης αγοράς», οι νόμοι του κέρδους, και η μονοπώληση από δύο – τρείς εταιρείες του ελέγχου της παραγωγής και διάθεσης των προϊόντων.
Είτε αρέσει σε κάποιους είτε όχι, κε Βραχιολίδη, όσο υπάρχουν καπιταλιστικές σχέσεις παραγωγής, η εκμετάλλευση θα υφίσταται σε όλα τα επίπεδα σε βάρος του λαού, είτε είναι εργαζόμενοι, είτε άνεργοι, είτε συνταξιούχοι, είτε παραγωγοί, είτε καταναλωτές.
Η αγροτική παραγωγή, η διανομή της, καθώς και ο καθορισμός των τιμών σε όφελος των παραγωγών και των καταναλωτών ταυτόχρονα, είναι ένα θέμα που θα λυθεί σε μια οργανωμένη κοινωνία, που θα έχει απαλλαγεί από την κυριαρχία των μονοπωλίων, των εμποροβιομηχάνων και των μεσαζόντων. Όταν υπάρξει κοινωνικοποίηση στα βασικά μέσα παραγωγής, ή ακόμα και συνεταιριστικής αγροτικής παραγωγής που θα αναπτύξει την παραγωγική δραστηριότητα στηριζόμενη στον κεντρικό σχεδιασμό, τότε όλα τα παραπάνω θα είναι εφικτά. Σε ένα σχεδιασμό που θα προστατεύει και θα αναπτύσσει την εγχώρια παραγωγή, σε όφελος του λαού και της εθνικής οικονομίας, απαλλαγμένη από την εξάρτηση και τους εκβιασμούς των «Ευρωπαίων εταίρων».
Κε Βραχιολίδη, πιστεύω ότι η απάντηση βρίσκεται στην εφαρμογή μιας διαφορετικής πολιτικής. Βρίσκεται στην αποδέσμευση από την ΕΕ, την κοινωνικοποίηση των συγκεντρωμένων μέσων παραγωγής και γης, τον κεντρικό σχεδιασμό της παραγωγής, στον λαϊκό έλεγχο.
Η Ελλάδα, πράγματι, μπορεί να αναπτύξει την παραγωγή της και να έχει αυτάρκεια. Η χώρα μας είχε αναπτύξει αγροτοκτηνοτροφική παραγωγή κάλυπτε όλες τις διατροφικές της ανάγκες και πραγματοποιούσε εξαγωγές, αντί να εισάγει. Η Ελλάδα είχε στο παρελθόν, αλλά και σήμερα σημαντική παραγωγή σιταριού, καλαμποκιού, άλλων δημητριακών, πατάτας, φασολιών, υψηλής ποιότητας λάδι, οπωροκηπευτικά, κρασί, ροδάκινα, εσπεριδοειδή, σταφίδα, με μια κτηνοτροφία που επίσης έχει υψηλό βαθμό συγκέντρωσης . Στο πλαίσιο αυτό, η αγροτική παραγωγή μπορεί να οργανωθεί μέσα από τους παραγωγικούς συνεταιρισμούς, τις καθετοποιημένες κρατικές και συνεταιριστικές αγροτικές επιχειρήσεις, τον κεντρικό σχεδιασμό. Η οργάνωση αυτή, πράγματι, εγγυάται αξιοπρεπές εισόδημα για όλους τους παραγωγούς και φτηνά και υγιεινά τρόφιμα για ολόκληρο το λαό, καθώς επίσης και πολλές θέσεις εργασίας.
Μέσα σε αυτό το πλαίσιο της εργατικής, λαϊκής εξουσίας και λαϊκής οικονομίας, είναι δυνατό και εφικτό να υπάρξει αληθινή πραγματική λύση.
Επειδή λοιπόν διαπιστώνω ότι όχι μόνον εσύ αλλά και πολλοί άλλοι ενδιαφέρονται για την πατρίδα και για την Ελληνική οικογένεια, σε καλώ να συμπορευτείς με το ΚΚΕ.
Με τιμή
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΛΑΖΑΡΙΔΗΣ
ΣΧΟΛΙΟ "ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗ": Αγαπητέ Δημήτρη, οι απόψεις σου είναι απόλυτα σεβαστές και σε πολλά σημεία τους θα έπρεπε να αξιοποιηθούν από την ελληνική Πολιτεία. Την τελευταία όμως πρόσκληση να ...συμπορευτούμε με το Κ.Κ.Ε. τι την ήθελες; Εσύ μας απέστειλες τις προτάσεις σου, για να συμπορευτούμε με το Κ.Κ.Ε; Τελικά μήπως το ...ζουμί της υπόθεσης είναι να πάμε με το Κ.Κ.Ε. γιατί, όπως αφήνεις να εννοηθεί, μόνον αυτό ενδιαφέρεται για την Πατρίδα;
Εμείς απλώς σου θυμίζουμε τον πρόλογο της δριμείας-επιθετικής ανακοίνωσης του Κ.Κ.Ε. για το κίνημα της πατάτας, με την οποία χαρακτήριζε την αυτόβουλη προσπάθεια των εθελοντικών οργανώσεων ως εκστρατεία προπαγάνδας και εξαπάτησης του λαού! Ανακοίνωση η οποία ξεσήκωσε θύελλα διαμαρτυριών εναντίον του Κ.Κ.Ε. με αποτέλεσμα το κόμμα να αναγκαστεί να την μαζέψει!
Ιδού πώς άρχιζε η ανακοίνωση του Κ.Κ.Ε:
"Με πρωταγωνιστές τα ΜΜΕ των μεγαλοεπιχειρηματιών και την ενθάρρυνση της συγκυβέρνησης εξελίσσεται μία νέα ανήθικη εκστρατεία προπαγάνδας για την εξαπάτηση του λαού με τον κωδικό «κίνημα της πατάτας».
Πάντως εμείς ευχαριστούμε για τις απόψεις του τον Δημήτρη Λαζαρίδη και όχι το Κ.Κ.Ε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου