Θέλω σήμερα φίλες και φίλοι να απευθυνθώ σε σας ως πατέρας δυο ανηλίκων παιδιών, που είναι στην εφηβεία, και να σας εκφράσω την αγωνία μου για το μέλλον τους. Για το μέλλον των δικών σας παιδιών. Για το μέλλον της πατρίδας μας. Σήμερα βρισκόμαστε σε χειρότερη κατάσταση από ότι το 2010 όταν μπήκαμε στο Μνημόνιο. Έχουμε εξαντλήσει όλα τα διαπραγματευτικά μας όπλα. Και δεν κάναμε τις απαραίτητες διαρθρωτικές αλλαγές και μεταρρυθμίσεις για να θωρακίσουμε την οικονομία...και την κοινωνία μας. Φοβάμαι ότι δεν έχουμε ακόμα αντιληφθεί το πρόβλημα και το μέγεθος τους. Η ρήξη με την τρόικα είναι πραγματική κι ουσιαστική. Η σύγκρουση βαθιά. Κι η χώρα πάλι ένα βήμα πριν από το γκρεμό. Κι οι πολιτικοί μας βρίσκονται στον κόσμο τους. Οι σαμαροβενιζελοι κι οι όμοιοι τους ενδιαφέρονται μόνο για την εξουσία τους και τα συμφεροντακια τους και πως θα γαντζωθούν από τις καρέκλες τους. Οι τσιπροκαμμενοι κι οι όμοιοι τους πως θα αρπάξουν αυτές τις καρέκλες με κάθε κόστος για την πατρίδα. Οι πολιτικοί μας πολύ κατώτεροι των κρίσιμων περιστάσεων που διέρχεται ο τόπος δεν θέλουν να αντιληφθούν τον κίνδυνο. Κι η καταστροφή ίσως είναι πιο κοντά από όσο οι πολιτικαντηδες που μας κυβερνούν νομίζουν. Των οικιών ημών εμπιπραμένων ημείς αδομεν
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου