Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας κ.Κάρολος Παπούλιας δέχθηκε την Παρασκευή 11 Οκτωβρίου, στο Προεδρικό Μέγαρο,
την κυρία Ερμιόνη Μπρίγκου, από την Χιμάρα της Βορείου Ηπείρου, η οποία τιμήθηκε για την πατριωτική της δράση από την Ένωση Συγγενών Πεσόντων Μαχητών του Έπους 1940-41. Την κυρία Μπρίγκου συνόδευε ο πρώην Πρόεδρος της Βουλής και Γενικός Γραμματέας Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων κ.Γεώργιος Σούρλας.
την κυρία Ερμιόνη Μπρίγκου, από την Χιμάρα της Βορείου Ηπείρου, η οποία τιμήθηκε για την πατριωτική της δράση από την Ένωση Συγγενών Πεσόντων Μαχητών του Έπους 1940-41. Την κυρία Μπρίγκου συνόδευε ο πρώην Πρόεδρος της Βουλής και Γενικός Γραμματέας Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων κ.Γεώργιος Σούρλας.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ:
Καλωσορίσατε. Χαίρομαι που σας γνωρίζω. Έχετε σπουδαία ιστορία. Πέστε μου δυο κουβέντες.
Καλωσορίσατε. Χαίρομαι που σας γνωρίζω. Έχετε σπουδαία ιστορία. Πέστε μου δυο κουβέντες.
Ε. ΜΠΡΙΓΚΟΥ: Εγώ, κύριε Πρόεδρε, έρχομαι από ένα μακρινό μέρος, τη Χιμάρα. Το σπίτι μου βρίσκεται ακριβώς στην πρώτη γραμμή που πολέμησαν οι Έλληνες. Εκεί τους γνώρισα, έφαγα μαζί τους, ήπια, τραγούδησα, αλλά και έκλαψα
όταν τους χάσαμε. Στο σπίτι μας έμεναν οι αξιωματικοί και στο μαντρί που είχαμε τα γίδια οι στρατιώτες. Εγώ ήμουν μικρή τότε, είμαι γεννημένη το 1933, αλλά τους θυμάμαι, δεν τους ξεχωρίζαμε, ήμασταν όλοι μαζί σαν μια οικογένεια, 15
άτομα.
όταν τους χάσαμε. Στο σπίτι μας έμεναν οι αξιωματικοί και στο μαντρί που είχαμε τα γίδια οι στρατιώτες. Εγώ ήμουν μικρή τότε, είμαι γεννημένη το 1933, αλλά τους θυμάμαι, δεν τους ξεχωρίζαμε, ήμασταν όλοι μαζί σαν μια οικογένεια, 15
άτομα.
Ήταν όλοι τους παλικάρια. Θυμάμαι τον αγώνα τους και τη δύναμή τους στον πόλεμο, που δεν φοβηθήκανε. Ήταν άξια
παλικάρια και έπεσαν σαν παλικάρια, αφού πρώτα πολέμησαν σαν τα λιοντάρια. Η μάνα μου τους μαγείρευε και εγώ το πρωί σηκωνόμουν και τους πήγαινα το τσάι, το νερό, τους φώναζα ‘ελάτε παιδιά να φάτε’. Δεν με υποχρέωνε κανείς να το κάνω, το έκανα από την ψυχή μου. Θα τους θυμάμαι για πάντα, γιατί έχασαν τη ζωή τους, τα νιάτα τους, για να απελευθερώσουν εμάς από τους Ιταλούς. Αυτά ήταν τα παλικάρια της Ελλάδος.
παλικάρια και έπεσαν σαν παλικάρια, αφού πρώτα πολέμησαν σαν τα λιοντάρια. Η μάνα μου τους μαγείρευε και εγώ το πρωί σηκωνόμουν και τους πήγαινα το τσάι, το νερό, τους φώναζα ‘ελάτε παιδιά να φάτε’. Δεν με υποχρέωνε κανείς να το κάνω, το έκανα από την ψυχή μου. Θα τους θυμάμαι για πάντα, γιατί έχασαν τη ζωή τους, τα νιάτα τους, για να απελευθερώσουν εμάς από τους Ιταλούς. Αυτά ήταν τα παλικάρια της Ελλάδος.
Σας ευχαριστώ πάρα πολύ γι’αυτή την τιμή που μου κάνετε. Τώρα που θα ερχόμουν, γιατί πηγαίνω και βάζω κεράκια
και λουλούδια, τους είπα: ‘Εγώ παιδιά με έχουν καλέσει να πάω στην Αθήνα και θα πάω στην πατρίδα σας και θα πω ό,τι με ρωτήσουν για σας’. Και έτσι αποφάσισα και ήρθα.
και λουλούδια, τους είπα: ‘Εγώ παιδιά με έχουν καλέσει να πάω στην Αθήνα και θα πάω στην πατρίδα σας και θα πω ό,τι με ρωτήσουν για σας’. Και έτσι αποφάσισα και ήρθα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Νάσαι καλά.
Γ. ΣΟΥΡΛΑΣ: Πρόεδρε, μπροστά στο σπίτι της, στην αυλή, έχει τους 6 τάφους των στρατιωτών. Όταν πήγαμε το καλοκαίρι και της απονείμαμε τον τίτλο ‘η Μάνα των Πεσόντων’ του έπους 1940-41, πήγαμε στους τάφους των παλικαριών και η
κυρία Ερμιόνη είχε εκεί μια μυρτιά. Όταν τη ρώτησα ‘γιατί έβαλες εδώ τη μυρτιά’, τι μας είπες κυρία Ερμιόνη;
κυρία Ερμιόνη είχε εκεί μια μυρτιά. Όταν τη ρώτησα ‘γιατί έβαλες εδώ τη μυρτιά’, τι μας είπες κυρία Ερμιόνη;
Ε. ΜΠΡΙΓΚΟΥ: Σας είπα ότι την έβαλα για να κάνω ίσκιο στα παιδιά, να μην είναι στον ήλιο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Νάσαι καλά, κυρία Ερμιόνη.-
himara.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου